مقدمه: هدف این پژوهش بررسی میزان شیوع اختلال پس از استرس ضربه ای (PTSD) در دانش آموزان بم چهار ماه پس از زمین لرزه که برای تحصیل و ادامه زندگی به کرمان مهاجرت کرده بودند و ارتباط آن با ویژگی های جمعیت شناختی و عوامل مرتبط با زمین لرزه بود. مواد و روش کار: پرسش نامه PTSD یول والدین در اختیار 243 دانش آموز زیر 15 سال (175 پسر و 68 دختر) قرار گرفت تا والدین آنها در منزل تکمیل کنند. پرسش نامه PTSD واتسون را 160 دانش آموز دبیرستانی بالای 15 سال (56 پسر و 104 دختر) در مدرسه تکمیل کردند. پرسش نامه جمعیت شناختی، اطلاعات مربوط به آسیب بدنی, ویران شدن خانه ها و از دست دادن بستگان را نیز هر دو گروه سنی تکمیل کردند. یافته ها: 90.8% دانش آموزان زیر 15 سال، یکی از بستگان درجه یک را در زمین لرزه از دست داده بودند، خانه های 81% آنان به طور کلی ویران شده بود و 89.4% آسیب بدنی دیده بودند.94.4% دانش آموزان بالای 15 سال یکی از بستگان درجه یک خود را در زمین لرزه از دست داده بودند، 89.4% ویرانی خانه های خود را گزارش کردند و 80.6% دچار آسیب بدنی شده بودند. در دانش آموزان زیر 15 سال میزان PTSD در 52.2% پسران و 59% دختران وجود داشت که تفاوت از نظر آماری معنی دار بود (p<0.01). در دانش آموزان بالای 15 سال، 37.5% پسران و 33.5% دختران مبتلا به PTSD بودند که تفاوت معنی دار نبود.نتیجه گیری: میزان اختلال PTSD در کودکان و نوجوانان به دنبال زمین لرزه شدید قابل توجه است و برنامه ریزی برای تشخیص و مداخله درمانی ضروری به نظر می رسد.