گیاهان دارویی
سال:1386 | دوره:6 | شماره:23 |تعداد مقالات:20

جوجوبا درختچه ای دو پایه است که به طور خودرو در صحرای سونوران در جنوب غربی آمریکا، باهاما در کالیفرنیا و شمال غربی مکزیک می روید. میوه جوجوبا یک کپسول سبز بیضوی بلند است که حاوی یک تا سه عدد بذر است و حدود 50 درصد از وزن دانه ها را روغن (موم) بی رنگ و بی بوی ویژه ای تشکیل می دهد که در سلسله گیاهان منحصر به فرد است و در صنایع مختلفی استفاده می شود. روغن این گیاه عمدتا در آمریکا تولید می شود که با قیمت خوبی به فروش می رسد. ایندکس ویسکوزیته این روغن بالاتر از روغن پترولئوم است بنابراین می توان از آن در دما و فشار زیاد استفاده کرد. پایداری این روغن باعث شده که امروزه علاوه بر صنایع بهداشتی و آرایشی در صنایع الکترونیک نیز استفاده شود. چون روغن جوجوبا حاوی هیچ کلسترول و تری گلیسریدی نیست و با مسیر متابولیکی نرمال شکسته نمی شود از آن می توان به عنوان یک روغن با کالری پایین استفاده کرد. این روغن به عنوان یک ضد کف در صنایع آنتی بیوتیک سازی نیز استفاده می شود. سایر ویژگی های این روغن باعث شده که در صنایع دیگری مثل شمع سازی، ساخت شوینده ها و چرم سازی نیز استفاده گردد. با توجه به قدرت سازش بالای این گیاه به شرایط خشک، مقاومت به کم آبی و شوری خاک و وجود نواحی غیر حاصلخیزی در مناطق خشک و کم آب در سراسر دنیا از جمله در مناطق جنوبی ایران، کشت چنین گونه های گیاهی مقاوم به خشکی و شوری ساده ترین و کم هزینه ترین راه استفاده از این گونه خاک ها و تولید محصولات ارزشمند به شمار می آید.

مقدمه: گونه های آویشن از گیاهان دارویی بسیار مهمی هستند که به طور فراوان استفاده می شوند. برخی خواص روغن فرار انواع آویشن، مربوط به دو ترکیب تیمول و کارواکرول است. روغن فرار گل و برگ های آویشن، دارای اثر ضداسپاسم، ضد نفخ، ضدروماتیسم، ضدسیاتیک و ضدعفونی کننده قوی است. در داروسازی از روغن فرار آویشن برای تهیه محلول های دهان شویه و شربت های ضدسرفه استفاده می شود.هدف: هدف از این تحقیق آن است که ترکیبات متشکله روغن فرار آویشن دنایی با نام علمی Thymus daenensis Celak از چهار منطقه استان اصفهان بررسی گردد تا منطقه ای که دارای مرغوب ترین اسانس است، مشخص شود.روش بررسی: سرشاخه های گل دار این گیاه در مرداد ماه 1383 از شهرهای اصفهان، گلپایگان، سمیرم و داران واقع در استان اصفهان جمع آوری گردید و پس از خشک شدن در دمای محیط، روغن های فرار آن ها جداگانه و به روش تقطیر با آب در مدت زمان 2 ساعت به دست آمدند. ترکیبات شیمیایی اسانس ها با استفاده از دستگاه های گاز کروماتوگراف (GC) و گاز کروماتوگراف متصل به طیف سنج جرمی (GC/MS) شناسایی و تعیین مقدار گردیدند.نتایج: بازده اسانس گیری بر اساس وزن سرشاخه خشک، برابر 4/3  درصد (اصفهان)، 9/3 درصد (گلپایگان)، 05/3 درصد (سمیرم) و 2/3 درصد (داران) محاسبه گردید. در میان 27 ترکیب شناسایی شده، پنج ترکیب اصلی تیمول (3/78- 3/51 درصد)، پاراسیمن (6/7 - 7/2 درصد)، گاماترپینن (1/10 - 7/2 درصد)، کارواکرول (2/9 - 0/2 درصد) و بتاکاریوفیلن (3/4 - 4/2 درصد)، بالاترین غلظت را به خود اختصاص می دهند.نتیجه گیری: نمونه سمیرم علی رغم آنکه کمترین بازده اسانس را داشته دارای بیشترین مقدار ترکیبات اختصاصی مربوط به روغن فرار آویشن است. در مقابل نمونه روغن فرار گلپایگان دارای بیشترین بازده اسانس و کمترین مقدار ترکیبات اختصاصی آویشن بود. بنابرین در صورتی که هدف از استحصال روغن فرار تنها میزان آن باشد، نمونه گلپایگان مناسب ترین نمونه و در صورتی که ترکیبات خاص آن مورد نظر باشد، نمونه سمیرم بهترین نمونه است.

مقدمه: آترواسکلروز که به وسیله رسوب تدریجی چربی و لیپیدها در شریان های ماهیچه ای ایجاد می شود دلیل اصلی مرگ و میر در جهان است. رژیم غذایی یکی از مهم ترین عوامل محیطی مربوط به این بیماری است. رژیم های غنی از کلسترول، آترواسکلروز را پیش می برند و رژیم های غنی از ترکیبات گیاهی، مانع ایجاد و پیشرفت این بیماری می شوند. وجود ترکیباتی با خاصیت هیپولیپیدمیک و آنتی اکسیدان در بسیاری از گونه های جنس درمنه به اثبات رسیده است.هدف: هدف این پژوهش تعیین اثرات درمنه کوهی بر لیپیدهای خون و ایجاد آترواسکلروز در خرگوش های تغذیه شده با رژیم پرکلسترول است.روش بررسی: پانزده خرگوش نر به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. گروه تحت رژیم معمولی، گروه تحت رژیم پرکلسترول (1 درصد کلسترول) و گروهی که رژیم پرکلسترول همراه با مصرف یک روز در میان عصاره درمنه کوهی با دوز 100mg/kg  وزن بدن داشتند. غلظت کلسترول تام (TC)، تری گلیسری (TG)، - LDL کلسترول (LDL) و - HDL کلسترول (HDL) سرم در زمان شروع آزمایش، پایان ماه اول و پایان ماه دوم در خرگوش ها تعیین شد. آئورت برای تعیین شدت ضایعات آترواسکلروتیک در پایان دوره آزمایش برداشته شد.نتایج: درمنه کوهی به طور معنی داری سطح TC، TG و LDL را کاهش و سطح  HDLرا افزایش داد و سبب کاهش ضایعات آترواسکلروتیک در آئورت شد.نتیجه گیری: می توان گفت که عصاره درمنه کوهی بر جلوگیری از پیشرفت بیماری آترواسکلروز موثر است و این عمل را احتمالا از طریق تاثیر بر لیپوپروتئین های پلاسما، خواص آنتی اکسیدانی و ضدالتهابی انجام می دهد.

مقدمه: به تازگی نشان داده شده که اسانس دانه های سیاه دانه و ماده شاخص آن، تیموکینون، اثر شل کنندگی بر تراشه و ایلئوم دارند. مکانیسم های مختلفی از جمله مهار کانال های کلسیمی برای اثرات شل کنندگی اسانس دانه های سیاه دانه پیشنهاد شده است. اما در یک بررسی نشان داده شده است که تیموکینون اثرات شل کنندگی خود را احتمالا با مهار گیرنده های هیستامینرژیک و سروتونرژیک اعمال می کند.هدف: در این تحقیق، به منظور ارزیابی دقیق تر مکانیسم عملکرد تیموکینون بر فعالیت انقباضی عضلات صاف، اثرات فارماکولوژیک آن بر پاسخ های انقباضی ایلئوم جدا شده خوکچه هندی بررسی گردید.روش بررسی: از آزمایش های ثبت کششی بر روی ایلئوم جدا شده خوکچه هندی در حمام بافتی با استفاده از ترانسدیوسر ایزومتریک متصل به دستگاه فیزیوگراف استفاده گردید. بدین ترتیب که انقباضات خودبخودی ایلئوم و پاسخ های انقباضی برانگیخته توسط استیل کولین (10mM)، هیستامین(100mM) ، پتاسیم کلراید (10mM) و تحریک الکتریکی (فرکانس20Hz ، مدت زمان0.2 ms ، شدت ،(130V قبل و بعد از افزودن تیموکینون100 mM) ، 80، 40، 20،10 ) ثبت گردید. هم چنین به منظور ارزیابی نقش کانال های کلسیمی در اثرات مهاری تیموکینون، انقباضات ناشی از تحریک الکتریکی، قبل و بعد از افزودن تیموکینون، ابتدا در محیط عاری از کلسیم و سپس در حضور غلظت های تجمعی کلسیم کلراید 2mM) ، 1، 0/1، 0/2، 0/4 ) ثبت و مقایسه گردید.نتایج: نتایج نشان داد که تیموکینون با حداقل غلظت 20mM، ارتفاع انقباضات خودبخودی(p<0.01)  و انقباضات ایجاد شده توسط هیستامین و تحریک الکتریکی (p<0.05)، و با حداقل غلظت 40mM، ارتفاع انقباضات ناشی از استیل کولین (p<0.01) و پتاسیم کلراید (p<0.001) را کاهش داده است. بیشترین اثر مهاری تیموکینون با غلظت 100mM مشاهده شد (p<0.001) علاوه بر این در آزمایش های انجام شده در  محیط عاری از کلسیم، تیموکینون (80mM) مانع از افزایش ارتفاع پاسخ های انقباضی ایلئوم در پاسخ به غلظت های افزایشی کلسیم کلراید گردید (p<0.001).نتیجه گیری: نتایج به دست آمده از این بررسی نشان می دهد که تیموکینون دارای اثرات شل کنندگی بر روی انقباضات ایلئوم بوده و می تواند مسول اثرات شل کنندگی مشاهده شده از اسانس دانه های سیاه دانه باشد. هم چنین تیموکینون بخشی از این اثر را از طریق مهار کانال های کلسیمی و جلوگیری از ورود کلسیم مورد نیاز برای انقباض عضله صاف اعمال می کند.

مقدمه: تاکنون اثرات ضداضطرابی و آرام بخشی گیاه گل ساعتی بر روی انسان مشخص شده است.هدف: در این تحقیق اثرات ضدتشنجی عصاره هیدروالکلی گیاهPassiflora  بررسی شد که تحت عنوان تجاری داروی Pasipay در بازار موجود است.روش بررسی: در این بررسی از آزمون تشنجی پنتیلن تترازول استفاده شد. پاسی پی، دیازپام و نرمال سالین به صورت داخل صفاقی و به ترتیب با دوزهای (0/05 - 0/4 mg/kg) و (0/5 - 1 mg/kg) و (10 ml/kg) به موش ها تزریق شد و پس از 30 دقیقه، پنتیلن تترازول (90 mg/kg) به داخل صفاق تزریق گشت. در بررسی مکانیسم اثر این دارو نیز از فلومازنیل (2 mg/kg) و  نالوکسون (5 mg/kg) استفاده شد.نتایج: در این آزمون ED50 پاسی پی (408/0، 119/ 95 CL:0درصد 0/2 mg/kg (به دست آمد. پاسی پی در دوز 0/4 mg/kg به صورت معنی داری موجب تاخیر در زمان شروع تشنج و مدت زمان تشنج کلونیک در مقایسه با کنترل شد (001/p<0). درصد محافظت از مرگ و میر و محافظت از تشنج در این دوز 100 درصد به دست آمد. تجویز فلومازنیل و نالوکسون قبل از پاسی پی توانست اثرات این دارو را از نظر زمان شروع تشنج و مدت زمان تشنج کلونیک را خنثی نماید.نتیجه گیری: در رابطه با اثرات ضدتشنجی پاسی پی این احتمال وجود دارد که این دارو بتواند در درمان صرع کوچک سودمند باشد و احتمالا بخشی از اثرات آن به تاثیر بر سیستم گاباارژیک و اپیوییدی می باشد.

مقدمه: کاکوتی  کوهی گیاهی متعلق به خانواده نعناعیان است که در اکثر مناطق ایران می روید. این گیاه در ماست و سایر فرآورده های لبنی به عنوان افزودنی استفاده می شود، اما تحقیقات اندکی در زمینه فعالیت ضدمیکروبی گیاه کاکوتی کوهی بر باکتری های مولد فساد و بیماری زای مواد غذایی وجود دارد.هدف: در این پژوهش اثر ضدمیکروبی اسانس کاکوتی کوهی بر باکتری های مولد فساد و بیماری زای مواد غذایی بررسی شد و حداقل غلظت مهارکنندگی (MIC) و میکروب کشی (MBC) آن تعیین گردید.روش بررسی: اثر مهارکنندگی و باکتری کشی اسانس کاکوتی کوهی بر شش باکتری گرم منفی (انتروباکتر آئروژنز، اشرشیاکلی، کلبسیلا نومونیا، سالمونلا انتریتیدیس، سودوموناس آئروژینوزا و شیگلا دیزنتری) و سه باکتری گرم مثبت (باسیلوس سرئوس، استافیلوکوکوس اورئوس و لیستریا مونوسایتوژنز) آزمایش شد. حداقل غلظت مهارکنندگی (MIC) به روش رقت لوله ای تعیین شد و حداقل غلظتی که کدورتی در آن مشاهده نشد و تعداد کلونی  در آن پس از کشت در محیط نوترینت آگار صفر بود به عنوان حداقل غلظت میکروب کشی (MBC) برای هر باکتری در نظر گرفته شد.نتایج: رشد همه باکتری های مورد آزمایش به جز سودوموناس آئروژینوزا و شیگلا دیزنتری بوسیله اسانس کاکوتی کوهی مهار شد. حداقل غلظت مهارکنندگی و میکروب کشی این اسانس برای باکتری های گرم منفی انتروباکتر آئروژنز، اشرشیاکلی، کلبسیلا نومونیا و سالمونلا انتریتیدیس به ترتیب 250، 500، 125 و 250 mg/l بود. حداقل غلظت مهارکنندگی برای باکتری های گرم مثبت لیستریا مونوسایتوژنز و استافیلوکوکوس اورئوس 125 mg/l و برای باسیلوس سرئوس 1000mg/l بود.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که اسانس کاکوتی کوهی بر باکتری های مولد فساد و بیماری زای مواد غذایی اثر مهاری و کشندگی دارد. طبق نتایج این بررسی اسانس کاکوتی کوهی به عنوان یک ترکیب نگهدارنده و طعم دهنده طبیعی در فرآورده های غذایی قابل استفاده است.

مقدمه: در طب سنتی غرب ایران، گیاه Falcaria vulgaris با نام محلی پاغازه برای درمان زخم معده و تسریع بهبود زخم های پوستی به کار می رود. تاکنون تحقیقی در رابطه با اجزای تشکیل دهنده روغن فرار این گونه گیاهی انجام نشده است.هدف: هدف از انجام این تحقیق، بررسی اجزای تشکیل دهنده روغن فرار گونه F. vulgaris بود.روش بررسی: در این بررسی، برگ های گیاه فوق از محل رویش خود در منطقه دالاهو جمع آوری و پس از خشک شدن در سایه به روش تقطیر با آب و به وسیله دستگاه کلونجر اسانس گیری و توسط دستگاه کروماتوگرافی گازی متصل به طیف سنج جرمی اجزای آن شناسایی گردید.نتایج: بازده روغن فرار حاصل از گیاه به میزان 15/2 درصد وزنی/ حجمی تعیین گردید. 64 ماده از ترکیبات موجود در اسانس، شامل 8/83 درصد از کل مقدار اسانس آن شناسایی شدند.نتیجه گیری: ترکیبات اصلی شناسایی شده در این گونه را، ترکیباتی نظیر اسپاتولنول (08/27 درصد) و کارواکرول (93/20 درصد) تشکیل داده اند.

مقدمه: یکی از مهم ترین مشکلات جامعه بشری و به خصوص کشور ما مساله اعتیاد است. تحقیقات اخیر نشانگر اهمیت و کاربرد گیاهان دارویی در این زمینه است. در مورد گیاه زنیان نیز گزارش هایی مبنی بر تاثیر ضداعتیادی وجود دارد.هدف: در این تحقیق به بررسی اثرات تزریق گیاه زنیان در هسته مشبک پاراژیگانتوسلولاریسبه روی علایم کیفی سندرم ترک در موش صحرایی نر پرداخته شده است.روش بررسی: پس از تهیه میوه گیاه زنیان از ارتفاعات 1100 متری بین ایذه و ده دز در خوزستان، عصاره گیاه با نسبت 1 به 10، 1 به 100 و 1 به 1000 توسط دستگاه سوکسله تهیه شد. بعد از آزمایش های اولیه چهار گروه هشت تایی موش صحرایی نر نژاد اسپیراگ داولی با میانگین وزنی 300 -250 گرم با تزریق مرفین به صورت زیر جلدی معتاد شدند. پس از حصول اطمینان از اعتیاد حیوانات، یک گروه به عنوان شاهد که یک میکرولیتر سالین، 3 گروه دریافت کننده عصاره آبی زنیان در غلظت های 10، 100 و 1000 برابر رقیق شده که به روش استریوتاکسیک در هسته PGI تزریق شد. در کلیه گروه های مورد بررسی پس از تزریق نالوکسان به صورت داخل صفاقی نشانه های کیفی سندرم ترک که شامل اسهال، تحریک پذیری، افتادگی پلک، بیقراری، وضعیت غیرطبیعی بدن، دندان قروچه و لرزش بدن بودند در بازه های زمانی 45 دقیقه سنجیده شدند.نتایج: نتایج نشان داد که غلظت های متفاوت زنیان به طور معنی داری نسبت به گروه شاهد سبب کاهش علایم سندرم ترک می‏شود، به گونه ای که بیشترین تاثیر را غلظت‏ بیشتر یعنی عصاره 1 به 10 به دنبال داشته است.نتیجه گیری: می‏توان نتیجه گرفت که تزریق عصاره آبی زنیان در هسته PGi یک کاهش وابسته به دوز (از طریق اعمال اثر برگیرنده‏های اختصاصی (PGi در بیشتر علایم کیفی سندرم ترک نشان می‏دهد.

مقدمه: جنس پاسیفلورا شامل گونه های متعددی است اما تنها دو گونهP. incarnata و P. caerulea در ایران به صورت کاشته شده وجود دارند. تحقیقات فارماکولوژیک و بالینی زیادی روی اثرات درمانی این گیاهان صورت گرفته است اما در میان گونه های مختلف تنها گونه P. incarnata به عنوان گونه رسمی برای استفاده در فرمولاسیون های دارویی تایید شده است که عمدتا در درمان اضطراب و بی خوابی به کار می رود. این دو گونه از نظر خصوصیات گیاه شناسی شباهت زیادی به هم دارند که با روش های معمول گیاه شناسی از هم قابل افتراق نیستند.هدف: هدف از این بررسی، تشخیص افتراقی دو گونه P. incarnata و P. caerulea در گیاه خام و فراورده های دارویی مرتبط است.روش بررسی: در این تحقیق سرشاخه های هوایی دو گیاه به روش خرده نگاری با یکدیگر مقایسه شدند. هم چنین میزان خاکستر تام، خاکستر نامحلول در اسید و نیز میزان فلاونوییدهای تام آن ها بر اساس هایپروزید سنجیده شد. الگوی فلاونوییدهای دو گیاه به روش TLC و الگوی ترکیبات عصاره اتانولی دو گیاه و نیز فراورده های دارویی قرص و قطره پاسی پی شرکت ایران داروک، عصاره خشک و قطره پاسی فلورا شرکت Vogel و قطره پاسی فلورا شرکت Curarina به روش HPLC بررسی و مقایسه شدند.نتایج: دو گیاه P. incarnata و P. caerulea از نظر میزان خاکستر تام، خاکستر نامحلول در اسید و فلاونوییدهای تام تفاوت زیادی با هم ندارند ولی تراکم و شکل روزنه ها، میزان کرک های روی اپیدرم تحتانی و نوع آوند در آن ها کاملا متفاوت است. الگوی کروماتوگرام های HPLC و TLC دو گیاه نیز تفاوت چشمگیری با یکدیگر دارند.نتیجه گیری: اندام های هوایی دو گیاه به روش خرده نگاری قابل تشخیص از یکدیگر هستند. هم چنین عصاره های حاصل از این دو گونه (به صورت مستقیم یا به کار رفته در فرمولاسیون های دارویی) را می توان با روش HPLC و یا TLC از یکدیگر تشخیص داد؛ البته این دو روش بسیار کارا بوده و نیاز به آماده سازی نمونه طی مراحل پیچیده ندارند.

مقدمه: کدو یکی از گیاهان دارویی معروف دنیا با نام علمی Cucurbita pepo از خانواده کوکوربیتاسه است که دانه های آن به عنوان ضدکرم و مدر مصرف سنتی داشته و دارد. از دانه های این گیاه برای درمان علامتی هیپرتروفی خوش خیم پروستات استفاده می شود که اثر آن را مربوط به استروییدهای دانه آن دانسته اند.هدف: این پژوهش به منظور شناسایی و تعیین مقدار استرول های گیاه کاشته شده در ایران و مقایسه آن با نمونه تجاری روغن (از کشور مجارستان) انجام شد.روش بررسی: روغن دانه ها با اسباب سوکسله و با متیلن کلراید استخراج گردید. کپسول نرم روغن کدو با نام تجاری پپونن از کشور مجارستان تهیه شد. عمل مشتق سازی استرول های استاندارد و روغن های گیاهی مذکور با استفاده از هگزا متیل دی سیلازان (HMDS) و تری متیل کلروسیلان (TMCS) انجام شد و نمونه هایی از هر یک به GC/MS تزریق گردید.نتایج و بحث: نتیجه به دست آمده از آنالیز روغن دانه کدوی نمونه مجاری، سه استرول کامپسترول، استیگماسترول و آوانسترول را نشان می دهد. آنالیز کمی این سه ماده در مقایسه با نمونه های استاندارد به ترتیب 82/0، 78/0 و 84/0 میلی گرم استرول در گرم روغن محاسبه شدند. نتایج به دست آمده در مورد روغن تخم کدوی نمونه ایرانی تقریبا مشابه نمونه مجاری بوده و استیگماسترول و کامپسترول در این نمونه مشاهده گردید (به ترتیب 67/0 و 38/0 میلی گرم در گرم روغن)، ولی آوانسترول در این نمونه دیده نشد.

مقدمه: جنس تیموس متعلق به خانواده Lamiaceae بوده و تقریبا 350 گونه مختلف از آن در سراسر جهان یافت می شود این جنس در ایران 14 گونه گیاه معطر و چند ساله دارد که از میان آن ها 4 گونه انحصاری ایران هستند.هدف: شناسایی ترکیب های موجود در اسانس آویشن تالشی و بررسی خواص ضدمیکروبی آن بود.روش بررسی: گیاه مورد بررسی از ارتفاعات استان اردبیل در خردادماه سال 85 جمع آوری و در سایه خشک گردید. سپس اسانس آن به روش تقطیر با آب توسط دستگاه کلونجر استخراج و توسط دستگاه گاز کروماتوگرافی متصل به شناساگر جرمی بررسی و اجزای آن شناسایی شد. جهت بررسی خواص ضدمیکروبی از روش دیسک – دیفیوژن، استفاده شد و MIC،MBC  اسانس در مقایسه با آنتی بیوتیک های مختلف تعیین گردید.نتایج: در اسانس مورد بررسی تعداد 49 ترکیب (76/99 درصد) شناسایی شد که در این میان تیمول (43/24 درصد)، بورنئول (36/11 درصد)، پاراسیمن (09/10 درصد)، گاماترپینن (78/7 درصد)، آلفاپینن (29/5 درصد) و کارواکرول (07/5 درصد) ترکیب های عمده بودند. نتایج بررسی اثرات ضدباکتریایی اسانس این گیاه روی 7 باکتری نشان داد که حساس ترین باکتری استافیلوکوک اورئوس با MIC برابر 125 ml/gµ است و اثرات مهارکنندگی و بازدارندگی رشد اسانس، روی باکتری های گرم منفی و گرم مثبت بسیار خوب است.نتیجه گیری: شناسایی مواد متشکله اسانس این گونه نشان داد که ترکیب عمده اسانس این گیاه همانند سایر گونه های جنس تیموس، تیمول است و اثرات ضدمیکروبی اسانس این گونه، احتمالا به دلیل وجود تیمول و سایر ترکیب های ترپنوئیدی موجود در اسانس است.

مقدمه: آسیب های پوستی ناشی از پرتو فرابنفش خورشید، باعث ارایه مواد محافظ ایمن و ارزان در مقابل اثرات آسیب زای این پرتو شده است. خواص آنتی رادیکالی، ضد التهابی و ضدسرطانی سیلی مارین گزینه مناسبی برای بررسی اثر آن بر پرتو فرابنفش است.هدف: در این تحقیق اثرات مصرف خارجی سیلی مارین در جلوگیری از اثرات سوء پرتو فرابنفش بر پوست با استفاده از یافته های هیستوپاتولوژیک و بررسی علایم بالینی بررسی و ارزیابی شد.روش بررسی: جهت انجام این پژوهش تعداد 60 عدد خوکچه  هندی آلبینو به طور تصادفی به دو گروه 30 تایی تقسیم شدند. موهای پشت حیوانات در ابعاد 2 سانتی متر مربع تراشیده شدند. در گروه اول 9mg سیلی مارین به همراه 20 میکرولیتر استون به صورت موضعی استفاده شد و در گروه دوم تنها 20 میکرولیتر استون به صورت موضعی مصرف شد. هر دو گروه 10 روز و هر روز به مدت 45 دقیقه در معرض پرتو فرابنفش با دوز 180 میلی ژول بر سانتی مترمربع قرار گرفتند.نتایج: نتایج بررسی های بالینی و هیستوپاتولوژیک نشان دادند که مصرف موضعی سیلی مارین دارای اثرات محافظتی در مقابل اثرات سوء پرتو فرابنفش بر روی پوست است.نتیجه گیری: استفاده موضعی از سیلی مارین در پیش گیری از ضایعات ناشی از پرتو فرابنفش در خوکچه هندی کارا است. نتایج حاصل از یافته های بالینی و هیستوپاتولوژیک در این تحقیق مشابه نتایج روش های آنزیمی در سایر بررسی ها ارزیابی گردید.