پژوهنده
سال:1380 | دوره:6 | شماره: 2 (پی در پی 22) |تعداد مقالات:21

سابقه و هدف: بیماری اولسر پپتیک از شایع ترین بیماری های دستگاه گوارش است که با افزایش ترشح اسید همراه است. شواهد بسیاری نشان می دهد که تجویز سیستمیک گلوکز قادر به مهار هیپراسیدیتی در سگ و موش صحرایی می باشد. ما در این پژوهش بر آن شدیم تا تاثیر D- گلوکز داخل معدی را بروی ترشح اسید معده با تجویز پنتاگاسترین در موشهای صحرایی بیهوش شده، مورد بررسی قرار دهیم.مواد و روش ها: تحقیق به روش تجربی بر روی 84 موش صحرایی نر در گروههایی 6 تایی انجام شد. به منظور وارد کردن محلولهای مختلف به داخل معده، یک لوله پلی اتیلنی از مسیر مری وارد معده شد و محتویات معده توسط کانول پلاستیکی از ناحیه پیلور خارج گردید. میزان اسیدیته معده با استفاده از روش تیتراسیون با سود، سنجیده شد و نتایج به صورت mEq/10min گزارش گردید. به منظور بررسی نتایج، از ملاکهای آماری paired t-test, t-test و آنالیز واریانس یک طرفه، استفاده شد.یافته ها: انفوزیون وریدی پنتاگاسترین با دوز 1mg/100g/h باعث افزایش ترشح اسید شد که پس از 30 دقیقه به حداکثر خود رسید. آزمایشات نشان داد که میزان اسید با تجویز D- گلوکز 20 میلی مولار به داخل معده کاهش قابل ملاحظه ای یافت. (48%±4.7) این اثر D- گلوکز با حذف آن از محیط معده از بین می رفت. نتایج نشان داد که اسمولالیته محلولهای مختلف D- گلوکز، نقشی در کاهش ترشح اسید ندارد. همچنین تغییری در غلظت گلوکز خون در مدت آزمایش مشاهده نشد.نتیجه گیری و توصیه ها: تجویز داخل معدی D- گلوکز (بدون ورود به روده یا خون) اثر مهاری قابل ملاحظه ای بر افزایش ترشح اسید معده دارد. چنین پاسخی احتمالا از طریق تاثیر بر مسیرهای داخل سلولی کنترل کننده ساخت و ترشح اسید، اعمال می شود.

سابقه و هدف: اسکن پرفیوژن قلب در اغلب کشورها، یکی از روشهای متداول تشخیص بیماریهای عروق کرونر است. با توجه به شیوع بسیار بالای بیماری های عروق کرونر و نیاز به تشخیص صحیح و سریع و پرهیز از کارهای تهاجمی، انجام تستهای تشخیصی غیر تهاجمی ضروری است.مواد و روشها: این مطالعه جهت ارزیابی پیشگویی مثبت اسکن پرفیوژن قلب در ایران انجام شده است. تعداد 86 نفر که در سالهای 79-1377 به درمانگاه قلب مرکز آموزشی درمانی شهید مدرس مراجعه نموده بودند مورد بررسی قرار گرفتند. در تمام بیماران اسکن پرفیوژن قلب به روش SPECT انجام و تحت آنژیوگرافی عروق قرار گرفتند.یافته ها: سن افراد 57.5±9 سال بوده که 59 درصد آنان را مردان و 41 درصد بیماران را زنان تشکیل می دادند. در مقایسه با آنژیوگرافی اسکن پرفیوژن قلب حساسیت 95.1 و اختصاصیت 44، و ارزش پیشگویی مثبت 80.6 و ارزش پیشگویی منفی 78.6 درصد را نشان داده. حساسیت و ارزش پیشگویی مثبت رگ LCX به ترتیب 94 و 98 درصد بوده است. شیوع جنسیت زن در گروه مثبت کاذب بیشتر بوده است (P<0.001).نتیجه گیری و توصیه ها: اسکن پرفیوژن قلب در ایران ارزش پیشگویی مثبت قابل قبولی دارد.

سابقه و هدف: با توجه به شیوع بالای فقر آهن در کودکان پیش دبستانی و عوارض ناشی از آن و نیاز بکارگیری روشهای ترکیبی علاوه بر تجویز مکمل آهن برای کاهش فقر آهن، این پژوهش برای غربالگری فقر آهن کودکان 6-2 ساله مهد کودک های بهزیستی تهران و تاثیر آموزش تغذیه و اصلاح رژیم غذایی بر وضعیت آنان در سال 1378 صورت گرفت.مواد و روشها: در مرحله اول این تحقیق توصیفی، کودکان 6-2 ساله 10 مهدکودک تحت نظارت بهزیستی استان تهران مورد بررسی قرار گرفتند. آزمایشهای هموگلوبین، فریتین سرم و درصد اشباع ترانسفرین برای تعیین وضعیت آهن کودکان (کم خون، تخلیه ذخایر آهن، کاهش ذخایر آهن) انجام شد. در مرحله دوم کودکان مبتلا به فقر آهن به روش تصادفی ساده به گروه های شاهد، اصلاح رژیم غذایی به صورت یک وعده اضافی میوه از گروه مرکبات پس از صرف ناهار و آموزش تغذیه به صورت آشنایی مادران با اصول صحیح تغذیه کودک بر اساس هرم غذایی در جلسات آموزشی تقسیم شدند. برای هر کودک قبل و پس از مداخله پرسشنامه 24 ساعت یاد آمد و تکرر مصرف به همراه عادات مصرف غذایی پر شد. پس از 3 ماه از 62 کودک که تا پایان مطالعه باقی مانده بودند جهت تعیین تاثیر مداخله بر فقر آهن مجددا نمونه خون گرفته شد.یافته ها: از مجموع 438 کودک 11.4 درصد مبتلا به کم خونی، 62.8 درصد و 15.1 درصد به ترتیب مبتلا به تخلیه ذخایر آهن و کاهش ذخایر آهن و 10.7 درصد سالم بودند. بین گروه ها از نظر هموگلوبین و درصد اشباع ترانسفرین تغییرات معنی داری دیده نشد. فریتین سرم در ابتدای مداخله در گروه های شاهد، اصلاح رژیم غذایی و آموزش تغذیه به ترتیب: 8.9±3.1، 9.5±3.7 و 6.9±2.3 میکروگرم بر دسی لیتر و در پایان 3 ماه مداخله به ترتیب: 6.9±3.5، 11.2±5.0 و 10.7±5.9 میکروگرم بر دسی لیتر به دست آمد که از نظر فریتین بین گروه شاهد یا گروه های تجربی تفاوت معنی داری مشاهده شد (P<0.05) بدین ترتیب که در گروه آموزش تغذیه افزایش معنی داری بدست آمد اما در گروه اصلاح رژیم غذایی افزایش فریتین، معنی دار نبود. عادت تکرر مصرف آب میوه و میوه پس از صرف غذا به ترتیب در گروه آموزش تغذیه و اصلاح رژیم غذایی با تغییرات فریتین سرم ارتباط معنی داری نشان داد.نتیجه گیری و توصیه ها: تکرر مصرف آب میوه غنی از ویتامین ث پس از صرف غذا حداقل 5 بار در هفته می تواند موجب تغییرات معنی داری در فریتین سرم طی 3 ماه شود. بنابراین آموزش تغذیه به مادران کودکان مبتلا به فقر آهن ضمن افزایش ذخایر آهن بدن کودکان، مانع از برگشت فقر آهن و عوارض ناشی از آن شده و سبب سلامت همه جانبه کودک و پیشگیری از سوء تغذیه را سبب خواهد شد.

سابقه و هدف: با توجه به شایع بودن سندرم تونل کارپ و مشکلات NCS و EMG به عنوان روش تشخیصی استاندارد آن و نیز عدم بررسی تجربی قبلی با استفاده از آزمون پتانسیل برانگیخته حسی، این تحقیق به منظور تعیین قدرت پتانسیل برانگیخته حسی در تشخیص سندرم تونل کارپ انجام شد.مواد و روشها: این تحقیق به روش کارآزمایی بالینی از نوع تشخیصی انجام گرفت. ابتدا در 100 دست نرمال، پتانسیل برانگیخته حسی انجام شد و حداکثر میزان نرمال تفاضل N20Latency مربوط به انگشت سوم با N20Latency مچ دست (محدوده عصب مدیان) و سپس تفاضل N20Latency انگشت سوم با N20Latency انگشت پنجم (محدوده عصب اولنار) بر اساس Mean ± 3 SD به ترتیب 6m.s و 1.5m.s بدست آمد و ارقام بالاتر از آن به عنوان ابتلای به سندرم تونل کارپ در نظر گرفته شد. آنگاه افراد مشکوک به سندرم تونل کارپ به روش پتانسیل برانگیخته حسی بررسی و ابتلا یا عدم ابتلای آنها مشخص شد. سپس روی کلیه این افراد توسط متخصص نورولوژی که از تشخیص پتانسیل برانگیخته حسی اطلاعی نداشت، NCS و EMG به عنوان gold standard تشخیصی در این سندرم انجام و تشخیص قطعی آنها معلوم شد و به این ترتیب ارزش پیش بینی مثبت و منفی پتانسیل برانگیخته حسی در تشخیص این سندرم تعیین گردید.یافته ها: این تحقیق روی 61 دست از 46 بیمار انجام گرفت. میانگین سنی مبتلایان 36±8.08 سال بود و اکثر مبتلایان از جنس مونث بودند. ارزش پیش بینی مثبت پتانسیل برانگیخته حسی در تشخیص این سندرم 97% و ارزش پیش بینی منفی آن 35.7% بود.نتیجه گیری و توصیه ها: این مطالعه نشان داد که پتانسیل برانگیخته حسی حداقل ارزش پیش گویی مثبت در تشخیص سندرم تونل کارپ را دارد. اما این که آیا واقعا ارزش پیش گویی منفی آن پایین است یا به دلیل محدودیت تعداد نمونه مورد مطالعه در این تحقیق پایین بدست آمده است. مساله ای است که باید در مطالعات دیگر با حجم نمونه بیشتر مشخص شود.

سابقه و هدف: بیماری MS از علل عمده زمین گیر شدن در دوران جوانی است. در خصوص شاخص های همه گیر شناسی بیماری مطالعات جهانی زیادی انجام شده است ولی متاسفانه در ایران هیچ مطالعه مدون و دقیقی در مورد شاخص های همه گیر شناسی وجود ندارد. به همین دلیل انجام این مطالعه در شهر تهران پیشنهاد شد.مواد و روشها: تحقیق فوق به روش توصیفی انجام شده است. برای مطالعه این شاخص ها، از چندین روش جهت یافتن بیمار استفاده شده است. مراجعه به مراکز بایگانی بیمارستان ها، اطلاع رسانی در سطح روزنامه های کثیرالانتشار و صدا و سیما و همچنین چاپ پوستر از جمله این موارد بوده است.یافته ها: در طی دی ماه لغایت اسفند 1378 تعداد 163 بیمار مبتلا به MS قطعی بر اساس معیارهای poser  شناسایی شدند. 78 درصد بیماران را خانم ها تشکیل دادند (F/M=3.5). متوسط سن شروع بیماری 28 سال و متوسط مدت زمان بیماری 7 سال بود. 35 درصد بیماران تحصیلات عالیه داشتند و در مجموع 74.6 درصد بیماران، تحصیلات دیپلم و یا بالاتر داشتند. 68.6 درصد متاهل و 2.5 درصد مطلقه بودند. در 16 نفر سابقه مثبت خانوادگی وجود داشت (10.1 درصد) شایع ترین علایم تظاهرکننده بیماری عبارت بودند از ضعف حرکتی (44.2 درصد)، پارستزی (27 درصد) و اشکالات حسی (23 درصد). متوسط تعداد دفعات بستری بیماران در بیمارستان 1.4±1.7 بود. با توجه به نتایج مطالعه، دیده می شود که بیماری با تحصیلات بالاتر بیشتر دیده می شود. متوسط عدد زمین گیری بیماران (EDSS) مساوی 4 بود.نتیجه گیری و توصیه ها: میانگین EDSS در بیماران ایرانی و غیرایرانی تقریبا نزدیک به هم است و به نظر نمی رسد پیش آگهی در جوامع ایرانی و غربی اختلاف معناداری داشته باشد.

سابقه و هدف: با توجه به اهمیت اطلاع از حجم رحم در دوره های مختلف زندگی برای مقاصد بالینی و تناقضات موجود در مورد نقش عوامل مرتبط با آن، این تحقیق روی مراجعین به بیمارستان طالقانی در سال 1378 انجام گرفت.مواد و روش ها: طی یک مطالعه مقطعی، از 400 خانم سوالاتی درباره سن شروع قاعدگی و یائسگی، تعداد بارداری، زایمان و سقط، زمان آخرین بارداری، سابقه جراحی های لگنی، استفاده از روش های زنانه پیش گیری از بارداری، شیردهی، و استفاده از درمان هورمونی جایگزین بعد از یائسگی پرسیده و سپس ابعاد طولی، عرضی و قدامی – خلفی رحم به وسیله سونوگرافی اندازه گیری شد. همبستگی خطی و غیر خطی بین هر یک از عوامل فوق با حجم رحم (بدست آمده به وسیله رابطه حجم بیضی گون) بررسی و اختلاف موجود بین گروه های مختلف با آزمون های Mann Whitney U test, t-test سنجیده شد.یافته ها: تحقیق روی 400 نفر با میانگین سنی 31.7±15.7سال انجام گرفت. حجم رحم 51.9±27.1 میلی متر مکعب که از حداقل 1.3 تا 163.6 بود. روابط خطی میان حجم رحم با سن شناسنامه ای (r=0.24) مدت شیردهی (r=0.29) زمان آخرین بارداری (r=0.30) و مدت داشتن (r=0.26) IUD، به صورت مستقیم و ضعیف ولی میان سن یائسگی (r=-0.25)، سابقه جراحی لگنی (r=-0.25) استفاده از روش های پیشگیری از بارداری (r=-0.36) و استفاده از (r=-0.33) OCP به صورت معکوس و ضعیف بدست آمد. حجم رحم در زنان یائسه به شکل معنی داری کمتر از حجم رحم در زنان بارور بود (P<0.001). همچنین روابط غیر خطی با قدرت متوسط بر مبنای رگرسیون (r=0.59) S، رگرسیون توان 2 و توان 3 (r=0.47) میان سن شناسنامه ای و حجم رحم بدست آمد.نتیجه گیری و توصیه ها: مهم ترین عالم مرتبط با حجم رحم، سن است و بر این اساس، مدلهای محاسباتی بدست آمد که استفاده عملی خواهند داشت و بررسی تجربی آن را توجیه می نماید.

سابقه و هدف: آنالیز گازهای خون شریانی، روشی تهاجمی و عارضه دار است و در مورد تمامی بیماران به سادگی قابل انجام نیست. اهمیت آنالیز این گازها در تشخیص حوادث حین بیهوشی های طولانی و بیماران مبتلا به بیماری تنفسی است. با توجه به بعضی تحقیقات که همبستگی بین نموه خون شریانی و مویرگی را نشان داده اند و نظر به تفاوتهای بافت شناختی مویرگ های عروق انتهایی این تحقیق برای تعیین همبستگی خون مویرگی و شریانی روی مراجعان به بیمارستان طالقانی و مدرس در سال 1379 انجام گرفت.مواد و روش ها: تحقیق به روش توصیفی از نوع همبستگی در 50 بیمار زیر بیهوشی عمومی انجام پذیرفت و دو نمونه خون مویرگی و شریانی به طور هم زمان و با دو روش متفاوت گرفته و برای آنالیز نهایی به آزمایشگاه فرستاده شد. تحلیل آماری به روش Paired t-test انجام گرفت و میزان همبستگی بین دو روش تعیین شد.یافته ها: تحقیق روی 50 بیمار (40% مرد و 60% زن) با میانگین سنی 45 ± 9 سال انجام پذیرفت. میزان تفاوت pH، 0.5±0.3 با اختلاف 0.69 بود. میزان تفاوت 4±0.5 mmHg, Pco2 با اختلاف 5.7% بود. در مورد بی کربنات، میزان تفاوت 2±0.5 meq با اختلاف 4.8% بود. در مورد Po2 میزان تفاوت 10±7 mmHg با اختلاف 7.4% بود. که در هیچ یک از موارد بالا، تفاوت بدست آمده از نظر آماری معنی دار نبود.نتیجه گیری و توصیه ها: میزان همبستگی در تمام موارد مزبور از حداقل 0.6 تا حداکثر 0.95 بود که نشانه همبستگی عالی است. آنالیز گازهای خون مویرگی از انگشتان دست می تواند جانشین آنالیز گازهای خون شریانی شود و چون تقریبا اولین تحقیق در نوع خود تلقی می شود، مطالعات بیشتر در این راستا توصیه می شود.

سابقه و هدف: از آنجا که آنستزی اسپاینال روش انتخابی در عمل سزارین می باشد و سطح بلوک حسی در زنان حامله غیر قابل پیش بینی است، ما در این پژوهش تلاش کرده ایم که عوامل موثر بر سطح بی حسی در بلوک اسپاینال را بررسی کنیم.مواد و روش ها: این مطالعه به صورت توصیفی روی تعداد 204 زن حامله کاندیدای سزارین در بیمارستان مهدیه در سال 79-1378 انجام گرفت. به منظور سنجیدن رابطه بین قد، وزن و طول ستون فقرات با سطح بی حسی، کیفیت بی دردی و طول مدت بلوک مناسب توسط بی حسی اسپاینال، تعداد 204 نفر زن حامله ترم با یک تکنیک استاندارد تحت آنستزی اسپاینال قرار گرفتند. بیماران سه دوز متفاوت از لیدوکائین 5% هیپرباریک به اضافه 0.2 میلی گرم اپی نفرین بر اساس قد خود دریافت کردند. بلوک در وضعیت نشسته، از فضای L3-L4 با سوزن شماره Quincke 25 انجام شد. سپس بسرعت بیمار در وضعیت Supine و افقی قرار گرفت. 15 دقیقه بعد سطح آنالژزی (بی دردی) بوسیله تست سوزن زدن (Pin prick) تعیین شد.یافته ها: تحقیق نشان داد که از نظر آماری همبستگی بین قد (180-141 سانتی متر)، وزن (107-43 کیلوگرم)، طول ستون فقرات (51-39 سانتی متر) با گسترش بلوک حسی (از high spinal تا T10) وجود ندارد.نتیجه گیری و توصیه ها: در زنان حامله ترم که کاندیدای انجام سزارین تحت بی حسی اسپاینال هستند: قد، وزن، طول ستون فقرات و دوز داروی تجویز شده در محدوده های مورد بررسی، نمی تواند بصورت بارزی گسترش بلوک حسی را تحت تاثیر قرار دهد. با توجه به محدودیتهای تحقیق توصیه می شود که یک تحقیق با تعداد نمونه بیشتر در هر گروه انجام شود و با یک دوز دارو برای انجام تحقیق انتخاب شود تا به این پرسش، پاسخ قطعی داده شود.

سابقه و هدف: تعیین مقادیر مجاز انرژی مورد نیاز و مقایسه آن با انرژی دریافتی جمعیت ها می تواند راهنمای مناسبی جهت تعیین سلامت غذایی باشد. محاسبات انرژی مورد نیاز بر اساس توصیه های WHO/FAO و RDA انجام می شود. این بررسی جهت تعیین مقدار انرژی دریافتی ساکنین منطقه 13 تهران و نیز مقایسه آن با مقادیر مجاز توصیه شده، انجام پذیرفت.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، 403 نفر شامل 145 مرد و 151 زن 25 تا 50 ساله و 57 مرد و 50 زن بالای 50 سال جامعه شهری تهران در غالب بخشی از طرح آینده نگر قند و لیپید تهران به صورت تصادفی مورد بررسی قرار گرفتند. قد، وزن، دور کمر و دور باسن افراد با روش های استاندارد اندازه گیری و نمایه توده بدن (BMI) و نسبت دور کمر به باسن (WHR) آنان محاسبه گردید. سپس به کمک ضرایب اختصاص داده شده به هر گروه به ازای  کیلوگرم وزن بدن و انرژی پایه، متوسط انرژی مجاز برای هر گروه سنی و جنسی از دو راه بدست آمد و با متوسط انرژی توصیه شده توسط WHO/FAO و RDA مقایسه شد. بررسی وضعیت تغذیه ای به روش 2 روز یاد آمد برای محاسبه انرژی دریافتی افراد مورد بررسی، انجام گرفت و برای برآورد میزان کم گزارش دهی نسبت انرژی دریافتی به میزان متابولیسم پایه کمتر از 1.27 مورد استفاده قرار گرفت. فعالیت بدنی افراد نیز توسط پرسشنامه استاندارد فعالیت بدنی LRC مشخص شد.یافته ها: شیوع اضافه وزن و چاقی به ویژه چاقی مرکزی در زنان بالا و به طور معنی داری بیشتر از مردان (P<0.001) و در زنان مسن تر به طور معنی داری بیشتر از زنان جوان تر است (P<0.05). کمتر از یک سوم زنان و مردان مورد بررسی فعالیت بدنی بالایی داشته و زنان به طور معنی دار فعالیت بدنی کمتری را نسبت به مردان دارا بودند (P<0.01). میزان انرژی مورد نیاز در جامعه مورد بررسی برای هر دو گروه سنی و در هر دو جنس کمتر از مقدار انرژی توصیه شده RDA بود، در حالی که انرژی گزارش شده دریافتی مردان بالاتر از آن است. در حدود 40 درصد کل زنان مورد بررسی انرژی دریافتی خود را کمتر از مقدار واقعی دریافت، گزارش کردند.نتیجه گیری و توصیه ها: بر اساس یافته های این بررسی، تغییر شیوه زندگی افراد در جهت اصلاح الگوی غذایی و افزایش فعالیت بدنی جهت کاهش شیوع بالای چاقی و اضافه وزن در جامعه شهری تهران پیشنهاد می گردد. هم چنین برای تخمین صحیح انرژی دریافتی به ویژه در زنان به روشهای تجدیدنظر شده نیاز است.

سابقه و هدف: سوء هاضمه بدون زخم از شایعترین علل مراجعه به پزشکان داخلی و گوارش است که اتیولوژی آن تا به امروز مبهم مانده است. نقش هلیکوباکترپیلوری در ایجاد علایم و تاثیر درمان ضد هلیکوباکتر پیلوری در کاهش علایم مشخص نیست و مقالات منتشر شده تا به امروز نتایج متناقضی داشته است. هدف از این مطالعه تعیین میزان شیوع آلودگی با هلیکوباکترپیلوری و تاثیر درمان آن بر روی علایم مبتلایان به سو هاضمه بدون زخم در مراجعین به بیمارستان شهدا تجریش در طی سالهای 77-1375 بود.مواد و روشها: برای تعیین نقش هلیکوباکتر در ایجاد NUD، تحقیق به روش مورد – شاهدی روی 124 نفر شامل 83 نفر با علائم گوارشی (گروه مورد) و 41 نفر سالم (گروه شاهد) انجام شد و برای تعیین تاثیر درمان ضد هلیکوباکترپیلوری، تحقیق به روش تجربی روی 36 نفر، شامل 18 نفر گروه شاهد و 18 نفر گروه مورد انجام شد. در گروه مورد، رژیم سه دارویی بیسموت ساب سیترات – مترونیدازول – آموکسی سیلین بر علیه هلیکوباکترپیلوری تجویز گردید و به گروه کنترل، رانیتیدین و آنتی اسید داده شد. سپس علائم بالینی قبل از درمان با علایم و عوارض احتمالی ایجاد شده بعد از درمان در هر دو گروه مقایسه گردید. میزان موفقیت درمان ضد هلیکوباکترپیلوری یک ماه بعد از خاتمه درمان با آندوسکوپی و انجام تست اوره از، ارزیابی و مجددا علایم بالینی در دو گروه مقایسه شد.یافته ها: میزان آلودگی با هلیکوباکترپیلوری در گروه کنترل 19.5% و در گروه سو هاضمه بدون زخم 43.3% بوده است. (P<0.01) وجود هلیکوباکترپیلوری شانس بروز NUD را 3.2 برابر افزایش می دهد. در فاز دوم مطالعه تعداد 36 بیمار مبتلا به NUD که به دو گروه 18 نفری شاهد و مورد تقسیم شده بودند از نظر شدت علایم بعد از گذشت دو و شش هفته از درمان تحت بررسی قرار گرفتند. در پایان دو هفته درمان، فقط علامت درد اپی گاستر شبانه در گروه درمان شده، کاهش بیشتری نسبت به گروه کنترل داشت. (P<0.08) در پایان شش هفته درمان، دو علامت درد اپی گاستر روزانه و شبانه در گروه درمان شده کاهش بیشتری نسبت به گروه کنترل داشت. (P<0.05) در مورد سایر علایم اختلاف محسوسی بین دو گروه کنترل و درمان وجود نداشت. میزان موفقیت در ریشه کنی هلیکوباکترپیلوری 66.6% بود.نتیجه گیری: شیوع هلیکوباکترپیلوری در مبتلایان به NUD در این بررسی2/3 برابر بیشتر از افراد سالم بود و درمان سه دارویی بر علیه هلیکوباکترپیلوری در مبتلایان به NUD جهت کنترل علایم این بیماران، بخصوص درد اپی گاستر روزانه و شبانه، تاثیر بسزایی داشت.

سابقه و هدف: سیروز از عوامل مستعد کننده تشکیل سنگهای صفراوی است اما مکانیسم آن ناشناخته مانده است. سنگ کیسه صفرا در 30% بیماران سیروتیک گزارش شده است اما این میزان در بیماران ایرانی مشخص نیست. با توجه به عوارض و خطرات زیاد سنگهای صفراوی به خصوص در بیماران سیروتیک که بخشی از آسیب پذیرترین بیماران را تشکیل می دهند، و به منظور تعیین شیوع این عارضه در بیماران سیروتیک، این مطالعه صورت گرفت.مواد و روشها: پژوهش حاضر به روش توصیفی بر روی 198 بیمار مبتلا به سیروز بستری شده در بیمارستان آیت اله طالقانی طی سالهای 1374 تا 1378 انجام گرفت.یافته ها: 23% بیماران زن و 77% مرد بودند. بیشتر بیماران در گروه سنی 50-40 سال قرار داشتند. هپاتیت B بیشترین علت سیروز در بین بیماران بود (50%). در بررسی بیماران مشاهده شده که 15 نفر دچار سنگ کیسه صفرا، 2 نفر دچار لجن صفراوی و سنگ کیسه صفرا به صورت توام و 7 نفر دچار لجن صفراوی به تنهایی بودند. در این مطالعه، ارتباط معنی داری بین علت سیروز و درجه dnild آنها با شیوع سنگهای صفراوی یافت نشد.نتیجه گیری و توصیه ها: شیوع سنگهای صفراوی در بیماران سیروتیک بررسی شده در مقایسه با آمارهای موجود کمتر است و بررسی های بیشتری لازم است تا بتواند نقش عوامل مداخله گر مهم مانند علت سیروز، طول عمر بیماران، رژیم غذایی و عوامل ناشناخته دیگر را در ایجاد سنگهای صفراوی در بیماران سیروتیک مشخص سازد.

سابقه و هدف: آمار دقیق شیوع عوارض اتیت مدیای چرکی حاد در کشور ما مشخص نیست. به منظور تعیین شیوع این عوارض، مطالعه حاضر در شهرستان میانه در سال 1375 انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی 2000 کودک دبستانی 7 تا 11 ساله شرکت داشتند. از هر مدرسه (10 مدرسه دخترانه و 10 مدرسه پسرانه) 100 دانش آموز به طور تصادفی انتخاب شدند و عوارض اتیت مدیای چرکی حاد شامل پارگی مزمن پرده تمپان، تمپانو اسکلروز، نئوتمپان و اتیت سروز توسط اتوسکوپ و اندازه آدنویید با رادیولوژی و اندازه لوزه ها با دید مستقیم بررسی شد.یافته ها: گروه مورد بررسی 2000 کودک 7 تا 11 ساله به نسبت مساوی دختر و پسر بودند که شیوع پارگی مزمن پرده تمپان 7 دهم درصد، تمپانواسکلروز 1.6 درصد، نئوتمپان 6.4 درصد و اتیت سروز 4.8 درصد بود.نتیجه گیری: تحقیق نشان داد نسبت به دیگر کشورها، کشور ما از نظر عوارض اتیت حاد چرکی در وضعیت خوبی قرار دارد. با این حال آموزش خانواده ها و معاینه روتین اطفال قبل از دبستان می تواند شیوع آن را به حداقل برساند.

سابقه و هدف: با توجه به مراجعه بیماران مبتلا به استئویید استئوما و عوارض شناخته شده آن و تشخیص و درمان ناصحیح بیماری و تناقضات موجود در مورد علایم، تشخیص، درمان و نتایج آن، این تحقیق روی مراجعین به بیمارستان طالقانی بین سالهای 1365 تا 1376 انجام گرفت.مواد و روش ها: تحقیق به روش Case series انجام گرفت. تشخیص بیماری مبتنی بر علایم کلینیکی مخصوصا درد شبانه و یافته های پاراکلینیک بود. درمان بیماران به روش EN-Bloc-Excision یا Shaving انجام شد و حداقل یک ماه بعد از عمل بیماران پیگیری شدند که نتیجه درمان با بررسی درد و یافته های پاراکلینیکی انجام گرفت.یافته ها: طی مدت مورد بررسی 15 بیمار واجد شرایط با میانگین سنی 15.6 ± 3.7 سال، نسبت جنسی مرد به زن 2.7 و نسبت اندام تحتانی به اندام فوقانی 13 به 2 مورد مطالعه قرار گرفتند. تعداد 14 بیمار درمان جراحی شدند که در هیچ مورد عود گزارش نشد. یک بیمار بدون جراحی 6 سال بعد از شروع بیماری به خودی خود بهبود پیدا کرد.نتیجه گیری و توصیه ها: اصل اساسی در بیماران تشخیص صحیح، تعیین دقیق محل NIDUS و Excision آن است. تحقیق تجربی در این مورد را توصیه می نماییم.

سابقه و هدف: با توجه به شیوع بیماری های التهابی روده و عدم اطلاع از وضعیت بیماران و بیماری در منطقه و تناقض هایی که در مورد سن، علل مراجعه و ... وجود دارد و به منظور تعیین وضعیت این بیماری، تحقیق حاضر روی مراجعین به بیمارستان های طالقانی، شهدا تجریش و لقمان حکیم در سالهای 1371 تا 1375 انجام شد.مواد و روشها: تحقیق به روش مطالعه داده های موجود انجام گرفت. پرونده کلیه بیمارانی که طی سالهای مذکور به بیمارستان های فوق مراجعه کرده بودند و دارای تشخیص قطعی – بیماری های التهابی روده بودند، از بایگانی خارج و خصوصیات فردی بیماران و بیماری آنها تعیین و با آمارهای توصیفی ارایه شد.یافته ها: طی مدت بررسی تعداد 59 پرونده واجد شرایط وجود داشت که 4 مورد بیماری کرون، 48 مورد کولیت اولسراتیو و 7 مورد کولیت حد واسط داشتند. سن بیماران مبتلا به کولیت اولسراتیو 42 ± 31 سال بود. مهمترین علل مراجعه بیماران اسهال و رکتوراژی بود که روی هم 64.5 درصد علایم را شامل می شدند.نتیجه گیری و توصیه ها: سن مبتلایان به IBD بالاتر از کشورهای دیگر است و احتمالا شیوع کرون در کشورمان کمتر است. همچنین علائم بیماری در کشورمان با سایر مطالعات متفاوت بوده است.

سابقه و هدف: با توجه به شیوع بیماری های دستگاه ادراری و روند رو به افزایش مصرف داروی فنازوپیریدین هیدروکلراید و مساله ارزبری ماده اولیه دارو و به منظور سنتز و کنترل فیزیکوشیمیایی ماده فنازوپیریدین هیدروکلراید، این تحقیق انجام گرفت.مواد و روش ها: برای سنتز فنازوپیریدین هیدروکلراید روشهای متعددی بکار رفت و بر اساس نتایج حاصل، روشی را که بیشترین بازده و بالاترین خلوص نمونه سنتز شده را بدست داد، به عنوان روش بهینه انتخاب گردید.یافته ها: این روش دارای بازدهی 91 درصد بود و نمونه حاصل از این روش خلوص بالای 99 درصد داشت. مقدار ناخالصی نامحلول در آب آن کمتر از 0.1 درصد بود. انجام مطالعات کنترل فیزیکوشیمیایی روی این نمونه نشان داد که ماده حاصل شرایط مندرج در فارماکوپه USP را داراست.نتیجه گیری و توصیه ها: این تحقیق نشان می دهد که سنتز فنازوپیریدن هیدروکلراید با خلوص دارویی عملی است و روش حاصل می تواند الگویی برای تهیه صنعتی دارو باشد.

سابقه و هدف: ورود به دانشگاه مقطعی بسیار حساس در زندگی نیروهای کارآمد و فعال جوان در هر کشوری است و غالبا با تغییرات زیادی در روابط اجتماعی و انسانی آنها همراه است. قرار گرفتن در چنین شرایطی، غالبا با فشار و نگرانی توام بوده و عملکرد و بازدهی افراد را تحت تاثیر قرار می دهد. افزایش مراجعه دانشجویان به مراکز مشاوره دانشجویی در سالهای اخیر موید وجود مشکلات روزافزون آنها بوده و نیاز به مداخله و ارایه خدمات را طلب می کند. به همین دلیل این مطالعه به منظور درک و شناخت مشکلات دانشحویان صورت گرفت تا با استفاده از نتایج آن بتوان ضرورت ارایه خدمات بهداشت روانی همچون مشاوره، روان درمانی و درمان دارویی را نشان داد.مواد و روشها: بدین منظور دانشجویان ورودی سال تحصیلی 78-77 دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در رشته های روزانه از نظر میزان شیوع اختلالات روانی مورد بررسی قرار گرفتند. در این پژوهش کل دانشجویان (حدود 700 نفر) در اواسط ترم اول با تهیه پرسشنامه ها و به صورت حضوری مورد ارزیابی قرار گرفتند. پرسشنامه ها در دو قالب کلی اطلاعات دموگرافیک و GHQ-28 (پرسشنامه سلامت عمومی 28 سوالی) تنظیم شد.یافته ها: نتایج نشان داد که شیوع دانشجویان مشکوک به اختلال روانی حدود 30.4% (147 نفر) بود. نتایج پژوهش بر مبنای جنسیت، محل سکونت، تاهل، سهمیه قبولی، تعداد دفعات شرکت در کنکور سراسری، میزان علاقه مندی به رشته قبولی، وضعیت اقتصادی، بیماری جسمی همراه، اشتغال در کنار تحصیل، سابقه خانوادگی بیماری روانی و دوری از والدین بین افراد مشکوک و غیر مشکوک مقایسه شد. میزان اختلال در جنس مونث، دانشجویان شهرستانی، دانشجویان مجرد، افراد غیر علاقه مند به رشته تحصیلی، دانشجویان با بیماری جسمانی و دارای سابقه خانوادگی مثبت بالاتر بود. رابطه معنی داری (P<0.005) بین عدم علاقه به رشته تحصیلی، بیماری جسمی، وضعیت اقتصادی پایین، سابقه خانوادگی مثبت، دوری از خانواده و عدم اشتغال در کنار تحصیل از یک سو و ابتلا به اختلال روانی از سوی دیگر دیده شد. بیشترین میزان احتمال ابتلا به اختلال روانی در بین دانشجویان دانشکده توانبخشی (47.1%) و کمترین شیوع در دانشکده تغذیه (20.3%) دیده شد.نتیجه گیری و توصیه ها: نتایج این پژوهش می تواند نیاز به مداخله و ارایه خدمات مشاوره ای را آشکار سازد تا در جهت برنامه ریزی این آینده سازان اقدامات موثرتری صورت گیرد.

سابقه و هدف: با توجه به اینکه تعداد افراد سالمند رو به افزایش است و از آن جا که بیماریهای پوستی خاصی مربوط به این گروه سنی است و تاکنون مطالعه ای در زمینه بیماریهای پوستی در سالمندان ایران انجام نگرفته است، این پژوهش به منظور تعیین اپیدمیولوژی بیماریهای پوستی در سالمندان مراجعه کننده به بیمارستان لقمان حکیم طی سالهای 75-1370 انجام گرفته است.مواد و روش ها: تحقیق حاضر به روش مطالعه داده های موجود بر روی سالمندان بالای 65 سال که در طول 6 سال در بخش پوست بیمارستان لقمان حکیم بستری بودند انجام شده است. پرونده بیماران از بایگانی خارج و نوع بیماری بر اساس تشخیص بالینی و گزارش پاتولوژی مشخص و به همراه خصوصیات فردی بیماران با آمار توصیفی ارایه شده است.یافته ها: طی مدت بررسی 311 بیمار واجد شرایط وجود داشت که 65 درصد آنان را مردان و 35 درصد را زنان تشکیل داده اند. متوسط سنی جمعیت مورد مطالعه 71.9 سال بوده است. در بین بیماریهای پوستی به طور خاص پسوریازیس شایع ترین علت بستری بیماران سالمند بود. تومورهای پوستی با شیوع 24.7 درصد بیشترین علت بستری بیماران سالمند را تشکیل می داد. سایر بیماریهای شایع شامل بازال سل کارسینوما 17 درصد، پمفیگوس 12.2 درصد، زونا 11.2 درصد، اگزما 11.2 درصد، اسکواموس سل کارسینوما 5.4 درصد و سایر بیماریها 21.5 درصد بوده است. در بین این بیماریها زونا بالاترین میانگین سنی را با 73.6 سال داشته و تنها بیماریی بود که در زنان شیوع بیشتری داشته است.نتیجه گیری و توصیه ها: تحقیق در جهت بررسی علل بیماری و انتخاب بهترین روش پیشگیری از بیماری های پوستی توصیه می شود. می توان این مطالعه را بر روی سالمندان مراجعه کننده به درمانگاه های پوست انجام داد و چگونگی شیوع بیماریها و مشکلات پوستی را در این جمعیت مورد مطالعه قرار داد.

سابقه و هدف: با توجه به اهمیت پروتئین ها در ترمیم و نگهداری بدن و عوارض شناخته شده پروتئین های قرمز و گرایش عمومی به مصرف پروتئین های سفید و اهمیت شاخص وضعیت و رشد ماهی و تناقضهایی که در مورد تاثیر پروتئین مایع بر شاخص های فوق وجود داشته و همچنین به منظور مقایسه تاثیر پروتئین مایع (سیلاژ) ماهی و آرد ماهی تهیه شده از کیلکا و مخلوط آنها، بر شاخص وضعیت و رشد ماهی قزل آلای رنگین کمان این تحقیق در مرکز تکثیر و پرورش جاجرود در سال 79-78 انجام شده است.مواد و روشها: تحقیق به روش تجربی روی 270 ماهی قرل آلای رنگین کمان موجود در مرکز جاجرود با میانگین وزنی 62±5 گرم انجام گرفت. ماهیان به طور تصادفی به 3 گروه شاهد، تیمار 1 و تیمار 2 تقسیم شدند. پروتئین مایع به عنوان پروتئین جانوری استفاده شد. هر 15 روز طول کل، طول فورک توسط تخته بیومتری و وزن توسط ترازوی چینی با دقت گرم و شاخص وضعیت از طریق فرمول استاندارد اندازه گیری و ثبت می شد. تغییرات طول و وزن شاخص وضعیت (oondition factor) در داخل گروه ها با آماره paired T-test و بین 3 گروه با آماره ANOVA انجام شد.یافته ها: وزن و طول اولیه ماهی ها در 3 گروه تقریبا مساوی بود و در خاتمه دوره، وزن ماهی در گروه شاهد 146.5±0.8، در گروه تیمار یک، 168.3±23.3 و در گروه تیمار دو، 156.5±10.9 بود که اختلاف تیمار یک با شاهد (19.7%) به لحاظ آماری معنی دار است (P<0.05). شاخص وضعیت ماهی در خاتمه در گروه شاهد 1.17±0.03 و در تیمار یک، 1.35±0.25 و در تیمار دو، 1.43±0.12 بود که اختلاف تیمار یک با شاهد (13.15%) به لحاظ آماری معنی دار است (P<0.05).نتیجه گیری و توصیه ها: ترکیب نسبت یک به یک آرد و سیلاژ، بهتر از آرد ماهی عمل می نماید. با توجه به در دسترس بودن، عدم حمل و نقل و سلامت تغذیه، سیلاژ بهتر از آرد ماهی به نظر می رسد. تحقیق تجربی در ابعاد صنعتی را توصیه می نماید.