مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران
سال:1381 | دوره:8 | شماره:3 (پیاپی 31) |تعداد مقالات:14

هدف: این پژوهش میزان شیوع اختلال های اضطرابی را در جمعیت 64-20 سال شهر تهران در تابستان و زمستان سال 1379 بررسی کرد. روش: 1070 نفر از ساکنان تهران به صورت خوشه ای تصادفی از مناطق مختلف شهر در آزمون سرند اضطراب (پرسشنامه اضطراب بک) شرکت کردند و افراد دارای نمره بالاتر از حد نصاب در پرسشنامه سنجش اضطراب، مورد مصاحبه روانپزشکی قرار گرفتند. سپس بود و نبود و نیز نوع اختلال آنها تعیین شد. مصاحبه کنندگان آموزش لازم را دریافت و از نتایج آزمون اضطراب آزمودنی ها آگاهی نداشتند. یافته ها: نتایج نشان داد که بیش از 15% افراد مورد بررسی از یکی از اختلال های اضطرابی رنج می برده اند. همچنین میزان اضطراب زنان در کل نمونه مورد بررسی 3-2 برابر مردان است. نتیجه: این پژوهش دارای شباهت ها و تفاوت هایی با بررسی های پیشین است.

هدف: هدف از اجرای این پژوهش، بررسی تاثیر فلوکستین و کلومی پرامین بر قند خون، تری گلیسرید، کلسترول، آزمون های عملکرد کبدی و وزن، در کودکان و نوجوانان مبتلا به وسواس فکری و عملی بوده است. روش: 30 بیمار مبتلا به وسواس فکری و عملی 17-7 ساله که به درمانگاه بیمارستان روزبه مراجعه کرده بودند، انتخاب شدند. برای تشخیص، مصاحبه بالینی بر پایه ملاک های تشخیصی DSM-IV، پرسشنامه وسواس مادزلی و ییل براون به کار برده شد. بیماران به طور تصادفی در دو گروه 15 نفری جای داده شدند. آزمایش های لازم برای تعیین سطح پایه قند خون ناشتا، تری گلیسیرید، کلسترول و آزمون های عملکرد کبدی توسط آزمایشگاه و تعیین وزن افراد در دو گروه، پیش از شروع درمان و در هفته های دوم، چهارم و هشتم انجام شد. پژوهش به صورت دو سرکور به اجرا در آمد. گروه اول تحت درمان با فلوکستین با مقدار مصرف 20-10 میلی گرم روزانه در شروع درمان و افزایش آن به 60-20 میلی گرم روزانه در هفته دوم قرار گرفت. در گروه دوم کلومی پرامین، 25 میلی گرم روزانه، در شروع درمان و افزایش آن به 100-75 میلی گرم روزانه در هفته دوم به کار برده شد. داده ها به کمک روش های آمار توصیفی و آزمون t تحلیل شد. یافته ها: این بررسی نشان داد که داروی فلوکستین به طور معنی داری باعث کاهش غلظت قند خون ناشتا، غلظت خونی کلسترول و تری گلیسرید و هم چنین موجب افزایش غلظت کبدی ALP شده است. اما، کلومی پرامین سبب افزایش غلظت قند خون ناشتا، تری گلیسیرید و کلسترول شد؛ در حالی که تغییری در غلظت کبدی ALP به وجود نیاورد. فلوکستین و کلومی پرامین هر دو موجب افزایش غلظت کبدی SGOT و SGPT شده اند. مصرف داروی فلوکستین پس از هشت هفته سبب کاهش محسوس وزن نشد در حالی که کلومی پرامین موجب افزایش محسوسی در وزن پس از هشت هفته شد. نتیجه: به نظر می رسد، فلوکستین در درمان وسواس فکری و عملی بیماران وسواسی که دچار دیابت و یا بیماری های قلبی و عروقی نیز هستند و از چاقی هم رنج می برند، داروی مناسب تری باشد.

هدف: هدف از انجام این پژوهش تعیین میزان شیوع افسردگی در بیماران تحت درمان همودیالیز و مشخص ساختن عوامل خطر ابتلا به افسردگی در بیماران همودیالیزی به منظور پیشگیری از ابتلا به افسردگی و درمان آن می باشد. روش: در این پژوهش 60 بیمار (21 مرد، 39 زن) تحت درمان همودیالیز به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. به کمک پرسشنامه های جمعیت شناختی و افسردگی بک داده های لازم گردآوری شد و با نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: در این بررسی 50 درصد بیماران دچار افسردگی بودند که از این تعداد 33.3 درصد افسردگی خفیف، 15 درصد افسردگی متوسط و 1.7 درصد به افسردگی شدید دچار بودند. بین جنسیت، سن و وضعیت تاهل و مدت زمان دیالیز در دو گروه افسرده و غیر افسرده تفاوت معنادار یافت نشد. تنها در مورد تحصیلات و افسردگی رابطه معکوس دیده شد. نتیجه: با توجه به شیوع بالای افسردگی لازم است وضعیت روانی بیماران دیالیزی در حوزه افسردگی مورد توجه و بررسی قرار گیرد و برنامه هایی به منظور پیشگیری و درمان آن ها تدوین و اجرا شود.

هدف: این پژوهش به منظور بررسی میزان اثربخشی و عوارض درمان باکلوفن و کلونیدین در سم زدایی مواد افیونی انجام شده است. روش: در یک مطالعه دوسرکور 66 بیمار سرپایی با تشخیص وابستگی به مواد افیونی (طبق ملاک های DSM-IV) به طور تصادفی باکلوفن (n=32) یا کلونیدین (n=34) به مدت 14 روز دریافت کردند. یافته ها: هر دو دارو اثربخشی مشابهی را در مورد نشانه های فیزیکی و روانی نشانگان ترک نشان دادند. تفاوت معناداری بین دو گروه از نظر قیاس های افسردگی و اضطراب دیده نشد. نیمرخ عوارض جانبی در دو گروه کم و بیش مشابه بود، به جز موارد «استفراغ» و «سرخوشی» که به طور معنی داری در گروه باکلوفن بیشتر دیده شد. نتیجه: باکلوفن را میتوان از جهات مختلف معادل کلونیدین در سم زدایی مواد افیونی در نظر گرفت.

هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی روش های درمانی چندوجهی لازاروس، عقلانی- عاطفی الیس، آرام سازی و دارونما بر کاهش اضطراب امتحان دانش آموزان اجرا شد. روش: از مراجعان مراکز مشاوره و خدمات روان شناختی دانش آموزان آموزش و پرورش شهر تهران و مراکز خدمات مشاوره ای مرکز ملی جوانان در سطح شهر تهران 83 نفر دانش آموز دبیرستانی مبتلا به اضطراب امتحان انتخاب و با استفاده از روش تصادفی ساده در پنج گروه درمانی زیر گنجانده شدند: چند وجهی لازاروس (17 نفر)، عقلانی- عاطفی الیس (17 نفر)، آرام سازی (18 نفر)، دارونما (15 نفر)، و گروه گواه (16 نفر). پس از اعمال ده جلسه درمان بر هر یک از گروه ها به صورت هفته ای دو جلسه و هر جلسه 50 دقیقه، دوباره مقیاس اضطراب امتحان روی آزمودنی ها اجرا شد. یافته ها: تحلیل داده ها با استفاده از طرح آزمایشی پیش آزمون- پس آزمون چند گروهی و تحلیل واریانس نشان داد که هر چهار روش درمانی در کاهش اضطراب امتحان اثربخش تر از گروه گواه بوده است. بین روش درمان چند وجهی لازاروس و روش عقلانی- عاطفی الیس تفاوت معنی داری دیده نشد. روش درمان چند وجهی لازاروس از روش های آرام سازی، دارونما و گروه گواه در کاهش اضطراب امتحان به طور معنی داری اثربخش تر بود. بین روش درمانی آرام سازی و روش دارونما در کاهش اضطراب امتحان تفاوت معنی داری دیده نشد. نتیجه: هر چهار روش درمانی در درمان اضطراب امتحان به طور معنی داری اثربخش تر از گروه گواه بود.

هدف: این پژوهش با هدف بررسی پردازش خودکار در شبکه معنایی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا انجام شده است. روش: 36 بیمار مبتلا به اسکیزوفرنیا و 36 آزمودنی بهنجار در دو آزمایش شرکت کردند. در آزمایش نخست روش معمول آماده سازی معنایی با ارایه یک رشته واژه ها شامل یک آماده ساز و یک هدف انجام و اثر ارتباط معنایی آماده ساز با هدف، بر شناسایی درست واژه هدف ناخوانا شده سنجیده شد. در آزمایش دوم روش نوینی برای محدود کردن آماده سازی به پردازش خودکار به کار گرفته شد، و در آن دو واژه آماده ساز، که هر دو با هدف ارتباط داشتند، به طور همزمان ارائه و اثر ارتباط آن دو با یکدیگر بر شناسایی درست واژه ی هدف ناخوانا شده سنجیده شد. یافته ها: در آزمایش نخست آزمودنی های هر دو گروه بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا و بهنجار آماده سازی معنایی را برای آماده سازی های مرتبط با هدف نشان دادند، ولی تفاوت بین دو گروه معنی دار نبود، در آزمایش دوم، وجود ارتباط میان دو آماده ساز باعث آماده سازی در گروه بهنجار شد، ولی این آماده سازی در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا رخ نداد.نتیجه: این بررسی نشان داد که بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا به کمک این روش که کوشش در کاهش پردازش غیرخودکار داشته است، در زمینه فعال شدن خودکار واژه های مرتبط از نظر معنایی دچار اشکال هستند.

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی فراوانی اختلال های شخصیت در مجرمان مرد زندانی در زندان شهرکرد بود. روش: نخست آزمودنی ها از جامعه آماری مورد بررسی به طور تصادفی نظام دار از میان افراد 16 سال و بالاتر انتخاب شدند و سپس بر اساس ملاک های تشخیصی ICD-10، 203 نفر مورد مصاحبه بالینی قرار گرفتند. در مواردی که تشخیص مورد تردید قرار گرفت، آزمون MMPI-2 به عنوان ابزار کمک تشخیصی به کار برده شد. یافته ها: بررسی نتایج نشان داد فراوانی اختلال های شخصیت در نمونه مورد بررسی 55.2% (112 نفر) است. اختلال شخصیت ضد اجتماعی با 18.2% شایع ترین اختلال و اختلال های شخصیت اسکیزویید و وابسته هر کدام با 8.4%، اختلال شخصیت هیجانی متزلزل (مرزی) با 7.4%، اختلال شخصیت مخلوط با 3.4%، اختلال های شخصیت وسواسی و هیستریانیک (نمایشی) هر کدام با 3%، اختلال شخصیت پارانوئید با 2.5% و سایر اختلال های شخصیت با 0.9% در رده های بعدی قرار داشتند. بررسی فراوانی اختلال های شخصیت بر اساس نوع جرم نشان داد که سارقان با 64.1% بیشترین فراوانی را داشتند. معتادان به مواد مخدر با 60.9%، افراد شرور و قاتل با 55.6%، فروشندگان مواد مخدر با 55% و متخلفان مالی با 40.9% در رده های بعدی قرار داشتند. نتیجه: شیوع بالای اختلال شخصیت در زندانیان نیاز به بررسی وسیع تر و تدابیر پیشگیرانه ای به وسیله مراجع قضایی، زندانبانی و پزشکی دارد.

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی دو دیدگاه متفاوت در باره ی تفکر افسردگی است. دیدگاهی که افسردگی را بازتابی از افزایش عمومی دسترس پذیری ساختارها و خاطرات منفی می داند و دیدگاهی که تفکر افسردگی را بازتابی از تغییر در سطح کلی تر بازنمایی های شناختی تعریف می کند. روش: آزمودنی های این پژوهش 54 نفر بودند که در سه گروه گنجانده شده بودند: 18 نفر مبتلا به اختلال افسردگی اساسی (10 زن، 8 مرد)، 18 نفر مبتلا به اختلال وسواس جبری (10 زن، 8 مرد) و 18 نفر بهنجار (10 زن، 8 مرد) که به شیوه ی نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای بررسی پیش بینی های متعارض برآمده از این دو دیدگاه بیماران افسرده، بیماران وسواسی و گروه گواه بهنجار به تکلیف جملات ناتمام، مقیاس نگرش های ناکارآمد کمال گرایی و مقیاس نگرش های ناکارآمد تایید خواهی پاسخ دادند. یافته ها: نتایج تحلیل واریانس یک طرفه نشان داد که تفاوت معنی داری در آزمون تکلیف جملات ناتمام، مقیاس نگرش های ناکارآمد و در زمینه تایید خواهی، میان سه گروه افسرده، وسواسی و بهنجار وجود دارد. هم چنین آزمون پیگیری توکی نشان داد که گروه افسرده تفاوت معنی داری با گروه بهنجار دارد، اما تفاوت موجود میان گروه افسرده و وسواسی معنی دار نبود. نتیجه: نتایج از پیش بینی دیدگاه الگوهای ذهنی طرحواره ای حمایت می کند. اگر چه وجود شناخت های مربوط به کمال گرایی و تایید خواهی برای بیماران وسواسی هم مورد تایید قرار گرفت، اختصاصی بودن آن برای بیماران افسرده تایید نشد.

هدف: در این پژوهش تاثیر کاربرد روشهای موسیقی درمانی و تن آرامی بر میزان اضطراب بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه قلبی بررسی شده است. روش: آزمودنیهای پژوهش را 90 بیمار بستری در یکی از بیمارستانهای آموزشی شهر تهران تشکیل داده اند که به تصادف در سه گروه موسیقی، تن آرامی و گواه جای داده شده اند. برای گردآوری داده ها یک پرسشنامه مربوط به ویژگیهای جمعیت شناختی و پرسشنامه اسپیل برگر به کار برده شد. در این پژوهش برای گروه موسیقی، نوار موسیقی بدون کلام ایرانی و برای گروه تن آرامی نوار تن آرامی به کمک ضبط صوت دارای گوشی به مدت 30 دقیقه پخش گردید. پیش از پخش نوار و پس از آن در دو گروه موسیقی و تن آرامی و هم چنین در گروه گواه پرسشنامه اضطراب اسپیل برگر تکمیل شد و برای تعیین اثربخشی نوار موسیقی و نوار تن آرامی، تفاوت نمرات اضطراب پیش از مداخله و پس از آن، محاسبه گردید. یافته ها: یافته ها نشان داد که هر دو روش موسیقی درمانی و تن آرامی سبب کاهش معنی دار اضطراب آزمودنی های پژوهش گردیده است. در حالیکه میزان اضطراب آزمودنی های گروه گواه در ارزیابی پس آزمون کاهش نیافته بود. نتیجه: گوش کردن به نوار موسیقی و نوار تن آرامی باعث کاهش اضطراب بیماران می شود.

هدف: هدف از این بررسی مقایسه میزان عنصر روی موجود در موی کودکان مبتلا به سندرم داون، فلج مغزی، میکروماکرو و هیدروسفالی با افراد بهنجار و تعیین رابطه میان غلظت روی و این ناهنجاری ها در کودکان ایرانی است. روش: در این بررسی نمونه های موی سر افراد برای برآورد میزان روی انتخاب شد. از آن جا که بسیاری از شرایط آسیب شناسی سبب تغییر در عناصر کمیاب موجود در مو می شوند، نمونه های متعلق به افراد بهنجار و بیمار با طیف سنج جذب اتمی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: افراد بیمار دارای سطح روی بالاتری در مو نسبت به افراد بهنجار بودند. نتیجه: با توجه به رژیم غذایی کودکان مورد بررسی در این پژوهش نمی توان این افزایش میزان روی را در موی سر این کودکان به دریافت بالای روی از راه غذا نسبت داد. بنابراین، امکان دارد این تجمع زیاد روی در موی این کودکان به ناهنجاری هایی وابسته باشد که این کودکان از آن ها رنج می برند و از این رو سبب دریافت یا مصرف روی توسط عوامل سلولی مانند آلبومین، ترانسفرین یا دیگر پروتئین های وابسته به روی می شود.