علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی
سال:1397 | دوره:28 | شماره:2 |تعداد مقالات:11

سابقه و هدف: استفاده از استروئید های آنابولیک-آندروژنیک در بین ورزشکاران بسیار گسترده است و داروهای آنابولیک، به ویژه دیانابول، به عنوان داروی نیروزا برای رشد و تقویت عضلات در جوانان استفاده می شوند؛ ولی با این حال درباره عوارض این دارو روی دستگاه تولید مثل اطلاعات زیادی در دسترس نیست. مطالعه حاضر به منظور ارزیابی اثرات محافظتی ویتامین E در برابر آسیب های ناشی از دیانابول بر دستگاه تناسلی نر انجام پذیرفت. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 72 سر موش نر بالغ نژاد NMRI به صورت تصادفی به یک گروه کنترل و هفت گروه تجربی تقسیم شدند. گروه های تجربی اول، پنجم، ششم و هفتم ویتامین E را به میزانIU/kgBW 100 دریافت کردند. گروه های تجربی پنجم، ششم و هفتم چهار ساعت بعد از دریافت ویتامین E به ترتیب داروی دیانابول به میزان 5، 10 و 20 mg/kgBW و گروه های دوم، سوم و چهارم تجربی به ترتیب تنها دیانابول به میزان 5، 10 و 20 mg/kgBW دریافت کردند، روش تجویز در تمامی گروه ها به صورت خوراکی و به مدت 42 روز بود. 24 ساعت پس از آخرین تیمار، نمونه های خونی و پارامترهای اسپرم ارزیابی شدند. یافته ها: کاهش معنی دار ظرفیت آنتی اکسیدانتی تام (TAC) و افزایش سطح مالون دی آلدئید (MDA) در سرم مشاهده شد که تجویز ویتامین E موجب بهبود آنها شد. همچنین تجویز ویتامین E باعث بهبود در پارامترهای اسپرم و سطح تستوسترون خون شد. نتیجه گیری: اینگونه تداعی می شود که ویتامین E به عنوان یک مهار کننده رادیکال آزاد باعث کاهش آسیب های اکسیداتیو دیانابول است.

سابقه و هدف: در این مطالعه، تمایز سلول های بنیادی خون ساز CD133+ و CD34+ مشتق از خون بند ناف انسان، به سلول های شبه عصبی حرکتی، بررسی شد. روش بررسی: سلول های بنیادی خون ساز از خون بند ناف انسان جدا شده و سپس، سلول های CD133+ و CD34+ براساس مارکر، توسط تکنیک جداسازی مغناطیسی MACS تفکیک شدند. بررسی فلوسایتومتری، برای تعیین درصد خلوص سلول های جداشده، انجام گرفت. پس از آن، سلول ها در محیط کشت دارای سرم و حاوی فاکتورهای RA، Shh، BDNF و B27 کشت داده شدند و در انتها بیان پروتئین های عصبی حرکتی AChE، ISL-1، NF-H و Nestin توسط ایمونوسیتوشیمی و فلوسایتومتری بررسی شد. یافته ها: آنالیز فلوسایتومتری مارکر های سطحی نشان دهنده 98درصد سلول های CD133+ و 7/95 درصد سلول های CD34+ جداشده بود. تغییر شکل سلول ها، به صورت ایجاد زوائد آکسون مانند، پس از دوره تمایزی و بیان پروتئین های عصبی حرکتی با ایمونوسیتوشیمی مشاهده شد و نتایج حاصل از فلوسایتومتری پس از دوره تمایزی بیان ) ISL-14/66%)، AChE (3/58%)، NF-H (6/80%)، Nestin(9/84%) را در سلول های CD133+ و همچنین بیان ISL-1(2/63%)، AChE (3/52%)، NF-H (6/78%) و Nestin (1/80%) را در سلول های CD34+ تایید کرد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که سلول های بنیادی خون ساز CD133+ و CD34+ خون بند ناف انسان قابلیت تمایز به سلول های شبه عصبی حرکتی را در شرایط آزمایشگاه دارند والبته مطالعات بیشتر جهت بررسی عملکرد سلول های شبه عصبی حرکتی حاصل از این تمایز در بدن موجود زنده پیشنهاد می شود.

سابقه و هدف: دیابت یکی از مهم ترین بیماری های متابولیک در جهان است که به دلیل مقاومت آنتی بیوتیکی باکتریهای دخیل می تواند باعث ایجاد زخم در اندام تحتانی و قطع عضو شود. هدف از مطالعه حاضر، استخراج رنگدانه های تولید شده توسط باکتری های محیطی و بررسی اثر آنها بر روی باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک دخیل در عفونت زخم پای دیابتیک بود. روش بررسی: در این پژوهش، باکتری های غالب در ایجاد عفونت زخم پا جداسازی و شناسایی بیوشیمیایی شدند و مقاومت آنتی بیوتیکی آن ها به دنبال آنالیز آماری ارزیابی شد. سپس باکتری های تولید کننده رنگدانه از محیط جداسازی شدند و اثر حلال های مختلف بر روی استخراج پیگمان توسط تکنیک کروماتوگرافی لایه نازک انجام پذیرفت. در پایان، اثر پیگمان بر باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک ارزیابی شد و سویه ها توسط آزمون مولکولی شناسایی شدند. یافته ها: بیشترین میزان باکتری جداشده از زخم، اشریشیا کلی و استافیلوکوکوس آرئوس بودند. نتایج حاصل از آنتی بیوگرام بیانگر آن است که اثر آنتی بیوتیک ها بر جدایه های گرم مثبت مشابه و برای جدایه های گرم منفی مروپنم و ایمی پنم از حساسیت بیشتری برخوردارند. از میان رنگدانه های استخراج شده، 4 پیگمان دارای خاصیت ضد باکتریایی جزیی بر باکتری های پاتوژن مقاوم به آنتی بیوتیک بودند که بر اساس تکنیک مولکولی، Brachybacterium sp. IARI-ABL-35, Brachybacterium nesterenkovii strain DSM 9573, Brevundimonas sp. NeomS2D Kocuria sp. YIM 75764 شناسایی شدند. نتیجه گیری: بر اساس خواص بیولوژیکی رنگدانه های باکتریایی استخراج شده، می توان از آنها درزمینه های مختلف پزشکی و درمانی استفاده کرد.

سابقه و هدف: نوتوانی قلبی شاخه ای از طب نوتوانی است که با هدف بهبود عملکرد جسمانی در بیماران مبتلا به آتروسکلروز پس از عمل جراحی انجام می شود. هدف از انجام این تحقیق، بررسی تأثیر یک دوره نوتوانی قلبی بر سطوح سرمی ApoA1 و ApoB در مردان میانسال مبتلا به سکته قلبی بود. روش بررسی: آزمودنی ها از بین مردان میانسالی (50 تا 60 ساله) انتخاب شدند که تحت عمل جراحی CABG قرار گرفته بودند و به دو گروه 10نفره کنترل و تجربی تقسیم شدند. در گروه تجربی، تمرینات هوازی (تردمیل، دوچرخه کارسنج و کارسنج دستی) به مدت هشت هفته (سه جلسه در هفته) با شدت 11 تا 13 براساس مقیاس بورگ تحت کنترل پزشک انجام شدند. قبل و بعد از تمرینات سطوح سرمی ApoA1 و ApoBبا روش الایزا اندازه گیری شد. یافته ها: تحلیل یافته ها با استفاده از آزمون تی وابسته نشان داد که در گروه کنترل هیچ تغییر معنی داری در وزن و BMI و نیز سطوح ApoA1 و ApoB و نسبت ApoB به ApoA1 رخ نداد (05/0P). براساس نتایج آزمون تی مستقل، تفاوت تغییرات وزن، BMI و ApoA1 بین دو گروه معنی دار بود (05/0>P). نتیجه گیری: هشت هفته نوتوانی قلبی، از طریق افزایش ApoA1 و کاهش ApoB، می تواند در پیشگیری از خطر سکته مجدد قلبی در مردان میانسال پس از CABG مؤثر باشد.

سابقه و هدف: گروه A روتاویروس های انسانی شایع ترین عامل اسهال حاد کودکان در سطح جهان است. روتاویروس ها به طور گسترده ای در آب های محیطی پراکنده اند. هدف از این پژوهش تشخیص روتاویروس های انسانی گروه A در نمونه های فاضلاب شهری، فاضلاب بیمارستانی و آب رودخانه در استان البرز به روش الایزا بود. روش بررسی: این پژوهش به صورت مقطعی-توصیفی بر روی 76 نمونه فاضلاب جمع آوری شده از ورودی و خروجی 4 سیستم تصفیه فاضلاب شهری، فاضلاب بیمارستانی و آب رودخانه های کرج و برغان انجام شد. تمامی نمونه ها با روش رسوبی تغلیظ شدند. سپس گروه A روتاویروس های انسانی با استفاده از تکنیک الایزا (ELISA) شناسایی شدند. یافته ها: از مجموع نمونه های مورد پژوهش، در 6 نمونه (89/7%) روتاویروس های انسانی گروه A شناسایی شد که 3 مورد آن (50%) مربوط به ورودی فاضلاب و 3 مورد (50%) مربوط به رودخانه کرج بود. همچنین فراوانی نمونه های آلوده به روتاویروس ها در فصل های تابستان، پاییز و زمستان به ترتیب 1 نمونه (66/16%)، 3 نمونه (50%) و 2 نمونه (33/33%) بود. نتیجه گیری: این پژوهش، آلودگی آب های محیطی به گروه A روتاویروس های انسانی را نشان داد. از این رو پایش مداوم سیستم های تصفیه فاضلاب و آب رودخانه ها به منظور شناسایی روتاویروس ها ضروری است.

سابقه و هدف: سالمونلا یک باکتری گرم منفی، هوازی و بی هوازی اختیاری باسیلی شکل و پاتوژن بالقوه برای انسان و حیوانات است. این باکتری در دستگاه گوارش مهره داران جایگزین شده، بسته به سروتیپ و شرایط و عوامل متعدد میزبانی، بیماری هایی با نشانه های گوناگون و عوارض متفاوت ایجاد می کند. امروزه توسعه مقاومت چندگانه آنتی بیوتیکی در این باکتری به عنوان یک معضل اساسی در بهداشت عمومی مطرح است. اینتگرونها می توانند نقش مهمی در ایجاد و گسترش این مقاومت داشته باشند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی حضور اینتگرون های کلاس 1، 2 و 3 در سویه های سالمونلا تیفی موریوم جداسازی شده از نمونه های بالینی با روش Multiplex PCR بود. روش بررسی: در این مطالعه، 60 جدایه سالمونلا تیفی موریوم از بیمارستان های سطح شهر تهران جمع آوری و با استفاده از آزمونهای کشت و بیوشیمیایی تایید شدند. آزمون Multiplex-PCR جهت شناسایی ژن های int1، int2 و int3 انجام گرفت. یافته ها: از 60 سویه سالمونلا تیفی موریوم، 85 درصد دارای اینتگرون کلاس 1، 45 درصد دارای اینتگرون کلاس 2 و 70 درصد واجد اینتگرون کلاس 3 بودند. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان دهنده فراوانی بالای اینتگرون ها در سویه های سالمونلا تیفی موریوم جداسازی شده از موارد بالینی بود. از آنجایی که حضور اینتگرون ها به عنوان یک شاخص و نشانه از کسب و گسترش مقاومت های آنتی بیوتیکی است، شناسایی این ژن ها می تواند یک استراتژی مهم در شناسایی و مقابله با مقاومت های آنتی بیوتیکی باشد.

سابقه و هدف: اعتباربخشی نوعی ابزار ارزیابی بهبود کیفیت و ایمنی بیماران است. هدف از این پژوهش مقایسه ارزیابی سیستم های مدیریت کیفیت بیمارستان های اروپا و بیمارستان های شهر تهران مبتنی بر اعتبار بخشی بود. روش بررسی: پژوهش به صورت مقایسه ای، مقطعی و چندسطحی در 21 بیمارستان شهر تهران که به روش سیستماتیک انتخاب شده بودند و دربین مدیران بهبود کیفیت، بخش ها و بیماران و پرونده های آنها، در فاصله خرداد 1396-1395 انجام شد. در سطح مدیریت بیمارستان، سه سازه ارزیابی کیفیت استخراج و اعتبار سنجی شدند. پرسش-نامه شاخص سیستم مدیریت کیفیت به مدیران بهبود کیفیت داده شد. شاخص انطباق با مدیریت کیفیت وشاخص کیفیت عملکرد بالینی از طریق ارزیابی اعتباربخشی بررسی شد. در سطح 70 بخش تحت بررسی، از چک لیست های مرور بالینی و تخصص گرایی و مسئولیت پذیری و طب مبتنی بر راهنمای بالینی و سیاست های ایمنی بیمار مبتنی بر اعتباربخشی استفاده شد. در سطح بیماران، چهار شرایط بالینی از طریق مشاهده و ارزیابی 2025پرونده بررسی شدند و داده ها مقایسه شد. یافته ها: در سطح مدیریت، سه شاخص با یکدیگر ارتباط داشتند. چک لیست های سطح بخش، با یکدیگر ارتباط نداشتند. در هر چهار شرایط بالینی، فقط شاخص مدیریت کیفیت با سه شاخص سطح بخش ارتباط داشت. در اروپا، شاخص های سه سطح با یکدیگر ارتباط داشتند. نتیجه گیری: مقایسه ارزیابی برای مدیریت کیفیت برای بیمارستان های شهر تهران و بیمارستان های اروپا نتایج مشابهی را در زمینه بهبود کیفیت در سطح مدیریت نشان داد.

سابقه و هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سبک زندگی و استفاده آسیب زا از فناوری های ارتباطی با سلامت روان دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی تهران بود. روش بررسی: در این پژوهش همبستگی، تعداد 381 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی تهران به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند و پرسش نامه سبک زندگی لعلی و همکارانش (1391)، پرسش نامه استفاده مفرط از اینترنت و تلفن همراه (COS) جنارو (2007) و پرسش نامه سلامت عمومی گلدبرگ (1986) (GHQ-28) را تکمیل کردند. نتایج با نرم افزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: زیرمقیاس های اجتناب از مواد مخدر، سلامت جسمانی، کنترل وزن و تغذیه و ورزش و تندرستی به ترتیب در پیش بینی سلامت روان نقش معنی داری داشتند و حدود 11 درصد واریانس سلامت روان بر اساس این مؤلفه های سبک زندگی قابل پیش بینی بود. استفاده آسیب زا از فناوری های ارتباطی در پیش بینی سلامت روان نقش معنی دارس داشت و حدود 33 درصد واریانس سلامت روان بر استفاده آسیب زا از فناوری های ارتباطی قابل پیش بینی بود. بین سبک زندگی و استفاده آسیب زا از فناوری های ارتباطی رابطه معنی داری وجود داشت. نتیجه گیری: از آنجا که طبق یافته های این تحقیق، نوع سبک زندگی و استفاده آسیب زا از فناوری های ارتباطی در بهداشت روان دانشجویان موثر است، می توان با آموزش سبک زندگی و استفاده صحیح از فناوری های ارتباطی به ارتقاء سلامت روان اقراد جامعه، به ویژه دانشجویان کمک کرد و این مسیله باید مورد توجه مسئولین دانشگاه ها قرار گیرد.

سابقه و هدف: اتاق های عمل از پرخطرترین محیط ها به لحاظ امکان وقوع خطاهای انسانی مرتبط با سلامت هستند و کاهش خطا دراین محیط ها یک ضرورت برای بهبود کیفیت مراقبت سلامت است. هدف این مطالعه، تعیین موارد خطا و عوامل تاثیر گذار بر خطاها در اتاق عمل بود. روش بررسی: این مطالعه توصیفی در سال 1395 روی 200 نفر از کارکنان اتاق های عمل بیمارستان های منتخب علوم پزشکی شهر تهران انجام شد. آنها به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند و و دیدگاه آنها با استفاده از پرسش نامه پژوهشگرساخته در سه بخش شامل مشخصات دموگرافیک، موارد خطا، و عوامل موثر در بروز خطا در چهار بعد فردی، محیطی، مهارتی و مدیریتی بررسی شد. داده ها با آمار توصیفی-استنباطی و نرم افزار SPSS تحلیل شدند. یافته ها: از دیدگاه کارکنان، بیمار را به اشتباه عمل کردن (71% )، و عضوی را به اشتباه عمل کردن (61%)، از موارد خطاهای پر اهمیت بود. پراهمیت ترین عوامل موثر در بروز خطا، در بعد فردی، شرایط جسمی-روانی کارکنان (74%)، در بعد محیطی، تعداد زیاد جراحی (69%)، در بعد مهارتی، ناآشنایی در استفاده از تجهیزات (5/60%)، و در بعد مدیریتی، کم بودن تعداد کارکنان (5/74%) بودند. نتیجه گیری: برقراری ارتباط با بیماران، به کارگیری کارکنان ماهر و سالم از نظر جسمی-روانی، رعایت استاندارد به کارگیری کارکنان از نظر تعداد و تجربه، پرهیز از ازدحام و شلوغی، داشتن تجهیزات سالم و آشنایی با نحوه استفاده از آنها، مدیریت صحیح موارد خطا و برخورد مناسب با خطاکار می-تواند میزان خطا در اتاق های عمل را کاهش دهد.

سابقه و هدف: در حال حاضر اندازه گیری مقدار کراتی نین سرم و ادرار معمول ترین روش ارزیابی عملکرد کلیه است. بدین منظور، روش ژافه بیشترین کاربرد را دارد. اختلاف نتایج حاصل از اندازه گیری کراتی نین یک نمونه ممکن است ناشی از کیفیت پایین روش اندازه گیری، کالیبراسیون نامناسب روش و یا استفاده نامناسب آزمایشگاه از روش اندازه گیری باشد. در این مطالعه و براساس آمار EQAP، عملکرد کیت هایی مورد ارزیابی قرار گرفت که بیشترین کاربرد را در آزمایشگاه های تشخیص طبی ایران داشتند. روش بررسی: برای ارزیابی عملکرد روش های اندازه گیری کراتی نین پنج کیت متداول مورد استفاده در ایران، شامل پارس آزمون، پیشتاز طب، آدیت، من و بیونیک، از نظر عدم دقت، قابلیت های آشکارسازی، خطی بودن و مقایسه نتایج، مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج حاصل از نظر آماری با استفاده از درصد ضریب تغییرات، آزمون t جفت شده و رگرسیون خطی و از نظر بالینی بر اساس خطای کل مجاز بررسی شدند. یافته ها: عدم دقت و قابلیت های آشکارسازی کیت ها قابل قبول بودند، ولی نتایج خطی بودن روش ها در دامنه اندازه گیری ارائه شده توسط تولیدکنندگان را نشان ندادند. به علاوه، در تمامی موارد از نظر آماری و در اکثر موارد از نظر بالینی، اختلاف معنی داری بین نتایج هر کیت با میانگین کل نتایج به عنوان میزان هدف وجود داشت. نتیجه گیری: براساس نتایج حاصل از این مطالعه که برای اولین بار در ایران انجام شده است، لازم است روش های ژافه اندازه گیری کراتی نین با روش های آنزیمی جایگزین شوند. به علاوه همسان سازی و استانداردسازی این روش ها در مقایسه با یک روش مرجع لازم است.