معماری وهنرهای تزیینی آثار تاریخی ایران به خوبی بیانگر استمرار و ارائه سبکی مشخص می باشد، به گونه ای که با آغاز دوران اسلامی تزیینات معماری و رابطه بنا با آن وارد فصل جدیدی می شود. تنوع در بناهای ایرانی به وضوح آشکار و در هردوره ای بااستفاده از مصالح موجود شکل خاصی از معماری ایجاد می شود. یکی از عناصر تزیینی ومعماری که در زیباکردن بناهای ایرانی نقش مهمی دارد، مقرنس کاری است. مقرنس با مواد، مصالح و نقوش متفاوت شکل می گیرد. پیشینه مقرنس کاری در دوران تاریخی و صدراسلام ایران نشان دهنده تعالی و شکوه این هنر می باشد. در دوران اسلامی مقرنس کاری چه به لحاظ کثرت استعمال و چه از نظر گوناگونی مواد اهمیت بخصوصی داشته است. در عصر سلجوقی این هنر در مرحله تحول شدید قرار می گیرد.