علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی
سال:1387 | دوره:18 | شماره:2 (پی در پی 52) |تعداد مقالات:14

سابقه و هدف: بیماران مبتلا به لوسمی میلوئیدی مزمن (CML) دارای کرموزوم فیلادلفیا هستند. این کروموزوم حاصل جابجایی بازوهای بلند کروموزوم های 9 و 22 (q34;q11) بوده که منجر به ایجاد الحاق بین ژنهای BCR و ABL می گردد. در این مطالعه، تکنیک های RT-PCR و NASBA در تعیین رونویس های bcr-abl مقایسه شد.روش بررسی: رونویس های الحاقی بطور مصنوعی سنتز و RNA از رده سلولی لوسمیک K562 استخراج گردید. سریال رقت هم از رونویس های الحاقی سنتز شده و هم RNA استخراج شده تهیه شد و سپس حساسیت هر دو تکنیک تعیین گردید. محصولات واکنش RT-PCR و NASBAبا نسبت برابری به ترتیب با DIG-11-dUTP و DIG-11-UTP نشاندار شد. بدنبال دناتوراسیون، واکنش هیبریداسیون با پروب اختصاصی روی هر دو محصول انجام شد. محصولات در میکروپلیت های پوشیده شده با استرپتواویدین انکوبه شد. پس از شستشو پلیت ها، آنتی دیگ کونژوگه با پراکسیداز اضافه و با استفاده از سوبسترا ATBS فعالیت آنزیمی در طول موج 405 نانومتر تعیین شد.یافته ها: اختصاصیت هر دو روش یکسان بود، اما حساسیت 100RT-PCR-ELISA برابر بیشتر از روش NASBA-ELISA بود. به عبارتی RT-PCR-ELISA توانست 100 پیگوگرم RNA کمتری را نسبت به 0/006) NASBA-ELISA در مقابل 06/0 پیکوگرم RNA) را شناسایی نماید. هم چنین میزان شناسایی سلول های لوسمیک توسط این دو روش به ترتیب 4 و 400 سلول بود.نتیجه گیری: با وجودی که NASBA به ترمال سیکلر نیازی ندارد، اما حساسیت آن کمتر از روش RT-PCR بوده و نمی تواند روش مناسبی برای ارزیابی کمی باشد.

سابقه و هدف: بررسی اثر موتاسیون ها در تولید هموگلوبین و شناخت مکانیسم های تولید و تبدیل گاما به بتاگلوبین در درمان بتاتالاسمی مهم می باشد. رده سلولی هیبرید Hu11 یکی از رده های سلولی مناسب در این زمینه است که دارای لوکوس بتاگلوبین انسانی در داخل سلول های اریتروئید موشی است. سلول های MEL در حضور دی متیل سولفاکساید (DMSO) تمایز می یابند، با این حال میزان القای گاماگلوبین در سلول های Hu11 در حضور دی متیل سولفاکساید هنوز تعیین نشده است. در تحقیق حاضر اثر غلظت های متفاوت DMSO بربیان ژن گاماگلوبین انسانی در رده سلول های Hu11 بررسی شده است.روش بررسی: در این مطالعه، سلول های Hu11 در غلظت های متفاوت از DMSO کشت داده شد و میزان تولید هموگلوبین و بیان ژن گاماگلوبین از طریق Real-time PCR ارزیابی گردید.یافته ها: تولید هموگلوبین در سلول های Hu11 در غلظت های 1 و2 درصد DMSO به ترتیب 5 و 10 برابر افزایش یافت. هم چنین در آزمایش Real-time PCR میزان بیان ژن گاماگلوبین در این غلظت های DMSO به ترتیب 66 و 296 درصد افزایش یافت.نتیجه گیری: سلول های هیبریدHu11 در حضور DMSO روند تمایزی را طی می کنند و میزان هموگلوبین و بیان ژن گاماگلوبین در آنها افزایش می یابد. این سلول ها می توانند در مطالعاتی که به منظور افزایش بیان ژن گاما در ژن درمانی بتا تالاسمی صورت می پذیرد مفید باشند.

سابقه و هدف: تاموکسیفن نوعی آنتی استروژن غیراستروئیدی است که برای درمان سرطان سینه تجویز می شود. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر تاموکسیفن بر ساختار هیستولوژیکی بیضه در رت های نر بالغ نژاد ویستار می باشد.روش بررسی: در این مطالعه تجربی، سه گروه از رت ها به مدت 30 روز متوالی به ترتیب 200، 400 و 600 میکروگرم بر کیلوگرم وزن بدن تاموکسیفن در حلال (شامل اتانول 60 درصد و سرم فیزیولوژی) دریافت نمودند. گروه شم در این مدت فقط حلال دریافت نموده و گروه شاهد هیچ ماده ای دریافت نکرد. در اولین روز پس از پایان این دوره، حیوانات جراحی شده و بیضه آنها برداشته شد و در مایع بوئن تثبیت گردید. برش هایی از بیضه با ضخامت 5 میکرومتر توسط هماتوکسیلین و ائوزین رنگ آمیزی گردید.یافته ها: ضخامت تونیکا آلبوژینه در گروه های دریافت کننده دارو در مقایسه با گروه شاهد افزایشی را نشان داد. هم چنین قطر و ضخامت لوله های سمینی فر، تعداد سلول های اسپرماتوگونی A، اسپرماتوگونی B، اسپرماتوسیت اولیه، اسپرماتید، اسپرم، لایدیگ و سرتولی در گروه های دریافت کننده تاموکسیفن در مقایسه با گروه شاهد کاهش چشم گیری داشت .(p<0/05) بیشترین تاثیر تاموکسیفن در گروه دریافت کننده دوز 600 میکروگرم بر کیلوگرم مشاهده شد.نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد که تاموکسیفن به شیوه وابسته به دوز از طریق تاثیرات منفی بر بیضه، توانایی تولید مثل را در رت های نر بالغ نژاد ویستار کاهش می دهد.

سابقه و هدف: مرفین سال هاست که به عنوان یک داروی کاهش دهنده درد مورد استفاده قرار می گیرد، ولی با توجه به این که تجویز مکرر مرفین با وابستگی و تحمل نسبت به این دارو همراه است، مطالعات اخیر سعی در تجویز عصاره الکلی برگ گردو گونه  Juglans regia دارد تا استفاده از آن همراه با مرفین اثر ضد دردی آن را تقویت و میزان مصرف آن را کاهش دهد.روش بررسی: این مطالعه تجربی بر روی 70 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار، با وزن تقریبی 220-200 گرم انجام شد. حیوانات مورد استفاده به 7 گروه ده تایی شامل کنترل، شاهد، گروه دریافت کننده مرفین به تنهایی به مقدار 2 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم، گروه های دریافت کننده عصاره الکلی برگ گردو به میزان 5/0، 1 و 5/1 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم همراه با مرفین به مقدار 2 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم و دریافت کننده عصاره الکلی برگ گردو به تنهایی به میزان 5/1 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم تقسیم شدند. تزریق عصاره به صورت داخل صفاقی و پانزده دقیقه قبل از شروع آزمون فرمالین انجام گردید. به گروه شاهد نیز حجمی برابر با مرفین از سرم فیزیولوژی به صورت داخل صفاقی تزریق شد. دقایق 5-0 و 60-16 به ترتیب به عنوان مراحل حاد و مزمن درد در نظر گرفته شدند. پس از ثبت پاسخ های رفتاری و میانگین نمره درد، گروه های مختلف با هم مقایسه شدند.یافته ها: عصاره برگ گردو به میزان 5/1 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم موجب کاهش معنی دار درد در مرحله حاد شد .هم چنین گروه دریافت کننده مرفین همراه با عصاره برگ گردو به میزان 5/1 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم در مقایسه با گروه هایی که یکی از آنها را دریافت کرده بود کاهش درد بیشتری در مرحله حاد در مقایسه با گروه کنترل نشان دادند. اختلاف معنی داری در کاهش درد در مرحله مزمن بین گروه های تجربی و کنترل مشاهده نشد.نتیجه گیری: عصاره الکلی برگ گردو دارای اثرات ضددردی است و تجویز آن با مرفین اثر ضددردی مرفین را در مرحله حاد افزایش می دهد.

سابقه و هدف: در حال حاضر سرطان یکی از عوامل مرگ و میر در جهان می باشد. بسیاری از مواد شیمیایی جهش زا باعث مرگ میلیون ها بیمار سرطانی هستند. امروزه دانشمندان در حال بررسی و پیدا کردن مواد غذایی طبیعی هستند که بتوانند از بروز سرطان پیشگیری کنند. در این تحقیق، خواص ضدجهشی و ضدسرطانی آب میوه لیمو شیرین مورد بررسی قرار گرفت.روش بررسی: در این تحقیق تجربی، سلول های سرطانی آستروسیتومای انسانی در محیط DMEM (Gibco) بعلاوه 10% سرم جنین گاوی  - L ،(FBS: Fetal Bovine Serum)گلوتامین، پنی سیلین و استروپتومایسین در دمای 37 درجه به مدت 2 روز کشت و سپس با آب میوه لیمو شیرین تیمار شدند و توان زیستی سلول ها با روش MTT ارزیابی شد. .همچنین خواص ضدجهشی و ضدسرطانی آب میوه لیمو شیرین بر حسب روش استاندارد سنجش جهش برگشتی (آزمون ایمز) مورد بررسی قرار گرفت. برای انجام آزمون ایمز، از سوش سالمونلا تیفی موریوم TA100 استفاده شد که جهشی در اپران هیستیدین خود دارد و جهت رشد نیازمند به منبع هیستیدین خارجی می باشد. سوش مذکور در مقابل مواد سرطان زا (آزید سدیم) ایجاد کلنی برگشتی می کند.یافته ها: در روشMTT، سلولهای سرطانی آستروسیتومای انسان مرگ سلولی معنی داری را نسبت به گروه های کنترل نشان دادند .(p<0.01) در آزمون ایمز، آب میوه از موتاسیون برگشتی جلوگیری نمود و درصد بازدارندگی در سنجش ضدجهشی لیمو شیرین نیمه رسیده %7/71 و لیمو شیرین رسیده 4/34% و این میزان در سنجش ضدسرطان زایی در لیمو شیرین نیمه رسیده 3/83% و لیمو شیرین رسیده 50% بود.نتیجه گیری: در این بررسی برای اولین بار خواص ضدجهشی و ضدسرطانی آب میوه لیمو شیرین مشخص گردید و این اثر در لیمو شیرین نیمه رسیده بیشتر از اثر لیمو شیرین رسیده بود.

سابقه و هدف: در دیابت به عنوان شایع ترین بیماری ناشی از اختلالات متابولیسم، بیماران مبتلا مجاز به مصرف گلوکز یا دی ساکارید حاوی گلوکز (نظیر ساکارز) نیستند. در این مطالعه، تغییرات گلوکز خون بیماران دیابتی پس از مصرف مرباهای ژله ای رژیمی تهیه شده از شیرین کننده سوربیتول و نان سفید ( رفرانس) مورد بررسی قرار گرفت.روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی، 30 بیمار مبتلا به دیابت نوع II مورد بررسی قرار گرفتند. برای تعیین شاخص گلایسمیک مرباهایی که دارای خصوصیات حسی قابل قبولی بودند، از نان سفید به عنوان رفرانس استفاده شد و مقادیر گلوکز خون در زمان های صفر، 15، 30، 45، 60، 90 و 120 دقیقه پس از خوردن هر یک از آنها اندازه گیری شد و تغییرات آن با آماره ویل کاکسون و من-ویتنی U مورد قضاوت آماری قرار گرفت.یافته ها: 30 نفر با نسبت برابر مرد و زن و میانگین سنی (± انحراف معیار) 9/17 ±51 سال و میانگین وزنی 10± 6/72 کیلوگرم بررسی شدند. در بیماران دیابتی نوع II، پاسخ قندی پس از مصرف نان سفید به مراتب بیشتر از مربای رژیمی سوربیتول بود (0.0001>P) شاخص های گلایسمیک نان سفید ( رفرانس) و مربای سوربیتول به ترتیب 100 و 9/27 تعیین شد.نتیجه گیری: با توجه به شاخص گلایسمیک کم این مربا و اثرات مثبت بالینی مواد غذایی دارای شاخص گلایسمیک کم، استفاده از این مربا در رژیم غذایی بیماران دیابتی مفید خواهد بود.

سابقه و هدف: اثرات مثبت موسیقی در عملکردهای مختلف مغز انسان مطرح شده است. در این مطالعه، اثر کوتاه مدت گوش دادن به یک قطعه موسیقی کلاسیک بر عملکرد توجه و تمرکز بررسی شد.روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی شده، 40 نفر از دانشجویان رشته پزشکی به طور تصادفی به دو گروه موسیقی و شاهد تقسیم شدند. در گروه موسیقی 15 دقیقه موسیقی برای آزمودنی پخش و در گروه شاهد 15 دقیقه استراحت به آزمودنی داده شد. در هر دو گروه آزمون حافظه وکسلر و آزمون شمارش معکوس اعداد انجام شد.یافته ها: میانگین نمره آزمون وکسلر در گروه موسیقی 97/113 و در گروه شاهد 22/107 بود (01/P<0). در آزمون شمارش معکوس اعداد از 100 در گروه موسیقی میانگین زمان انجام آزمون 50/41 ثانیه و در گروه شاهد 51 ثانیه بود که تفاوت آماری معنی داری نداشتند. گروه موسیقی میانگین خطای 45/0 داشت و کمتر از گروه شاهد با میانگین خطای 20/1 بود (05/P<0).نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که گوش دادن به موسیقی می تواند باعث بهبود عملکرد توجه و حافظه شود.

سابقه و هدف: با وجودی که کشت گلبولهای سفید مادر در رده های سلولی و شناسایی انکلوزیون های ویروس روش تشخیصی ارزشمندتری در بیماران مبتلا به سیتومگالوویروس است، اما برای تشخیص عفونت سیتومگالوویروس، از تست الایزا و سنجش آنتی بادی های ضد سیتومگالوویروس استفاده می شود. در این مطالعه، هدف ما بررسی ارزش تشخیصی این دو روش برای شناسایی موارد عفونت سیتومگالوویروس در مادر و نقش احتمالی آن در سقط جنین می باشد.روش بررسی: در این پژوهش که از نوع ارزیابی آزمون های تشخیصی است، آنتی بادی های ضد سیتومگالوویروس به روش الایزا بررسی شد. هم چنین 5 میلی لیتر خون سیتراته مادر در فلاسک های کشت رده سلولی فیروبلاستی MRC5 تلیقح گردید و بعد از 72 ساعت از نظر تشکیل اجسام انکلوزیون داخل سلولی بررسی شد. نمونه های مثبت انتخاب گردید و به روش PCR از نظر حضور اسیدنوکلئیک سیتومگالوویروس تایید شد.یافته ها: 118 مادر با سابقه سقط جنین بررسی شدند. در 6 مورد (1/7%) تست الایزا و یا کشت سلول از نظر عفونت سیتومگالوویروس مثبت بود که همگی سقط بار اول بودند. در کشت سلولی، 6 مورد انکلوزیون داخل سلولی مشاهده شد که فقط 4 مورد آن در آزمون PCR، از نظر وجود اسیدنوکلئیک سیتومگالوویروس تایید شد. درتست الایزا، 2 مورد افزایش تیتر سرمی آنتی بادی کلاس IgM بر ضد سیتومگالوویروس یافت شد و در مجموع 6 مورد ابتلا به عفونت سیتومگالوویروس تشخیص داده شد.نتیجه گیری: تست الایزا و روش کشت در رده های سلولی، هیچکدام به تنهایی برای تشخیص عفونت سیتومگالوویروس مادر کافی نیستند. احتمالا عفونت سیتومگالوویروس با سقط جنین تکراری رابطه ای ندارد و ترجیحا در سقط های بار اول دیده می شود.

سابقه و هدف: با توجه به این که تشخیص نئوپلاسم های کولورکتال غیرپولیپوئیدی و سرطان های برخاسته از آنها با کولونوسکوپی های معمولی بسیار مشکل است و امکان عدم تشخیص آنها وجود دارد، ما از کولونوسکوپی با بزرگ نمایی (high-magnify colonoscopy) استفاده کردیم تا فراوانی ضایعات Flat و Depressed کولورکتال را در آنها به دست آوریم.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی در بیمارانی که به دلایل طبی اندیکاسیون کولونوسکوپی داشتند و به بیمارستان طالقانی در سال 1385 مراجعه کرده بودند، کولونوسکوپی انجام  شد. تمام ضایعات ابتدا بر اساس نمای ماکروسکوپی و تقسیم بندی Paris شناسایی شدند. تمامی آنها تا 100 بار بزرگ نمایی شدند و خصوصیات الگوی Pit آنها با طبقه بندی های استاندارد مورد بررسی قرار گرفت. تمامی ضایعات مشاهده توسط دو پاتولوژیست مجرب بطور مشترک از نظر خصوصیات بافت شناسی مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: در 100 بیمار با میانگین سنی 16.1 ±44.3، 18 بیمار (18 درصد) 27 ضایعه غیرطبیعی یافت شد که 17 مورد آن از نوع پولیپوئید و 10 مورد آن از نوع غیرپولیپوئید بود. بیشترین ضایعه مورد نظر از نوع  9) Pedunculatedمورد) بود. 8 مورد ضایعه Flat و 2 مورد ضایعه Slightly elevated یافت شد. هیچ موردی ضایعه Depressed مشاهده نشد. در بررسی بافت شناسی ضایعات، 21 مورد آدنوم (77.8 درصد) یافت شد که سهم آدنوم توبولر بیش از همه و به میزان 12 مورد (4/44 درصد) بود. یک مورد آدنوکارسینوم یافت شد. در بزرگ نمایی ضایعات در بررسی الگوی Pit بیشترین مورد مشاهده شده مربوط به Pit pattern II در 17 مورد (63 درصد) بود.نتیجه گیری: با توجه به وجود نئوپلاسم های غیرپولیپوئیدی در ایران، انجام کولونوسکوپی با بزرگ نمایی در بیمارانی که نماهای مشکوک در کولونوسکوپی معمولی دارند یا موردی در آنها کشف نمی شود، توسط کولونوسکوپیست های آموزش دیده توصیه می شود.

سابقه و هدف: از عمده ترین مواردی که فرد را دچار اضطراب می نماید، بیماری ها و درمان های مربوط به آن است. اضطراب در واقع یک فرایند آگاه کننده است و در صورت تداوم، بر کیفیت زندگی بیمار تاثیر گذارده و بهبودی را به تاخیر می اندازد. این مطالعه با هدف تعیین میزان اضطراب و همبستگی آن با برخی از مشخصه های فردی بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد مراجعه کننده به بیمارستان های وابسته به دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم پزشکی تهران صورت گرفت.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی-مقطعی، 200 نفر از بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد در سه بیمارستان وابسته به دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم پزشکی تهران بررسی شدند. پرسش نامه ای جهت گردآوری داده ها طراحی شد. قسمت اول پرسشنامه شامل 26 سوال در مورد برخی مشخصه های فردی و قسمت دوم شامل معیار استاندارد سنجش اضطراب اسپیل برگر شامل 40 سوال بود. جهت تعیین اعتبار ابزار گردآوری داده ها از روش اعتبار محتوا و جهت تعیین پایایی ابزار از آزمون مجدد استفاده گردید.یافته ها: 200 بیمار (106 زن و 94 مرد) مورد بررسی قرار گرفتند. اکثر بیماران متاهل بودند (5/76 درصد). 64 درصد بیماران سابقه بستری در بیمارستان به علل دیگر را داشتند. 33 درصد خود را فردی نگران و مضطرب می دانستند. 8 درصد اضطراب کل خفیف (70-40)، 47/5 درصد اضطراب کل متوسط (119-80) و 44/5 درصد اضطراب کل شدید (160-120) داشتند. بین میزان اضطراب و سن، جنس، وضعیت تاهل، نوع شغل، رضایت از شغل، تعداد فرزندان، کفایت درآمد، وضعیت محل سکونت، بیمه، شرایط زندگی، میزان علاقه نسبت به ملاقات کنندگان، روابط با سایر اعضای خانواده، سابقه اضطراب در فامیل درجه یک، چگونگی توصیف فرد از خود، چگونگی توصیف محیط خانوادگی، چگونگی ارزیابی وضعیت سلامت جسمانی فعلی خود و تمایل به کسب اطلاعات در مورد بیماری همبستگی مستقیم و معنی داری وجود داشت (05/0>p).نتیجه گیری: بین میزان اضطراب و مشخصه های فردی مبتلایان به انفارکتوس میوکارد همبستگی مستقیم و معنی داری وجود دارد.

سابقه و هدف: هموروئید بیماری گوارشی مزمنی است که از چهار هزار سال پیش به عنوان یک مشکل مطرح گشته است. امروزه شیوه زندگی سالم از اجزا کلیدی و ضـروری جهت کاهش بروز و شدت بیماری های مزمن و عوارض شان می باشد. با توجه به نقش گسترده شیوه زندگی در ایجاد علایم اکثر بیماری های مزمن، این مطالعه با هدف تعیین تاثیر شیوه زندگی درابتلا به هموروئید انجام پذیرفت.روش بررسی: در این مطالعه مورد-شاهدی بیماران هموروئیدی مراجعه کننده به بیمارستان های وابسته به دانشگاههای علوم پزشکی تهران مورد بررسی قرار گرفتند. 101 بیمار مبتلا به هموروئید در گروه مورد و 101 بیمار غیر مبتلا به هموروئید در گروه شاهد که واجد کلیه مشخصات افراد مورد پژوهش بودند، با روش نمونه گیری سهمیه ای انتخاب شدند. روش گردآوری اطلاعات پرسش نامه بود. جهت اعتبار علمی آن از روش اعتبار محتوی، جهت اعتماد علمی آن از آزمون مجدد و برای دستیابی به یافته های پژوهش از روش های آماری توصیفی و استنباطی شامل آزمون کای دو، آزمون دقیق فیشر و من ویتنی استفاده شد.یافته ها: گروه مورد اکثرا سر ساعت غذا نمی خوردند (001/0>p)، دفعات صرف غذای کمتری داشتند (021/0=p)، میزان مصرف روزانه مایعات کمی داشتند (001/p=0)، همیشه از ادویه و غذای تند استفاده می کردند (001/p=0)، میزان مصرف سبزی و سالاد و میوه کمتری داشتند، فعالیتشان نشسته و کم تحرک بود (001/p0)، هرگز در طول روز پیاده روی نداشتند (001/p=0)، در گذشته و حال ورزش نمی کردند(p<0.001) ،5-3  روز یک بار اجابت مزاج داشتند (001/0>p)، با فشار زیاد و به سختی اجابت مزاج می کردند و مدت زمان اجابت مزاجشان بین 10-5 دقیقه طول می کشید (001/0>p).نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که بین شیوه زندگی و ابتلا به رابطه وجود دارد.

سابقه و هدف: رضایت دانشجویان پزشکی و یا پزشکان آینده کشور از آینده شغلی، خود نقش مهمی در زمینه ارتقا دانش آنان و فعالیت های آینده ایشان و بهداشت و درمان آینده کشور خواهد داشت. این پژوهش با هدف بررسی عوامل موثر در رضایت از وضعیت شغلی آینده دانشجویان پزشکی انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی-مقطعی، 250 کارورز پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی تهران (156 زن و 94 مرد) در بیمارستان های امیرالمومنین (ع)، جوادیه، بوعلی، جواهری، طرفه، کاشانی، لواسانی، نفت و کلنیک قدس در سال تحصیلی 1385-1384، توسط یک پرسش نامه محقق ساخته بررسی شدند. داده های گردآوری شده با آزمون های آماری t، کای دو و تحلیل واریانس تحلیل شدند.یافته ها: میانگین سنی کارورزان 98/25 سال و در گروه سنی 22 تا 34 سال بودند. تنها متغیر تحصیلات مادر با نمره رضایت شغلی دانشجویان ارتباط آماری معنی دار داشت (01/0>p) و جنس، وضعیت تاهل، وجود پزشک در خانواده، تحصیلات پدر و تمایل به اشتغال در شغل پزشکی پس از پایان تحصیلات، ارتباط معنی داری با میزان رضایت آنان از آینده حرفه پزشکی نداشت.نتیجه گیری: عواملی چون نارضایتی از وضعیت اقتصادی، آینده حرفه پزشکی، ساعات کار و تعهدات خدمتی در نقاط محروم از عواملی هستند که سبب کاهش انگیزه دانشجویان فعلی رشته پزشکی نسبت به آینده حرفه ای آنان می شود.