دانش و تندرستی در علوم پایه پزشکی
سال:1386 | دوره:2 | شماره:4 |تعداد مقالات:11

مقدمه: افراد طبیعی اشخاصی هستند که هیچ گونه علایم بیماری قلبی - عروقی ندارند. این افراد معمولا دارای مقادیر طبیعی هر کدام از شاخص های حیاتی قلبی، ریوی می باشند که تحت تاثیر متغیرهایی مانند سن، جنس، قد و ژنتیک قرار می گیرند. هدف از این تحقیق تعیین اندازه های فیزیولوژیک شاخص های قلبی - عروقی در جمعیت طبیعی ایران و به دست آوردن معادلات مرجع برای این گروه بود.مواد و روش ها: افراد نمونه از شهرهای مختلف انتخاب شده و پس از اطمینان از سلامت آن ها در آزمایشگاه شاخص های حیاتی - قلبی شامل، ضربان قلب، فشار خون سیستولی، فشار خون دیاستولی و فشار نبض با شیوه های استاندارد و رعایت اخلاق پزشکی در جنس های زن و مرد به طور جداگانه اندازه گیری شد. شرایط آزمایشگاه برای همه افراد یکسان و در حالت نشسته و پس از استراحت بوده است.نتایج: نتایج حاصل از این اندازه گیری ها در گروه های سنی مختلف و به تفکیک زن و مرد تعیین شد. پس از تعیین میانگین برای گروه های سنی و با استفاده از روش رگرسیون، معادلات مرجع برای هر کدام از شاخص های حیاتی مورد نظر به شرح زیر به دست آمد:(قد) 0.132 – (سن) 0.086 – 101.791 = ضربان قلب(وزن) 0.15 + (جنس) 2.653 + (سن) 0.129 + 59.068 = فشار دیاستولی(وزن) 0.163 + (جنس) 4.293 + (قد) 0.64 + (سن) 0.454 +  82.078= فشار سیستولی(جنس) 1.451 + (قد) 0.097 + (سن) 0.235 + 18.712 = فشار نبضنتیجه گیری: با توجه به معادلات مرجع به دست آمده برای جمعیت سالم ایران، می توان با در دست داشتن خصوصیات فرد مانند قد، وزن و سن، هر کدام از شاخص های حیاتی - قلبی را برای وی محاسبه و پیش بینی نمود. به عبارت دیگر میزان متوسط استانداردی را که برای فرد قابل تصور است به دست می دهد، لذا این مقادیر مبنای مقایسه ای برای طبیعی یا غیر طبیعی بودن شاخص های اندازه گیری شده در فرد است.

مقدمه: با توجه به نقش رژیم غذایی در افزایش خطر بروز دیابت نوع II، این مطالعه با هدف تعیین وضعیت مصرف ریزمغذی ها در الگوی غذایی فامیل درجه یک بیماران دیابتی نوع II به انجام رسیده است.مواد و روش ها: 210 نفر از افراد فامیل درجه یک بیماران دیابتی نوع II بر مبنای نتایج تست تحمل گلوکز به دو دسته مختل (بیماران دیابتی + بیماران دارای آزمون تحمل گلوکز مختل) و سالم تقسیم بندی گردیدند. پس از تکمیل پرسش نامه یادداشت سه روزه خوراک در این افراد، میزان دریافت انرژی روزانه، منیزیم، روی، کلسیم، فسفر، کرومیوم و ویتامین های B1 ,C ,E و B6 با استفاده از نرم افزار N3 محاسبه و نتایج با آزمون t و سطح معنی داری 0.05 مورد مقایسه قرار گرفت.نتایج: میانگین سن در دو گروه مختل و سـالم به ترتیب 48.9±5.2 و 43.6±6.7 سال (P=0.001) و میانگین نمایه توده بدنی در دو گروه نیز 29.3±0.7 و 28.7±0.8 کیلوگرم بر مترمربع بود. میانگین دریافت انرژی، منیزیم، روی، کلسیم، فسفر، کرومیوم و ویتامین های E، C، B1 و B6 در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت (P>0.05).نتیجه گیری: هر چند تفاوتی بین دریافت ریزمغذی ها در دو گروه مشاهده نشده است ولی مقادیر دریافت بعضی از ریزمغذی ها مانند کرومیوم، منیزیم، روی و ویتامین E کم تر از مقادیر توصیه شده می باشد. اهمیت این مطلب در این جا است که برخی از این ریزمغذی ها از جمله منیزیم و کرومیوم جزو عوامل تحمل گلوکز و مقاومت به انسولین به شمار می روند.

مقدمه: امروزه دیابت یکی از مهم ترین مشکلات بهداشتی - درمانی و اقتصادی - اجتماعی جهان محسوب می شود به گونه ای که بیش از صد و هفتاد میلیون نفر در دنیا مبتلا به این بیماری هستند. در کشور ما بالغ بر چهار میلیون نفر به این بیماری مبتلا هستند. افراد دیابتی بیش تر از افراد عادی در معرض عوارضی چون نابینایی، حملات قلبی، نوروپاتی، نفروپاتی، بیماری های اندام تحتانی و قطع عضو هستند. لذا با توجه به اهمیت شیوع دیابت و عوارض آن تصمیم گرفته شد که فراوانی انواع دیابت و عوارض آن را در بیماران دیابتی مراجعه کننده به کلینیک دیابت شهر شاهرود بررسی گردد تا با استفاده از نتایج این تحقیقات بتوان با پیش گیری مناسب از عوارض دیابت تا حد امکان جلوگیری کرد.مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی می باشد که بر روی 340 بیمار دیابتی مراجعه کننده به کلینیک دیابت انجام شد. اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسش نامه و با توجه به موارد ثبت شده جمع آوری و داده های مورد نظر پس از ورود به نرم افزار  SPSSبا استفاده از آزمون های c2 و t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. داده های کیفی با فراوانی و درصد فراوانی و داده های کمی با میانگین و انحراف معیار بیان گردید.نتایج: از مجموع 340 بیمار دیابتی، 240 نفر زن و 100 نفر مرد بودند. میانگین سنی بیماران 50.2±15.2 سال بود. %87.9 بیماران دیابت نوعII  و %11.8 دیابت نوع I و %0.3 دیابت دوران بارداری داشتند. میانگین مدت ابتلا به دیابت در بیماران 5.5 سال بود. هم چنین مدت ابتلا به دیابت در%51.2 بیماران کم تر از 5 سال بود. %77.4 از مبتلایان به دیابت تحصیلات کم تر از دیپلم داشتند. بین دیابت نوعII  و شاخص نمایه توده بدن و تحصیلات نیز ارتباط معنی داری مشاهده گردید. نتایج بیانگر آن است که سابقه فامیلی مثبت در %44.1 بیماران مبتلا به دیابت نوع دو گزارش شده است. در بررسی عوارض دیابت مشاهده شد که %77.3 از بیماران مبتلا به نوروپاتی، %13.9 نفروپاتی، %33.5 رتینوپاتی، %21.8 اختلالات گوارشی و %12.7 مشکلات در اندام ها (زخم پا، آمپوتاسیون اندام تحتانی و ...)، %18.6 بیماری قلبی – عروقی و %5.9 گواتر داشتند.نتیجه گیری: نتایج حاکی از شیوع بالای عوارض و عوامل خطر در بیماران دیابتی می باشد. لذا برای کاهش عوارض، نیاز به آموزش همگانی از طریق رسانه ها و آموزش چهره به چهره در افراد مراجعه کننده به کلینیک دیابت ضروری به نظر می رسد تا از مشکلات بیماران، خانواده ها و جامعه کاسته شود.

مقدمه: با توجه به تاثیر جدی درمان های دارویی بر سلامت مردم، استفاده معقول و منطقی از داروها اعم از گیاهی و شیمیایی بخش مهمی از سیاست های بهداشتی و درمانی جامعه را تشکیل می دهد. نظر به استقبال جامعه زنان در به کارگیری توام گیاه درمانی با درمان های دارویی و یا جایگزین نمودن مصرف داروهای گیاهی جهت بسیاری از بیماری ها حتی در دوران بارداری، در این مطالعه میزان به کارگیری داروهای گیاهی در زنان شهرکرد صورت گرفت.مواد و روش ها: در این بررسی توصیفی مقطعی، 1449 زن مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و درمانی مورد پرسش قرار گرفتند. پرسش نامه مبتنی بر هدف تهیه و از طریق مصاحبه حضوری تکمیل گردید. روش نمونه گیری آسان و آزمون های آماری مورد استفاده شامل آزمون c2 و t می باشندنتایج: میزان استفاده از داروی گیاهی در این مطالعه 68.3 درصد بوده و 85.3 درصد واحدهای پژوهش نگرش مثبتی نسبت به داروهای گیاهی داشتند. 62.6 درصد افراد معتقد بودند داروی گیاهی هیچ گونه عارضه ای در بر ندارد. در این مطالعه، زنان از 126 گونه گیاهی برای درمان 101 مشکل استفاده نمی کردند. شایع ترین علت مصرف داروی گیاهی سرماخوردگی (29.47 درصد) و شایع ترین گیاه مورد استفاده بومادران بود. 60 درصد افراد گزارش نمودند با مصرف داروی گیاهی بیماری آنان کاملا درمان شده است. 43.4 درصد افراد به طور همزمان از داروی گیاهی و سنتتیک و 62 درصد آنان ترکیبی از گیاهان را در هر بار مصرف استفاده کرده اند. 62.4 درصد زنان مورد مطالعه معتقد بودند مصرف هم زمان گیاه با دارو ضرر ندارد یا در این زمینه اظهار بی اطلاعی کردند. 7.8 درصد افراد گزارش کردند با مصرف داروهای گیاهی دچار عوارض شدند. 55.9 درصد افراد مصرف داروی گیاهی را به پزشک معالج خود اطلاع نداده بودند که شایع ترین علت عدم اطلاع به پزشک را طبیعی و بی ضرر بودن گیاه (39.9 درصد) گزارش کردند. در این بررسی افرادی که درآمد و تحصیلات کم تر و سن بین 20 تا 29 سال داشتند بیش تر از داروی گیاهی استفاده می کردند اما این ارتباط از نظر آماری معنی دار نبود. بین ابتلا به بیماری مزمن و مصرف گیاه ارتباط آماری معنی دار وجود داشت (P<0.0001).نتیجه گیری: استفاده گسترده از داروهای گیاهی توسط زنان و عدم آگاهی آنان از عوارض جانبی، دوز داوها، دوز سمی، تداخلات داروهای گیاهی، تداخلات داروهای گیاهی با داروهای شیمیایی و... نیاز همگانی جامعه به آموزش خاص به پزشکان به عنوان اصلی ترین مرجع بیماران و نیز سایر کارکنان مراکز بهداشتی، درمانی در خصوص گیاهان دارویی به ویژه پر مصرف را به وضوح آشکار می سازد.

مقدمه: ارزیابی، تشخیص و درمان مناسب ضایعات پیش سرطانی آندومتر در طی سالیان دراز هم چنان در بین آسیب شناسان و متخصصین زنان به صورت یک مشکل باقی مانده است. این موضوع که بعضی از هیپرپلازی ها، هم چون انواع سرطان ها از نظر فنوتیپ منوکلونال می باشند، به صورت وسیله ای مفید در تشخیص آن ها شناخته شده است. جهت جدا نمودن ضایعات منوکلونال از پلی کلونال، آنالیز مورفومتریک کامپیوتری در طی مطالعات متعدد روش مناسبی معرفی گردیده است.مواد و روش ها: در این مطالعه 100 نمونه انواع هیپرپلازی های آندومتر با مراجعه به بخش پاتولوژی بیمارستان میرزا کوچک خان تهران انتخاب و ابتدا از نظر تکرارپذیری تشخیصی بین فردی و درون فردی و سپس 55 مورد آن ها از نظر آنالیز مورفومتریک بررسی شدند. نمونه ها در فرمالدئید %10 فیکس شده و در پارافین قالب گیری و برش های H & E  استاندارد از آن ها تهیه شده بود. سپس با استفاده از کامپیوتر آنالیز مورفومتریک انجام گردید و سه شاخص درصد حجمی استروما (VPS)، چگالی سطح خارجی (Out SD) و انحراف معیار کوچک ترین محور هسته (SDSNA) محاسبه و بر مبنای آن ها D- score تعیین گردید.نتایج: تشخیص هایپرپلازی ساده (SH) و کارسینوم تمایز یافته آندومتریوئید (WDA) در بین آسیب شناسان تکرارپذیری خوبی داشت، ولی هیپرپلازی های کمپلکس  CHو آتیپیکال (AH) از تکرارپذیری کمی برخوردار بود. تکرارپذیری درون فردی در حد عالی بود. با آنالیز مورفومتریک ضایعات به گروه های VPS<%55، D-score<1 و VPS≥%55، D-score≥1 و یا به عنوان دیگر منوکلونال و پلی کلونال تقسیم شدند. با مقایسه نتایج آسیب شناسان مختلف با نتایج VPS و D-score مشاهده شد که آسیب شناس با سابقه کاری بیش تر در ژنیکوپاتولوژی به خوبی توانسته بود ضایعات گروه های مختلف را مطابق با نتایج VPS و D-score از یکدیگر جدا نماید، ولی آسیب شناسان با تجربه کم تر در ژنیکوپاتولوژی نتوانسته بودند به خوبی بر اساس دید مورفولوژی آن ها را از هم جدا کنند.نتیجه گیری: بر اساس نتایج آنالیز مورفومتریک ضایعات هیپرپلازی راحت تر به دو گروه هیپرپلازی آندومتر (EH) و نئوپلاسم داخل اپی تلیالی آندومتر (EIN) تقسیم می شوند و تکرارپذیری و صحت تشخیصی نسبت به دید ذهنی آسیب شناسان در حد بالاتری قرار می گیرد و میزان درمان بیش تر و کم تر از حد مورد نیاز کاهش می یابد.

مقدمه: درمان راه حل محور یکی از انواع درمان های کوتاه مدت است که بر یافتن راه حل ها توسط مراجع با کمک درمان گر تاکید دارد. پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر روان درمانی راه حل محور بر رضایت زناشویی زوج های هر دو شاغل صورت گرفته است.مواد و روش ها: در این پژوهش از بین زوجین فرهنگی هر دو شاغل که حاضر به همکاری بودند پس از شرکت در پیش آزمون، 24 زوج انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند که گروه آزمایش 7 جلسه تحت درمان قرار گرفت. ابزار پژوهش عبارت است از پرسش نامه رضایت زناشویی فرم تجدید نظر شده MSI-R که توسط اشنایدر ساخته شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها علاوه بر استفاده از روش های آمار توصیفی از آزمون تحلیل واریانس کرت های خرد شده استفاده شده است.نتایج: متغیر های مورد نظر (پرخاشگری - زمان با هم بودن - توافق درباره مسایل مالی – رضایت جنسی) با توجه به آزمون تحلیل واریانس کرت های تقسیم شده و P<0.01 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند که در هر چهار متغیر تفاوت معنی داری در سطوح مختلف متغیر های آزمون (پیش آزمون – پس آزمون) مشاهده شد.نتیجه گیری: از نتایج چنین به نظر می رسد که روان درمانی راه حل محور می تواند پرخاشگری و مشکلات جنسی زوج ها را کاهش داده و باعث بهبود زمان با هم بودن و توافق درباره مسایل مالی آن ها شود.

مقدمه: تغذیه متعادل و استفاده از گروه شیر و لبنیات از مبانی مهم سلامتی کودکان و رشد جسمی و افزایش بازدهی آموزشی می باشد و آموزش یکی از روش های افزایش آگاهی و ایجاد نگرش و عملکرد صحیح در دانش آموزان است. این مطالعه با هدف بررسی میزان تاثیر آموزش بر آگاهی، نگرش و عملکرد دانش آموزان دختر مقطع راهنمایی شهرستان یزد در مورد مصرف شیر و لبنیات انجام پذیرفته است.مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی، چهار کلاس دوم راهنمایی (106 دانش آموز) که از لحاظ تحصیلات و شغل والدین و بعد خانوار هم گون بودند انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه مورد (دو کلاس با 52 دانش آموز) و شاهد (دو کلاس با 54 دانش آموز) تقسیم شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسش نامه ای شامل چهار قسمت بود: سوالات زمینه ای و سوالاتی در مورد آگاهی، نگرش و عملکرد دانش آموزان در مورد مصرف شیر و لبنیات که با توجه به مطالعات قبلی طراحی شد. این پرسش نامه به صورت پیش آزمون (Pre-test) در هر دو گروه تکمیل گردید. سپس بر اساس اطلاعات به دست آمده، برنامه آموزشی برای گروه مورد طراحی و اجرا شد و پس از دو ماه آزمون ثانویه (Post-test)  از هر دو گروه به عمل آمد. داده ها بعد از کدگذاری با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون آماری t زوجی تجزیه و تحلیل شد.نتایج: بر اساس نتایج آزمون t زوجی، امتیاز آگاهی و نگرش دانش آموزان گروه مورد بعد از آموزش به طور معنی داری افزایش یافته بود (P=0.001) ولی میزان افزایش امتیاز عملکرد آن ها معنی دار نبود (P=0.06). در گروه شاهد هیچ تغییر معنی داری در نگرش (P=0.11) و عملکرد (P=0.68) آن ها مشاهده نشد. ولی نمره آگاهی گروه شاهد به طور معنی داری افزایش یافته بود (P=0.001). با این وجود میزان افزایش آگاهی گروه مورد به طور معنی داری بیش تر از گروه شاهد بود (P=0.001).نتیجه گیری: برنامه آموزش تغذیه در مورد مصرف شیر و لبنیات در ارتقا دانش، نگرش و رفتار تغذیه ای دانش آموزان تحت مطالعه تاثیر مثبت داشته است. با توجه به پایین بودن سطح آگاهی، نگرش و عملکرد دختران و برای بهبود و اصلاح رفتار تغذیه ای آنان در مورد مصرف شیر و لبنیات استفاده از برنامه آموزشی ضروری به نظر می رسد.

مقدمه: سالمندی پدیده ای جهانی در دنیای امروز به حساب می آید. در کشورهای آسیایی من جمله مالزی جمعیت سالمندان رو به فزونی است. به موازات افزایش سن متوسط جامعه و گسترش سالمندی و مشکلات متعدد سالمندان، لزوم اصلاح و به سازی محیط زندگی آنان مطرح می گردد. بر اساس نظریه هم سازی انسان – محیط، سالمندان باید در محیطی زندگی نمایند که بیش ترین هم سازی را با محیط خود داشته باشند. چنین محیطی دارای کم ترین عوامل خطر محیطی بوده و موجب ارتقا کیفیت زندگی ایشان می گردد.مواد و روش ها: در این پژوهش 386 نفر از سالمندان در مناطق شهری کشور مالزی به صورت تصادفی انتخاب شدند. با استفاده از مصاحبه رو در رو، برگ مشاهده بازدید منازل و پرسش نامه رضایت سالمندان از ایمنی منزل، اطلاعات جامعی از وضعیت ایمنی و ارگونومی محیط زندگی سالمندان کسب شد.نتایج: بر اساس نتایج به دست آمده از 6 موقعیت اتاق خواب، اتاق نشیمن، پله ها، آشپزخانه، توالت و حمام، علل متعدد سوانح در هر یک از این محل ها تعیین گردیدند. مهم ترین و شایع ترین این علل در بازدید از منازل شامل کوچک بودن فضا، ناهموار بودن کف، لغزندگی کف، کمبود نور و ... بودند.نتیجه گیری: ارتقا کیفیت و رضایت سالمندان از زندگی و محیط منزل با تامین هم سازی انسان – محیط در سالمندان میسر است. استفاده از دستگیره های مناسب در، کف پوش های غیر لغزنده، تعبیه میله کنار در حمام، توالت، راه روها، پله ها و اتاق ها، رفع هرگونه ناهمواری در کف و ارتقا استقلال در زندگی فردی سالمند موجب تامین ایمنی و رضایت بیش تر برای سالمندان می گردد.