مجله دانشگاه علوم پزشکی قم
سال:1386 | دوره:1 | شماره:4 (پی در پی 4) |تعداد مقالات:10

زمینه و هدف: عوارض دیابت با استرس اکسیداتیو القا شده به واسطه تولید رادیکال های آزاد ارتباط دارد. بدن از طریق مکانیسم های دفاع آنتی اکسیدانی چون کاتالاز به مبارزه با آن بر می خیزد. در این مطالعه اثر عصاره آبی دانه گیاه  Securigera Securidacaبر فعالیت آنزیم کاتالاز گلبول های قرمز در موش های صحرایی دیابتی تیپ 1 بررسی شده است.روش بررسی: در این مطالعه مداخله ای از 30 موش صحرایی نر نژاد Wistar استفاده گردید. حیوانات به دو گروه شامل 15 موش صحرایی سالم و 15 موش صحرایی دیابتی گروه بندی و دیابتی شدند. موش های ناشتا با تزریق یک دوز 45 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت داخل صفاقی دیابتی گردیدند. هر گروه نیز به زیر گروه های کنترل و آزمایشی تقسیم شدند. پس از دوره تیمار 30 روز در دوزهای 100 میلی گرم بر کیلوگرم و 200 میلی گرم بر کیلوگرم، خون از قلب آن ها جمع آوری شد و میزان فعالیت آنزیم کاتالاز گلبول های قرمز ارزیابی گردید.یافته ها: نتایج نشان دادند که فعالیت آنزیم کاتالاز در گروه کنترل دیابتی به طور معناداری (P=0.002) کاهش یافته است. به علاوه فعالیت آنزیم کاتالاز در گروه موش های دیابتی که 100 میلی گرم بر کیلوگرم (P=0.004) و 200 میلی گرم بر کیلوگرم (P=0.01) عصاره به آن ها تزریق می شد در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معنی داری (P=0.003) نشان داد.نتیجه گیری: احتمالا عصاره آبی دانه گیاه Securigera Securidaca با تغییر فعالیت آنزیم کاتالاز در کاهش عوارض دیابت به واسطه تقویت پاسخ آنتی اکسیدانی و کاهش استرس اکسیداتیو در موش های صحرایی دیابتی موثر است.

زمینه و هدف: کانابینوئیدها که اجزای فعال ماری جوانا می باشند و اثراتی شبیه به اوپیوئیدها دارند. به علاوه میان این دو سیستم تداخلات عملکردی نیز وجود دارد. هدف این مطالعه بررسی اثر سیستم کانابینوئیدی بر اضطراب در آمیگدال مرکزی، و تداخل آن با سیستم اوپیوئیدی است.روش بررسی: در مطالعه حاضر، اثر تزریق داخل صفاقی داروهای اوپیوئیدی بر پاسخ حاصل از تزریق داخل آمیگدال عوامل کانابینوئیدی در موش های صحرایی، با استفاده از  Elevated Plus-Mazeمورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: تزریق داخل صفاقی مورفین (3، 6، 9 میلی گرم) موجب افزایش %OAT و %OAE شد ولی فعالیت حرکتی تغییر قابل ملاحظه ای نداشت، و بدین ترتیب اثر ضد اضطراب نشان داد. البته برخی از دوزهای نالوکسان، آنتاگونیست اوپیوئیدی،%OAT  و فعالیت حرکتی را کاهش داد. تجویز داخل آمیگدال ACPA (آگونیست گیرنده  CB1کانابینوئیدی) در دوزهای 5 ng/rat، 1.25 موجب افزایش %OAT و %OAE شد ولی فعالیت حرکتی را تغییری نداد که نشان دهنده یک پاسخ ضد اضطراب آن می باشد. این پاسخ با مورفین [6 میلی گرم در کیلوگرم داخل صفاقی [(ip) افزایش و با نالوکسان کاهش یافت. تجویز داخل آمیگدال AM251 (آنتاگونیست گیرنده CB1 کانابینوئیدی) در دوزهای 100 ng/rat، 25، 2.5 تغییر قابل ملاحظه ای در%OAT  و%OAE  ایجاد نکرد ولی دوزهای بالاتر آن (100 ng/rat، 25) فعالیت حرکتی را کاهش داد. تجویز این دارو نیز به همراه مورفین داخل صفاقی موجب افزایش پاسخ مورفین و یا نالوکسان نیز موجب ایجاد پاسخ ضد اضطرابی در آن گردید.نتیجه گیری: نتایج بیان گر آن است که گیرنده های CB1 اثر ضد اضطرابی ایجاد می کنند. هم چنین این نتایج نشان می دهند که سیستم اوپیوئیدی با گیرنده های کانابینوئیدی در آمیگدال مرکزی تداخل دارد.

زمینه و اهداف: درد حاد ﻏﻳﺮ تروماﻳﻲ شکم ﻳﻛﻲ از شاﻳﻊ ترﻳﻦ علل مراجعه ﺑﻳﻤﺎران به بخش اورژانس است که بررسی های تشخیصی نسبتا مفصلی مانند شمارش سلول های ﺳﻔﻴﺪ خون (WBC)، آزماﻳﺶ کامل ادرار و سونوگرافی را می طلبد. انجام هر ﻳﮏ از اﻳﻦ آزمایش ها مستلزم صرف وقت نسبتا زﻳﺎدی بوده، علاوه بر شلوغ کردن بخش اورژانس و درﮔﻴﺮی پرسنل، هزﻳﻨﻪ اقتصادی قابل توجهی را به بیمار ﺗﺤﻤﻴﻞ می کند. هدف از انجام اﻳﻦ مطالعه بررسی فراوانی آزمایش های درخواست شده برای بیماران با درد حاد غیرتروماﻳﻲ شکم مراجعه کننده به بخش اورژانس بیمارستان حضرت رسول (ص) که در نهاﻳﺖ مرخص شدند و مقاﻳﺴﻪ آن با مطالعات قبلی می باشد تا درﻳﺎﺑﻴﻢ که آﻳﺎ می توان آزمایش های غیر ضروری که منجر به اتلاف وقت و هزینه و انرژی از بیمار، پزشکان، پرسنل آزمایشگاه و پرستاران می شوند را حذف کرد یا خیر.روش بررسی: نوع ﭘژوهش توصیفی - مقطعی و به صورت گذشته نگر می باشد. با استفاده از روش نمونه گیری آسان، اطلاعات پرونده 400 بیمار مراجعه کننده به بخش اورژانس با درد حاد غیرتروماﻳﻲ شکم که در نهاﻳﺖ مرخص شدند جمع آوری گشته و با استفاده از شاخص های آماری توصیفی تفسیر گردید.یافته ها: ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ سنی بیماران مورد مطالعه 22.29±8 سال بود. 40.8 درصد مذکر و 59.2 درصد مونث بودند. آزمایشات درخواست شده شامل شمارش سلول های ﺳﻔﻴﺪ خون (92 درصد)، بررسی کامل ادرار (91.7 درصد) و سونوگرافی شکم (95.5 درصد) بود. درخواست شمارش سلول های ﺳﻔﻴﺪ خون در اﻳﻦ مطالعه مشابه مطالعات قبلی بود ولی درخواست بررسی کامل ادرار 2 برابر و سونوگرافی 4 برابر مطالعات دﻳﮕﺮ به دست آمد.نتیجه گیری: اﻳﻦ مطالعه لزوم بازنگری در روند درخواست بررسی های تشخیصی در بیماران درد شکمی حاد غیرتروماﻳﻲ را مطرح می سازد تا در صورت امکان از انجام آزمایش های غیر ضروری جلوگیری شود.

زمینه و اهداف: محلول پراکسید هیدروژن با فرمولاسیون پایدار به همراه مقادیر جزیی یون نقره (با نام تجاری نانوسیل)، امروزه به عنوان یک گندزدای کارآمد جهت مصارف گوناگونی ضدعفونی سطوح، گندزدایی میوه و سبزیجات، آب شرب و زدایش فیلم میکروبی تجهیزات پزشکی استفاده می شود.روش بررسی: این مطالعه از نوع تجربی مداخله ای است. در این پژوهش پساب خروجی از تصفیه خانه فاضلاب شهر قم، تحت اثر گندزدایی توسط کمپلکس پراکسید هیدروژن - یون نقره قرار گرفت. و از شش غلظت مختلف گندزدا استفاده شد. عملیات نمونه برداری در فصل زمستان سال 1385 به صورت هفتگی انجام گرفت و حجم نمونه 12 بود.یافته ها: نتایج نشان داد که در غلظت 80 میلی گرم بر لیتر و زمان تماس یک ساعت، گندزدای نانوسیل توانست 1.9 واحد لگاریتم حذف کل کلیفرم ها را داشته باشد. در غلظت 240 میلی گرم بر لیتر حذف کل کلیفرم ها به 3.3 واحد لگاریتم و در غلظت 480 میلی گرم بر لیتر کمپلکس پراکسید هیدروژن - یون نقره، به بالاتر از 4.5 واحد لگاریتم رسید. در حاصل ضرب غلظت - زمان حدود 8600 (میلی گرم بر لیتر) حداقل و بیشتر از آن، شرایط استاندارد سازمان حفاظت محیط زیست ایران جهت تخلیه به آب های سطحی و مصارف کشاورزی (حداکثر MPN/100ml=1000) برآورده شد.نتیجه گیری: با وجود مزایای عمده کمپلکس پراکسید هیدروژن - یون نقره در گندزدایی آب و فاضلاب، از جمله عدم تولید ترکیبات جانبی مضر، ایجاد باقی مانده قابل اندازه گیری، سهولت انتقال و نگهداری و عدم تولید بوهای ناخوشایند، به نظر می رسد، به کارگیری آن برای گندزدایی پساب ثانویه فاضلاب شهری به دلیل مصرف مقادیر فراوان تا احراز شرایط استاندارد، چندان مقرون به صرفه نیست. به کارگیری این گندزدا پس از فرآیندهای ثالثیه تصفیه فاضلاب نظیر فیلتراسیون، احتمالا به مصرف مقادیر کمتری از گندزدا منجر خواهد شد.

زمینه و هدف: خونریزی حین عمل که سبب کاهش میزان رویت ناحیه عمل در حین جراحی توسط جراح می گردد، بهبود دید در ناحیه جراحی و کاهش خونریزی، یکی از وظایف عمده یک متخصص بیهوشی در حین جراحی سر و گردن است. مطالعات نشان داده اند که مصرف بتابلوکرها قبل از عمل، سبب کاهش میزان خونریزی در طی عمل جراحی می شود.روش بررسی: در یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی باز، در یک دوره 18 ماهه، 88 بیمار که کاندید جراحی بینی بودند مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران به چهار گروه: دریافت کننده 50 میلی گرم متوپرولول در شب قبل از عمل، دریافت کننده 50 میلی گرم متوپرولول درصبح روز عمل، دریافت کننده 50 میلی گرم متوپرولول در شب قبل و صبح روز عمل و دریافت کننده دارونما تقسیم شدند. فشارخون سیستولیک و دیاستولیک به روش غیرتهاجمی و تعداد ضربان قلب بیماران پس از آماده سازی بر روی تخت، و پس از لوله گذاری یادداشت گردید. در طی عمل هم این موارد یادداشت گردید. برای اندازه گیری میزان خونریزی از مقیاس کمیتی Boezzart and Formm جهت ارزیابی کیفیت ناحیه جراحی استفاده گردید.یافته ها: ارتباط معنی داری بین مصرف متوپرولول و میزان خونریزی حین عمل جراحی وجود داشت. تمامی بیمارانی که متوپرولول را شب قبل از عمل و صبح روز عمل دریافت کرده بودند، خونریزی در حد مختصر داشتند. ارتباط معنی داری نیز بین میزان بی قراری بیمار و زمان مصرف متوپرولول وجود داشت.نتیجه گیری: افت هم زمان فشارخون سیستولیک و ضربان قلب کمتر از 60 ضربه در دقیقه می تواند میزان خونریزی حین عمل را کاهش دهد که این دو به واسطه مصرف داروهای بتابلوکر قابل حصول می باشد. در این مطالعه مصرف دو دوز داروی متوپرولول به وضوح کاهش قابل توجهی را در میزان خونریزی و بهبودی در ناحیه جراحی و رضایت جراح از ناحیه عمل ایجاد نموده است و از طرفی میزان بی قراری بیماران را هم در ریکاوری کاهش داده است.

زمینه و هدف: ماتریکس متالوپروتئینازها در ترمیم زخم نقش اساسی دارند. فیبروبلاست ها منبع اصلی تولید این آنزیم ها در پوست هستند. این مطالعه جهت بررسی تغییرات احتمالی فعالیت ماتریکس متالوپروتئیناز - 2 در فیبروبلاست های لایه درمال اطراف ضایعات درماتیت مزمن نیکلی انجام گردید.روش بررسی: برای مطالعه نقش ماتریکس متالوپروتئیناز - 2 در درماتیت تماسی آلرژیک، فیبروبلاست های لایه درمال اطراف ضایعات درماتیتی بیماران مبتلا به درماتیت نیکلی و افراد طبیعی کشت داده شد و فعالیت و کینتیک تولید ماتریکس متالوپروتئیناز - 2 در مایع رویی محیط کشت به روش زایموگرافی اندازه گیری و با استفاده از نرم افزار کامپیوتری دانسیتومتری (UVI) مورد ارزیابی کمی مقایسه ای قرار گرفت. هم چنین از آزمون MTT برای بررسی و مقایسه تکثیر سلول های فیبروبلاست ضایعات درماتیت نیکلی در مقایسه با فیبروبلاست های افراد طبیعی استفاده شد.یافته ها: زایموگرافی اختلاف معنی داری بین فعالیت ماتریکس متالوپروتئیناز - 2 سلول های بیماران درماتیت نیکلی در مقایسه با سلول های طبیعی به خصوص در فاصله روزهای ششم الی هشتم پس از کشت نشان داد که بر اساس واحد محاسبه شده دانسیتومتری، میانگین و انحراف معیار در سلول های بیماران و سلو لهای طبیعی به ترتیب (170±9.2) در مقابل (134.3±5.9) بود (P<0.05) هم چنین بین روزهای ششم الی هشتم پس از کشت میزان تکثیر فیبروبلاست های بیماران (385938±2816) در مقایسه با فیبروبلاست های طبیعی (270261±6527) به طور معنی داری بیشتر بود (P<0.05).نتیجه گیری: با توجه به نقش ماتریکس متالوپروتئیناز - 2 در تخریب بافت کلاژنی، یافته های این بررسی نشان داد که فعالیت دژنراتیو فیبروبلاست ها در درماتیت نیکلی به طور معنی داری افزایش می یابد. مطالعات ما نشان می دهد که افزایش فعالیت ژلاتینازی فیبروبلاس تهای درماتیت نیکلی وابسته به تعداد سلولها نبوده و مستقل از آن است. احتمالا سیگنال های داخل سلولی یا بین سلولی نیز تغییر یافته اند و فیبروبلاست های ناحیه درماتیت نیکلی به تحریکات میتوژنیک و فیبروژنیک پاسخ بیشتری می دهند.

زمینه و هدف: سر و صدا باعث تهدید سلامتی گروه های زیادی از کارگران صنایع گردیده و باعث افت شنوایی در آن ها می شود. استفاده از وسایل حفاظت فردی به عنوان بهترین، راهکار کنترل مواجهه با شرایط خطرناک طبقه بندی شده است. هدف اصلی این تحقیق، بررسی وضعیت استفاده از گوشی های حفاظتی در جامعه کارگری استان قم و عوامل موثر بر آن در سال 1384 بوده است.روش بررسی: این مطالعه از نوع مطالعات توصیفی و مقطعی است و حجم نمونه 378 نفر در نظر گرفته شد. اطلاعات مورد نظر به وسیله پرسشنامه تکمیل گردیده و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج این بررسی نشان داد که 83.6 درصد از افراد مورد بررسی از گوشی های حفاظتی استفاده می کنند. تعداد 296 نفر از افراد مورد بررسی که از گوشی های حفاظتی استفاده نموده اند، در کارگاه های خود کارشناس بهداشت حرفه ای داشته اند. هم چنین 109 نفر افرادی که از گوشی های حفاظتی استفاده نموده اند، از سطح سواد متوسطه برخوردار بوده اند. 82.5 درصد از افرادی که آموزش دیده اند، از گوشی های حفاظتی استفاده نموده اند. با توجه به آزمون های کای - دو و فیشر بین متغیر استفاده از گوشی حفاظتی و وجود کارشناس بهداشت در کارگاه، هم چنین سطح سواد کارگران، سن کارگران، سابقه کار، سلامت جسمی کارگران و نوع گوشی حفاظتی، رابطه معنی دار آماری وجود ندارد (p>0.05).نتیجه گیری: تجزیه و تحلیل نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که از بین عوامل در نظر گرفته شده در مطالعه، تنها چهار عامل: آموزش کارگران قبل از ورود به کارخانه، میزان تحصیلات کارفرمایان و سرپرست کارگاه ها، امکانات کارخانه، و جنس گوش های حفاظتی بر روی وضعیت نحوه استفاده از گوشی های حفاظتی موثر می باشند.

زمینه و هدف: سرطان تخمدان از سرطان های شایع دستگاه تناسلی زنان می باشد. با این وجود کشنده ترین سرطان است و عامل مرگ بیش از 50 درصد مرگ های ناشی از سرطان های ژنیکولوژی می باشد که معمولا در مراحل اولیه بدون علامت است و یا علایم آن می تواند آن قدر مبهم باشد که نه توسط بیمار و نه توسط پزشک تشخیص داده شود. هدف از این بررسی گزارش یک مورد از لنفوم تخمدان با علایم شکم حاد در خانمی 39 ساله مراجعه کننده به بیمارستان نکویی قم می باشد.معرفی مورد: خانم 39 ساله ای که با شکایت درد شکم و علایم پریتونیت در تاریخ 17/3/1386 به اورژانس بیمارستان نکویی قم مراجعه نموده است. ابتدا درد بیمار ماهیت کولیکی داشته که بعد از مدتی درد به صورت دایمی تبدیل شد که همراه با تهوع و تب مختصر بوده است. در اولین معاینه بیمار دارای تندرنس ژنرالیزه در شکم بدون ریباند و گاردینگ بود که پس از چندین ساعت علایم شکمی شدت می یابد. هم چنین علایم حیاتی بیمار، نکته غیر طبیعی واضحی را نشان نمی داد که جهت بررسی بیشتر برای بیمار درخواست سونوگرافی می شود. سپس بیمار با تشخیص اولیه پارگی کیست تخمدان بستری شده و آماده عمل می گردد. در نهایت، تیم جراحی حین عمل، متوجه پارگی روده باریک ناشی از درگیری تومورال روده می گردند.