هدف: این پژوهش با هدف بررسی نگرش دانش آموزان نوجوان تبریزی به مواد مخدر، رفتارهای پر خطر و افراد مورد تعامل آنها انجام شد.روش: در یک پژوهش توصیفی - مقطعی 500 دانش آموز راهنمایی و دبیرستانی شهر تبریز که به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای - تصادفی انتخاب شده بودند به کمک یک پرسش نامه ویژگی های جمعیت شناختی و نگرشی بررسی شدند. داده ها به کمک آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون همبستگی پیرسون تحلیل شدند.یافته ها: 92 درصد دانش آموزان مصرف مواد مخدر را مردود دانستند و 10% بر این باور بودند که مواد مخدر در شادابی فرد تاثیر مثبت دارد. 27% کنجکاوی را عاملی برای گرایش به مصرف این مواد دانستند. 4% دانش آموزان رفت وآمد به جاهای پرخطر از نظر مواد مخدر را گزارش کردند. دانش آموزان درباره مواد مخدر بیشتر به ترتیب با دوستان، اعضای خانواده و سپس آموزگاران گفتگو کرده اند و 9% آنها دوستان خود را به والدین خود معرفی نمی کنند. ضریب همبستگی پیرسون بین سن (p<0.004)، شمار اعضای خانواده (p<0.05) و رتبه تولد (p<0.05) با مجموع امتیاز نگرش و رفتارهای مطلوب رابطه مثبت و معنی دار نشان داد. ارتباط بین رفتارهای مطلوب و معدل دانش آموز به سطح معنی داری نزدیک بود.نتیجه گیری: طراحی و اجرای مداخلات مبتنی بر پیش گیری از سوی گروه هم سال با همکاری پدران و مادران در مدرسه و خانواده ضروری است.