پژوهش های بالینی دام های بزرگ (دامپزشکی)
سال:1386 | دوره:1 | شماره:1 |تعداد مقالات:10

بیماری اسهال ویروسی گاوان به عنوان یکی از فراوانترین بیماریهای ویروسی گاو از اغلب کشورها و همه قاره های جهان با وفور بین 10 تا 90 درصد گزارش گردیده است. ویروس عامل بیماری در جنس پستی ویروس در خانواده فلاوی ویریده قرار دارد که با ویروس مولد بیماری مرزی در گوسفندان به دلیل ارتباط آنتی ژنیکی بسیار نزدیک، دو سویه از یک ویروس تلقی می گردند. حساسترین دام نسبت به ویروس، گاو می باشد و یکی از مهمترین منابع ویروس و وسیله انتقال آن به گاو، گوسفند و بز معرفی شده است. آلودگی به ویروس BVD به طور وسیع به شکل غیر درمانگاهی انجام می گیرد و حاصل آن درصد بسیار بالای گاوهای سرولوژیک مثبت در مقابل اندک موارد بالینی با علایم گوارشی و تنفسی است.هدف از این مطالعه بدست آوردن میزان شیوع آلودگی گاوهای شهرستان سنندج به ویروس BVD و مقایسه نتایج حاصل از آن با مطالعات مشابه می باشد.در این مطالعه تعداد 410 نمونه سرمی تهیه شده از گاوها در روستاهای حومه سنندج با استفاده از سویه استاندارد NADL و یروس BVD به روش خنثی سازی سرم ( SN) مورد آزمایش قرار گرفتند که در مجموع 27.7 درصد پاسخ مثبت را نشان دادند که نتایج به دست آمده در مقایسه با مطالعه مشابه که برروی 1357 نمونه سرمی در سایر استانهای ایران با استفاده از آزمایشات ژل دیفوزیون و خنثی سازی سرم صورت گرفته است تقریبا همخوانی دارد.مرزی بودن استان کردستان و متعاقب آن ورود دام های کشور های همسایه به داخل و خرید و فروش آنها می تواند یکی از دلایل توجیه کننده میزان تشریح آلودگی باشد.میزان 29.28 در صد آلودگی سرمی، در مطالعه ای که نگارنده بر گوسفندان همین منطقه از نظر بیماری مرزی به دست آورده است بر ارتباط آنتی ژنیکی ویروسهای مولد دو بیماری و نیز این نظریه که گوسفند به عنوان منبع ویروس و انتقال آن به گاو ایفای نقش می کند تایید دارد.

این تحقیق بمنظور ارزیابی اثرات فرآوری کنجاله سویا با فرم آلدئید و خون در شاخص های تجزیه پذیری ماده خشک (DM)، پروتئین خام(CP)  و ماده آلی (OM) در شکمبه دام صورت گرفته است. بر روی نمونه های کنجاله سویا به میزان 0.8 gr / 100 gr CP فرم آلدئید و به میزانهای 0.5، .75، 1.5 و 2 لیتر بر کیلوگرم DM خون معمولی افزوده شده است. در این تحقیق از سه رأس قوچ نژاد مرینوس بالغ فیستول گذاری شده استفاده گردید. مدت زمانهای رشد (Incubation) نمونه های تهیه شده در شکمبه 2، 4، 8 ، 16، 24 و 48 ساعت بود. بدین ترتیب شاخص تجزیه پذیری و ارزیابی ماده خشک (DM)، ماده آلی (OM) و پروتئین خام (CP) نمونه های کنجاله سویا مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیقات مشخص شده است که حداکثر پتانسیل تجزیه پذیری پروتئین در شکمبه در فرآوری آن با فرم آلدئید دچار تغییری نشده است، اما با فرآوری آن توسط خون، این تجزیه پذیری بین 10.31 – 2.18% افزایش یافته است. در نمونه های فرآوری شده توسط فرم آلدئید 0.8 gr / 100 gr CP و همچنین 0.5، 1.5 و2  لیتر بر کیلوگرمDM ، خون معمولی، نسبت تجزیه پذیری ماده خشک (DM)، پروتئین خام (CP) و ماده آلی (OM) در شکمبه دچار افزایش شده است. در حالیکه ارزش موثر تجزیه پذیری پروتئین خام کنجاله سویا درK=0.05/h ، %50.5 می باشد، این نسبت در فرآوری آن با فرم آلدئید، تا حدود 32.9% دچار کاهش شده است. این نسبت در فرآوری کنجاله سویا با خون معمولی، حدود 57.9 – 54.7% دچار افزایش شده است. در نتیجه می توان گفت که فرآوری کنجاله سویا با فرم آلدئید برای نشخوار کنندگان می تواند مفید باشد، اما فرآوری آن با خون معمولی نمی تواند محافظ پروتئین خام آن در مقابل عمل تخمیر شکمبه ای باشد.

تعداد 280 قطعه مرغ مادر گوشتی سو یه تجاری آرین بصورت تصادفی به هفت گروه آزمایشی تقسیم شدند. تیمارها شامل شش گروه آزمایشی بودند که جیره های حاوی سطوح 20، 40، 60، 80، 100 و 120 واحد بین المللی ویتامین E در کیلوگرم را در سنین 26 تا 35 هفتگی دریافت کردند. گروهی هم به عنوان گروه شاهد جیره بدون ویتامین E مکمل را دریافت کرد. تولید و وزن تخم مرغ، باروری، ماندگاری و جوجه درآوری (30 و 35 هفتگی) تحت تاثیر سطح ویتامین E در جیره مرغ های مادر قرار نگرفت. ولی پرندگانی که40 واحد بین المللی ویتامین E در کیلوگرم جیره را دریافت کردند در 35 هفتگی جوجه درآوری (بر اساس تخم مرغ بارور) بیشتری در مقایسه با مرغ های مادری داشتند که سطوح 0 و 20 واحد بین المللی ویتامین E را دریافت کردند (به ترتیب 90.79% در مقابل 85.09% و 86.60%). سطوح ویتامین E تاثیری بر تیتر آنتی بادی (IgG) بر علیه ویروس بیماری نیوکاسل در مرغ های مادر در سن 35 هفتگی نداشت. تیتر آنتی بادی جوجه های یکروزه حاصل از مرغ های مادری که 60 واحد بین المللی ویتامین  Eدر کیلوگرم جیره را دریافت کردند بیشتر (p<0.05) از جوجه هایی بود که مادرانشان 0 و 20 واحد بین المللی ویتامین E را دریافت کردند. نتایج این تحقیق نشان داد که نیاز ویتامین  Eدر مرغ های مادر گوشتی آرین جهت تداوم جوجه درآوری مطلوب 40 واحد بین المللی در کیلوگرم جیره و برای به حداکثر رساندن انتقال آنتی بادی از مرغ مادر به نتاج احتمالا بیشتر است.

تاثیر رشد و تکثیر  Lactococcus. lactis ,Lactobacillus. Caseiبر باکتری های گوشت گاو پس از بسته بندی در بسته های قابل نفوذ به هوا، بررسی گردید .این سویه ها از فرآورده های شیری بومی ایران جداسازی شدند و در تست آنتی بیوز، فعالیت ضد میکروبی در برابر Escherichia coli و Staphylococcus aureus نشان دادند. این دو سویه L. lactis subsp. lactis var. diacetylactis 202, Lactobacillus casei subsp. casei 102 بودند که با دانسیته 106CFU/Cm2 به برش های گوشت افزوده شدند. نمونه های تلقیح شده در شرایط هوازی در سردخانه ای که دمای آن بین  -1و 5 درجه سلسیوس متغیر بود، به مدت 5 روز نگهداری گردیدند. ماندگاری نمونه ها با ارزیابی ویژگیهای حسی (رنگ، بو و ویژگیهای ظاهری) تعیین شد. در ضمن شمارش باکتریهای لاکتیک و اندازه گیری pH نیز در طول مدت نگهداری انجام گردید.در مورد برش های گوشت تلقیح شده با Lb. casei (تیمار 1) تعداد باکتریهای لاکتیک در طول مدت نگهداری افزایش نشان داد و فساد گوشت به تعویق افتاد. در برش های گوشت تلقیح شده با L. lactis (تیمار 2)، نیز تعداد باکتریهای لاکتیک افزایش حاصل نمود. عمر ماندگاری نمونه های تیمار 2، حتی نسبت به نمونه های شاهد نیز کاهش یافت. در نتیجه سویهLb. casei subsp. casei 102  می تواند به عنوان یک سویه آنتاگونیست مناسب با توان افزایش ماندگاری گوشت خامی که در بسته های قابل نفوذ به هوا در دمای بین  -1و 5 درجه سلسیوس نگهداری شده است، مورد استفاده قرار بگیرد.

با توجه به مزایای فراوان روش تشخیصی یوروگرافی، ضروری است که تاثیرات ماده حاجب یوروگرافین بر روی دستگاه ادراری به روشنی مشخص شود. از این رو تصمیم گرفته شد تاثیر یوروگرافین که به طور گسترده در رادیولوژی تشخیصی دستگاه ادراری به روشنی مورد استفاده قرار می گیرد، بر روی پارامترهای حیاتی و آنالیز ادراری مورد بررسی قرار می گیرد.در این مطالعه، تعداد 6 راس گوسفند ماده با متوسط سنی 2 سال و میانگین وزن 0.5±37 کیلوگرم انتخاب شدند. قبل از انجام آزمایش علایم حیاتی اندازه گیری و ثبت گردید و نمونه های خون و ادرار برای انجام تستهای آزمایشگاهی (اندازه گیری پروتئین، گلوکز، بیلی روبین، یوروبیلی نوژن، خون، کتون بادی، pH، کراتینین، وزن مخصوص و رسوبات ادرار همچنین کراتینین و ازت اوره سرم) جمع آوری گردید. در ضمن الکترو کاردیوگرافی نیز بعمل آمد. سپس هر کدام از حیوانات تحت عمل نورموسیستوگرافی با کنتراست یوروگرافین 76 درصد قرار گرفتند. 2 ساعت و 24 ساعت بعد، تمامی پارامترهای بالینی و تجزیه ادراری اندازه گیری و ثبت گردید، ضمنا؛ بلافاصله و در فواصل 5، 20 و 40 دقیقه بعد از تزریق، رادیوگرافی بعمل آمد.بررسی نتایج آماری پارامترهای بالینی قبل، 2 ساعت و 24 ساعت بعد از تزریق یوروگرافین نشان می دهد که با تزریق یوروگرافین، در علایم حیاتی اختلاف معنی داری مشاهده نمی شود.(p>0.05)  نتایج نشان داد که پس از تزریق یوروگرافین، در پارامترهای ادراری و فاکتورهای بیوشیمیایی وهماتولوژیک سرم اختلاف معنی داری دیده نمی شود (p>0.05) نتایج رادیوگرافهای این مطالعه، حاکی از طبیعی بودن کلیه و دستگاه ادراری می باشد و نشان داد که یوروگرافین دارای قدرت تصویرنمایی مناسب و کامل برای دستگاه ادراری در این گونه حیوانی می باشد و علاوه بر آن؛ بدون عوارض جانبی است. نتایج الکتروکاردیوگرامهای این مطالعه نشان می دهد،که پس از تزریق یوروگرافین ریتم و ضربان قلب طبیعی می باشند.شواهدی در دست می باشد که یوروگرافین بر روی دستگاه ادراری و بخصوص ساختار گلومرولی تاثیرات نامطلوب داشته است. پژوهش حاضر نشان داد، استفاده از یوروگرافین به صورت IVP یا نورموگرید و یا رتروگرید سیستوگرافی اثرسویی بر روی پارامترهای ادراری، هماتولوژیک و کلیه در نشخوارکنندگان سالم نداشته و بدون هیچگونه محدودیتی می توان از آنها در رادیوگرافی نشخوارکنندگان کوچک استفاده نمود. در سایر موارد و بیماریهای همزمان، بایستی استفاده از این داروها با احتیاط صورت گرفته و منافع آنها بر مضارشان سنجیده شود.

استفراغ از عوارض شایع و آزار دهنده بعد از بیهوشی در انسان و دامهای کوچک است.هدف این مطالعه بررسی تاثیر دگزامتازون وریدی با دوز 5 میلی گرم در پیشگیری از تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی انتخابی کولپورافی تحت بیهوشی عمومی بود. سالین نرمال 0.9% به عنوان کنترل از طریق وریدی استفاده گردید. این مطالعه روی 20 قلاده سگ و به صورت دو سوکور و تصادفی در مقایسه با دارونما صورت گرفت. حیوانات در دو گروه 10 قلاده ای قرار گرفتند و بلافاصله قبل از القا بیهوشی گروه یک (درمان) 5 میلی گرم دگزامتازون و گروه دو (کنترل) حجم معادل از سالین نرمال 0.9% از طریق وریدی، دریافت کردند. مقایسه نتایج نشان داد که علیرغم کاهش میزان استفراغ در گروه یک (درمان)، این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبوده است (گروه یک 25% و گروه دو(%60  (P>0.05).از این مطالعه چنین نتیجه گرفته می شود که اگر چه موثر بودن دوز پایین دگزامتازون در کاهش استفراغ در مطالعات قبلی به اثبات رسیده است، ولی این دوز باعث کاهش معنی دار میزان استفراغ بعد از عمل جراحی کولپورافی در سگهایی که تحت بیهوشی عمومی قرار می گیرند، نمی شود.

برای پی بردن به اثر پودر پروبیوتیک باسیلوس (Bacillus sp.) حل شده در آب، بر رشد و درصد بازماندگی میگوی سفید غربی Litopenaeus vannamei در شوری های 30 و 40 قسمت در هزار تحقیقی در ایستگاه تحقیقاتی بندرگاه واقع در استان بوشهر به مدت 45 روز انجام شد. این تحقیق از چهار تیمار همراه با سه تکرار، شامل 2 تیمار آزمایشی (پودر پروبیوتیک باسیلوس (Bacillus sp.) حل شده در آب همراه با غذای پلت مرحله رشد در شوری های 30 و 40 قسمت در هزار) و 2 تیمار شاهد (غذای پلت مرحله رشد در شوری های 30 و 40 قسمت در هزار) تشکیل شده بود. نتایج نشان دادند که میزان رشد و درصد بازماندگی میگوهای تیمار شوری 30 قسمت در هزار که از پودر پروبیوتیک حل شده در آب (Bacillus sp.) همراه با غذای پلت مرحله رشد استفاده کرده بودند بطور معنی داری بیشتر از میگوهای تیمار شاهد (بدون افزودن پروبیوتیک به آب در شوری 30 قسمت در هزار) بود(p<0.05) . از طرف دیگر با وجود اینکه میزان رشد میگوهای تیمار شوری 40 قسمت در هزار نسبت به میگوهای شاهد (بدون افزودن پروبیوتیک به آب در شوری 40 قسمت در هزار) بیشتر بود ولی از لحاظ آماری هیچگونه تفاوت معنی دار بین آنها مشاهده نگردید، این در حالی است که درصد بازماندگی میگوهای تیمار شوری 40 قسمت در هزار نسبت به میگوهای شاهد بطور معنی داری بیشتر بود .(p<0.05) همچنین نتایج حاکی از آن است که میزان رشد و درصد بازماندگی میگوهای تیمار شوری 30 قسمت در هزار در مقایسه با میگوهای تیمار شوری 40 قسمت در هزار بطور معنی داری بیشتر می باشد .(p<0.05) در نتیجه از این تحقیق چنین اسنتباط می شود که دادن پودر پروبیوتیک باسیلوس حل شده در آب در شوری 30 قسمت در هزار همراه با غذای پلت مرحله رشد می تواند بسیار مفید باشد. در حالی که در شوری 40 قسمت در هزار چندان ثمر بخش و مفید نیست. لازم است گفته شود که داده های بدست آمده از طریق نرم افزار آماری spss و با استفاده از آزمون آنالیز واریانس (ANOVA) و آزمون LSD مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

شناسایی قارچها و جلوگیری از رشدشان در داخل محصولات کندو گام مهمی برای زنبورداران در جهت بهبود کیفیت عسل و سلامت انسان می باشد. در این بررسی از زنبورستانهای پنج شهر استان اردبیل (اردبیل، گرمی، خلخال، نیرومشکین شهر) تعداد 200 کندو در فصل تابستان و 200 کندو در فصل بهار نمونه برداری تصادفی به عمل آمد. از هر شهرستان در هر فصل 10زنبورستان و از هر زنبورستان 4 کندو بصورت تصادفی مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه عسل و گرده تهیه شده در دو محیط الف) سابرو دکستروز آگار + کلرآمفنیکل + سیکلوهگزامید ب) سابرو دکستروز آگار + کلرامفنیکل کشت داده شدند. نتایج کشت و شناسایی قارچها نشان داد که آلودگی به انواع قارچها و مخمرها درگرده 57.87 درصد و در عسل 42.12 1 درصد کل نمونه می باشد آلودگی به قارچ آسکوسفراآپیس (عامل لاروگچی) و آسپرژیلوس فلاووس (عامل لاروسنگی) و آسپرژیلوس فومیگاتوس در گرده به ترتیب 2، 14 و  4و در عسل به ترتیب 2، 1 و 4 موردمشاهده شد.