علوم زیستی
سال:1390 | دوره:5 | شماره:3 (پیاپی 18) |تعداد مقالات:18

این تحقیق به منظور بررسی اثر مقادیر کود نیتروژن و تلقیح آزوسپیرلوم بر روی عملکرد و صفات فیزیولوژیک ارقام برنج در سال زراعی 1387 صورت فاکتوریل در شرق استان گیلان واقع در شهرستان رودسر، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا درآمد. فاکتورهای آزمایش مقادیر کود نیتروژن (0، 30 ،60 و 90 کیلوگرم نیتروژن در هکتار از منبع کود اوره)، باکتری آزوسپیرلوم (تلقیح و عدم تلقیح) و ارقام برنج (علی کاظمی و هاشمی) بود. صفات اندازه گیری شده در این آزمایش شامل شاخص سطح برگ(LAI) ، دوام سطح برگ(LAD) ، وزن خشک کل (TDW) و سرعت رشد محصول(CGR) ، سرعت رشد نسبی (RGR) و عملکرد دانه بود. نتایج نشان داد که مصرف کود نیتروژن و تلقیح با باکتری آزوسپیرلوم موجب افزایش شاخص های رشد در مقایسه با تیمار شاهد (عدم مصرف کود نیتروژن) شد. همچنین نتایج نشان داد که مصرف کود نیتروژن و آزوسپیرلوم به طور معنی داری موجب افزایش عملکرد دانه در مقایسه با تیمار شاهد (عدم مصرف کود نیتروژن و آزوسپیرلوم) می شود.

به منظور بررسی اثر رژیم آبیاری و خشکی بر عملکرد 5 ژنوتیپ بادام زمینی و تعیین رقم سازگار و متحمل به خشکی آزمایشی در سال زراعی 1388 به صورت اسپلیت پلات با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در استان گیلان اجرا شد. فاکتور اصلی آزمایش شامل آبیاری در دو سطح (آبیاری در مرحله 40 درصد ظرفیت زراعی و بدون آبیاری) و فاکتور فرعی شامل 5 ژنوتیپ NC2, ICGV92071, ICGV92267, ICGV93420, ICGV93269 بودند. ژنوتیپ ها از 76 ژنوتیپ ارسالی از ICRISAT به بانک ژن ایران انتخاب گردیدند. نتایج نشان داد که آبیاری به طور معنی داری عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت و وزن صد دانه را افزایش و موجب کاهش تعداد پایک نابارور گردید. بالاترین عملکرد دانه در ژنوتیپ ICGV93420 در تیمار آبیاری به مقدار 2058 کیلوگرم در هکتار بدست آمد.

آبسنگ های مرجانی مخصوص آب های کم عمق (100-70 متر) مناطق گرمسیری بوده و دارای رشد بسیار کند معادل0.38 -12 میلی متر در سال می باشند و با وسعتی در حدود 600.000 کیلومتر مربع در 109 کشور جهان پراکنده اند که پراکندگی آن ها در خلیج فارس بعد از جنگل های بارانی گرمسیری دومین منطقه زیستی غنی جهان به شمار می آیند. جریان مداوم آب و چرخش سریع مواد مغذی و فعالیت جلبک های همزیست سه عامل عمده در تولید بالای اکوسیستم های مرجانی است تولید زیاد در اکوسیستم های مرجانی همیشه این تصور غلط را ایجاد می کند که تولید صخره های مرجانی بیش از نیاز غذایی جامعه آن ها می باشد بنابراین می توان از محصولات این اکوسیستم برداشت نمود حال آنکه تولید خالص اولیه در حدود 3-2 درصد تولید ناخالص اولیه را بخود اختصاص می دهد بنابراین نسبت تولید به مصرف (P/C) نزدیک به یک است، بدین معنی که اکوسیستم صخره های مرجانی به افق جبران (حالت پایدار) رسیده اند. این جانوران به تغیرات حرارت، شوری و آلودگی آب حساس می باشند. در این پژوهش که عمدتا بر اساس مطالعات کتابخانه ای و جستجوی اینترنتی انجام شده پس از پرداختن به اهمیت و ساختار شکل گیری صخره های مرجانی به عوامل تهدید کننده این جوامع زیستی اشاره شده است. عوامل زیادی چون فعالیت های انسانی، عوامل طبیعی و فیزیکی و بیولوژیکی، این نوع اکوسیستم ها را مورد تهدید قرار داده اند. به همین جهت در اغلب کشورها این اکوسیستم ها به عنوان مناطق حفاظت شده دریایی معرفی گردیده اند.

به منظور بررسی اثر غلظت های مختلف سولفات روی، ایندول بوتیریک اسید، نفتالین استیک اسید و ترکیب این دو تنظیم کننده (IBA+NAA) بر ریشه زایی قلمه های نیمه خشبی دراسنا بلالی مینیاتوری، آزمایشی در سال 1388 در گلخانه ای در اطراف چالوس اجرا گردید. قلمه های مورد نیاز از پایه های مادری که در بستر گلخانه کاشته شده و فاقد جوانه بودند تهیه شد. این آزمایش در قالب یک طرح کاملا تصادفی در سه تکرار و 19 تیمار اجرا گردید. تیمارها شامل، تنظیم کننده ایندول بوتیریک اسید در چهار سطح (3000، 2000، 1000 و 0) میلی گرم در لیتر، تنظیم کننده نفتالین استیک اسید در چهار سطح (3000، 2000،1000 و 0) میلی گرم در لیتر، ترکیب این دو تنظیم کننده NAA+IBA با غلظت (1000+1000 ،1000+2000 ،1000+3000 ،2000+1000 ،2000+2000 ،2000+3000 ،3000+1000 ،3000+2000 ،3000+3000) میلی گرم در لیتر و سولفات روی در چهار سطح (5000، 3000، 1500، 0) میلی گرم در لیتر تهیه شده و ته قلمه ها به مدت پنج ثانیه در محلول های فوق قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین درصد قلمه های ریشه دار شده مربوط به تیمار IBA باغلظت 2000 میلی گرم در لیتر و تیمار NAA با غلظت 2000 میلی گرم در لیتر و (IBA+NAA) با غلظت (1000+2000) میلی گرم در لیتر و سولفات روی با غلظت 3000 میلی گرم در لیتر بود. بیشترین وزن تر و وزن خشک مربوط به تیمار IBA با غلظت2000  میلی گرم در لیتر و تیمار NAA با غلظت 2000 میلی گرم در لیتر و (IBA+NAA) با غلظت (1000+2000) میلی گرم در لیتر و سولفات روی با غلظت 3000 میلی گرم در لیتر بود. بیشترین تعداد و طول ریشه مربوط به تیمار IBA با غلظت 2000 میلی گرم در لیتر و تیمار NAA با غلظت 2000 میلی گرم در لیتر و (IBA+NAA) با غلظت (1000+2000) میلی گرم در لیتر و سولفات روی با غلظت 3000 میلی گرم در لیتر و بهترین سرعت ریشه دار شدن مربوط به تیمار IBA با غلظت 2000 میلی گرم در لیتر و تیمار NAA با غلظت 2000 میلی گرم در لیتر و (IBA+NAA) با غلظت (1000+2000) میلی گرم در لیتر و سولفات روی با غلظت 3000 میلی گرم در لیتر بود. و در نهایت بهترین تیمار مربوط به IBA با غلظت 2000 میلی گرم در لیتر است.

مطالعه حاضر به منظور آگاهی از صدمات وارده به درختان سرپا ناشی از اجرای روش جنگل شناسی تک گزینی انجام گردید. در این تحقیق خسارت در نوارهای مسیرهای چوبکشی در جریان خروج گرده بینه ها از پای کنده تا دپوی کنار جاده بررسی و مشخص شد. تعداد درختان خسارت دیده در اطراف مسیرهای چوبکشی طبق نتایج بدست آمده 91 و میزان خسارت 36.11 درصد می باشد. گونه توسکا با 43.94 درصد آسیب بیشترین میزان آسیب بود. بیشترین خسارت متوجه درختان با قطر برابر سینه بالای 75 سانتی متر می باشد. تجزیه و تحلیل خسارت به درختان باقی مانده در اطراف مسیرهای چوبکشی نشان داد. حدود 44 درصد درختان موجود در نوارهای چوبکشی آسیب دیدند که عمده درختان آسیب دیده از گونه توسکا و راش بودند که پراکنش زخم های با فراوانی 1 متر بیشتر از سایر کلاسه ها در آن ها دیده شد. این زخم ها عموما‍ در درختان با فاصله بین 2-1 متری از مسیرهای چوبکشی بیشتر نمود پیدا کردند و در ارتفاع کمتر از یک متری درخت حادث گردیدند. اساسا میزان خسارت در این مناطق به چگونگی طراحی این مسیرها مربوط می شود به طوری که اگر مسیرهای چوبکشی از طراحی مناسب تری برخوردار باشند میزان خسارت کاهش خواهد یافت. بر اساس نتایج این تحقیق چنانچه مسیرهای مورد استفاده به طور مناسب و بر اساس مشخصات سیستم بهره برداری طراحی گردد خسارت وارده هم کاهش خواهد یافت.

به منظور تعیین مناسب ترین تراکم بوته و الگوی کاشت بر عملکرد سیلویی ذرت سینگل کراس 704، در کشت دوم بعد از برداشت برنج تحقیقی در سال زراعی 1388 در مرکز تحقیقات قراخیل شهرستان قائم شهر اجرا گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار انجام شد. تیمارها شامل فواصل بین ردیف (65، 75 و 85 سانتی متر)، دو الگوی کاشت (تک ردیفه خطی و دو ردیفه زیگزاگی) و دو سطح تراکم کاشت 70 و 80 هزار بوته در هکتار بود. نتایج آزمایش نشان داد صفت عملکرد علوفه تر در هکتار تحت تاثیر اثر متقابل فواصل بین ردیف و الگوی کاشت اختلاف معنی داری می باشد و صفات عملکرد علوفه تر در هکتار و تعداد روز تا ظهور تاسل تحت تاثیر اثر متقابل تراکم و الگوی کاشت قرار گرفتند. کمترین ارتفاع بوته و طول بلال و بیشترین عملکرد علوفه تر در هکتار (49220 کیلوگرم در هکتار) تحت فاصله بین ردیف 65 سانتی متری کمترین عملکرد علوفه در هکتار (45200 کیلوگرم در هکتار) تحت فاصله بین 85 سانتی متر حاصل شد. بیشترین ارتفاع بوته، طول بلال، تعداد بلال در بوته، وزن تر تک بوته تحت الگوی کاشت دو ردیفه زیگزاگی حاصل شد که به تبع آن بیشترین عملکرد تر علوفه در هکتار (53255 کیلوگرم در هکتار) نیز تحت الگوی کاشت دو ردیفه زیگزاگی حاصل گردید. بیشترین عملکرد علوفه تر در هکتار تحت اثر متقابل دو عامل تراکم 80 هزار بوته در هکتار و الگوی کاشت دو ردیفه زیگزاگی (55570 کیلوگرم در هکتار) بدست آمد. حداکثر عملکرد علوفه خشک در هکتار تحت الگوی کاشت دو ردیفه زیگزاگی (19075.66 کیلوگرم در هکتار) و حداقل آن تحت الگوی کاشت یک ردیفه خطی (15370 کیلوگرم در هکتار) حاصل شد.

Acipenser persicus گونه بومی ایران است که از نظر میزان تفریخ بالاترین نرخ تولید را داشته اما درصد تلفات لاروی بالایی دارد. لذا جهت بالا بردن درصد بقا و مقاومت در برابر عوامل استرس زا در تکثیر مصنوعی در زمان شروع تغذیه فعال (مرحله اندو اگزو ژنوس) از تیمارهای مختلف غذای زنده استفاده شد. از این رو 4 تیمار در نظر گرفته شد، تیمار 1: مشابه روند بخش اجرا در ابتدا با ناپلی آرتمیا و سپس دافنی پرورشی تغذیه شد (شاهد) تیمار 2: مخلوطی از ناپلی آرتمیا، روتیفر و دافنی به نسبت مساوی، تیمار 3: روتیفرآب شیرین، تیمار 4: روتیفر غنی شده با ویتامین) C اسید آسکوربیک پالمیتات) مورد بررسی قرار گرفت. در این بررسی 45 عدد لارو با وزن 0.5± 43 میلی گرم در وان های 100 لیتری که تا 35 لیتر آب گیری شده بودند تا 8 روز پس از شروع تغذیه خارجی مورد بررسی قرار گرفتند. در طول بررسی میانگین دما (0.5±22.5) درجه سانتی گراد، pH آب (0.1±8.5) و اکسیژن (0.2±9.58) میلی گرم بر لیتر برآورد گردید. در پایان دوره جهت بررسی پروفیل اسیدهای چرب لاشه ها انجام شد. نتایج بررسی پروفایل اسید چرب نیز نشان داد که تیمارهای 3 و 4 از درصد بالاتر از اسیدهای چرب تک زنجیره غیر اشباع (PUFA) و اسیدهای چرب با زنجیره بلند (HUFA) برخوردار بودند و غنی سازی با ویتامین Cدر روزهای نخست تغذیه فعال ماهی با افزایش گروهی از اسیدهای چرب ضروری و بازماندگی همراه است (p<0.05).

به منظور محاسبه میزان رویش، برای جنگل کاری های صنوبر در سن 18 سالگی در منطقه هفت دغنان (قطعات1-5 و2-5 ) از توابع صومعه سرا در غرب گیلان تعداد 114 اصله درخت در 17 قطعه نمونه 400 مترمربعی از طبقه قطری 15 تا 55 سانتی متر انتخاب گردید. قبل از قطع درختان، قطر درخت را در ارتفاع برابر سینه درخت (1.30)، قطر 100، قطر 65 و قطر 30 سانتی متری از سطح زمین با نوار قطرسنج تا دقت میلی متر و همچنین ارتفاع درخت تا دقت دسی متر مورد اندازه گیری قرار گرفتند. پس از قطع از محل قطر در ارتفاع 1.30از سطح زمین تا قطر 15 سانتی متر تنه به قطعات دو متری و از قطر 15 تا 7 سانتی متر به قطعات یک متری تقسیم و قطر میانه قطعات مورد اندازه گیری قرار گرفت این کار برای قطعات باقی مانده و شاخه ها نیز انجام شد. نتایج نشان داد که متوسط نرخ زنده مانی پس از 18 سال 74.11%، میانگین ارتفاع33.51 متر، متوسط رویش ارتفاعی سالانه 1.86 متر، میانگین قطر 35.60 سانتی متر و متوسط رویش قطری سالانه 1.97 سانتی متر، میانگین سطح مقطع 18.45 متر مربع در هکتار و حجم در هکتار نیز 535.71 متر مکعب و میانگین رویش حجمی سالیانه 29.76 متر مکعب در هکتار و در سال است.

به منظور بررسی تنوع ژنتیکی ژنوتیپ های بادام زمینی در دو شرایط تنش خشکی و نرمال رطوبتی به روش مولکولی و با استفاده از الکتروفورز ژل اکریل آمید، آزمایشی در سال 1390 در دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد لاهیجان انجام شد. در این آزمایش تنوع ژنوتیپ ها بر اساس پروتئین ذخیره ای کل دانه بررسی شد. از میان روش های الکتروفورز غلظت 10 و 5 درصد اکریل آمید به ترتیب برای ژل های اصلی و پایه و غلظت 50 میلی لیتر بافر استخراج عصاره پروتئین و 5 میکرولیتر تزریق نمونه در چاهک، 120 آمپر و دوساعت رنگ آمیزی مناسب ترین تلفیق برای بدست آوردن نوارهای واضح و جداگانه پروتئین تشخیص داده شد. نتایج الکتروفورز پروتئین ها 8 – 12 عدد نوار را را روی ژل آشکار ساخت که نوارهای با وزن مولکولی بالا و واضح برای مطالعه در نظر گرفته شدند. تجزیه خوشه ای ژنوتیپ ها بر پایه ارزیابی کیفی نوارها، که چند شکلی نشان دادند آن ها را به سه گروه در شرایط تنش خشکی و چهار گروه در شرایط نرمال رطوبتی تقسیم کرد، با این حال در هر دو شرایط تنش خشکی و نرمال رطوبتی 2 گروه منومورفیسم و 6 گروه پلی مورفیسم مشاهده گردید.

حواصیل خاکستری (Ardea cinerea) از گونه های شاخص در تالاب ها به شمار می آید و حضور یا عدم حضور آن می تواند شاخصی برای درک چگونگی تغییرات در وضعیت بوم سازگان های آبی و سایر جانوران در این بوم سازگان ها باشد. مطالعه حاضر از اسفند 1386 تا خرداد 1387 به منظور تعیین فنولوژی و موفقیت جوجه آوری حواصیل خاکستری به عنوان گونه شاخص از پرندگان جوجه آور در منطقه حفاظت شده سیاه کشیم و تالاب انزلی انجام پذیرفته است. در این بررسی مرحله آشیانه سازی، تخمگذاری و پرورش جوجه ها تا مرحله پرواز بررسی گردید و در نهایت میزان موفقیت جوجه آوری این گونه در این منطقه محاسبه شد. میانگین تعداد تخم ها (91 تخم) 0.68±4.33 به ازا هر آشیانه، میانگین تعداد جوجه های تفریخ شده 80.2 درصد تخم ها و میانگین تعداد جوجه هایی که به سن پرواز رسیدند 78.02 درصد تخم ها بود، یعنی به ازای هر آشیانه در این منطقه 3.38 جوجه به سن پرواز رسیدند. نرخ بقای روزانه Mayfield با حدود اطمینان 95 درصد در مرحله قبل از تفریخ تخم، Nestling و Post-nestling به ترتیب 0.9834، 0.9962 و 1 محاسبه شد. نرخ بقای روزانه با بیشترین درست نمایی (Maximum Likelihood) نیز چنین روندی را دارا بود و نشان داد نرخ بقا از مرحله قبل از تفریخ تخم تا مرحله Post-nestling افزایش یافته است. به طور کلی نتایج حاکی از آن است که منطقه حفاظت شده سیاه کشیم در مقایسه با سایر کلنی های مطالعه شده شرایط بهتری برای جوجه آوری حواصیل خاکستری دارد و باید اقدامات مدیریتی موثر جهت حفاظت، پایداری و احیا محل کلونی نیز صورت پذیرد.

ارزیابی میزان تجمع عناصر سمی در خاک و گیاهان در محیط زیست، از نظر سلامت و حیات موجودات زنده بسیار مهم و ضروری است. این تحقیق با هدف بررسی میزان پالایش خاک های آلوده به سرب بوسیله گونه های درختی کاج الداریکا(Pinus Eldarica Medw.) ، سرو نقره ای(Cupressus arizonica Greene.) ، اقاقیا(Robinia peseudoacacia) ، زبان گنجشک (Fraxinus rotundifolia Mill.) و نارون (Ulmus carpinifolia var umbraculifera Rehd.) در سطح شهر تهران صورت پذیرفت. برای این منظور در فصل تابستان در رویشگاه های آلوده (آزادی، بهمن و بازار) و رویشگاه شاهد (اقدسیه) با توجه به جهت باد غالب، یک ترانسکت انتخاب و نمونه برداری از برگ ها و ریشه های سطحی درختان در قالب طرح آماری کاملا تصادفی در 3 تکرار صورت پذیرفت و میزان غلظت سرب موجود در هر یک از نمونه ها با استفاده از دستگاه جذب اتمی مدل واریان 220 اندازه گیری شد. نتایج مطالعات نشان داد که گونه های کاج الداریکا، سرو نقره ای و اقاقیا به ترتیب بیشترین غلظت سرب را در اندام هوایی (14.39 ppm، 11.91 ppm و (9.72 ppm و بیشترین ضریب انتقال سرب از اندام زیرزمینی به اندام هوایی (به ترتیب 3.49، 2.99 و 2.82) را دارا بوده اند. با توجه به این موضوع و شرایط سازگاری مناسب، این سه گونه می توانند به منظور پالایش خاک های آلوده به عنصر سرب در مناطق مشابه مورد استفاده قرار گیرند.

در این تحقیق، نظر به اهمیت مقوله پارک ها و فضاهای سبز شهری و نقش آن ها در زندگی شهرنشینی، به ارزیابی پارک ها و فضاهای سبز شهری در منطقه 8 تهران پرداخته شده است. این تحقیق، از نوع توصیفی - تطبیقی بوده که با تکیه بر مبانی نظری و تئوری های ارائه شده در مورد پارک های شهری و همچنین مروری بر تجارب ایران و جهان، اقدام به مقایسه و بررسی کلی وضعیت پارک های منطقه 8 شهر تهران نموده است. بر این اساس، پارک های مهم و اصلی این منطقه، در مقیاس های مختلف ناحیه ای، محله ای و یا واحد همسایگی با انتخاب معیارهای تعیین کننده مورد ارزیابی قرار گرفتند. همچنین، از طریق پرسشنامه محقق ساخته که روایی آن توسط اساتید فن و پایایی آن نیز با سطح اطمینان 95% تعیین گردید، از کاربران نظرسنجی به عمل آمد. نتایج حاصل در دو بخش کمی و کیفی طبقه بندی می شوند. سرانه فضای سبز در این منطقه 4.2 مترمربع برآورد شد که در مقایسه با میانگین سرانه فضای سبز تهران که معادل 28.9 مترمربع می باشد، رقمی ناچیز است و همچنین عدم پراکنش مناسب و عدم کارکرد اکولوژیکی بالا، بویژه در ششماهه دوم سال، از دیگر محدودیت های فضای سبز این منطقه هستند. همچنین؛ پارک های منطقه از لحاظ ایمنی و امنیت در وضعیت مطلوبی به سر نمی برند که این امر سبب کاهش میزان حضور و استفاده گروه های مختلف سنی از پارک ها گردیده است. نامناسب بودن تعداد و تنوع تاسیسات و تجهیزات پارک ها و عدم مشارکت شهروندان در امر مدیریت پارک ها نیز از دیگر موارد منفی مشاهده شده در این گونه فضاها می باشد. پارک های این منطقه، به لحاظ عناصر روساختی، تا حد بسیاری با استانداردهای موجود منطبق می باشند.

به منظور مطالعه اثرات مقادیر مختلف کود نیتروژن و فواصل مختلف کاشت بر خصوصیات زراعی برنج (لاین 216)، آزمایشی در سال 1379 در مزرعه موسسه تحقیقات برنج کشور واقع در شهرستان رشت به صورت کرت های یکبار خرد شده و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار انجام گردید. در این آزمایش مقادیر مختلف کود نیتروژن در چهار سطحn1=75 kg/ha) ،n2=100 g/ha ، n3=125 kg/ha و (n4=150 kg/ha به عنوان فاکتور اصلی و فواصل مختلف کاشت در سه سطح (a1=15×15 cm،a2=20×20 cm  و a3=25×25 cm) به عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شد. صفات مورد بررسی شامل: عملکرد دانه، وزن هزار دانه، تعداد دانه در خوشه اصلی و فرعی، ارتفاع بوته، تعداد پنجه بارور و غیربارور، درصد پوکی، طول پانیکول اصلی و فرعی، عملکرد کاه و کلش، شاخص برداشت و درصد آمیلوز بود. تجزیه و تحلیل نتایج حاصله در اکثر صفات مورد بررسی از نظر تاثیر مقادیر مختلف کود نیتروژن و فواصل مختلف کاشت و همچنین اثر متقابل این دو، اختلاف معنی داری در سطح احتمال 1% نشان داد. بیشترین عملکرد دانه از تیمار 100 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژنه با میانگین 4542 کیلوگرم در هکتار به دست آمد. از طرفی تیمار فاصله کاشت 20×20 cm با میانگین 4206 کیلوگرم در هکتار بالاترین عملکرد دانه را در حاصل نمود.

همه ساله جمعیت های نسبتا بزرگی از کاکائی ها پائیز و زمستان در اطراف دلتای رودخانه چشمه کیله واقع در تنکابن در جنوب دریای خزر تجمع می کنند. این تجمع باعث جلب توجه بسیاری از مردم گردیده و بعضی از آن ها به تغذیه دستی با پرتاب غذا برای آن ها اقدام می کنند. این بررسی به منظور شناسائی گونه های این پرندگان، تعیین فراوانی هر گونه و شناخت این که آیا تغذیه دستی آن ها عملی درست و یا نادرست است، این بررسی انجام گرفت. به طور معمول شش کلنی از کاکائی ها همه ساله زمستان را در این منطقه می گذرانند. جمعیت کل شمارش شده در طول شش ماه بررسی های انجام شده در سال 1387 حدود 21859 کاکائی تخمین زده شد. از این مجموعه بیشترین جمعیت متعلق به کاکائی سر سیاه (11319 قطعه) و کمترین تعداد (26 قطعه) متعلق به کاکائی کوچک شمارش گردید. حداکثر تعداد مشاهده شده در اوسط زمستان 1387 برابر 2703 کاکائی تخمین زده شد. در ارتباط با این که آیا تغذیه دستی به آن ها کار درستی است یا نه! نقطه نظرات متفاوتی وجود داشته است. به منظور ارزیابی این مساله، از هشتاد نفر درباره تغذیه دستی سوال گردید ولی به علت بعضی پاسخ های غیر مرتبط، تنها 50 پاسخ مورد توجه قرار گرفت. به منظور بررسی های دقیق تر از نرم افزار SPSS استفاده شد. متغیرها 50 عدد بود و پاسخ ها به سه دسته تقسیم می گردید (موافق، مخالف و ممتنع). نتیجه این بررسی نشان داد که تعداد بیشتری مخالف تغذیه دستی و یا تغذیه مصنوعی می باشند و پیشنهاد کردند که از این کار باید به شدت جلوگیری گردد.