پژوهش پرستاری ایران
سال:1385 | دوره:1 | شماره:2 |تعداد مقالات:10

مقدمه: آموزش احیا قلبی ریوی یکی از عناوین مهم در برنامه آموزش پرستاری است. دستیابی به موثرترین روش آموزش CPR هدف هر معلمی است.مواد و روش کار: این بررسی نیمه تجربی بوده که به منظور مقایسه تاثیر دو روش آموزش CPR بر آگاهی و عملکرد دانشجویان پرستاری سال اول انجام گرفت. نمونه پژوهش 30 دانشجوی پرستاری در هر گروه (مانکن و فیلم) بودند و از طریق نمونه گیری ساده تصادفی انتخاب شدند. یک گروه از طریق سخنرانی و مانکن CPR و گروه دیگر از طریق سخنرانی و فیلم CPR آموزش دیدند. بعد از 7 روز اطلاعات از طریق پرسشنامه و چک لیست جمع آوری گردید.یافته ها: نتایج نشان داد اکثریت (56.6 درصد) دانشجویان در روش سخنرانی و مانکن و 63.4 درصد در روش سخنرانی و فیلم بالاترین سطح آگاهی را در رابطه با CPR پایه کسب کرده بودند و ارتباط منی داری بین دو روش آموزشی وجود نداشت. هم چنین نتایج نشان داد اکثریت (56.7 درصد) دانشجویان در هر دو گروه عملکرد رضایت بخشی را کسب نموده بودند و ارتباط معنی داری بین دو گروه دیده نشد.بحث و نتیجه گیری: بر اساس درصد یافته های این مطالعه تفاوتی بین تاثیر دو روش آموزش CPR پایه وجود ندارد. بنابراین با توجه به کمبود مانکن CPR در دانشکده های پرستاری و بیمارستان ها، می توان آموزش CPR از طریق فیلم را نیز به عنوان روشی جایگزین نمایش روی مانکن پیشنهاد نمود.

مقدمه: عوارض ناشی از بی حرکتی، از مشکلات مهم بیماران متصل به ونتیلاتور است. تغییر وضعیت بیماران جهت پیشگیری از این عوارض، از مداخلات مهم پرستاری است. اعمال وضعیت های مختلف از جمله وضعیت دمر به طور بی خطر، مستلزم انجام مطالعات متعدد در زمینه تاثیر این وضعیت ها بر شرایط بیمار به ویژه بر روی شاخص های قلبی و تنفسی است.مواد و روش کار: این پژوهش از نوع کارآزمای بالینی است که بر روی 16 بیمار تحت تهویه مکانیکی بستری در ICU مرکزی بیمارستان الزهرا اصفهان انجام شد. جهت تعییت اعتبار، روش اعتبار محتوی استفاده شد. نمونه گیری به روش آسان و ابزار گردآوری داده ها فهرست وارسی بود. روش کار به این صورت بود که بیماران بعد از یک دوره 30 دقیقه ای قرار گرفتن در وضعیت مبنا (طاقباز) در وضعیت دمر قرار می گرفتند و شاخصهای قلبی و تنفسی (ضربان قلب، فشار خون، تعداد تنفس، حجم جاری، مقاومت راه هوایی، کمپلیانس استاتیک و میزان اشباع اکسیژن شریانی) در وضعیت مبنا و دمر اندازه گیری می شد. تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزار SPSS و با روش های آماری توصیفی و تحلیلی (آنالیز واریانس در اندازه گیری مکرر) صورت گرفت.یافته ها: یافته های پژوهش تفاوت معنی دار آماری در مقادیر شاخص های قلبی و تنفسی (ضربان قلب، فشار خون، تعداد تنفس، حجم جاری، مقاومت راه هوایی، کمپلیانس استاتیک) قبل و بعد از اعمال وضعیت دمر نشان نداد. اما افزایش SaO2 بعد از اعمال وضعیت دمر مشاهده شد که از نظر آماری معنی دار بود (p-0.002).بحث و نتیجه گیری: با توجه به عدم بروز تغییرات قابل ملاحظه در شاخص های قلبی و متعاقب وضعیت دمر می توان نتیجه گرفت که اعمال وضعیت دمر در بیماران تحت تهویه مکانیکی (حداقل به مدت نیم ساعت) از نظر همودینامیکی بی خطر است. همچنین افزایش حجم جاری و اشباع اکسیژن شریانی (SaO2) و کاهش مقاومت راه هوایی در وضعیت دمر مطلوب است و بکارگیری این وضعیت را موجه می سازد.

مقدمه: بیماری عروق کرونری یکی از مهم ترین بیماری های مزمن است که مشکلی جهانی محسوب می شود و بعلت داشتن ماهیت پیچیده و چند عاملی تمامی کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه را به چالشی بزرگ کشانده است. با وجود آمار شیوع در حال فزونی و علیرغم پیشرفت فن آوری پزشکی و صرف هزینه های زیاد، هنوز در حل این مشکل موفقیت قابل قبولی حاصل نگردیده است. امروزه یکی از اهداف برنامه های مداخله ای کنترل این مشکل بهداشتی درمانی، بهبود کیفیت زندگی است. در این مطالعه، پژوهشگر به ارزیابی کفایت مدل مراقبتی جدیدی به نام مدل مراقبتی مشارکتی پرداخته که بر اساس عوامل بومی طراحی شده است.مواد و روش کار: این بررسی یک تحقیق نیمه تجربی از نوع کارآزمایی بالینی است که به منظور بررسی تاثیر به کارگیری مدل مراقبتی مشارکتی برکیفیت زندگی بیماران شریان کرونری انجام شده است. تعداد کل نمونه ها 60 نفر بود که در دو گروه 30 نفری آزمون و شاهد قرار گرفتند. برای سنجش کیفیت زندگی از پرسش نامه استاندارد SF-36 استفاده گردید. مداخله بر اساس مدل مراقبتی مشارکتی به مدت سه ماه طراحی و اجرا گردید. نتایج با استفاده از ابزار پژوهش در قبل و بعد از مداخله اندازه گیری شدند. سپس داده ها با استفاده از آزمون های آماری تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: در دو گروه مقایسه تفاوت میانگین نمره کیفیت زندگی برای ابعاد فیزیکی، روانی و نمره کل کیفیت زندگی در گروه آزمون و شاهد پس از مداخله تفاوت معنی داری نشان داده است (0.05>p).بحث و نتیجه گیری: یافته ها حاکی از آن است که در گروهی که بر اساس مدل مراقبتی مشارکتی تحت مراقبت قرار گرفته اند، میانگین نمره کیفیت زندگی در ابعاد فیزیکی، روانی و در بعد کلی نسبت به گروه شاهد بهبود معنی داری حاصل گردیده است.

مقدمه: به کارگیری رایانه در سال های اخیر افزایش یافته است. در این مورد عوامل بسیاری نقش داشته که نگرش به رایانه یکی از مهم ترین آنها به شمار می رود. این مطالعه با هدف طراحی ابزاری جهت اندازه گیری نگرش به رایانه و اندازه گیری اعتبار محتوا و صوری به اجرا درآمد.مواد و روش کار: این مطالعه با طراحی «روش شناسی» و در چهار مرحله به شکل زیر انجام شد: مرحله اول، مروری بر کتب تعریف نگرش به کامپیوتر. مرحله دوم، تعیین عبارات ابزار و مصاحبه با 20 نفر از مدرسین دانشکده های فنی و مهندسی، علوم پزشکی و انسانی و ضبط مصاحبه ها با اجازه شرکت کنندگان روی نوار صوتی و سپس تجزیه و تحلیل آنها. مرحله سوم، درخواست از 20 نفر از مدرسین دانشکده های فنی و مهندسی، علوم پزشکی و انسانی برای قضاوت در مورد اعتبار محتوای ابزار طراحی شده بر اساس اندکس اعتبار محتوا، «مربوط بودن»، «واضح بودن» و «ساده بودن». مرحله چهارم، جهت تعیین اعتبار صوری نظر خواهی از 20 مدرس و دانشجو از دانشکده های مختلف. نمونه ها در هر سه قسمت به طور جداگانه انتخاب شدند.یافته ها: در مرحله اول و دوم با مروری بر کتب و مصاحبه، تعریف نگرش به رایانه و نیز 60 عبارت به شکل 5 قسمتی لیکرت مربوط به نگرش به رایانه به دست آمد. در مرحله سوم و چهارم با نظر خواهی و قضاوت مدرسین، 26 عبارت حذف و بقیه عبارات مطابق با نظرات داده شده اصلاح گردید. پس از مراحل فوق، اعتبار صوری ابزار با نظرات 20 نفر افراد متخصص در رایانه که شامل مدرسین و دانشجویان بود اصلاح گردید. در این پژوهش ابزار نگرش به رایانه با 34 عبارت، با اندکس اعتبار محتوا 75 درصد و بالاتر و اعتبار صوری طراحی گردید.بحث و نتیجه گیری: با توجه به اهمیت نگرش به رایانه و رابطه نزدیک آن با به کارگیری رایانه اندازه گیری آن در سازمان ها ضروری است. سنجش روان سنجی ابزار طراحی شده در پژوهش های بعدی پیشنهاد می شود.

مقدمه: بررسی های انجام شده بیانگر آن است که آسیب به کمر یکی از شایع ترین خطرات شغلی پرستاران است. در این رابطه عوامل خطر جسمی و روان شناختی متعددی در محیط کار وجود دارند که می توانند باعث ایجاد و عود کمر درد شوند. عدم شناخت و عدم کنترل این عوامل باعث ناتوانی افراد حرفه ای و متخصص، هزینه های درمانی و مراقبتی قابل توجه، غیبت از کار و هزینه های ناشی از آن می گردد. این پژوهش به منظور تعیین میزان شیوع و برخی عوامل خطر کمردرد در کارکنان پرستاری بیمارستان های آموزشی شهر زنجان در سال 1382 انجام شده است.مواد و روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی بوده که بر روی 296 نفر از کارکنان پرستاری (شامل پرستاران، بهیاران و کمک بهیاران) انجام گرفته است. که در واقع شامل کلیه کارکنان پرستاری شاغل در مراکز ذکر شده می باشد. بنابراین، از روش سرشماری برای گردآوری داده ها استفاده شده است. ابزار مورد استفاده پرسشنامه و مصاحبه بود. پرسشنامه شامل سوالاتی از مشخصات فردی واحدهای مورد پژوهش، سوالاتی در رابطه با ابتلا به کمر درد و خصوصیات کمردرد افراد مبتلا و عوامل خطر احتمالی می باشد. جهت تعیین عوامل خطر احتمالی، پس از تعیین میزان شیوع کمردرد، این عوامل در دو گروه مبتلا به کمردرد و غیر مبتلا به کمردرد مورد مقایسه آماری قرار گرفتند. به منظور تجزیه و تحلیل یافته ها از آمار توصیفی شامل جداول توزیع فراوانی مطلق و نسبی، میانگین و انحراف معیار و آمار استنباطی شامل آزمون t مستقل و آزمون مجذور کای استفاده گردیده است.یافته ها: نتایج نشان می دهد که میزان شیوع کمردرد در کارکنان پرستاری مورد پژوهش (52.7 درصد) است و میانگین روزهای غیبت از کار در اثر کمر درد در طول یک سال قبل از مطالعه در کارکنان پرستاری 10.3 روز با انحراف معیار 16.8 می باشد. همچنین یافته ها بیانگر آن است که با اطمینان (95 درصد) عواملی چون سن، سابقه کار در حرفه های پرستاری، وضعیت تاهل، نوع بخشی که بیشترین سابقه کار در آن بوده، مدت زمان انجام امور خانه داری، تعداد دفعات بلند کردن اشیا با وزن بیش از 3 کیلو گرم، تعداد دفعات تغییر پوزیشن بیمار، تعداد دفعات تغییر جابجایی مددجو از تخت بر روی برانکارد و بالعکس، سابقه کمر درد در اعضای خانواده فرد مبتلا، سابقه اختلالات سیستم عضلانی اسکلتی در بروز کمردرد کارکنان پرستاری نقش داشته است.بحث و نتیجه گیری: میزان شیوع کمردرد در کارکنان پرستاری در مقایسه با تحقیقات مشابه در تهران (65 درصد) و گیلان (25.7 درصد)، رقم قابل توجهی را نشان می دهد، همچنین با توجه به عوامل خطر متعددی که احتمالا در زمینه های فردی و بیو مکانیکی در بروز کمردرد واحدهای پژوهش موثر بوده توصیه می شود در مورد میزان آگاهی مدیران و کارکنان پیرامون اصول پیشگیری از کمردرد و تعییین راهکارهای موثر جهت پیشگیری از این معضل بزرگ بهداشتی پژوهشهای لازم انجام گردد.

مقدمه: پنومونی، شایعترین بیماری مرگبار دوران کودکی است. سالیانه بیش از 2 میلیون کودک زیر 5 سال در اثر ابتلا به این بیماری می میرند که 75- 70 درصد این مرگها در شیرخواران روی می دهد. با توجه به اهمیت موضوع، این مطالعه نیز با هدف کلی بررسی وضعیت جسمی، اقتصادی و خانوادگی شیرخواران مبتلا به پنومونی در بیمارستان مرکز طبی کودکان شهر تهران انجام گرفته است.روش ها: این مطالعه یک پژوهش توصیفی است. بدین منظور 66 شیرخوار 12- 1 ماهه مبتلا به پنومونی بستری در بیمارستان مرکز طبی کودکان و مادران آنها، با توجه به مشخصات مورد نظر برای واحدهای پژوهش و روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک مربوط به شیرخوار و والدین و چک لیست مشاهده ای ثبت علایم بالینی ابتلا شیرخوار به پنومونی می باشد. پس از جمع آوری اطلاعات، داده ها با استفاده از آمار توصیفی (فراوانی مطلق و نسبی، میانگین، انحراف معیار) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: یافته ها نشان داد میانگین سنی شیرخواران 5.6 ماه بود و اکثریت شیرخواران (به ترتیب 60.6 درصد و 54.5 درصد) رتبه اول تولد و دختر بودند. اکثریت مادران (90.9 درصد) خانه دار و اکثریت پدران (54.5 درصد) دارای شغل آزاد بودند، همچنین اکثریت پدران (63.6 درصد) سیگاری بودند. مهمترین علایم بالینی ابتلا شیرخوار به پنومونی عبارت بودند از: افزایش سرعت تنفس (100 درصد)، بداخل کشیده شدن قفسه سینه هنگام تنفس (100 درصد)، تب بیش از 38 درجه سانتی گراد (100 درصد)، سرفه (83.3 درصد)، کاهش اشتها (51.5 درصد)، و تنگی نفس (40.9 درصد). همچنین 43.9 درصد شیرخواران دارای PH خونی کمتر از 7.35 بودند، 47 درصد نمونه ها دارای فشار سهمی اکسیژن خون شریانی (PaO2) در محدوده 80- 60 میلی متر جیوه بودند و 69.7 درصد نمونه ها دارای فشار سهمی اکسیژن خون شریانی (PaCO2) کمتر از 35 میلی متر جیوه بودند.بحث و نتیجه گیری: با توجه به علایم بالینی ابتلا شیرخواران به پنومونی (افزایش سرعت تنفس، هیپوکسمی، تب، کاهش اشتها و ...)، بنظر می رسد لزوم انجام اقدامات تشخیصی و درمانی در اسرع وقت و همچنین دادن آموزشهای لازم به خانواده ها در خصوص شناسایی علایم و نشانه های این بیماری، در حفظ بقا کودک بسیار مهم است.

مقدمه: افسردگی از شایعترین اختلالات روانی در بزرگسالان است. این بیماری غالبا با اختلال در کار، ناتوانی در فعالیت و پایین بودن بازده کاری همراه است و هزینه های بالایی را بر جوامع تحمیل می کند. تقریبا نیمی از جمعیت هر جامعه را زنان تشکیل می دهند. شیوع افسردگی در زنان بیشتر از مردان است. هدف این مطالعه تعیین شیوع افسردگی در زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر رفسنجان بوده است تا بدین وسیله بتوان زنان در معرض خطر را تشخیص داده و با حمایت و افزایش آگاهی آنان، سلامت جامعه را بهبود بخشید.مواد و روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی بوده است. جمعیت مورد مطالعه را زنانی تشکیل می دادند که در سه ماهه سوم سال 1382 به مراکز بهداشت شهر رفسنجان مراجعه کردند. مجموع مراجعه کنندگان 350 نفر بودند. اطلاعات مورد نیاز توسط پرسشنامه جمع آوری شد. نتایج با استفاده از آزمون آماری مجذور کای تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: در جمعیت مورد مطالعه شیوع افسردگی خفیف 18 درصد، افسردگی متوسط 19.1 درصد و افسردگی شدید 4.3 درصد بود. میزان افسردگی شدید در گروه سنی زیر30 سال، 30 تا 40 سال و بیشتر از 40 سال به ترتیب 2.3، 4.9 و 6.9 درصد بود. افسردگی شدید در زنانی که تحصیلات دانشگاهی داشتند، وجود نداشت (0.034=p). افسردگی در شاغلین 35.5 و در خانه دارها 42.7 درصد بود (p=0.012). 70.6 درصد از کسانی که در مرحله افسردگی شدید قرار داشتند، وجود سابقه افسردگی در خانواده را ذکر کردند (0.000=p). ارتباط معنی داری بین سن، وضعیت تاهل، شغل همسر و میزان درآمد خانواده با شیوع افسردگی وجود نداشت.بحث و نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد شیوع افسردگی در زنان خانه دار، سنین بالای 40 سال، مجردها و زنانی که همسرشان درآمد ثابت نداشته است، بیشتر بوده است از این رو به نظر می رسد که تامین بهداشت روانی زنان به حمایت و اطلاع رسانی بیشتر نیاز دارد.

مقدمه: پژوهش از عناصر ضروری روند توسعه و رسالت آن تولید دانش می باشد. شکل گیری پژوهش در کشورهای توسعه یافته و تاکید بر «توسعه مبتنی بر دانایی» بعد از 25 سال در برنامه چهارم توسعه کشور ما حاکی از این اهمیت می باشد. بی شک پرستاری چه به عنوان یک رشته علمی یا یک حرفه از این امر مستثنی نیست. در همین راستا این مطالعه با هدف تحلیل روند و وضع گذشته و موجود پژوهش پرستاری کشور انجام گردید.مواد و روش کار: این یک مطالعه توصیفی می باشد. به طوری که کلیه پژوهش های انجام شده طی سه دهه گذشته (حدود 1100 پایان نامه کارشناسی ارشد پرستاری) که تماما در چهار مرکز عمده تحصیلات تکمیلی کشور شامل: دانشکده های پرستاری ایران، تهران، شهید بهشتی و تربیت مدرس انجام شده بود مورد بررسی قرار گرفتند. این مطالعات در سه دوره ده ساله بر اساس جهت گیری های عناوین پژوهشی دسته بندی و تجزیه و تحلیل گردیدند.یافته ها: داده ها نشان داد به طور کلی جهت گیری پژوهش ها در این مدت حول محور سنجش آگاهی نگرش و عملکرد پرستاران و بیماران (19.6 درصد) و تاثیر مداخلات پرستاری (17.1 درصد) و بررسی شیوع بیماری ها و عوارض آنها (15.7 درصد) بررسی نیازهای آموزشی بیماران و پرستاران (13.5 درصد) و تاثیر آموزش بر آگاهی و عملکرد (13.4 درصد) بررسی کیفیت مراقبت های پرستاری (12 درصد) و بررسی مشکلات حرفه ای (9.2 درصد) بوده است. میزان این جهت گیری ها در دانشکده های مختلف در دهه های اول تا سوم متفاوت بوده است.بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد که تمام پژوهش های انجام شده پرستاری در راستای تایید و تصدیق دانش و روش های موجود که عموما یافته های دیگران بوده می باشد. تقریبا هیچ مطالعه ای در جهت تولید دانش نو در پرستاری نبوده است. این وضعیت آفت و تهدید بزرگی برای بقا و حفظ شان علمی و اجتماعی پرستاری در کشور محسوب می شود. در این مقاله زمینه ها و علل این وضعیت تحلیل شده و راه حل های مناسب ارایه گردیده است.