آسیب شناسی درمانگاهی دامپزشکی (دامپزشکی تبریز)
سال:1393 | دوره:8 | شماره:4 (پیاپی 32) |تعداد مقالات:8

لیشمانیوز جلدی یکی از بیماری های آندمیک در برخی از نقاط ایران بوده و از جمله بیماری های انگلی است که فاقد داروی درمانی موثری می باشد. در این مطالعه، تاثیر جوشانده چای سیاه بر رشد پروماستیگوت ها در شرایط برون تنی (In vitro) مورد بررسی قرار گرفت. پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور تکثیر و در پلیت های کشت سلولی 24 خانه ای به میزان 3 میلیون انگل در هر میلی لیتر در محیط تازه پاساژ داده شدند. جوشانده چای سیاه به نسبت های 10، 20، 30 و 40 درصد حجم نهایی به سوسپانسیون کشت سلولی اضافه گردیده و پلیت ها به انکوباتور 26 درجه سلسیوس انتقال داده شده و در فواصل 0.5، 1، 5، 24، 48 و 72 ساعت پس از مواجهه روند رشد و تکثیر آن ها ارزیابی گردید. اثربخشی جوشانده چای سیاه بر پروماستیگوت انگل با استفاده از روش شمارش مستقیم و نیز آزمون MTT (3-(4, 5-dimethylthiazolyl-2)-2,5-diphenyltetrazolium bromide) سنجیده شد و نتایج با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتابج حاصل از شمارش مستقیم و آزمون MTT نشان داد که تعداد پروماستیگوت ها در گروه های تیمارشده با غلظت های 10، 20، 30 و 40 درصد جوشانده گیاه چای سیاه 24، 48 و 72 ساعت پس از کشت کاهش یافته ولی در گروه کنترل از روند رشد طبیعی تبعیت می نمود که در مقایسه با گروه های تحت آزمایش دارای اختلاف معنی دار (p<0.05) بود. نتایج مطالعه نشات داد که جوشانده چای سیاه در از بین بردن پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور در شرایط برون تنی، اثر مطلوبی دارد.

هدف از مطالعه حاضر مقایسه برنامه های همزمان سازی فحلی اوسینک، کوسینک و پروستاگلاندین بر نرخ باروری گاوهای شیری دارای مشکل آبستنی بود. بدین منظور از 51 رأس نژاد گاو شیری هلشتاین با متوسط تعداد زایش 7-1 استفاده گردید. گاوهای موجود در گروه اوسینک (n=10) در روز صفر، 7 و 9 دوره آزمایشی به ترتیب 15 میکرو گرم آلارین استات، یک دوز پروستاگلاندین F2a به میزان 500 میکروگرم کلوپروستنول به طریق عضلانی دریافت کرده و 16 ساعت پس از آخرین تزریق، با استفاده از اسپرم منجمد تلقیح مصنوعی شدند. برای گاوهای موجود در گروه آزمایشی کوسینک (n=27) همان رویه انجام شد، با این تفاوت که تلقیح مصنوعی بلافاصله پس از آخرین تزریق انجام گردید. دام های مربوط به گروه پروستاگلاندین (n=14) در روز صفر و 12 دوره آزمایشی، هر بار 500 میکروگرم کلوپروستنول به طریق عضلانی دریافت کرده و 72 ساعت پس از آخرین تزریق، تلقیح مصنوعی شدند. تشخیص آبستنی دام های تلقیح شده 60 روز بعد از تلقیح بر اساس ملامسه از راه توشه رکتال صورت پذیرفت. برای ارزیابی معنی دار بودن تیمارهای آزمایشی بر میزان آبستنی، با استفاده از رویه لجستیک نرم افزار SAS 9.1 اثر تیمار، فصل، شکم زایش، حیوان، سن و روزهای باز مورد ارزیابی قرار گرفت. آنالیز متغیرهای مربوط به حیوان و اثرات اندازه گیری شده بر آبستنی نشان داد که اثر هیچ یک از عوامل مورد بررسی معنی دار نبودند. از این رو نمی توان بیان کرد کدام یک از روش های همزمان سازی فحلی جهت افزایش نرخ باروری مناسب می باشد. دست یابی به مناسب ترین روش از بین برنامه های اوسینک، کوسینک و پروستاگلاندین، انجام مطالعات بیشتر و به کارگیری تعداد تکرار زیاد را طلب می کند.

این مطالعه به منظور بررسی عوارض ناشی از رودوکوکوزیس و هم چنین تاثیر داروهای مصرفی جهت درمان این بیماری (آزیترومایسین توام با ریفامپین) بر عملکرد کلیه و دستگاه گوارش انجام شد. این مطالعه روی 17 رأس کره اسب مبتلا به رودوکوکوزیس در محدوده سنی 2 تا 5 ماه و 18 رأس کره سالم به عنوان گروه شاهد در اسب داری های اطراف تبریز انجام گرفت. بیماری در کره اسب های مبتلا بر اساس نشانه های آزمایشگاهی و بالینی تایید شد. از هر دام نمونه خون از ورید وداج به میزان 20 میلی لیتر اخذ شد و پس از لخته شدن خون، سرم جداسازی و منجمد گردید. در هر بیمار معاینه سیستمیک به عمل آمده و وضعیت عملکردی کلیه ها و گوارش به صورت بالینی ثبت شد. عملکرد کلیوی بر اساس میزان سطح سرمی نیتروژن آمونیاکی خون (BUN)، کراتینین (Cr)، پروتئین تام (Pr)، سدیم (Na) و پتاسیم (K) خون مورد ارزیابی قرار گرفت. عملکرد دستگاه گوارش با معاینه بالینی و بررسی وجود اسهال، اشتهای دام و وجود یا عدم وجود زخم معده با استفاده از آندوسکوپی انجام پذیرفت. در هر بیمار جهت درمان، آنتی بیوتیک آزیترومایسین توام با ریفامپین به صورت خوراکی به مدت 2 هفته روزانه یک نوبت استفاده شد. در آخر دوره درمان، از هر بیمار مشابه زمان قبل از درمان، نمونه ها مجددا اخذ گردید. در کره اسب های بیمار بعد از درمان، نشانه های بالینی بیماری رفع شد ولی در 13 رأس شلی مدفوع وجود داشت. رخداد زخم معده در کره اسب های بیمار بیشتر از کره های سالم بود و بیشتر زخم ها در ناحیه غیرغده ای و از نوع درجه دو بودند. میانگین BUN، کراتینین و پتاسیم سرم در گروه بیمار بعد از درمان افزایش معنی داری نسبت به زمان قبل از درمان و گروه شاهد نشان داد ((p<0.05. میانگین پروتئین تام سرم در گروه بیمار در زمان قبل از درمان افزایش معنی داری داشت (p<0.05) ولی بعد از درمان این افزایش برطرف شد. نتیجه نهایی اینکه در بیماری رودوکوکوزیس در کره اسب ها هم خود بیماری و هم درمان با آزیترومایسین توام با ریفامپین باعث درگیری و ایجاد اختلال در عملکرد دستگاه گوارش و کلیه ها می شود.

امروزه با توجه به مقاومت باکتری ها به آنتی بیوتیک ها و عوارض جانبی آنها توجه زیادی به خاصیت ضد باکتریایی عصاره گیاهان دارویی می شود. گیاه پنیرک با نام علمی Malva sylvestis L. در طب سنتی و صنعت داروهای گیاهی از جایگاه مهمی برخوردار است. در این مطالعه اثرات ضد باکتریایی غلظت های400mg/ml ، 200، 100،50  عصاره غیرقطبی گیاه پنیرک روی باکتری های استافیلوکوکوس اورئوس، باسیلوس سرئوس، اشریشیا کلی و سودوموناس آئروژینوزا به روش انتشار از چاهک مورد بررسی قرار گرفت. همچنین در این مطالعه از روش رقت لوله ای جهت سنجش حداقل غلظت مهارکنندگی رشد باکتری ها (MIC) و حداقل غلظت کشندگی باکتری ها (MBC) بهره گرفته شد. عصاره غیرقطبی گیاه پنیرک از رشد باکتری های استافیلوکوکوس اورئوس، باسیلوس سرئوس، اشریشیا کلی و سودوموناس آئروژینوزا جلوگیری کرد، به طوری که اثر ضد باکتریایی آن با افزایش غلظت عصاره نیز افزایش یافت. MIC و MBC این باکتری ها به ترتیب از 12.5mg/ml تا 50 و 12.5mg/ml تا 100 متغییر است. نتایج نشان داد که این عصاره می تواند گزینه مناسبی برای مطالعات آینده در شرایط درون تنی جهت تهیه داروهای ضد باکتریایی جدید باشد.

هایپوکالمی در گوسفند باعث رخداد برخی آریتمی های قلبی و تغییراتی در الکتروکاردیوگرام مثل تغییر در شکل کمپلکس QRS، موج T و فواصل امواج می شود. در این مطالعه، ابتدا 20 رأس گوسفند نر 15-12 ماهه به دو گروه شاهد و آزمایش تقسیم شدند. برای بررسی ریتم قلب از دستگاه الکتروکاردیوگراف استفاده شد. بعد از اخذ ECG و نمونه گیری جهت ایجاد هایپوکالمی از داروی ایزوفلوپردون استات با دوز 4mg/case در هر 10 رأس گوسفند گروه آزمایش به صورت عضلانی استفاده شد. تمامی امواج P هم در گروه شاهد و هم در گروه آزمایش به صورت مثبت ثبت شد و تک فازی و دی فازیک بودن آن ها نیز مورد مطالعه قرار گرفت. در گروه شاهد در بین روزهای صفر تا چهار، موج P تک فازی 30 مورد و دی فازیک 20 مورد و در گروه آزمایش 21 مورد تک فازی و 29 مورد دی فازیک بوده است. در بررسی موج QRS اشکال مختلفی از این موج در گروه شاهد و آزمایش مشاهده گردید. در گروه شاهد این موج 10 مورد به صورت QRS،15  مورد به صورت qrs،25  مورد به صورت qRs بود. در گروه آزمایش 31 مورد به صورت QRS، 1 مورد به صورت Qrs،4  مورد به صورت qrs و 14 مورد به صورت qRs بود. با بررسی نوار قلب در گروه شاهد از روز صفر تا چهار، آریتمی سینوسی (7 مورد) و بلوک سینوسی دهلیزی (2 مورد) مشاهده گردید و در بین گوسفندان گروه آزمایش، 14 مورد آریتمی سینوسی، 12 مورد بلوک سینوسی دهلیزی، 3 مورد انقباض زودرس دهلیزی، 5 مورد تاکیکاردی سینوسی بین روزهای صفر تا چهار ثبت گردید. با توجه به یافته های این مطالعه آریتمی های مختلفی (فیزیولوژیکی و پاتولوژیکی) ناشی از هایپوکالمی ایجاد گردید. از آنجا که همین آریتمی های فیزیولوژیک ممکن است منجر به آریتمی های پاتولوژیک گردند بایستی نسبت به درمان ضد آریتمی در این دام ها اقدام گردد.

کلامیدیا جرمی داخل سلولی اجباری و گرم منفی کوکوباسیل است و یکی از عوامل مهم سقط جنین در نشخوارکنندگان به خصوص در میش می باشد. این بررسی با هدف مطالعه مولکولی و تعیین توالی نوکلئوتیدی کلامیدیا آبورتوس جدایه از جنین های سقط شده گوسفندان استان البرز انجام گرفت. در این مطالعه از 100 جنین سقط شده از 32 گله گوسفند مناطق مختلف استان البرز نمونه برداری صورت گرفت، سپس استخراج DNA انجام شد. با استفاده از پرایمرهای اختصاصی ژن  IGS-Sr- RNAواکنش PCR صورت گرفته و از موارد مثبت جدا شده 10 نمونه به طور تصادفی برای توالی یابی به شرکت ماکروژن کره ارسال گردید. در این مطالعه در مجموع 37 نمونه از 100 نمونه سقط جنین از نظر کلامیدیا آبورتوس مثبت بود. بعد از توالی یابی نمونه های مثبت بیش از 99 درصد با توالی های موجود در بانک ژن شباهت داشت. نتیجه توالی یابی ها نشان می دهد که جدایه های مورد مطالعه بیشترین شباهت را با جدایه های LN554882.1, CR848038.1, AF051935.1 موجود در بانک ژن دارا بوده و در یک خوشه قرار دارند. هم چنین نتایج این تحقیق نشان می دهد که کلامیدیا آبورتوس یکی از عوامل اصلی سقط جنین میش در استان البرز می باشد.

مخاط روده به شدت توسط ایسکمی-خون رسانی مجدد (IR) تحت تاثیر قرار می گیرد. نشان داده شده است که نارینژنین در برابر آسیب ایسکمی-خون رسانی مجدد در ارگان های مختلف دارای اثرات محافظتی می باشد. هدف از این مطالعه این است که آیا نارینژنین در آسیب ایسکمی-خون رسانی مجدد روده موش صحرایی نقش محافظتی دارد. بدین منظور، 40 سر موش صحرایی نر ویستار به طور تصادفی به چهار گروه شاهد (گروه 1)، شاهد جراحی (گروه 2)، ایسکمی-خون رسانی مجدد (گروه 3) و ایسکمی-خون رسانی مجدد به علاوه تیمار با نارینژنین (گروه 4) تقسیم شدند. آسیب ایسکمی-خون رسانی مجدد با 30 دقیقه ایسکمی روده و 60 دقیقه خون رسانی مجدد ایجاد شد. موش های گروه 4 نارینژنین (20mg/kg) را 120 دقیقه قبل از القاء ایسکمی از طریق تزریق داخل صفاقی دریافت کردند. پس از انجام آزمایشات، ژوژنوم خارج و جهت آسیب شناسی بافتی آماده گردید. فعالیت تام آنتی اکسیدانی سرم و مقادیر مالون دی آلدئید، سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز و گلوتاتیون ردوکتاز در بافت ژوژنوم اندازه گیری شد. آسیب شناسی بافتی، ارتشاح شدید سلول های آماسی، کوتاه و کند شدگی پرزها، خونریزی لامینا پروپریا و نکروز سلول های بافت پوششی ژوژنوم را در گروه ایسکمی-خون رسانی مجدد نشان داد. مصرف نارینژنین آسیب ژوژنوم را موش-های گروه 4 کاهش داد. فعالیت تام آنتی اکسیدانی سرم و مقادیر سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز و گلوتاتیون ردوکتاز در گروه ایسکمی-خون رسانی مجدد کاهش یافت ولی به طور معنی داری (p<0.05) در گروه ایسکمی-خون رسانی مجدد به علاوه تیمار با نارینژنین افزایش یافت. نارینژنین مقدار مالون دی آلدئید را که در اثر ایسکمی-خون رسانی مجدد افزایش یافته بود به طور معنی داری (p<0.05) کاهش داد. نتایج ما نشان داد نارینژنین روده باریک موش های صحرایی را از آسیب ایسکمی-خون-رسانی مجدد محافظت کرد.

برخی از گیاهان در طب سنتی کاربرد دارند که یکی از این گیاهان خوشاریزه (Echinophora platyloba) می باشد. این مطالعه به منظور بررسی اثرات التیامی عصاره گیاه خوشاریزه بر ترمیم زخم های تجربی تمام ضخامت پوست در موش های صحرایی انجام گرفت. در این مطالعه از 80 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار استفاده شد. موش ها به طور تصادفی به 4 گروه 20 تایی شاهد، کنترل (دارونما) و درمانی با پماد 1.5 و 3 درصد عصاره خوشاریزه تقسیم شدند. پس از بیهوشی عمومی، سطح پشتی موش ها از ناحیه کتف تا استخوان ایلیوم آماده سازی و اسکراب شد و یک زخم دایره ای شکل به قطر 15 میلی متر در ناحیه پشت موش ها بین این دو ناحیه ایجاد شد. در گروه شاهد هیچ درمانی صورت نگرفت. در گروه کنترل به طور روزانه از داروی اوسرین استفاده شد. در موش های گروه درمان هر روز پماد 1.5 و 3 درصد عصاره خوشاریزه به صورت موضعی مورد استفاده قرار گرفت. به منظور بررسی هیستوپاتولوژی در روزهای 3، 7، 14 و 21 پس از جراحی، نمونه های بافتی از محل زخم اخذ شد و مقاطع بافتی با روش معمول هماتوکسیلین-ائوزین رنگ آمیزی شدند. در آسیب شناسی بافتی، موش های گروه های درمان با عصاره به طور معنی داری (p<0.05) روند بهتری را در التیام زخم های جلدی نشان دادند. بر اساس نتایج به دست آمده عصاره گیاه خوشاریزه دارای اثرات التیام بخشی مناسب و قابل قبولی بر روند ترمیم زخم تمام ضخامت پوست در موش های صحرایی می باشد.