پژوهش حاضر با هدف تحلیل ابعاد فرهنگی برنامه های درسی آموزش زبان انگلیسی صورت پذیرفت. روش، توصیفی- همبستگی است. بدین منظور تعداد 88 نفر زبان آموزان موسسه علمی معرفت پردیس طوس دانشگاه فردوسی مشهد به روش سرشماری و با استفاده از ابزار سرمایه فرهنگی اجتماعی مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها نشان داد سرمایه فرهنگی اجتماعی 0.16 از واریانس یادگیری زبان را تبیین می کند(F(86,1)=16.28,p=0.000). د انشجویان مقطع کارشناسی ارشد نسبت به دانشجویان کارشناسی و کاردانی از سرمایه فرهنگی اجتماعی غنی تری برخوردارند (F(87,2)=3.71, p=0.029) ولی تفاوتی بین زبان آموزان دختر و پسر وجود ندارد (F(87,1)=0.68, p=0.411). با عنایت به یافته های حاصل و با استناد به مبنای نظری بوردیو می توان اذعان نمود با در نظر داشتن فرهنگ در ابعاد مختلف طراحی، تدوین و اجرای برنامه های درسی زبان، می توان به غنی سازی هر چه بیشتر فرهنگ و یادگیری فراگیران پرداخت.