مقدمه: با تغییر الگوی بیماری ها از عفونی به مزمن، نقش عوامل روانی و اجتماعی تحت عنوان تعیین کننده های اجتماعی سلامت(SDH) از جمله نابرابری درآمدی در جامعه اهمیت ویژه ای پیدا کرده است. نابرابری درآمدی شدید نشان دهنده کاهش درآمد در دسترس اکثر افراد جامعه می باشد که تاثیر منفی بر سلامت دارد. وجود نابرابری در جامعه موجب افزایش احساس محرومیت نسبی افراد؛ و اثر بر سلامت روانی جامعه است. هدف این پژوهش تعیین رابطه نابرابری درآمدی و سلامت در ایران در دوره 1385-1355 بود. روش بررسی: این مطالعه تحلیلی؛ از نوع همبستگی اکولوژیکی است. واحد تحلیل؛ جمعیت ایران در سال های مورد بررسی است؛ و داده های تحقیق از مرکز آمار ایران و بانک مرکزی تهیه شده است. جهت تحلیل داده ها از تحلیل رگرسیون با نرم افزار SPSS استفاده شد. یافته ها: رابطه ضریب جینی با امید به زندگی (P=0.0001، R=-0.83)؛ و با میزان مرگ و میر کودکان زیر 5 سال (P=0.0001، R=0.87) معنی دار است. نتیجه گیری: در دوره زمانی مورد بررسی، با افزایش نابرابری درآمدی امید به زندگی کاهش و میزان مرگ و میر کودکان زیر 5 سال افزایش یافته است. برای بهبود و ارتقای سلامت افراد جامعه اتخاذ سیاست های بازتوزیعی مناسب به منظور کاهش نابرابری درآمدی ضروری به نظر می رسد.