پژوهش و سازندگی
سال:1380 | دوره:14 | شماره:1 (پی آیند 50) در امور دام و آبزیان |تعداد مقالات:24

در این بررسی رفتار بهداشتی Grooming زنبور عسل Apis mellifera L. در برابر کنه واروآ Varroa jacobsoni Oud. با جمع آوری و شمارش اجساد کنه ها از کف 25 کندوی زنبور عسل به روش Sticky board مطالعه شد. از 24150 عدد کنه جمع آوری شده 725 عدد از آنان بدنی آسیب دیده داشتند. در میان کنه های آسیب دیده 23% از ناحیه پا، 37% از ناحیه قطعات دهانی و پا، 15% از ناحیه شکمی و 25% از ناحیه قطعات دهانی، شکم و پا آسیب دیده بودند. بدین ترتیب وجود این پدیده نشان دهنده پتانسیل دفاعی زنبوران عسل کشور در برابر کنه واروآ است.

یکی از فاکتورهای مهم محدود کننده در پرورش میگو، اکسیژن محلول می باشد. اکسیژن محلول در مزارع پرورش میگوی منطقه تیاب استان هرمزگان در یک دوره پرورش میگوی سفید هندی (P.indicus) مورد بررسی قرار گرفت. در این بررسی سه مزرعه پرورش میگوی زرآبزی، اداره کار و مه کیش انتخاب و از هر مزرعه سه استخر مورد بررسی قرار گرفته و اکسیژن محلول استخرها به صورت روزانه دوبار ( صبح و عصر) هم از سطح و هم از عمق استخر اندازه گیری و یادداشت شد. نتایج بدست آمده بیانگر آن است که در هنگام عصر میزان اکسیژن محلول ( میانگین6ppm ) برای رشد میگو مناسب بوده است. اما مقدار اکسیژن در هنگام صبح (میانگین,(2-3ppm بخصوص برای مزرعه اداره کار که فاقد هوا ده بوده است مناسب نمی باشد و کار آیی هواده های پارویی بازو بلند در مزرعه مه کیش بهتر از هواده های پارویی بازو کوتاه مزرعه زرآبزی بوده است. آزمون آنالیز واریانس انجام شده نیز اختلاف شدیدا معنی داری بین داده های صبح و عصر را نشان می دهد، همچنین اختلاف معنی داری در هنگام صبح بین داده های سطح و عمق در استخرها مشاهده می شود ولی در هنگام عصر در بیشتر استخرها اختلاف معنی داری بین داده های سطح و عمق مشاهده نمی شود.

در این بررسی که از مهر1373 شروع و تا شهریور 1374 ادامه داشته است 2969 رأس دام شامل 904 رأس گاو ، 1686 رأس گوسفند و 379 رأس بز مورد بازرسی قرار گرفتند. در مجموع 1211 عدد کنه از خانواده ایکسودیده شناسایی شدند. به طور کلی 3 جنس و 4 گونه شاملHyalomma excavatum ،(417عدد) H. detritum (236عدد) Rhipicephalus bursa (541عدد) و Haemaphysalis punctata (17عدد) در طی این مطالعه جدا شد. Hyalomma excavatum به عنوان کنه غالب گاو،Rh. Bursa به عنوان گونه غالب در گوسفند وبز شناخته شدند. بیشترین درصد آلودگی دامها در فصل بهار بود.

در این تحقیق ریخت شناسی گلبول قرمز و سفید در دو گونه ماهیان پروشی انگشت قد خاویاری در استان گیلان (سد سنگر) مورد مطالعه قرار گرفت که تعداد گلبول های قرمز و سفید و درصد گلبول های سفید هر دو گونه اندازه گیری شد. برای این کار از 260 ماهی خاویاری (ماهی قره برون1 و ماهی ازون برون2) انگشت قد (3-5 گرم) خونگیری به عمل آمد. گلبول های قرمز هر دو گونه بیضی شکل و دارای یک هسته بیضی شکل که در محور طولی و مرکز سلول قرار دارد. هستند. تعداد محدودی گلبول قرمز نابالغ (پلی کروماتوسیت) نیز به طور طبیعی در گسترش خونی ماهیان انگشت قد مشاهده گردید. این سلول ها نسبت به گلبول های قرمز بالغ دایره ای و سیتو پلاسم آنها نیز کمی بازوفیلی است. تعداد گلبول های قرمز در ماهی قره قرون و ازون برون به ترتیب 0.881±0.02 و x106mm3 0.861±0.03  شمارش گردید. تعداد کل گلبولهای سفید در ماهی قره برون و ازون برون به ترتیب 4284.28±172.18 و 4140.00±185.10 در هر میلی متر مکعب بود. در شمارش تفریقی گلبولهای سفید در ماهی قره برون و ازون برون به ترتیب متوسط لنفوسیتها 45.82±1.17 و%44.77±1.28 بود. متوسط متروفیل 41.60±2.26 و %40.62±1.42 ، منوسیتها 0.342±0.12 و %0.514±0.15 ، ائوزینوفیلها 11.20±1.31 و %12.65±0.97 ، باند سل 0.742±0.20 و %0.971±0.26 و متامیلوسیت 0.342±0.15 و 0.285±0.12 را تشکیل داده بودند

به منظور تعیین شناسایی، فراوانی، برآورد زیتوده و تنوع ماکروبنتوز در خور باهوکلات واقع در جنوب شرقی ایران و سواحل دریای عمان، نمونه برداری با استفاده از گراب اکمن در 8 ایستگاه طی 4 فصل از پاییز 1375 تا تابستان 1376 انجام شد. طی این بررسی11 گروه از ماکروفونا، شناسایی و شمارش سپس توزین شدند.گروه های غالب و نیمه غالب دو کفه ایها (Bivalvia) و پرتاران (Polychaeta) به ترتیب با 42 و 26 درصد فراوانی بودنداز دوکفه ایها خانواده Veneridae و از پرتاران خانواده Cossuridae دارای بیشترین فراوانی بودند. دامنه وزن تر موجودات ماکروفون از حداقل 0.254 گرم در متر مربع در بهار تا 715.82 گرم در متر مربع در پاییز متغیر بود که در فصل پاییز دو کفه ایها 99.43 درصد (وزن بدون پوسته) از وزن تر را تشکیل دادند فراوانی ماکروفونا در فصول بهار و تابستان با فصول پاییز و زمستان (بطورجداگانه) و فصل پاییز با زمستان اختلاف معنی داری داشتند همچنین فراوانی ایستگاه 3 واقع در شمال شرقی خور با سایر ایستگاهها دارای اختلاف معنی دار بود. بیشترین میزان تنوع در فصل زمستان ایستگاه 3 کمترین میزان تنوع در فصل زمستان و بهار در ایستگاه 1 واقع در قسمت دهانه ورودی خور بود. به نظر می رسد تغییرات و نوسانات جمعیت ماکروبنتوزهادر خور عمدتا تحت تاثیر جریانات موسمی و فاکتورهای زیستی و غیر زیستی مستقر در محیط باشد.

این بررسی به منظور تعیین میزان تاثیر شرایط آب و هوا، گونه و جنس در میزان آلودگی به انگل ریوی C. ocreatus در گوسفندان و بزهای شهرستان تبریز صورت گرفت. در این بررسی که به مدت 12 ماه در طی سال 1377 انجام گرفت، کلا بر روی 4400 نمونه مدفوع از گوسفندان و بزهای شهرستان تبریز، آزمایش مدفوع به عمل آمد. نوزاد مرحله اول انگل های ریوی موجود در مدفوع، با استفاده از روش برمن. جدا گردیده و از لحاظ ریخت شناسی مورد شناسائی قرار گرفتند. نتایج این بررسی نشان می دهد که دامهای این منطقه آلوده به انگل ریوی C. ocreatus هستندو همچنین نتایج آزمون آماری حاکی از آن است که رابطه معنی داری بین فصول سال (شرایط آب و هوائی) ، جنس و گونه میزبان با آلودگی وجود دارد(d<0.05) .  به طوری که بیشترین میزان آلودگی در فصل پاییز و کمترین آن در فصل تابستان اتفاق می افتد. همچنین میزان آلودگی در بزها و در جنس نر بیشتر از ماده ها و گوسفندان می باشد. اوج آلودگی در فصل پاییز با توجه به دوره کمون، که حدودا 65 روز است، در آذر ماه اتفاق می افتد و سپس دوباره از شدت آلودگی کاسته می شود.

در مطالعه انجام شده بر روی تعداد 37 مار ماهی (19 مارماهی ماده و 18 مارماهی نر) دریاچه پریشان واقع در شهرستان کازرون آلودگی 37.8 درصد با نماتود Anguillicola crassus  در کیسه شنای این مارماهی ها مشاهده گردید. مارماهی های ماده 41 درصد و مار ماهی های نر 34.6 درصد آلودگی با این انگل را نشان دادند. در بررسی ضایعات داخلی مارماهی های آلوده، کیسه شنا ضخیم شده بود. در این مقاله اهمیت نماتود Anguillicola crassus  در مار ماهی های مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.

به منظور بررسی اثر کاربرد مواد شیمیایی بی کربنات سدیم، کلرید پتاسیم و کلرید آمونیم بعنوان محلول الکترولیت آشامیدنی در دوران رشد و پایانی پرورش جوجه های گوشتی، آزمایشی در شرایط تنش گرمای چرخه ای مزمن طبیعی تابستان قم (دمای 22.5 تا 36 درجه سانتیگراد) در قالب طرح کاملا تصادفی با 7 تیمار آب آشامیدنی و درسه تکرار یعنی مجموعا 21 واحد آزمایشی که در هر یک 20 جوجه گوشتی وجود داشت، اجرا شد. در این آزمایش جوجه های گوشتی تجاری مخلوط نر و ماده از نژاد آرین، دوره آغازین پرورش را بصورت یک گروه واحد گذرانیدند و تخصیص آنها به واحدهای آزمایشی در پایان دوره آغازین به صورت تصادفی انجام شد. در این آزمایش جیره گروههای آزمایشی کاملا یکسان بود ولی آب آشامیدنی آنها بر طبق تیمارهای آزمایشی ارائه گردید. تیمار شاهد، آب آشامیدنی فاقد الکترولیت خوراکی بود. تیمارهای2 و3 آب آشامیدنی حاوی 0.3 و 0.6 درصد بی کربنات سدیم، تیمارهای 4و5 آب آشامیدنی حاوی 0.15 و 0.3 درصد کلرید پتاسیم و تیمارهای 6 و 7 آب آشامیدنی 0.2 و 0.4 درصد کلریدآمونیم بود. در این آزمایش اثرات تیمارهای مذکور بر روی افزایش وزن، مصرف خوراک، ضریب تبدیل غذایی، میزان مصرف آب و میزان تلفات مورد ارزیابی قرار گرفت. در تفسیر کل آزمایش مشاهده شد که از افزودن الکترولیت های فوق الذکر به آب آشامیدنی جوجه های گوشتی تحت تنش گرمای چرخه ای مزمن طبیعی تابستان قم در سطوح مورد نظر این تحقیق، هیچ اثر مفیدی حاصل نگردید و تیمار 0.4 درصد کلرید آمونیم در آب آشامیدنی اثر مضر نیز داشت به طوری که مقادیر خوراک مصرفی و افزایش وزن گروه آزمایشی تحت تیمار اخیر، به طور معنی داری کمتر بود.

آلودگی و عفونت زخم به عنوان یکی از پی آمدهای ناخوشایند در التیام زخمهای جراحی مطرح می باشد. در ایجاد آلودگی و یا بروز عفونت در زخمهای جراحی علاوه بر تاثیر مستقیم انتقال اجرام از طریق منابع خارجی آلوده از جمله لوازم جراحی غیر استریل، وجود کانونهای عفونی داخلی دورتر از محل زخم نیز می توانند مورد توجه قرار گیرند. تعداد 30 قطعه خرگوش سفید نیوزیلندی از هر دو جنس با متوسط وزن 1.8 کیلوگرم انتخاب و به طور تصادفی به شش گروه مطالعاتی (سه گروه درمان و سه گروه کنترل) تقسیم شدند. در گروههای درمان 24 ساعت قبل از انجام جراحی اقدام به تزریق شیرابه میکروبی Staph. Aureus  با رقت 108×8 واحد تولید کلنی در هر میلی لیتر و به میزان 5 میلی لیتر به ازای هر کیلو وزن بدن به صورت زیر جلدی در ران سمت راست تزریق گردید. سپس در خرگوش های گروههای کنترل و درمان برش جراحی به طول 3 سانتیمتر به ازای هر کیلو وزن بدن بر روی پوست و عضله طویل پشتی طرف چپ ایجاد و متعاقبا اقدام به بخیه گردید. علائم حیاتی قبل از عمل و تا زمان نمونه برداری کنترل و ثبت گردید. 24 ، 48 و 72 ساعت پس از عمل نمونه های بافتی از محل جراحی تهیه و پس از طی مراحل آماده سازی برای مطالعات هیستوپاتولوژیک بامیکروسکوپ نوری مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج حاصل از بررسی آماری میزان درجه حرارت مقعدی در حیوانات گروههای درمان در مقایسه با حیوانات گروه کنترل نشانگر افزایش معنی دار پارامتر مزبور، در فاصله زمانی 24 ساعت پس از تزریق شیرابه میکروبی استافیلوکوکوس در حیوانات گروه درمان بود(P<0.05) .  نتایج مطالعات هیستوپاتولوژیک از نظر بررسی وجود طرح های آماسی و عفونی شامل حضور انواع سلول های آماسی از جمله هتروفیلها، لنفوسیتها و ماکروفاژها در نمونه های بافتی در گروه های درمان و کنترل به ترتیب به میزان %60 (3مورد از 5 مورد نمونه بافتی) در مقابل %40(2 مورد از 5 نمونه بافتی) در فاصله زمانی 24 ساعت، %80(4 مورد از 5 مورد نمونه بافتی) در مقابل 40% (2 مورد از 5 نمونه بافتی) در فاصله زمانی 48ساعت و %80 (4مورد از 5 مورد نمونه بافتی) در مقابل %20 (1 مورد از 5 مورد نمونه بافتی) در فاصله زمانی 72 ساعت بوده است. به عبارت دیگر یافته های هیستوپاتولوژیک موید وجود آلودگی زخم در %73.3 موارد در گروه های درمان در مقابل %33.3 موارد در گروه های کنترل بوده است. در این مطالعه حضور قابل توجه تغییرات هیستوپاتولوژیک در نمونه های بافتی حیوانات گروههای درمان در مقایسه با نمونه های مربوط به حیوانات گروههای کنترل می تواند نشانگر این موضوع باشد که وجود میکروارگانیسم ها در هر قسمتی از بدن، حتی بدور از محل جراحی می تواند در ساعات اولیه بعد از ایجاد زخم جراحی باعث آلودگی آن و ایجاد اختلال در روند التیام زخم گردد.

به منظور بررسی برخی تاثیرات اکولوژیک خامه ماهی بر روی استخر های پرورش میگوی سفید هندی، 6 استخر 0.5 هکتاری متعلق به شرکت پرشیان پران واقع در بندر تیاب (استان هرمزگان) انتخاب و در 3 استخر سیستم پرورشی میگو توام با خامه ماهی (تیمار1) و در سه استخر دیگر سیستم پرورشی تک گونه ای میگو (تیمار2) اجرا گردید. هر 10 روز یک بار از آب استخرها و همچنین خاک بستر به منظور اندازه گیری عوامل فیزیکی و شیمیایی از قبیل دما، شوری، اکسیژن محلول،PH  و مواد آلی رسوبات نمونه برداری انجام گرفت. هم زمان با آن زیست سنجی میگوها نیز انجام شد. محتویات معده خامه ماهی ها نیز به صورت ماهانه بررسی شد. عوامل فیزیکی و شیمیایی از قبیل دما، اکسیژن محلول و PH دو بار در روز (قبل از طلوع آفتاب و ساعت 4 بعد از ظهر) اندازه گیری شدند. نتایج بررسیها نشان دادند که اختلاف معنی داری بین میزان دما، اکسیژن و PH در هنگام صبح و عصر در هر دو تیمار در طی دوره پرورش وجود دارد(P<0.05) .  همچنین میزان اکسیژن در هنگام صبح در بعضی از زمانهای نمونه برداری در تیمار 1بالاتر از تیمار 2 بوده و اختلاف آنها معنی دار بود. در هر دو تیمار میزان مواد آلی رسوبات در پایان دوره پرورش بالاتر از میزان آن در اوایل دوره پرورش بود. مواد آلی رسوبات در تیمار 1 در پایان دوره پرورش کمتر از میزان آن در تیمار 2 بوده و اختلاف آنها معنی دار بود. در بررسی محتویات معده خامه ماهی ها جنس Oscillatoria بیشترین فراوانی را به خود اختصاص می داد. مقایسه رشد میگوها و محصول نهایی استخرها نشان داد که میانگین وزنی میگوها در تیمار1 بالاتر از تیمار 2 می باشد اما هیچ اختلاف معنی داری در درصد بقای میگوها مشاهده نشد. به نظر می رسد با توجه به اینکه جنس Oscillatoria بر روی بستر، رویش های انبوهی ایجاد می نماید خامه ماهی با تغذیه از آنها و همچنین تغذیه از باقیمانده غذای میگوها تجمع مواد آلی در رسوبات را کاهش داده و باعث بهبود وضعیت اکسیژنی استخرها و در نتیجه افزایش محصول نهایی استخرها می گردد.

این بررسی با مطالعه آکانتوسفالها در ماهیان رودخانه زرینه رود و استخرهای پرورشی شهرستان میاندوآب در یک دوره دو ساله (76-1375) به مرحله اجرا در آمد. در مجموع 1120قطعه ماهی شامل 750 قطعه ماهی رودخانه و 370 قطعه ماهی استخرهای پرورشی گرمابی صید و از نظر آلودگی آکانتوسفالها مورد بررسی قرار گرفتند. ماهیان صید شده از زرینه رود شامل کپور معمولی ، زرده پر و عروس ماهی و ماهیان استخرهای پرورشی از نوع آمور ، کپور و فیتوفاگ بودند. در این مطالعه سه استخر پرورشی گرمابی که از رودخانه زرینه رود آبگیری می نمایند مورد بررسی قرار گرفتند. در طول اجرای طرح محتویات روده ماهیان صید شده از نظر وجود آکانتوسفالها آزمایش شدند. طبق نتایج به دست آمده، هر سه نوع ماهی استخرهای پرورشی مورد مطالعه از حیث انگل آکانتوسفال منفی بودند و آلودگی نشان ندادند ولی در بین سه نوع ماهی رودخانه ای، 2 نوع آنها یعنی زرده پر و عروس ماهی به آکانتوسفالها آلوده بودند و میزان آلودگی به ترتیب 41.7 و 11.25 درصد تعیین گردید. در ماهی کپور رودخانه ای انگل آکانتوسفال مشاهده نگردید. آکانتوسفالهای جدا شده از هر 2 نوع ماهی زرده پر و عروس ماهی همگی از گونه Dendronucleata dogieli تشخیص داده شدند.

به منظور بررسی وضعیت آلودگی پرندگان زینتی و دست آموز در شهرستان ارومیه 13 پرنده فروشی در سطح شهرستان ارومیه با مجموع 908 پرنده از انواع کبوتر، قناری، مرغ عشق، فینچ، طوطی، سره، ترقه و کبک مورد بررسی قرار گرفت. در بازرسی سطح بدن 213 قطعه کبوتر آلودگی به شپش Columbicla columbae در 72 قطعه (%33.8) دیده شد. در بررسی 430 قطعه قناری 40 قطعه (%9.3) آلوده به جربCnemidocoptes pillae  بودند، هم چنین در بازرسی 78 قطعه فینچ و 5 قطعه سره به ترتیب 1 و2 مورد آلوده به Cnemidocoptes pillae بودند. در این بررسی جایگاه پرنده فروشی های تحت بررسی شش موردآلوده به Dermanyssus gallinae ، نه مورد آلوده به Argas reflexus و چهار مورد آلوده به مگس Pseudolynchia canarsis بودند.

هدف از این تحقیق، بررسی اثر مولتی ویتامین بر روی برخی صفات کرم ابریشم بود. لاروها از ابتدای سن چهارم با برگهای غنی شده با محلول مولتی ویتامین، محلول مولتی ویتامین + اسیدآمینه و آب مقطر تغذیه شدند. برگهای تازه چیده شده برای هر گروه به مدت 15 دقیقه در محلول مربوطه قرار گرفته و سپس تا خشک شدن آب سطح برگها، در سایه قرار داده می شد. از هر نوع مولتی ویتامین و آب مقطر سه گروه (یک، دو و سه بار تغذیه از سه بار تغذیه در روز جمعا 9 گروه و یک گروه شاهد بدون هیچگونه عملیاتی جمعا 10 گروه و در هر گروه 100 لارو در ابتدای سن چهارم لاروی تثبیت و تغذیه گردیدند. نتایج نشان داد که 9 گروه آزمایشی نسبت به گروه شاهد در صفات وزن لارو، وزن پیله، وزن قشر ابریشمی و وزن شفیره اثر افزایشی معنی داری داشت. بالاترین افزایش در صفات وزن لارو، وزن پیله، وزن قشرابریشمی، وزن شفیره و درصد قشر ابریشمی مربوط به گروه 3 از تیمار آب مقطر ( سه بار تغذیه در روز با برگ تیمار شده با آب مقطر ) بود. در صفت درصد قشر ابریشمی پیله های نربین 10 گروه اختلاف معنی دارنبود ولی در پیله های ماده هر سه گروه آب مقطر و گروه سوم از تیمار مولتی ویتامین + اسیدآمینه نسبت به گروه اول از تیمار مولتی ویتامین بیشتر و اختلاف معنی دار بود. در صفت تعداد تخم یک پروانه گروههای دوم و سوم از تیمار مولتی ویتامین + اسیدآمینه نسبت به گروه شاهد و گروه اول از تیمار مولتی ویتامین بیشتر و اختلاف معنی دار بود و همچنین گروههای دوم و سوم از تیمار مولتی ویتامین از گروه اول همین تیمار بیشتر و اختلاف معنی دار بود.

به منظور بررسی عملکرد صفات اقتصادی در سه گروه آمیخته تجاری جوجه های گوشتی (آرین، راس و لوهمن) در ایران یک آزمایش مقایسه ای به روش فاکتوریل (ژنوتیپ و جنس) در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار و به ترتیب 30 و 26 مشاهده برای جنس ماده و نر در هر تکرار انجام گردید . جوجه های تحت آزمایش به مدت 49 روز پرورش یافتند و صفات افزایش وزن، خوراک مصرفی، ضریب تبدیل غذایی، درصد ماندگاری در دوره های آغازین (21-1روزگی)، رشد (42-1 روزگی) و پایانی (49-1روزگی) و نیز عامل کارآیی تولید (PEF)  و خصوصیات لاشه در پایان هفته هفتم اندازه گیری شدند. میانگین افزایش وزن و خوراک مصرفی در هر سه دوره آغازین، رشد و پایانی در بین آمیخته ها و جنس ها معنی دار بود (P≤0.01) ولی اثر متقابل (جنس ×ژنوتیپ) اختلاف معنی داری نشان نداد. ضریب تبدیل غذایی در دوره آغازین در بین آمیخته ها و جنس ها اختلاف معنی داری را نشان نداد ولی در دوره های رشد و پایانی اختلاف عملکرد این صفت معنی دار بود(P≤0.01) . از نظر درصد ماندگاری در دوره آغازین اختلاف معنی داری بین آمیخته ها مشاهده نگردید ولی در دوره های رشد (P≤0.01) و پایانی (P≤0.05) اختلاف بین آمیخته معنی دار بود. از قطعات لاشه نسبت وزن سینه به لاشه در بین آمیخته ها اختلاف معنی داری (P≤0.01) و بقیه صفات تفاوت غیر معنی داری را نشان دادند و در صد سینه در آمیخته راس بالاتر از دو آمیخته دیگر بود. عامل کارآیی تولید اختلاف معنی داری را بین آمیخته ها و جنس ها نشان نداد و مقدار عامل برای آمیخته های آرین، راس و لوهمن به ترتیب برابر با 175.29 ، 173.31 و 164.27 بود.

در این تحقیق 550 رکورد تیپ مربوط به گاوهای شیری نژاد هلشتاین که همگی آنها از دو گله و تعداد 302 راس آنها از 30 پدر بودند که در سال 1371 ثبت و مورد بررسی قرار گرفت. هر رکورد شامل امتیاز خطی 28 صفت تشریحی تیپ، صفات برگه امتیاز دهی و امتیاز نهایی بود . داده ها به روش حداقل مربعات به منظور بررسی اثر گله، سن بر حسب ماه و مرحله شیر دهی در زمان ارزیابی و برآورد فنوتیپی و ژنتیکی بین صفات تیپ آنالیز گردید. اثر گله بر کلیه صفات تیپ به استثنای بلندی قسمت قدامی بدن، شیب لگن، طرز قرار گرفتن پاها از دید عقب و موقعیت سرپستانک ها از دید پهلو معنی دار بود. بر مبنای مربع ضریب همبستگی چندگانه گله به تنهایی حداکثر 12 درصد از تغییرات صفات تیپ را توجیه می کرد. اثر سن در مورد تمام صفات به استثنای شیب لگن، طرز قرار گرفتن پاها از دید عقب، موقعیت سرپستانک ها از دید عقب و اندازه سرپستانک معنی دار بود. سن در موقع ارزیابی حداکثر 36 درصد از تغییرات صفات تیپ را توجیه می کرد. صفات بلندی قسمت قدامی بدن، پشت، عرض لگن، طرز قرار گرفتن پاها از دید پهلو و اندازه سرپستانک تحت تاثیر مرحله شیر دهی قرار نگرفتند. مرحله شیر دهی حداکثر 2 درصد از تغییرات صفات تیپ را توجیه می کرد. همبستگی های فنوتیپی بین صفات تیپ در دامنه 0.23- (در بین عمق پستان و پهنای اتصال عقب پستان ) تا ( بین قوت و رطوبت و ظرفیت بدن ) قرار داشت. همبستگی های ژنتیکی بین صفات تیپ در دامنه 0.75 ( بین استحکام اتصال جلوی پستان و رباط نگهدارنده پستان ) تا 0.98 ( بین خصوصیت شیراوری و امتیاز نهایی ) قرار داشتند. اکثر صفات همبستگی ژنتیکی متوسط تا بالایی با امتیاز نهایی داشتند. وجود این همبستگی پیشنهاد می کند که امتیاز نهایی می تواند به عنوان یک معیار انتخاب موثر برای اصلاح صفات تیپ مورد استفاده قرار گیرد.

در این تحقیق از اطلاعات مربوط به ایستگاه پرورش و اصلاح نژاد گوسفند کردی شمال خراسان به منظور برآورد اثرات مادری به روش حداکثر درست نمایی محدود شده به صورت تک صفتی استفاده شد. وراثت پذیری مادری صفات وزن تولید، شیرگیری، 6 ،9 ،و 12 ماهگی، متوسط سرعت رشد روزانه به کیلوگرم قبل از شیر گیری، بعد از شیرگیری تا 6 ماهگی و از 6 ماهگی تا 12 ماهگی به ترتیب : 0.11 ، 0.05 ، 0.01 ،0.08 ،0.01 ، 0.005 ، 0.0001 ، 0.003 و وراثت پذیری مستقیم صفات فوق به ترتیب 0.18 ، 0.26±0.06 ، 0.22±0.06 ،0.31، 0.35، 0.02±0.05، 0.1±0.28، 0.11±0.37برآورد شد. اثرات جنس، سن، مادر، تیپ تولد، سال تولد و روش تلقیح و مدیریت برای تمام صفات رشد معنی دار بود (P<0.05) .

میوه گونه Trachyspermum compticum (L.) Link که به عنوان گیاه دارویی بخصوص در استان فارس شناخته شده است. در بسیاری موارد به اشتباه با گونه های Ammi visnaga ( L.) Lam.  و AMMI MAJUS l. تحت نام زنیان معرفی می شود. در این بررسی میوه این سه گونه از نظر مورفولوژی و آناتومی مقایسه شد و نتایج به دست آمده نشان داد علاوه بر تفاوتهای مربوط به بخش های رویشی برگ میوه در این سه گونه از نظر اندازه و شکل مریکارپ ها و ساختمان درونی از یکدیگر قابل تشخیص می باشد. همچنین اثرات ضد میکروبی عصاره الکلی میوه هر سه گونه با یکدیگر مقایسه شد. تعداد9 گونه باکتری گرم مثبت و گرم منفی شامل چهار استاندارد آزمایشگاهی ATCC و 5 باکتری بیماریزای کلینیکی مورد بررسی قرار گرفت، نتایج به دست آمده نشان داد که هر چند هر سه گونه گیاه اثر ضد میکروبی داشتند اما عصاره T. copticum قوی تر از سایر گونه ها بوده و احتمالا دارای ارزش درمانی بیشتری است.

یک بره 20 روزه 24 ساعت پس از شروع ناگهانی نشانه های اغما، تشنجات تونیک و کلونیک و نیستاگموس به درمانگاه دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران ارجاع داده شد. بیمار پس از شش بار تزریق تیامین در فواصل سه ساعته، به طور کامل در ظرف 48 بهبودی یافت. با توجه به تاریخچه، یافته های بالینی و پاسخ عالی بیمار به درمان با تیامین، علت بیماری به احتمال زیاد عدم کفایت تیامین بوده است.

به منظور ارزیابی توان تولیدی سه هیبرید تجارتی جوجه های گوشتی موجود در ایران(لوهمن، راس و آرین) آزمایش فاکتوریل با دو فاکتور شامل هیبرید و جنس (2×3) در قالب طرح کاملا تصادفی متعادل با 4 تکرار و 30 مشاهده در هر تکرار، به مدت 56 روز در شرایط پرورش استاندارد(جوجه یک روزه، مادران همسن، شرایط جوجه کشی، تغذیه و مدیریت یکسان) اجرا شد. صفات افزایش وزن روزانه، ضریب تبدیل غذایی و درصد تلفات در دوره های آغازین، رشد، پایانی، 1 تا 7 هفتگی و 1 تا 8 هفتگی، متوسط وزن زنده در پایان هفته های 6،7،8 و متوسط وزن و درصد لاشه در پایان هفته های 7 و 8 تجزیه و تحلیل شد و نتایج زیر حاصل گردید. اختلاف افزایش وزن روزانه در دوره های آغازین، رشد و پایانی در بین هیبریدها معنی دار بود(P<0.05) ، اما در 1 تا7 هفتگی و 1 تا 8 هفتگی این اختلاف معنی دار نبود. تفاوت متوسط وزن زنده در 49 و 56 روزگی در بین هیبریدها معنی دار نبود اما در 42 روزگی معنی دار بو (P<0.01) .دضریب تبدیل غذایی نیز در بین هیبریدها به جز دوره آغازین (P<0.01) اختلاف معنی داری را نشان نداد. درصد تلفات در بین هیبریدها به جز دوره رشد در سایر دوره آزمایش اختلاف معنی داری داشت (P<0.01) . در بین هیبریدها اختلاف متوسط وزن لاشه در پایان هفته های 7 و 8 درصد لاشه به وزن زنده در هفته 8 معنی دار نبود، اما درصد لاشه به وزن زنده در هفته7 معنی دار بود .(P<0.01) در بررسی صفات مورد مطالعه از نظر تاثیر جنس در بیشتر موارد نرها دارای عملکرد بهتری نسبت به ماده ها با اختلاف معنی داری بودند.

ترکیبات ارگانوکلره و ارگانو فسفره از مهمترین آلاینده های زیست محیطی می باشند.ترکیبات ارگانو کلره در مقابل دما و تجزیه شدن در آب پایدارتر از ترکیبات ارگانوفسفره می باشند. روش های متعددی جهت استخراج به منظور شناسایی این گومه ترکیبات در آب پیشنهاد شده است. در این کار تحقیقاتی روش استخراج مایع ـ مایع و استخراج میکرو مایع ـ مایع به کار گرفته شده است. دستگاه طیف سنجی جرمی تله یونی متصل به کروماتوگرافی گازی و دو روش یونیزاسیون بمباران الکترونی و یونیزاسیون شیمیائی برای جداسازی و شناسایی ترکیبات ارگانوکلره و ارگانوفسفره استفاده کرده است. همچنین روش مشاهده یون انتخابی جهت تاییدیه به کار گرفته شده است. سه محل (شرق، غرب و مرکز) تالاب انتخاب و عمل نمونه برداری صورت پذیرفت. بعد از استخراج و آنالیز نمونه ها تعداد زیادی از ترکیبات ارگانوکلره و ارگانوفسفره به کمک دستگاه طیف سنج جرمی تله یونی مورد جداسازی و شناسایی قرار گرفتند.

در مهر ماه 1376 پروژه ای تحت عنوان " ارزیابی ذخایر میگوی سفید هندی در خلیج گواتر" به اجرا در آمد و در طی سه روز نمونه برداری در اولین گشت تحقیقاتی این پروژه در بین آبزیان صید شده تعداد چهار گونه میگو از سه خانواده به شرح زیر مشاهده گردید:Parapenaeopsis coromandelica (Penaeidae) Exhippolysmata ensirostris (Hippolytidae)Nematopalaemon tenuipas (Palaemonidae)Exopalaemon styliferus (Palaemonidae)نمونه برداری از 12 ایستگاه، با روش ترال کف به مدت نیم ساعت و به وسیله لنج تحقیقاتی تجلی پور صورت گرفت. نمونه های مذکور با استفاده از کلید شناسایی پنج جلدی فائو شناسایی شده و به تائید موزه تاریخ طبیعی هلند رسید. بر اساس نقشه های پراکنش ارائه شده در منابع بسیار محدودی که در دسترس بود، پراکنش این گونه ها عمدتا در هند، سری لانکا و جنوب پاکستان بوده و هیچ اشاره ای به وجود آنها در دریای عمان نشده است. این گزارش در واقع نخستین گزارش از مشاهده این گونه ها در آبهای ایران است.

برای تعیین میزان شیوع Echinoccocus granulosus در گوشتخواران استان بوشهر در طی فروردین 1374 الی آبان 1375، تعداد 34 قلاده سگ ولگرد، 36 قلاده شغال زرد و 33 قلاده روباه قرمز مورد آزمایش قرار گرفتند. در این آزمایش، پس از کالبد گشائی حیوانات مذکور، محتویات روده و همچنین اپیتلیوم تراشیده روده آنها از نظر وجود آلودگی مورد بررسی قرار گرفت. آلودگی به انگل Echinoccocus granulosus در 11 قلاده سگ ولگرد (%32.35) مشاهده گردید ولی از شغال زرد و روباه قرمز جدا نگردید. در آزمایش ریه و کبد تعداد 34850 راس گوسفند، 25686 راس بز و 7304 راس گاو کشتار شده در 14 کشتارگاه استان، 894 عدد (%2.56) کبد و 1101 عدد (%3.16) ریه گوسفندها، 444 عدد (%1.72) کبد و 780 عدد (%3.03) ریه بزها و 152 عدد (%2.08) کبد و 228 عدد (3.12%) ریه گاوها به کیست هیداتیک آلوده بوده اند.