در تحقیق های پیمایشی تعیین واحد تحلیل و به تبع آن سطح تحلیل، نقش محوری را ایفا می نماید. واحد تحلیل بازگوکننده سطح جمع آوری داده های اطلاعاتی در تحلیل است. انتخاب نادرست واحد تحلیل هم زمان بر ورودی و خروجی تحقیق تاثیر گذاشته و منجر به بی اعتبار شدن تحقیق و حصول نتایجی بی ثمر خواهد شد. هدف این تحقیق آسیب شناسی انتخاب سطح تحلیل آزمودنی ها در مقالات پیمایشی است. جامعه آماری کلیه مقاله های پیمایشی در مجله های مدیریتی است. نمونه تحقیق نیز، شامل مقاله های مجله های منتخب مدیریتی است که با استفاده از نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. به منظور آسیب شناسی مجلات از نظر عدم انطباق، نه مجله انتخاب و 80 مقاله پیمایشی در سطوح بالاتر از فرد در بازه زمانی سال های 93-92، مورد بررسی قرار گرفت. داده های تحقیق با استفاده از روش تحلیل محتوا و آزمون مقایسه نسبت ها در چند جامعه همگون، مورد تحلیل قرار گرفتند و رابطه نوع مجله با انطباق/عدم انطباق تعیین شد. بر اساس یافته های تحقیق، می توان بیان نمود که به طورکلی درصد عدم انطباق مجلات منتخب 47.5 درصد است. نتایج آزمون مقایسه نسبت ها نشان داد که یکی از مجلات منتخب با عدم انطباق 75 درصد و مجله دیگری با عدم انطباق صفر درصد، به ترتیب بیشترین و کمترین نسبت عدم انطباق را در میان مجلات بررسی شده دارند. همچنین رابطه بین مجلات با انطباق/عدم انطباق استخراج شد.