میکروبیولوژی دامپزشکی (پژوهشنامه دامپزشکی گرمسار)
سال:1395 | دوره:12 | شماره:1 (پیاپی 32) |تعداد مقالات:15

مصرف بی رویه آنتی بیوتیک ها برای درمان بیماری های باکتریایی در آبزی پروری سبب بروز مقاومت دارویی در سویه های باکتریایی شده و کارایی داروها را کاهش داده به علاوه سبب تجمع آنتی بیوتیک ها در بدن ماهی و مصرف کنندگان ماهی شده است. لذا جایگزین کردن مواد کم ضررتر از جمله فرآورده های گیاهی ضروری به نظر می رسد. در این مطالعه اثرات ضد باکتریایی اسانس های گیاهی میخک هندی، زیره سبز، رزماری و نعناع بر باکتری های آئروموناس هیدروفیلا، یرسینیا روکری و استرپتوکوکوس اینیایی مورد مطالعه قرار گرفته است. برای تعیین حداقل غلظت بازدارندگی اسانس ها از روش استاندارد میکرودایلوشن استفاده شد و حداقل غلظت باکتری کشی اسانس ها بر اساس مقادیر حداقل غلظت بازدارندگی آنها به دست آمد. نتایج نشان داد که اسانس میخک هندی در مقایسه با اسانس های دیگر قوی تر و دارای قدرت مهار کنندگی بالاتری بوده و میزان حداقل غلظت بازدارندگی و حداقل غلظت باکتری کشی بر هر سه باکتری به ترتیب 3.21 mg/ml، 1.56 به دست آمد. اسانس رزماری دارای قدرت کمتری در مقایسه با اسانس های دیگر بوده و میزان حداقل غلظت بازدارندگی و حداقل غلظت باکتری کشی بر هر سه باکتری مورد مطالعه به ترتیب 12.5mg/ml، 6.25 بدست آمد. باکتری گرم مثبت استرپتوکوکوس اینیایی در مقایسه با باکتری های گرم منفی آئروموناس هیدروفیلا و یرسینیا روکری حساسیت بیشتری نسبت به اسانس های مورد مطالعه داشت. بیشترین مقاومت را باکتری آئروموناس هیدروفیلا به اسانس نعناع نشان داد. بر اساس نتایج این مطالعه استفاده از اسانس میخک هندی برای کنترل بیماری های باکتریایی ایجاد شده با سویه های مورد بررسی پیشنهاد می شود.

بیماری های نیوکاسل و برونشیت عفونی عامل خسارت اقتصادی قابل توجهی صنعت مرغداری هستند. کنترل این دو بیماری مهم طیور شامل رعایت موارد ایمنی زیستی و واکسیناسیون است. هدف از این تحقیق ارزیابی اثربخشی واکسن دوگانه زنده نیوکاسل (سویه لاسوتا) + برونشیت عفونی (سویه H-120) در مقایسه با واکسن های تک گانه آن ها در جوجه های گوشتی تجاری است. تعداد 500 قطعه جوجه گوشتی تجاری به چهار گروه شامل سه گروه تحت آزمایش 150قطعه ای و یک گروه 50 قطعه ای (شاهد) تقسیم شدند. گروه A واکسن های تک گانه نیوکاسل سویه لاسوتا و برونشیت عفونی سویه H-120، جوجه های گروه B واکسن دو گانه نیوکاسل (سویه لاسوتا) + برونشیت عفونی (سویه H-120) و گروه D واکسن دوگانه تجاری را دریافت کردند. میزان آنتی بادی علیه ویروس های نیوکاسل و برونشیت عفونی در جوجه های واکسیناسیون شده به ترتیب با آزمایش های ممانعت از هم اگلوتیناسیون (HI) و خنثی سازی سرم (SN) بر روی نمونه های سرم اخذ شده در فواصل زمانی معین ارزیابی شد. پرندگان گروه های A و B آنتی بادی اختصاصی علیه هر دو ویروس را در سطح قابل قبول نشان دادند. تفاوت معنی داری در عیار آنتی بادی بین واکسن های تک گانه و دو گانه موسسه رازی و نیز واکسن دوگانه تجاری دیده نشد. در میانگین وزن و مصرف دان بین گروه های تیمار و کنترل تفاوت معنی داری دیده نشد. واکسن دو گانه نیوکاسل (سویه لاسوتا) + برونشیت عفونی (سویه H-120) تولید شده در موسسه رازی می تواند سطوح بالای آنتی بادی اختصاصی علیه این ویروس ها را با یک بار تجویز ایجاد نماید.

بیماری برونشیت عفونی ماکیان، یک بیماری حاد و به شدت واگیر دستگاه تنفسی و ادراری- تناسلی می باشد که منجر به تلفات و خسارات سنگین به صنعت طیور کشور می گردد. به منظور بررسی بیماری برونشیت در گله های گوشتی مرغداریهای دارای علائم تنفسی اطراف شیراز، از 30واحد مرغداری گوشتی مختلف، نمونه های بافت نای و ریه از جوجه ها اخذ و با رعایت زنجیره سرما به آزمایشگاه منتقل شد. پس از آماده سازی و تزریق نمونه ها به تخم مرغ جنین دار SPF، با استفاده از تست هماگلوتیناسیون برای ویروس های نیوکاسل و آنفلوانزا ارزیابی شدند. RNA ویروس با استفاده کیت تخلیص RNA از مایع آلانتوئیک استخراج شد و با استفاده از پرایمر عمومی، ویروس برونشیت عفونی به روش RT-PCR مورد بررسی قرار گرفت و سپس با استفاده از پرایمرهای اختصاصی و با روش nested-PCR سروتیپ ماساچوست و B/793 شناسایی گردیدند. از مجموع نمونه های 30 واحد مرغداری بررسی شده در این مطالعه، 6 واحد آن آلوده به برونشیت عفونی طیور بود که در واکنش nested-PCR، 4 مورد از نظر سروتیپ B/793 مثبت بودند. در واحدهای مورد بررسی واکسن B/793 مصرف نشده بود. لذا با توجه به حضور سروتیپ B/793 در مرغداریهای گوشتی، استفاده از واکسن این سروتیپ، لازم به نظر می رسد.

از تعداد 100 راس گاو و 100 راس گاومیش به صورت تصادفی در کشتارگاه شهر اهواز خون گیری به عمل آمد. پس از 10 دقیقه سانتریفوژ با دور 3000 در دقیقه، سرم ها جدا و تا زمان انجام آزمایش در دمای 20- درجه سانتی گراد ذخیره گردیدند. جهت مشخص ساختن پاسخ سرولوژیک به سروتیپ های H1N1 و H3N2 ویروس آنفلوانزای تیپ A، ابتدا تمام سرم ها با کائولین تحت درمان قرار گرفتند، سپس آزمایش مهار هماگلوتیناسیون بر روی آن ها انجام شد. نتایج این مطالعه نشان داد که 87 درصد از گاوها (نر: 83.5%، ماده: 93.9 %) و 75 درصد از گاومیش ها (نر: 68.6 %، ماده: 86.1 %) از نظر سروتیپ H3N2 مثبت بودند. 21 درصد از گاوها (نر: 14.9%، ماده: 33.3 %) و 27 درصد از گاومیش ها (نر: 21.8 %، ماده: 36.1 %) از نظر سروتیپ H1N1 مثبت بودند. همچنین مشخص شد که 21 درصد از گاوها (نر: 14.9%، ماده: 33.3 %) و 27 درصد از گاومیش ها (نر: 21.8 %، ماده: 36.1 %) دارای آنتی بادی بر علیه هر دو سروتیپ H1N1 و H3N2 بودند. در مجموع 13 درصد از گاوها و 25 درصد از گاومیش ها در تست HI منفی تشخیص داده شدند. یافته های این مطالعه برای اولین بار مشخص ساخت که سروتیپ های H1N1 و H3N2 ویروس آنفلوانزا پتانسیل آلوده ساختن جمعیت گاو و گاومیش را در ایران دارا می باشد لذا باید تحقیقاتی در خصوص چهره بالینی و اهمیت اقتصادی آلودگی با ویروس آنفلوانزای تیپ A در گاو و گاومیش صورت پذیرد.

تب کیو یک بیماری زئونوز و عامل آن کوکسیلا بورنتی است. حیوانات اهلی مهمترین مخزن کوکسیلا هستند و از طریق شیر، ادرار، مدفوع و ترشحات تولید مثلی آن را دفع می کنند. آلودگی انسان و حیوانات عمدتا از طریق استنشاق آئروسل ها می باشد. هدف از مطالعه حاضر تعیین شیوع کوکسیلا بورنتی در شیر و سرم گاوهای شیری ارجاعی به بیمارستان دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران و همچنین ارتباط آن با تعیین کننده های میزبانی و مدیریتی می باشد. در این تحقیق نمونه های خون و شیر 86 راس گاو شیری جمع آوری گردید و سرم های تهیه شده به روش الایزا از نظر حضور آنتی بادی علیه کوکسیلا بورنتی و نمونه های شیر به روش واکنش زنجیره ای پلی مراز از نظر حضور کوکسیلا بورنتی آزمایش شدند.شیوع کوکسیلا بورنتی در شیر و سرم به ترتیب 4.65% و 3.49% بود. رگرسیون لاجستیک تک متغیره نشان داد شانس آلودگی (نسبت شانس 1.17 و فاصله اطمینان 95% 0.89-1.52) با افزایش سن افزایش می یابد (0.05< P) و سن 3.4% از تغییرات آلودگی را توجیه می کرد. شانس آلودگی گاوهای صنعتی 2.81 برابر نژاد بومی (فاصله اطمینان 95% 0.53-15.02) بود (0.05< P) و مدیریت 4.1% از تغییرات آلودگی را توجیه می کرد. وضعیت باروری 3.8% از تغییرات آلودگی را توجیه می کرد و شانس آلودگی گاوهای نابارور 3.16 برابر گاوهای بارور (فاصله اطمینان 95% 0.35-28.37) بود (0.05< P). مطالعه حاضر وجود کوکسیلا بورنتی در شیر گاوها و ارتباط آن با ناباروری گاوها را اثبات نمود و بایستی اقدامات لازم جهت کنترل و پیشگیری مورد توجه قرار گیرد.

کیتوزان، یک پلی مر غیرسمی که از داستیلاسیون کیتین به دست می آید، به دلیل استفاده های تجاری فراوانی که در صنایع غذایی دارد توجه زیادی را به خود جلب کرده است. در تحقیق حاضر توانایی کیتوزان و نانوذرات کیتوزان در حساس کردن اشریشیا کلای O157:H7 به pH های پایین مورد ارزیابی قرار گرفت. به این منظور سلول های اشریشیا کلای O157:H7 در محیط TSB با pH برابر با 4 و 5 ایجاد شده به وسیله اسیدهای کلریدریک و استیک با غلظت های صفر، 0.05، 0.1 و 0.2 درصد کیتوزان و نانوکیتوزان به مدت یک ساعت مواجه گردید. کیتوزان اثر ضدمیکروبی مشخصی را در pH برابر 5 نشان نداد اما نانوکیتوزان در غلظت 0.2 درصد سلول های اشریشیا کلای O157:H7 را به این pH حساس تر کرد. اثر ضدمیکروبی کیتوزان و نانوکیتوزان با کاهش pH به 4 افزایش یافت به گونه ای که در این pH، کیتوزان در غلظت 0.2 درصد و نانوکیتوزان در غلظت های 0.1 و 0.2 درصد اثرات ضدمیکروبی قابل توجهی را علیه اشریشیا کلای O157:H7 نشان دادند به طور کلی اثرات ضدمیکروبی بیشتر نانوکیتوزان نسبت به کیتوزان احتمالا به دلیل افزایش سطح آن و در نتیجه افزایش تمایل آن نسبت به سلول های باکتری می باشد. نتایج رنگ آمیزی فلورسانس نشان داد که کیتوزان و نانوکیتوزان اثرات ضدمیکروبی خود را با اختلال در عملکرد غشاء سلولی باکتری ایجاد می کنند.

ﻋﺎﻣﻞﺗﻮرم و ﻣﺮگ ﺳﻠﻮل (cdt) ﺗﻮﮐﺴﯿﻨﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﻀﻮر آن در ﺑﺴﯿﺎری از ﺑﺎﮐﺘﺮﯾﻬﺎی ﺑﯿﻤﺎرﯾﺰای ﮔﺮم ﻣﻨﻔﯽﻧﻈﯿﺮ اﺷﺮﯾﺸﯿﺎﮐﻠﯽ، اﺷﺮﯾﺸﯿﺎ آﻟﺒﺮﺗﯽ، ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒﮐﻤﭙﯿﻠﻮﺑﺎﮐﺘﺮ و ﺷﯿﮕﻼ ﮔﺰارش ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎی اﺷﺮﯾﺸﯿﺎ ﮐﻠﯽﺗﻮﻟﯿﺪﮐﻨﻨﺪه اﯾﻦﺗﻮﮐﺴﯿﻦ از ﺑﯿﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼﺑﻪﮔﺎﺳﺘﺮواﻧﺘﺮﯾﺖ، ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻫﺎی دﺳﺘﮕﺎه ادراری و ﺳﭙﺘﯽ ﺳﻤﯽ در اﻧﺴﺎن ﺟﺪاﺳﺎزی ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻣﻨﺒﻊﻋﻔﻮﻧﺖ در اﻧﺴﺎن ﺗﺎﮐﻨﻮن ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ. از آﻧﺠﺎﯾﯿﮑﻪﮔﻮﺷﺖ و ﻓﺮآورده ﻫﺎی آن، ﯾﮑﯽ از ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﻬﻢﻋﻔﻮﻧﺖ ﻫﺎی ﻧﺎﺷﯽ از ﻣﻮاد ﻏﺬاﯾﯽ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ و ﻧﯿﺰﺑﺎﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻫﻤﯿﺖ ﮔﻮﺷﺖﻣﺮغ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮑﯽ از ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﻬﻢﺗﺎﻣﯿﻦﭘﺮوﺗﺌﯿﻦﺣﯿﻮاﻧﯽ دراﯾﺮان، ﻫﺪف از اﯾﻦﻣﻄﺎﻟﻌﻪﺑﺮرﺳﯽ ﺣﻀﻮر اﯾﻦ ژن در اﺷﺮﯾﺸﯿﺎﮐﻠﯽ ﻫﺎی ﺟﺪا ﺷﺪه از ﻣﻮارد ﮐﻠﯽﺑﺎﺳﯿﻠﻮز ﻃﯿﻮر در ﻧﻈﺮﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ. ﺟﻬﺖ دﺳﺘﯿﺎﺑﯽ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻨﻈﻮر 246 ﻧﻤﻮﻧﻪ ا ﺷﺮﯾﺸﯿﺎ ﮐﻠﯽﺟﺪا ﺷﺪه از ﮐﻠﯽ ﺑﺎﺳﯿﻠﻮز و 54 ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺟﺪا ﺷﺪه از ﮐﻠﻮاک ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮﺳﺎﻟﻢ از ﭼﻨﺪﯾﻦ آزﻣﺎﯾﺸﮕﺎه داﻣﭙﺰﺷﮑﯽﺳﻄﺢ ﺷﻬﺮﺗﻬﺮان و ﻣﺰارع ﭘﺮورش ﻣﺮغ ﮔﻮﺷﺘﯽ ﺟﻤﻊ آوری ﮔﺮدﯾﺪه و ﺣﻀﻮر ژن ﺗﻮﻟﯿﺪﮐﻨﻨﺪه اﯾﻦ ﺗﻮﮐﺴﯿﻦﺑﺎ روش ﮐﻠﻮﻧﯽﻫﯿﺒﺮﯾﺪاﺳﯿﻮن ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. ﺗﻨﻬﺎ 1.62 درﺻﺪ از ﺳﻮﯾﻪ ﻫﺎی ﺟﺪا ﺷﺪه از ﻣﻮارد ﮐﻠﯽﺑﺎﺳﯿﻠﻮز واﺟﺪ اﯾﻦ ژن ﺗﺸﺨﯿﺺ داده ﺷﺪﻧﺪ.درحالیکه در هیچ یک از سویه های مدفوعی ژن عامل این توکسین مشاهده نگردید. ﺑﺎﺗﻮﺟﻪﺑﻪﻣﯿﺰان ﺣﻀﻮر ﮐﻢ اﯾﻦ ژن در ﺳﻮﯾﻪﻫﺎی ﺟﺪا ﺷﺪه از ﻃﯿﻮر ﻣﯿﺘﻮان اﻇﻬﺎر داﺷﺖ، ﮔﻮﺷﺖ ﻣﺮغ در اﻧﺘﻘﺎل اﯾﻦﺗﻮﮐﺴﯿﻦ از ﻃﺮﯾﻖ باکتری اﺷﺮﯾﺸﯿﺎﮐﻠﯽ نقش ﭼﻨﺪان ﻣﻮﺛﺮی ندارد. اﮔﺮﭼﻪ اﻧﺘﻘﺎل از ﻃﺮﯾﻖ ﺳﺎﯾﺮﺑﺎﮐﺘﺮﯾﻬﺎی ﮔﺮم ﻣﻨﻔﯽﺑﯿﻤﺎرﯾﺰا در ﻃﯿﻮرﻧﻈﯿﺮﮐﻤﭙﯿﻠﻮﺑﺎﮐﺘﺮدوراز اﻧﺘﻈﺎر ﻧﯿﺴﺖ.

شمارش کلی بار میکروبی بستنی های سنتی و صنعتی به روش پورپلیت و مطابقت نتایج حاصله با استانداردهای موجود، از جمله کارهای آزمایشگاهی معمول در تمامی کارخانجات تولید کننده بستنی و نیز ادارات نظارت بر بهداشت مواد غذایی است. از سوی دیگر سرعت دستیابی به نتایج بار میکروبی در اسرع وقت و در حداقل زمان ممکن، از جمله نکات ویژه و مد نظر کارخانجات به منظور اطمینان از کیفیت محصولات تولیدی و در حال توزیع می باشد. لذا با تکیه بر این موضوع، بهره گیری از تکنیک امپدانس در ارزیابی بار میکروبی بستنی های سنتی و صنعتی (وانیلی و کاکائویی) مد نظر واقع شد که با صرف وقت کمتر، دستیابی سریع تر به نتایج را میسر می سازد. همچنین در این مطالعه، مطابقت نتایج حاصله از روش امپدانس با نتایج به دست آمده از روش پورپلیت به منظور طراحی مدل های پیشگوی بار میکروبی بر پایه امپدانس در بستنی های مذکور مورد بررسی واقع گردید. بدین منظور در طی 6 ماه، 120 نمونه (بستنی های سنتی و صنعتی هر کدام 60 عدد) از مناطق مختلف اهواز تهیه شدند. نیمی از نمونه بستنی های سنتی و صنعتی از نوع وانیلی و نیم دیگر کاکائویی بودند. نمونه ها در شرایط استریل مورد آزمایش و کشت قرار گرفتند. اندازه گیری بار میکروبی به روش پورپلیت و نیز امپدانس بر اساس دستورالعمل های موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران به انجام رسید. سپس منحنی انطباق بین دو روش و معادلات آن ها با استفاده از نرم افزار اکسل به دست آمد. بر اساس نتایج حاصل، میزان انطباق روش امپدانس با روش پورپلیت در بستنی های ساده و کاکائویی تولیدی به روش صنعتی به ترتیب معادل 96.55% و 95.31% بود. همچنین میزان انطباق روش امپدانس با روش شمارش بار میکروبی به روش مرجع در بستنی های ساده و کاکائویی تولیدی به روش سنتی به ترتیب معادل 89.07% و 87.37% بود.به طور کلی در مطالعه حاضر میزان انطباق روش امپدانس با روش شمارش بار میکروبی به روش مرجع در بستنی های صنعتی و سنتی به ترتیب معادل 94.61% و 87.92% بود. بنا بر نتایج، به لحاظ اهمیت حصول هر چه سریع تر نتایج در آزمون های کنترل کیفیت غذایی، بهره گیری از تکنیک های جدیدی همچون روش امپدانس در صنایع غذایی به عنوان جایگزینی برای روش های مرسوم قدیمی می تواند مورد استفاده باشد که در چند سال اخیر نیز در برخی کشورهای توسعه یافته به منظور کنترل کیفیت مواد غذایی مختلف مورد استفاده قرار گرفته است.

هدف از این مطالعه شناسایی مولکولی و بررسی کلونیزاسیون استافیلوکوکوس سوداینترمدیوس و استافیلوکوکوس اورئوس در سگ های به ظاهر سالم ارجاعی به بیمارستان دانشکده دامپزشکی اهواز بود. سواب های بینی از تعداد 143 سگ ارجاعی به بیمارستان دامپزشکی اهواز گرفته شد و پس از کشت باکتریهای جدا شده با استفاده از روش های روتین تعیین هویت باکتریها و روش مولکولی واکنش زنجیره ای پلی مراز دوگانه تعیین هویت گردید. نتایج تشخیص با استفاده از روش های بیوشیمیایی نشان داد، تعداد 13جدایه استافیلوکوکی (19.40 درصد)، استافیلوکوکوس اورئوس بودند ولی در مورد بقیه جدایه (54 جدایه دیگر) تشخیص قطعی امکان پذیر نبود. نتایج آزمون PCR دوگانه با استفاده از تکثیر ژن ترمونوکلئاز (nuc) برای گونه های استافیلوکوکوس سوداینترمدیوس و استافیلوکوکوس اورئوس نشان داد، از تعداد 67 جدایه کوآگولاز مثبت استافیلوکوکوس، 13 جدایه (19.40 درصد) استافیلوکوکوس اورئوس و54 جدایه (80.59 درصد) استافیلوکوکوس سوداینترمدیوس بودند. تعداد 7 سگ (10.44 %) آلودگی همزمان به استافیلوکوکوس اورئوس و استافیلوکوکوس سوداینترمدیوس داشتند. با توجه به شیوع نسبتا بالای استافیلوکوکوس های کوآگولاز مثبت و بویژه استافیلوکوکوس سوداینترمدیوس در سگ و احتمال انتقال آنها به صاحبان آنها، رعایت اصول بهداشتی در مواجهه با این حیوانات از طرف صاحبان آنها ضروری به نظر می رسد.

بیماری بورس عفونی یا گامبورو، یکی از بیماری های ویروسی بسیار واگیر طیور است که در صنعت طیور در سراسر جهان باعث زیان های اقتصادی می شود. از آنجاییکه که پس از عفونت با ویروس بیماری بورس عفونی (IBDV) اولین آنتی بادی ها بر ضد پروتئین ساختمانی VP3 تولید می شوند، این پروتئین آنتی ژن مناسبی برای استفاده در الیزا میباشد. باتوجه به دشوار بودن تهیه VP3 طبیعی از IBDV یا سلول های آلوده به ویروس، VP3 نوترکیب بیان شده در اشرشیاکولی می تواند آنتی ژن مطلوبی برای این منظور محسوب شود.مطالعه حاضر با هدف کلونینگ ژن VP3 سویه ویروس واکسن D78 د ر پلاسمید pMal-C2X (یک پلاسمید بیانی پروکاریوتی) و بیان و خالص سازی پروتئین نوترکیب انجام گردید.بنابر این ژن VP3 با آزمایش RT-PCR تکثیر داده شده و پس از هضم با آنزیم های محدودگر مناسب در پلاسمید pMal-C2X کلون گردید. پس از تعیین توالی و اطمینان از کلونینگ موفق این ژن، بیان پروتئین نوترکیب با آزمایش SDS-PAGE تایید گردید. در ادامه پروتئین نوترکیب با استفاده از ستون کروماتوگرافی حاوی رزین آمیلوز خالص شد. بررسی واکنش پروتئین VP3 نوترکیب در آزمایش ایمونوبلاتینگ نشان داد که پروتئین تولید شده از نظر آنتی ژنی فعال می باشد. با توجه به راندمان بالای تولید در این سیستم، پروتئین بیان شده کاندیدای مناسبی برای طراحی آزمایش الیزا و سنجش تیتر آنتی بادی علیه ویروس بیماری بورس عفونی می باشد.

پاستورلا مولتوسیدا باکتری گرم منفی، غیرمتحرک، کوکوباسیل حساس به پنی سیلین متعلق به خانواده پاستورلاسه است که می تواند باعث یک عفونت مشترک بین انسان و دام شود همچنین عامل بیماری های مهمی از جمله:وبای مرغان در پرندگان اهلی و وحشی، رینیت آتروفیک در خوک، پنومونی یا بیماری تنفسی در گاو و گوسفند، سپتی سمی هموراژیک در گاو و گاومیش و بیماری خرناس در خرگوش می باشد. گونه هایی که به طور معمول وبای مرغان را در مرغ ایجاد می کند به سروتیپ های (A:1، A:3 یا A:4) تعلق دارد. در این مطالعه بر روی سی جدایه از پاستورلا مولتوسیدا جدا شده از طیور تست های باکتری شناسی و بیوشیمیایی بر اساس روش کلاسیک انجام گرفت. در این تحقیق جدایه های پاستورلا مولتوسیدای طیور ایران از نظر حضور ژن عوامل ویرولانس کپسول، ompH، فیمبریه و عوامل چسبندگی شامل ژن های ptfA، pfhA، tadD، hsf-1، fimA و toxA مورد بررسی قرار گرفتند. تمام جدایه های آزمایش شده به روش PM-PCR با استفاده از پرایمر KMT1 به عنوان پاستورلا مولتوسیدا مورد تایید مولکولی قرار گرفتند و با روش CAP-PCR تیپ کپسولی آن ها در گروه A قرار گرفت. همه جدایه ها (100%) حاوی ژن های ompH، ptfA، pfhA، hsf-1 و fimA بودند، پانزده جدایه (50%) حاوی ژن tad D و 70% واجد ژن toxA شناخته شدند. همچنین الگوی حساسیت جدایه های مذکور نسبت به 9 آنتی بیوتیک مورد بررسی قرار گرفت که حساسیت نسبی و کامل در نمونه ها مشاهده گردید. دو جدایه (33/3%) به آنتی بیوتیک های فلومکوئین و نالیدیکسیک اسید مقاوم بودند. حساسیت به آنتی بیوتیک های پنی سیلین، آمپی سیلین، لینکوسپکتین، فلورفنیکول، تایلوزین و تیامولین 100% و کامل بود. حساسیت به آنتی بیوتیک های فلومکوئین، انروفلوکساسین 96.6% و نالیدیکسیک اسید 80% مشاهده شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که جدایه های طیوری پاستورلا مولتوسیدای ایران حاوی ژن های مهم ویرولانس شناخته شده برای این باکتری می باشند که نشان دهنده توانمندی بیماری زایی جدایه ها در پرندگان می باشد.

مطالعه فیزیولوژی میکروارگانیزمها نظیر باکتری های بیماری زا و رفتار رشد آنهادر برابرعوامل محیطی نه تنها به جنبه های پیشگیری وکنترل بیماری های حاصله کمک می نماید بلکه از این طریق می توان به ایجادشرایط بهینه برای تولید محصولات بیولوژی مانند واکسن ها دسترسی یافت. در این مطالعه اثرات درجه حرارت و pH بر رفتار رشد استرپتوکوکوس اینیایی یکی از عوامل استرپتوکوکوزیس در ماهیان بررسی گردید. آزمایش ها در درجه حرارت های 35oC و 30oC و 25oC و pH های آغازین 8.5 و 7 و 5.5 انجام شد. مقایسه رگرسیون خطی بدست آمده از این آزمایش ها نشان داد که در pH خنثی (7) بیشترین رشد در درجه حرارت 35oC و در pH های آغازین (8.5 و 5.5) در درجه حرارت 30oC بود وکمترین میزان رشد در درجه حرات 25oC و pH آغازین 5.5 بدست آمد.مطالعه آماری نشان دادکه تاثیر pH بر رشد باکتری بیشتر از درجه حرارت بوده است. تفاوت معنی داری در رفتار رشد باکتری در درجه حرارت های مختلف در 5.5pH (P<0.05) دیده شد.د رجه حرارت 30oC و pH آغازین 8.5 منجر به بیشترین میزان زیست توده باکتری گردید. نتایج این مطالعه نشان دادکه در طی 24 ساعت کشت باکتری بیشترین میزان تعداد سلول های زنده (Cfuml-1) 1.3 ´ 109، زیست توده باکتری برابر (g/L)1.08، میزان لاکتات تولید شده برابر (g/L) 1.87، ضریب بازده گلوگزبرابر (g.g-1)yx/s=0.438، بیشرین سرعت رشد ویژه در مرحله رشد لگاریتمی برابر (h-1)m=0.35 و کمترین میزان گلوگزباقیمانده برابر (g/L)0.0018 و کوتاهترین زمان تقسیم باکتری (h) 1.88 اندازه گیری شد. این یافته ها نشان دادکه استرپتوکوکوس اینیایی در شرایط بسته و درجه حرارت 30oC و pH آغازین 8.5 از رشد بهتری برخوردار است.