پژوهش پرستاری ایران
سال:1397 | دوره:13 | شماره:1 |تعداد مقالات:13

مقدمه: به پشتوانه شواهد علمی بهینه سازی نظام آموزش و پژوهش در بستر شبکه های اجتماعی مجازی در بین دانشجویان تحصیلات تکمیلی ضرروی به نظر می رسد. از آنجا که دانشجویان و اساتید نظام آموزش عالی در زمره مشتریان آن قرار می گیرند، هدف این مطالعه واکاوی دیدگاه ها و نقطه نظرات ایشان در پاسخ به چرایی به کاربست شبکه های مجازی در سیستم یادگیری و آموزش به روش شناسی کیفی بود. روش کار: این مطالعه، به شیوه تحلیل محتوی کیفی انجام شد. 24 مشارکت کننده به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. داده ها با مصاحبه فردی، عمیق و نیمه ساختارمند جمع آوری و ضبط شد. پس از پیاده سازی متن مصاحبه با استفاده از نرم افزار MaxQdata10 مطابق مراحل تحلیل محتوای گرانهایم مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: تحلیل داده ها، منجر به استخراج 279 کد،  15زیرطبقه، 6 طبقه فرعی و 2 درون مایه اصلی شامل "منافع درک شده شبکه های اجتماعی در فرایند آموزش و یادگیری ( 4طبقه فرعی)، و موانع درک شده شبکه های اجتماعی در فرایند آموزش و یادگیری (2 طبقه فرعی)" گردید. نتیجه گیری: این مطالعه مزیت ها، معایب و کاربردهای آموزشی شبکه های اجتماعی مجازی در آموزش را نشان داد. به کار گیری شبکه های اجتماعی و فضای مجازی در هر دو فرایند آموزش و یادگیری از منظر ذینفعان این حوزه یعنی استاد و دانشجو مورد پذیرش است. یادگیری غنی شده مبتنی بر وب، علی رغم موانع و چالش های درک شده بستری مناسب برای تسهیل، تسریع و خلاقیت در فرایند آموزشی است.

مقدمه: بهزیستی ذهنی یکی از سازه های مهم بهداشت روان در بین بیماران سرطانی است که شناسایی عوامل روان شناختی تاثیرگذار در آن از اهمیت شایانی برخوردار است. هدف این پژوهش رابطه ذهن آگاهی و خودکارآمدی ادراک شده با بهزیستی ذهنی بیماران سرطانی در بیمارستان های شهر تبریز است. روش کار: این پژوهش توصیفی-تحلیلی در سال 1395 در بیمارستان های تبریز انجام شد. نمونه پژوهش شامل 150 بیمار مبتلا به سرطان بود که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده ها به صورت خودگزارشی و با استفاده از پرسشنامه های بهزیستی ذهنی (مولوی) و ذهن آگاهی بائر (Baer) و خود کارآمدی عمومی شوارزر (Schwarzer) جمع آوری شد. روایی و پایایی ابزار در مطالعات قبلی تایید شده است. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21، و همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی به آزمون فرضیه ها مورد تحلیل قرار گرفت. منظور آزمون فرضیه ها مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد بین ذهن آگاهی با بهزیستی ذهنی (P=0.01) و خود کارآمدی ادراک شده با بهزیستی ذهنی (P=0.01) رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. یافته ها نشان داد که ذهن آگاهی 17.2 درصد و خودکارآمدی ادراک شده 27.00 درصد بهزیستی ذهنی در بیماران سرطانی مورد را تبیین می کنند. نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر نشان داد متغیر اثرگذار ذهن آگاهی و خودکارآمدی ادراک شده در تبیین بهزیستی ذهنی بیماران سرطانی نقش مهمی دارد. ازاین رو، پیشنهاد می شود روانشناسان در برنامه های پیشگیرانه و مداخله گرانه خود جهت ارتقای سلامت روان و بهزیستی ذهنی بیماران سرطانی توجه ویژه ای به این سازه های خودمراقبه ای داشته باشند.

مقدمه: سرطان پستان شایعترین سرطان زنان است که جنبه های مختلف سلامت فردی، روانی و کیفیت زندگی و عملکرد جنسی را به مخاطره می اندازد. هدف از پژوهش حاضر آموزش مدیریت استرس بر کاهش اضطراب و ارتقاء شادکامی و صمیمیت جنسی زنان مبتلا به سرطان سینه بود. روش کار: پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان مبتلا به سرطان سینه شهر کرمانشاه در سال 1395 بود. نمونه مورد نظر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 30 نفر در دو گروه (15 نفر گروه آزمایشی و15 نفر گواه) قرار گرفتند. اعضای اعضای گروه آزمایش در 10 جلسه آموزش مدیریت استرس شرکت کردند. ابزارهای گردآوری داده ها شامل پرسشنامه اضطراب شادکامی و صمیمیت جنسی بود. داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس و با نرم افزار spss (نسخه 16) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نشان دادند که آموزش مدیریت استرس بر کاهش اضطراب و ارتقاء شادکامی و صمیمیت جنسی زنان مبتلا به سرطان سینه شده است. نتیجه گیری: در مجموع می توان اظهار داشت که مداخلات روان شناختی از جمله مدیریت استرس و آموزشآن می تواند در کاهش اضطراب و افزایش شادکامی و صمیمیت جنسی زنان مبتلا به سرطان سینه سودمند باشد.

مقدمه: مولتیپل اسکلروزیس (ام اس) شایع ترین علت ناتوانی های نورولوژیک در بالغین جوان در نظر گرفته می شود، مطالعات نشان می دهد بیماران مبتلا به ام اس در مقایسه با افراد سالم کمتر از روش های مقابله ای مساله مدار استفاده می کنند، به نظر می رسد حمایت اجتماعی می تواند در به کارگیری روش های مقابله ای موثر باشد. مطالعه حاضر به منظور مقایسه میزان به کارگیری مهارت های مقابله ای در بیماران مبتلا به ام اس عضو و غیر عضو در گروه همتایان انجام شد. روش کار: این مطالعه یک مطالعه توصیفی تحلیلی از نوع مقطعی بود که در سال 1395 و در محل انجمن ام اس زنجان انجام شد. در این مطالعه 30 نفر از بیماران زن عضو و 60 نفر از بیماران زن غیر عضو در گروه همتایان به صورت تصادفی بدون جایگزاری انتخاب شدند. ابزار گرداوری اطلاعات شامل پرسشنامه جمعیت شناختی و پرسشنامه مهارت های مقابله ای جالوویس بود. آنالیز داده ها با استفاده از آزمون های آماری تست دقیق فیشر و تی – تست انجام گرفت. یافته ها: مقایسه میزان به کارگیری مهارت های مقابله ای در دو گروه عضو و غیر عضو در گروه همتایان نشان داد که میزان به کارگیری مهارت های مقابله ای هیجان مدار در دو گروه اختلاف معنا داری با یکدیگر نداشتند (0.735)، در حالی که دو گروه در میزان به کارگیری مهارت های مقابله ای مساله مدار با یکدیگر اختلاف معناداری داشتند و افراد عضو در گروه همتایان نسبت به افراد غیر عضو از مهارت های مقابله ای مساله مدار استفاده بیشتری می کردند (0.009). نتیجه گیری: حمایت گروه همتایان موجب افزایش به کارگیری مهارت های مقابله ای مساله مدار می شود، بنابراین تشویق به عضویت سایر بیماران در گروه همتایان می تواند برای بیماران مفید باشد.

مقدمه: حل مشکلات و بحران های حرفه ای و شخصی و هم چنین کارامدی حرفه ای به طور گسترده ای با ویژگی های روانی افراد خصوصا ثبات عاطفی آنان وابستگی مستقیم دارد و می تواند بر عملکرد شغلی فرد تاثیر بگذارد. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط ثبات عاطفی با تعهد حرفه ای و وجدان کاری در پرستاران شاغل در بیمارستانهای کرمان در سال 1395 انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی که به روش تصادفی خوشه ای بر روی 200 پرستاربیمارستانهای شهرکرمان در خرداد تا پایان مهر ماه ماه 1395 انجام شد. ابزار گرد آوری داده ها پرسشنامه ای مشتمل بر 4 بخش: مشخصات فردی، پرسشنامه ثبات عاطفی گلدبرگ، تعهد حرفه ای کلایکمن و هنینگ و وجدان کاری کاستا و مک کرای بود که روایی و پایایی این پرسشنامه ها بارها در ایران مورد تائید قرار گرفته است.یافته ها: میانگین نمره ثبات عاطفی، وجدان کاری و تعهد حرفه ای به ترتیب 46.2 (15.6±)، 44.4 (14.3± (، 49 (14.4±) بود. 40 درصد از پرستاران تحت مطالعه از ثبات عاطفی بالایی برخوردار بودند. بین میانگین نمره کل ثبات عاطفی با وجدان کاری (P<0.0001) و تعهد حرفه ای (P<0.0001) ارتباط آماری مثبت و معنی داری وجود دارد. همچنین بین وجدان کاری و تعهد حرفه ای نیز ارتباط آماری مثبت و معنی داری وجود دارد (P<0.0001). نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر بین ثبات عاطفی با وجدان کاری و تعهد حرفه ای پرستاران ارتباط مثبت و معنی داری وجود دارد. از این رو توجه به ثبات عاطفی و آموزش و برنامه ریزی در جهت رشد آن منفعت سازمانی و بهبود تعهد حرفه ای و وجدان کاری را به همراه دارد.

مقدمه: فعالیت ورزشی ابزار درمانی موثری برای مدیریت بیماران دیابتی نوع 2 است، هدف این پژوهش بررسی اثر هشت هفته تمرینات ترکیبی و تناوبی سرعتی شدید بر سطوح آپلین پلاسمایی و مقاومت به انسولین زنان دیابتی نوع 2 است. روش کار: 52 زن دیابتی نوع 2 دارای اضافه وزن (سن:60-45 سال و شاخص توده بدنی>30) با سطوح HbA1c≥5.6 %به طور داوطلبانه انتخاب شدند وبر اساس مقادیر هموگلوبین A1c در سه گروه تمرین: SIT (17=n) و ترکیبی (n=17) و کنترل (n=18) قرار گرفتند. تمرینات شامل 12 هفته تمرین ترکیبی و SIT بود. سطوح شاخص های هموگلوبین A1c و گلوکز ناشتا و انسولین اندازه گیری شد. جهت تعیین تفاوت های میان گروه ها ازروش آماری تحلیل کوواریانس و در صورت معنی داری ازآزمون LSD برای تعیین اختلاف بین گروه ها استفاده گردید. یافته ها: کاهش معنی داری در میزان گلوکز ناشتا گروه SIT وجود داشت (P<0.001). میزان انسولین سرم گروه SIT و ترکیبی افزایش قابل توجهی یافت (0.001>p و0.001 =p). میزان آپلین تغییرات معنی داری در گروه SIT و ترکیبی وجود نداشت (0.13= p و0.09 =p). نتایج تفاوت معنی داری را در شاخص مقاومت به انسولین (HOMA-IR) در گروه (P<0.001) SIT و ترکیبی (P=0.001) نشان داد. نتایج آزمون آنکوا تفاوت معنی داری در قندخون ناشتا (P=0.171 و F=1.853) و آپلین (0.12= p و0.511 = F) نشان نداد. اما تفاوت بین گروهی معنی داری در انسولین (0.036= p و3.622 = F) و مقاومت به انسولین (0.008= p و5.511 = F) مشاهده شد. نتیجه گیری: تمرینات ورزشی مستقل از نوع و روش انجام می توانند اثرات مثبتی بر کنترل قندخون زنان دیابتی نوع 2 داشته باشند.

مقدمه: حفظ و ارتقاء سلامت سالمندان به عنوان یک گروه جمعیتی آسیب نیازمند توجه است.سالمندی دوران حساسی از زندگی است و توجه به مسائل و نیازهای این مرحله یک ضرورت اجتماعی است. احساس تنهایی یکی از شایع ترین شکایات سالمندان است که می تواند عواقب جدی بر سلامت روان آنان ایجاد کند. مطالعه حاضر با هدف «تعیین تاثیر خاطره گویی گروهی بر احساس تنهایی و سلامت معنوی سالمندان ساکن در آسایشگاه کهریزک» طراحی و اجرا شد. روش کار: مطالعه حاضر کارآزمایی بالینی غیر تصادفی است که در سال 1396 بر روی 83 سالمند ساکن در آسایشگاه کهریزک که واجد شرایط ورود به تحقیق بودند انجام شده است. نمونه ها به صورت غیر تصادفی انتخاب و افراد به دو گروه کنترل و آزمون تقسیم شده اند در گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای صورت نگرفت درگروه آزمون 6 جلسه خاطره گویی طبق پروتکل وات و کپلایز انجام شده است. ابزار گرد آوری داده ها شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه سلامت معنوی پالوتزیون و الیسون (در مطالعات قبلی در ایران با تامین روایی محتوایی و انجام پایایی درون انجام شد که ضریب آلفای کرونباخ 92% محاسبه شد) و پرسشنامه احساس تنهایی راسل (در مطالعات قبلی در ایران با تامین روایی محتوایی و انجام پایایی درون انجام شد که آلفای کرونباخ 78% محاسبه شد) بود. در تجزیه و تحلیل نمونه ها از آمار توصیفی بمنظور محاسبه شاخص های مرکزی و پراکندگی و تهیه جداول توزیع فراوانی و از آمار تحلیلی بمنظور آزمون فرضیه های پژوهش با کمک یکی از آزمون های تی مستقل ، تی زوجی، کای دو، فیشر و... استفاده شده است. داده ها توسط نرم افزار 24 spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافته ها: یافته های این مطالعه نشان داد که در هر دو گروه ارتباط آماری معنی داری بین تمامی متغیرهای دموگرافیک وجود داشته است (در اینجا پی ولیو راخاسته اید یعنی تمامی متغیرهای دموگرافیک تک تک پی ولیو وارد شود ؟) بجز متغیر وضعیت حیات همسر (P=0.019) که در آن ارتباط آماری معنا دار وجود نداشته است و همچنین نتیجه آنالیز کوواریانس نشان داده است که متغیر های احساس تنهایی (P=0.335) و سلامت معنوی (P=0.385) قبل از مداخله بر احساس تنهایی (P<0.001) و سلامت معنوی (P=0.054) بعد از مداخله موثر بوده است. نتیجه گیری: نتایج مطالعه تصویری روشن از ارتباط و تاثیر خاطره گویی بر احساس تنهایی و سلامت معنوی سالمندان نشان داد. با توجه به اثر بخش بودن خاطره گویی می توان به عنوان روش درمانی ساده، آسان، ارزان قیمت و قابل اجرا در تمام مراکز درمانی و نگهداری سالمندان یا به صورت انفرادی در منزل به کار رود و می توان انتظار داشت این روش از سوی سالمندان، خانواده و اعضا تیم درمانی مورد استقبال قرار گیرد.

مقدمه: تاب آوری ظرفیت بازگشتن از دشواری پایدار و ادامه دار و توانایی در ترمیم خویشتن است. که علیرغم قرار گرفتن در معرض تنش های شدید، منجر به موفقیت انسان در برابر حوادث و اتفاقات می شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاب آوری مراقبین خانوادگی بیماران مبتلا به اختلالات روانی انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر، از نوع توصیفی -تحلیلی است. در این مطالعه حجم نمونه 220 نفر محاسبه گردید. ابزار گرد آوری اطلاعات در این پژوهش فرم مشخصات فردی و پرسشنامه استاندارد تاب آوری کانر و دیویدسون بود. اطلاعات بدست آمده با استفاده از نرم افزار 16 SPSS و آزمون های آماری همبستگی اسپیرمن، آزمون t و ANOVA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در این مطالعه. میانگین تاب آوری مراقبین مبتلا به اختلالات روانی 69.93 با انحراف معیار 16.38 بوده است. همچنین مطابق یافته ها در مجموع 86.8 درصد مراقبین بیماران تاب آوری بالای 51 را داشتند. بین تاب آوری مراقبین با مشخصات دموگرافیک (سن، جنس، وضعیت اقتصادی-اجتماعی و تحصیلات) ارتباط آماری معناداری وجود نداشت. نتیجه گیری: یافته های این مطالعه به پرستاران و سایر ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی کمک می کند که از مدل تاب آوری و یا مدل های مشابه برای ارتقاء سطح سلامت، افزایش ظرفیت بازگشتن از دشواری پایدار و ادامه دار و توانایی در ترمیم خویشتن، افزایش عملکرد اجتماعی، اقتصادی و رفاهی و ارتقاء سطح تحمل مراقبین وبرای مراقبت و آموزش با خانواده های بیماران مبتلا به اختلالات روانی استفاده کنند.

مقدمه: خودکارآمدی منبع روانی کلیدی در سازگاری با بیماری های مزمن محسوب می شود و نقش اساسی در چگونگی سازگاری بیمار با چالش های ناشی از سرطان به عنوان یک بیماری مزمن دارد. ارتقاء خودکارآمدی در بیماران مبتلا به سرطان پستان منجر به سازگاری بهتر با تشخیص و درمان سرطان، کاهش علائم ناشی از سرطان، بهبود تصویر ذهنی و ارتقاء ارتباط بیماران با پرسنل درمانی می شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش و مشاوره تلفنی بر خودکارآمدی زنان مبتلا به سرطان پستان تحت پرتو درمانی می باشد. روش کار: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده 64 بیمار کاندید پرتودرمانی پستان مراجعه کننده به انستیتو کانسر امام خمینی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند، سپس نمونه ها به روش تخصیص تصادفی در دو گروه آزمون (32=n) و کنترل (32=n) قرار گرفتند. قبل از شروع پرتودرمانی پرسشنامه خودکارآمدی بیماری های مزمن توسط نمونه های پژوهش در گروه های مورد مطالعه تکمیل گردید. مجددا 1 ماه و 3 ماه پس از آموزش و مشاوره تلفنی، خودکارآمدی بیماران مورد ارزیابی قرار گرفت و داده ها با استفاده از نرم افزار 22 SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: قبل از مداخله بین گروه های آزمون و کنترل از نظر میزان خودکارآمدی تفاوت آماری معناداری وجود نداشت، اما 1 ماه و 3 ماه بعد از شروع مداخله، افراد گروه آزمون در مقایسه با گروه کنترل تفاوت آماری معناداری در افزایش خودکارآمدی نشان دادند p<0.001)). نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش، استفاده از آموزش و مشاوره تلفنی جهت ارتقاء خودکارآمدی زنان مبتلا به سرطان پستان تحت پرتودرمانی توصیه و تاکید می گردد.

مقدمه: یکی از اهداف مهم نظام آموزش عالی کشور، پرورش نیروی انسانی متخصص و مورد نیاز جامعه است. در حال حاضر با توجه به این که یکی از بزرگترین مشکلات اقتصاد ایران بحران بیکاری است، آموزش عالی کشور، رسالتی مضاعف در زمینه اشتغال زایی و پرورش استعداد کارآفرینی دارد. انگیزه پیشرفت نیز به عنوان یک عامل موفقیت در دانشجویان پرستاری از اهمیت خاصی برخوردار می باشد. لذا این مطالعه با هدف تعیین ارتباط انگیزه پیشرفت و استعداد کارآفرینی در دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی گناباد انجام پذیرفت. روش کار: این پژوهش به صورت مقطعی توصیفی-تحلیلی انجام پذیرفت. جامعه مورد مطالعه شامل کلیه دانشجویان کارشناسی ترم دوم تا هشتم پرستاری دانشگاه علوم پزشکی گناباد (160 دانشجو) بود که با روش سرشماری انتخاب گردیدند. ابزارهای گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه محقق ساخته اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه سنجش استعداد کارآفرینی و پرسشنامه انگیزه پیشرفت بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون آماری ضریب همبستگی پیرسون و به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 20 انجام پذیرفت. یافته ها: استعداد کارآفرینی در اکثر دانشجویان (70 درصد) ضعیف بود و 93.1 درصد واحدهای پژوهش دارای انگیزه پیشرفت بالایی بودند. نتیجه آزمون پیرسون نشان داد که بین انگیزه پیشرفت و استعداد کارآفرینی همبستگی مثبت و معنی داری (0.001>p و (r=0.332 وجود دارد. نتیجه گیری: ضعف قابلیت کارآفرینی دانشجویان نمایان گر ضرورت برنامه ریزی و توجه بیش تر به تقویت مولفه های موثر بر قابلیت کارآفرینی در برنامه های آموزشی و کمک آموزشی است.

مقدمه:حفظ حریم خصوصی از نیازهایی اساسی انسان و از مهمترین مفاهیم پرستاری اخلاق مراقبت و درمان محسوب می شود. تعاریف متعددی برای آن ارائه شده است، زیرا هنجارها و ارزش های فرهنگی هر جامعه و موقعیت خاص هر فرد در اجتماع در تعریف و تعیین دامنه آن موثر است. بنابراین جهت تدارک مراقبت مناسب فرهنگی، بررسی حریم خصوصی از دید گاه بیماران حائز اهمیت است. این مطالعه به تبیین درک بیماران بستری از احترام به حریم خصوصی می پردازد. روش کار: مطالعه حاضر با روش تحلیل محتوی کیفی بر روی 20 بیمار بستری در بخش های داخلی و جراحی بیمارستانهای دولتی شهر تهران در سال 1395 انجام شد. جمع آوری داده ها بر اساس نمونه گیری مبتنی بر هدف و با استفاده از مصاحبه های نیمه ساختاریافته انفرادی انجام گردید. در مصاحبه های انجام شده، بیماران بستری به بیان تجربیات مرتبط با احترام به حریم خصوصی خود در طول مدت بستری پرداختند. مصاحبه ها ضبط و دست نویس شد و سپس بر اساس تحلیل محتوی کیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: تجزیه و تحلیل حاصل از تجربیات بیماران بستری در زمینه درک آنها از احترام به حریم خصوصی در بیمارستان منجر به استخراج پنج طبقه و 10 طبقه شد. طبقات اصلی حریم خصوصی شامل پویایی حریم خصوصی، حریم خصوصی فیزیکی، حریم خصوصی اطلاعاتی، حریم خصوصی روانی - اجتماعی و حریم خصوصی معنوی - مذهبی بود. نتیجه گیری: یافته های مطالعه نشان داد که حریم خصوصی از دید بیماران بستری دارای ابعاد گوناگونی است و در مراقبت بایستی به همه ابعاد آن توجه داشت. با توجه به یافته های حاصل از این مطالعه می توان نتیجه گرفت، زمینه های حفظ رعایت حریم خصوصی با توجه به دیدگاه بیماران در نظام مراقبت های بهداشتی فراهم شود.