قصه که در صدر اسلام، چیزی جزء نقل وقایع یا اساطیر نبود با نزول قرآن کریم از جایگاه والایی برخوردار شد و همواره در این کتاب آسمانی به عنوان یکی از ابزار هدایت تلقی گردید. قصه ها در قرآنعلاوه بر پی گیری هدف های عام داستان نویسی، اهداف متعالی دیگری نیز از قبیل پندآموزی از سرنوشت غیر خیالی گذشتگان، تشویق به تفکر، تبیین روش های دعوت انبیا و کسب معرفت درباره خداوند را نیز دنبال می کنند. یکی از گام های ارزشمند در فهم قصه های قرآن کریم، آشنایی با الگوی روایت گری آن هاست. تصویرسازی از ابزار مکمل در روایت گری قصه ها در قرآنست که در پژوهش های پیشین، به درستی مورد توجه قرار نگرفته است. روش تحقیق برای انجام این پژوهش، توصیفی بوده و با استفاده از منابع موجود و یافته های مطالعات قرآن پژوهان، رنگ تحلیلی به خود گرفت. برای انجام پژوهش، هفت قصه از قصه های قرآن که در آن ها تصویرسازی در کنار روایت گری نمود بیش تری داشت انتخاب و مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان می دهد قرآن ضمن کنار گذاردن خیال سازی و افسانه گرایی که در قصه گویی رایج، یک هنجار محسوب شده و می شود با رویکردی واقع نمایانه به رویدادها نگریسته و مقاصد کمال یافته خود را در قالب قصه هایی راهنما همراه با تصویرهایی حیات بخش و با شکوه بیان نموده است.