به منظور بررسی اثرات جایگزینی بخشی از نشاسته ی جو با تفاله ی چغندر قند، با و یا بدون دانه ی برشته ی کانولا بر خصوصیات هیستومورفومتری شکمبه، نگاری و فراسنجه های تخمیری، 24 رأس بره ی نر نژاد عربی در قالب طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل 2×2 به مدت 84 روز مورد استفاده قرار گرفت. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند: نشاسته ی جو، نشاسته ی جو همراه با دانه ی برشته ی کانولا، تفاله ی چغندر قند و تفاله ی چغندر قند با دانه ی برشته ی کانولا. جیره های مورد استفاده حاوی 90 درصد کنسانتره و 10 درصد علوفه بودند. جایگزینی بخشی از نشاسته ی جو با تفاله ی چغندر قند موجب افزایش معنی دار ارتفاع و ضخامت پرزها، ضخامت بافت پوششی، طبقه ی عضلانی و کل دیواره ی شکمبه شد. افزودن دانه ی برشته ی کانولا به جیره ها افزایش معنی دار فراسنجه های ارتفاع پرز و ضخامت بافت پوششی را موجب گردید. هم چنین اثر متقابل جیره ها در ارتباط با ارتفاع پرز و ضخامت بافت پوششی معنی دار بود. جایگزینی بخشی از نشاسته ی جو با تفاله ی چغندر قند موجب افزایش معنی دار ارتفاع، ضخامت و تعداد چین ها، ضخامت بافت پوششی، طبقه ی عضلانی و ضخامت کل دیواره نگاری شده بود. افزودن دانه ی برشته ی کانولا به جیره های حاوی نشاسته و تفاله ی چغندر قند افزایش معنی دار شاخص های تعداد چین، ضخامت بافت پوششی و دیواره ی عضلانی نگاری را به دنبال داشت. در جیره های حاوی نشاسته ی جو در مقایسه با جیره های دارای تفاله ی چغندر قند، کاهش معنی دار pH مایع شکمبه مشاهده گردید. افزودن دانه ی برشته ی کانولا افزایش معنی دار pH مایع شکمبه را در پی داشت. جایگزینی بخشی از نشاسته ی جو با تفاله ی چغندر قند افزایش غلظت استات و کاهش غلظت پروپیونات، بوتیرات و ایزوبوتیرات را موجب گردید. روند مشابهی با افزودن دانه ی برشته ی کانولا به جیره ها برای فراسنجه های غلظت استات، پروپیونات و بوتیرات مشاهده گردید. به طور کلی نتایج نشان داد، جایگزینی بخشی از نشاسته ی جو با تفاله ی چغندر قند و نیز افزودن چربی از منبع دانه ی برشته ی کانولا به این جیر ه ها موجب بهبود ساختار بافتی شکمبه- نگاری می گردد.