پژوهش پرستاری ایران
سال:1386 | دوره:2 | شماره:6-7 |تعداد مقالات:13

مقدمه: با توجه به افزایش روزافزون جراحی های سرپایی کودکان و انتقال نقش های مراقبتی به والدین، آماده سازی مناسب و کاهش میزان استرس آن ها برای انجام صحیح مراقبت از کودکان قبل و بعد از جراحی ضروری است. این مطالعه با هدف تعیین میزان اضطراب مادران کودکان تحت جراحی سرپایی در بیمارستان مرکز طبی کودکان در سال 1387 و بررسی تاثیر ارایه لیفلت آماده سازی بر میزان اضطراب آن ها انجام شده است. روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی، 60 مادر (هر گروه 30 نفر) مراجعه کننده به بخش جراحی بیمارستان به طور تصادفی با تکنیک منظم (سیستماتیک) انتخاب و در داخل گروه های مطالعه قرار گرفتند. برای گروه مداخله یک لیفلت آموزشی حاوی مطالب مرتبط با قبل، حین و بعد از جراحی ارایه شد. در روز عمل با استفاده از پرسشنامه سنجش اضطراب آشکار اشپیلبرگر میزان اضطراب نمونه های دو گروه سنجیده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش های آماری توصیفی و استنباطی نظیر آزمون مجذور کای، دقیق فیشر، من ویتنی و نرم افزار SPSS v.15 انجام گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین نمره اضطراب آشکار اشپیلبرگر دو گروه 48.2 با انحراف معیار 10.14 و میانگین نمره اضطراب آشکار اشپیلبرگر واحدهای مورد پژوهش در گروه مداخله 43.96 با انحراف معیار 8.3 و در گروه کنترل 53.50 با انحراف معیار 10.07 بود. آماره من ویتنی با p<0.001 اختلاف معناداری را به لحاظ آماری بین نمرات اضطراب آشکار در دو گروه کنترل و مداخله نشان داد.نتیجه گیری: نتایج مطالعه تایید می کند که روش های کتبی به عنوان روش هایی کم هزینه و قابل استفاده توسط طیف وسیعی از خانواده ها باید در مواردی که مقرون به صرفه بودن عامل اولیه انتخاب روش آماده سازی می باشد، مورد نظر قرار گیرند.

مقدمه: امروزه چاقی یکی از شایع ترین اختلالات تغذیه ای در کودکان و نوجوانان می باشد که پیشگیری و درمان به موقع آن ضروریست. این مطالعه به منظور بررسی تاثیر برنامه تعدیل رفتار غذایی بر رفتارهای غذایی نوجوانان چاق دختر در دوره راهنمایی در شیراز سال 1386 انجام گردید.روش کار: در مطالعه ای شبه تجربی، 60 دختر نوجوان چاق (شاخص توده بدن بیشتر از صدک 95) با میانگین سنی 11 تا 15 سال در برنامه تعدیل رفتار غذایی به مدت 16 هفته شرکت کردند. افراد از دو مدرسه مختلف انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. برنامه شامل آموزش حل مساله، آموزش مدیریت استرس (یوگا)، آموزش رفتارهای غذایی و فعالیت فیزیکی مناسب و آموزش به والدین بود. رفتارهای غذایی افراد قبل و بعد از برنامه و دو ماه پس از آن جهت پیگیری اندازه گیری شدند. رفتارهای غذایی این افراد با استفاده از پرسشنامه هلندی رفتارهای غذایی بررسی گردید. داده ها با استفاده از آزمون های توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل واقع گردید و سطح معناداری (p<0.05) از نظر نتایج آماری پذیرفته شد.یافته ها: تغییرات در نمره رفتارهای غذایی در گروه آزمایش و کنترل بعد از برنامه به ترتیب در قسمت احساسات (0.63- و 0.17+)، محرکات خارجی (0.99- و 0.05+) و محدودیت در غذا خوردن (0.72+ و 0.03+) با یکدیگر تفاوت داشت و از لحاظ آماری معنادار بود به طوری که افراد گروه آزمایش از نظر رفتارهای غذایی بهبود یافته بودند (p<0.001).نتیجه گیری: برنامه تعدیل رفتار غذایی تاثیر بسیار مطلوبی بر بهبود رفتارهای غذایی نوجوانان دارد. والدین، پرستاران مدرسه و دیگر گروه های حمایتی باید تشویق شوند که در برنامه های تعدیل رفتار شرکت داشته باشند.

مقدمه: با توجه به شیوع بیماری مزمن انسدادی ریه و عوارض شناخته شده آن و گزارشاتی دال بر موفقیت پیاده روی و به منظور تعیین تاثیر برنامه پیاده روی منظم بر کیفیت زندگی بیماران مزمن انسدادی ریه با شدت متوسط در مراکز آموزشی منتخب شهر اصفهان انجام شد.روش کار: پژوهش حاضر یک تحقیق نیمه تجربی است که روی 50 بیمار در محدوده سنی بالای 60 سال مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه با شدت متوسط انجام شد. 30 نفر از بیماران در گروه آزمون و 20 نفر در گروه شاهد به طور تصادفی قرار گرفتند. شدت بیماری بر اساس نتایج اسپیرومتری سنجیده شد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه فرم کوتاه کیفیت زندگی (SF12) و چک لیست زمان پیاده روی انجام شده توسط فرد می باشد. ابتدا کیفیت زندگی بیماران دو گروه به وسیله پرسشنامه SF12 سنجیده شد و سپس در گروه آزمون برنامه پیاده روی منظم به مدت دو ماه و سه بار در هفته بر اساس چک لیست پیاده روی انجام شد. مسافت تعیین شده جهت پیاده روی این بیماران 400 متر (با نظر پزشک) و زمان آن 15 تا 35 دقیقه می باشد. در پایان دو ماه کیفیت زندگی دو گروه مجددا اندازه گیری شد. سپس نتایج به وسیله نرم افزار SPSS v.10 تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: نتایج نشان داد بین برخی از مشخصات دموگرافیک بیماران (سن، جنس، وضعیت تاهل، تحصیلات، مدت ابتلا به بیماری، مصرف سیگار) و نمره کیفیت زندگی آن ها ارتباط معنادار و مستقیم وجود دارد (p<0.05) همچنین برنامه پیاده روی منظم باعث ارتقای کیفیت زندگی این بیماران می شود (p<0.05).نتیجه گیری: با توجه به یافته های پ‍‍‍ژوهش توصیه می شود در مراقبت از این بیماران به مشخصات دموگرافیک آن ها توجه شده و در برنامه های مراقبتی آن ها پیاده روی گنجانده شود تا کیفیت زندگی ایشان ارتقا یابد.

مقدمه: همان طور که طول عمر افراد افزایش می یابد، اهمیت کیفیت زندگی سالمندان نیز روز به روز بیشتر آشکار می شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین کیفیت زندگی در سالمندان انجام گرفته است.روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی، از نوع مقطعی بود. تعداد 410 نفر از سالمندان غرب تهران به صورت تصادفی خوشه ای مبتنی بر جمعیت که از نظرذهنی هوشیار بودند انتخاب گردیدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه فرم کوتاه (SF12) 12 نسخه فارسی استفاده شد. پرسشنامه از طریق مصاحبه تکمیل گردید. به منظور تحلیل داده ها از آمار توصیفی، آزمون تی تست و ANOVA استفاده شد.یافته ها: میانگین (انحراف معیار) کیفیت زندگی در واحدهای مورد مطالعه (8.89) 32.84 بود که دلالت بر کیفیت زندگی متوسط سالمندان می باشد. آنالیز آماری داده ها نشان داد که میزان کیفیت زندگی با متغیرهای جنس، سطح تحصیلات، وضعیت اقتصادی و وضعیت سلامت فعلی ارتباط معنادار آماری داشت (p<0.05).نتیجه گیری: از آنجا که نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که عوامل مختلفی کیفیت زندگی سالمندان را تحت تاثیر قرار می دهد و با توجه به این که کیفیت زندگی در این دوران می تواند به راحتی مورد تهدید قرار گیرد، در نظر داشتن عوامل زمینه ای موثر بر کیفیت زندگی سالمندان از اهمیت بالقوه ای برخوردار است. لذا باید در برنامه ریزی هایی که جهت افزایش مشارکت اجتماعی، بهبود خدمات پزشکی و بهداشتی در سالمندان انجام می گیرد، اهمیت ویژه ای به این عوامل داده شود.

مقدمه: امروزه رضایتمندی بیماران به عنوان یکی از شاخص های کیفیت خدمات سلامت مورد توجه بسیاری از سازمان های خدمات بهداشتی درمانی قرار گرفته است. اهمیت موضوع رضایتمندی در سیستم ارایه خدمات سلامت از آن رو بیشتر می شود که تجربه بیماری و ضرورت تبعیت و پیگیری فرآیند درمان و مراقبت، آسیب پذیری بیماران را افزایش داده و نیاز آن ها را به حمایت همه جانبه بیشتر می کند. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان رضایتمندی بیماران از خدمات پرستاری در بیمارستان های دانشگاهی شهرهای منتخب کشور صورت گرفته است.روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی تحلیلی از نوع مقطعی بوده که در آن 1320 نمونه به روش چند مرحله ای خوشه ای انتخاب شده و با استفاده از یک پرسشنامه دوبخشی رضایت سنجی مورد ارزیابی قرار گرفته است.یافته ها: 39.7% بیماران مورد مطالعه از خدمات پرستاری و 36% آنان به طور کلی از خدمات ارایه شده در بیمارستان های منتخب آموزشی کشور رضایت بالایی داشتند. آزمون آماری مجذور کای بیانگر وجود ارتباط معنا دار آماری بین رضایتمندی بیماران از خدمات پرستاری و رضایتمندی شان از کل خدمات بیمارستانی بود (p<0.001). همچنین از بین متغیرهای دموگرافیک، تحصیلات مهم ترین عاملی بود که با رضایتمندی بیماران ارتباط معنادار آماری داشت (p<0.001).نتیجه گیری: از آنجا که رضایتمندی بیماران از شاخص های مهم اثربخشی نظام سلامت می باشد، سنجش منظم و دوره ای آن با ارایه تصویری از شرایط موجود می تواند در طراحی راه کارهایی برای بهبود کیفیت ارایه خدمات و در نتیجه ارتقای رضایتمندی بیماران موثر باشد. لذا از آنجا که بر اساس یافته های این مطالعه رضایتمندی بیماران از خدمات پرستاری در ارتباط مستقیم با رضایتمندی بیماران از کل خدمات است، پرستاران می توانند با اتخاذ راه کارهایی در ارتقا شاخص های اثربخشی نظام سلامت نقش موثری را ایفا نمایند. پژوهشگران همچنین پیشنهاد می کنند که مطالعات مشابه به عنوان بخشی از فرآیندهای مستمر ارزشیابی در کلیه بیمارستان های کشور صورت گیرد تا بر اساس آن بتوان روند ارتقا ارایه کیفیت خدمات را در دوره های زمانی مشخص تحت کنترل قرار داد.

مقدمه: کسب مهارت در انجام تکنیک های بالینی به عنوان بازده نهایی در سیستم آموزش پرستاری قابل توجه است. هدف از این مطالعه بررسی نظر کارورزان دوره عرصه پرستاری از وضعیت مهارت های بالینی در دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه است.روش کار: این مطالعه یک تحقیق توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی است. از 70 نفر کارورز مشغول به انجام کار در بخش های مختلف بالینی خواسته شد که پرسشنامه را تکمیل و میزان مهارت خود را در انجام هر یک از تکنیک های مورد مطالعه از ضعیف تا عالی مشخص نمایند. این پرسشنامه توسط محقق با استناد به برنامه آموزش پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه و برنامه پرستاری مصوبه وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشگی وزارت بهداشت ساخته شد. پس از تایید روایی و پایایی مورد استفاده قرار گرفت. به منظور تجزیه و تحلیل آماری از آمار توصیفی (جداول توزیع فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون) استفاده شد.یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که از نظر مهارت های بالینی، 5% دانشجویان پرستاری توانایی انجام مهارت خود را ضعیف، 26% متوسط، 37%خوب، 19.17% عالی و 12.62% عدم انجام اعلام نمودند. در ارتباط با مهارت های آموزشی بیشترین درصد (39.98%) متوسط، 7.38% ضعیف، 38.33% خوب، 9.05% عالی و کمترین درصد (5.41%) عدم انجام اعلام نمودند. همچنین بررسی آماری نشان داد بین سن و مهارت آموزش به خانواده بیماران و افراد اجتماع جهت پی گیری درمان و کنار آمدن موثر با آن با p=0.045 ارتباط معنادار وجود دارد. ضریب همبستگی اسپیرمن 0.241= نشان داد که هر چه سن دانشجویان بیشتر باشد، میزان این مهارت در آن ها بیشتر است. در سایر موارد ارتباط معناداری نشان نداد.نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد دانشجویان توانایی بالینی خود را در اغلب تکنیک ها کافی دانسته و اغلب آنان میزان مهارت خود را تا سطح خوب اعلام نمودند ولی با توجه به این که تعدادی از دانشجویان کسب مهارت بالینی خود را ضعیف اعلام نمودند و نیز در بعضی از پروسیجرها اعلام نمودندکه با چنین موردی مواجهه نشده ایم، لذا بهره گیری از مربیان بالینی با تجربه به همراه دانشجو در عرصه و در حین انجام پروسیجرهای بالینی، برای توانمندسازی بهتر دانشجویان و نیز انتخاب بیمارستان های آموزشی درمانی جهت رفع آن توصیه می شود.

مقدمه: کیست های تخمدانی غیرسرطانی، شایع ترین کیست هایی هستند که در زنان، بروز می نمایند. هدف اصلی این پژوهش، بررسی شایع ترین عوامل موثر در پیدایش کیست های تخمدانی غیرسرطانی در نواحی مختلف استان همدان، بوده است.روش کار: این تحقیق، به صورت گذشته نگر، ابتدا به بررسی 430 پرونده پزشکی افرادی که طی سالهای 85-1380 در استان همدان مبتلا به کیست های تخمدانی غیرسرطانی بوده اند، پرداخته و آنگاه با حذف پرونده های ناقص، نتایج حاصل از بررسی 384 نمونه مبتلا با استفاده از آزمون های تی تست و مربع کای، مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.یافته ها: فراوانی فنوتیپ گروه های خونی ABO در مبتلایان به کیست های تخمدانی در مقایسه با جمعیت نرمال، تفاوت معناداری نداشت. میانگین سن در مبتلایان به کیست های تخمدانی فولیکولی، جسم زرد و درمویید به ترتیب برابر 31.94، 31.34 و 32.5 سال بود. تاریخچه خانوادگی ابتلا به کیست تخمدانی در 30.3% از مبتلایان و تاریخچه تنش های روانی و رخدادهای آزاردهنده در 61.2% از مبتلایان، مشاهده گردید. میانگین مصرف گروه غذایی گوشت ها و گروه غذایی غلات در افراد مبتلا، نسبت به میانگین استاندارد حداقل مصرف مورد نیاز، کمتر بود (p<0.05).نتیجه گیری: بروز کیست های تخمدانی عمدتا در سن تولید مثلی شایع بوده، زمینه های ژنتیکی و تاریخچه خانوادگی، بیماری های زمینه ای به ویژه اختلالات تیرویید و به طور خاص تنش های روانی از مهم ترین علل پیدایش کیست های تخمدانی در مبتلایان بوده است. از سویی، مصرف کم غلات و گوشت نیز احتمالا در پیدایش کیست های تخمدانی موثر بوده است.

مقدمه: سبک زندگی جوانان تاثیرات زیادی بر سلامت آن ها می گذارد. یکی از مولفه های سلامت جوانان شاخص توده بدنی آنان است که می تواند تحت تاثیر سبک زندگی آن ها میزان های متفاوتی داشته باشد. این مطالعه به منظور بررسی سبک زندگی جوانان و ارتباط آن با شاخص توده بدنی جوانان شهر کرمان در سال 1386 انجام شده است.روش کار: در یک مطالعه توصیفی – تحلیلی از نوع مقطعی، اطلاعات 550 جوان سنین 40-18 سال که از طریق نمونه گیری تصادفی سهمیه ای انتخاب شده بودند، با استفاده از پرسشنامه پژوهشگر ساخته سبک زندگی و اندازه گیری قد و وزن به دست آمد. داده های سبک زندگی در پنج گروه تغذیه، فعالیت، استرس، خواب و استراحت، و سوء مصرف مواد و شاخص توده بدنی بر اساس دستورالعمل سازمان جهانی بهداشت طبقه بندی گردیدند و با استفاده از آزمون های آماری تی مستقل و ضریب همبستگی پیرسون و آنالیز واریانس یک طرفه تحلیل شدند.یافته ها: نتایج این بررسی نشان می دهد که بین شاخص توده بدنی و نمره سبک زندگی ارتباط معکوس معنا داری وجود دارد p<0.01) و (r=-0.143. این ارتباط در فعالیت فیزیکی و مصرف میوه جات مشخص بوده و ارتباط معنادار مثبتی بین میزان شاخص توده بدنی و سوء مصرف مواد و غذاهای چرب مشاهده گردید (p<0.05).نتیجه گیری: بر اساس نتایج این پژوهش به نظر می رسد اصلاح شیوه زندگی جوانان یک اولویت و نیاز برای توسعه سلامت آن ها از جمله برای دستیابی به شاخص توده بدنی مناسب می باشد.

مقدمه: نوجوانی دوره ای است که بسیاری از عادت های سالم و یا ناسالم در آن شکل گرفته و به دوره های بعدی زندگی نیز تسری می یابد. شناخت آنچه که نوجوانان به عنوان سبک زندگی می شناسند و کشف دیدگاه های ذهنی که در شکل گیری رفتارهای سالم و ناسالم دخیل است، می تواند به کارکنان بهداشتی در تدوین رهیافت های نوین پیشگیری و اصلاح سبک زندگی کمک نماید.روش کار: در این مطالعه 32 نوجوان پسر 11 تا 18 ساله که به شکل مبتنی بر هدف و با حداکثر تنوع انتخاب شده بودند، مورد مصاحبه عمیق نیمه ساختاردار قرار گرفتند. پس از جمع آوری اطلاعات، تحلیل داده ها از طریق روش تحلیل درون مایه ای صورت گرفت که پس از غوطه وری وتحلیل داده ها در حدود 800 کد اولیه استخراج شد. جهت تعیین درون مایه ها، کدهای اولیه مورد بازبینی و بررسی قرار گرفتند که در حدود 48 درون مایه مشخص شد. در بازنگری مجدد درون مایه ها، 5 درون مایه سایه بانی و 12 درون مایه فرعی تدوین گردید.یافته ها: یافته های این مطالعه موید وجود 5 درون مایه سایه بانی؛ خصوصیات شخصیتی، دانش و عقاید سبک زندگی، خانواده و والدین، عوامل فرهنگی اجتماعی، دوستان و گروه های همسال در بیان مفهوم سبک زندگی نوجوانان مشارکت کننده در این تحقیق بود.نتیجه گیری: نتایج این تحقیق مفهوم سبک زندگی از دیدگاه نوجوانان و نحوه شکل گیری آن را به خوبی تبیین می نماید. نکته قابل توجهی که می توان بصورت کلی بدان اشاره کرد و منتج از یافته های تحقیق است این که مشارکت کنندگان در بیان عوامل موثر بر سبک زندگی ایشان به شکل پررنگ تری رفتارهای ناسالم را مثال زده اند. این نکته بدین معنا است که ایشان سبک زندگی سالم را در فقدان رفتارهای غیربهداشتی فرض می کنند.

مقدمه: تاخیر در جستجوی درمان های پزشکی یکی از موانع عمده شروع به موقع درمان های پزشکی می باشد. عوامل متعددی بر تصمیم گیری بیماران با علایم سکته جهت جستجوی درمان در هنگام شروع علایم تاثیر دارد، اما فرآیند تصمیم گیری آن ها به خوبی مشخص نمی باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی فرآیند تصمیم گیری بیماران سکته قلبی جهت جستجوی درمان در هنگام شروع علایم و قبل از بستری شدن در بیمارستان می باشد.روش کار: چگونگی تصمیم گیری جستجوی کمک پزشکی در 19 نفر از بیماران با علایم حاد سکته قلبی قبل از بستری شدن در بیمارستان، با روش پژوهشی گراندد تئوری مورد مطالعه قرار گرفت. تمرکز مطالعه حاضر از زمان شروع علایم تا زمان تصمیم گیری بیمار در درخواست کمک پزشکی است. با استفاده از مصاحبه نیمه ساختار یافته، داده ها جمع آوری گردید و به طور هم زمان از طریق مقایسه مداوم تحلیل شد.یافته ها: درک کنترل شخصی به عنوان متغیر اصلی فرآیند تصمیم گیری جستجوی درمان در بیماران با علایم سکته قلبی از یافته های این مطالعه نمایان شد. متغیر اصلی دارای دو سطح فردی و تعاملی و پنج طبقه (مرحله) اصلی بنام های آگاهی یافتن از علایم جسمی، ارزیابی شخصی، خوداقدامی، احساس تهدید، و مشاوره با دیگران می باشد که در نهایت منجر به رفتار جستجوی درمان پزشکی می شود. تصمیم گیری اولیه بیمار برای کاهش علایم باعث اقداماتی نظیر خود درمانی می شود که زمان تصمیم گیری جستجوی درمان پزشکی را به تاخیر می اندازد. سن، جنس، سطح تحصیلات، و آگاهی از علایم سکته قلبی بر زمان تصمیم گیری بیماران تاثیر داشته اند.نتیجه گیری: بیماران با علایم سکته قلبی جهت شروع درمان پزشکی با تاخیر تصمیم گیری می نمایند و این امر مبتنی بر میزان درک کنترل شخصی است. بیماران و افراد در معرض خطر نیازمند آموزش بیشتری درباره این که چگونه و چرا باید سریعا اقدام به جستجوی درمان پزشکی نمایند، می باشند.