شیوع حوادث ترومایی بسیار، اما پاسخ های آسیبی نسبتا نادرند. گرچه در طول تاریخ بشر، تعدادی از نویسندگان و فلاسفه این ایده را که در پس هر رنج کشیدن سودی نهفته است مطرح کرده اند. تغییرات مثبت پس از ترومایا تعالی پس از تروما(PTG) ، اخیرا مورد توجه تروما شناسان قرار گرفته است درعین حال برخی مشکلات، در تعریف دقیق از فرآیند حالتهای ذهنی تعالی پس از بهبودی مجدد، شبهاتی را در مورد ماهیت واقعی یا تصنعی این پدیده و ارزش انطباقی آن ایجاد کرده است. برای روشن شدن ابهامات در ماهیت PTG، در این مقاله ابتدا سه رویکرد نظری عمده شامل مدل توصیفی - کنشی رویکرد فرا نظری فرد محور و رویکرد تکاملی- زیستی- روانی و اجتماعی و چندین مدل دیگر را مرور کرده سپس شبهات و انتقادات وارده بر جنبه های نظری و پژوهشی اثرات مثبت تروما ها را مورد بحث قرار داده ایم.