زمینه و هدف: وابستگی به مواد مخدر با توجه به نوع ماده ی مصرفی اثرات و عوارض نامطلوبی برای فرد به وجود می آورد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه ی عملکردهای اجرایی در بین افراد وابسته به مصرف هروئین و افراد بهنجار انجام شد.روش کار: طرح پژوهش حاضر از نوع علی- مقایسه ای است که روی دو گروه افراد وابسته به هروئین و افراد بهنجار انجام شده است. گروه مصرف کننده ی مواد شامل 30 نفر مصرف کننده ی هروئین بود که از بین افراد مراجعه کننده به مراکز درمان اعتیاد شهرستان گناباد به شیوه ی نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. گروه بهنجار شامل 30 نفر از افراد عادی بود که از لحاظ سن، جنس، تحصیلات با گروه وابسته به هروئین همتاسازی شدند. برای جمع آوری اطلاعات از آزمون کارت های ویسکانسین استفاده شد. داده های تحقیق با استفاده از نرم افزار SPSS و تحلیل واریانس چند متغیره تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: نتایج تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد که تفاوت معناداری بین کارکردهای اجرایی افراد وابسته به هروئین و بهنجار وجود دارد. گروه وابسته به هروئین عملکرد پایین تری در آزمون طبقه بندی کارت های ویسکانسین نسبت به گروه بهنجار داشتند.نتیجه گیری: با در نظر گرفتن نتایج چنین می توان استنباط کردکه مصرف هروئین اثرات مخربی بر کارکردهای اجرایی مغز دارد.