تحقیق در علوم دندانپزشکی
سال:1396 | دوره:14 | شماره:2 (پیاپی 52) |تعداد مقالات:11

سابقه و هدف: یکی از راههای بازیابی اطلاعات تخصصی از اینترنت، استفاده از ابزارهای کاوش است. به همین منظور، پژوهش حاضر با هدف مقایسه و ارزیابی موتورها و ابر موتورهای کاوش در بازیابی اطلاعات دندانپزشکی و سنجش میزان ربط مدارک بازیابی شده در آنها انجام شد.مواد و روش ها: این پژوهش ازدسته مطالعات پیمایشی- تطبیقی است، که جامعه پژوهش آن 5 موتور کاوش و 5 ابر موتور کاوش اصلی که در سایت www: Searchenginewatch.com، به عنوان پر استفاده ترین ابزارهای کاوش اینترنت معرفی شده بودند، در نظر گرفته شد. برای تعیین کلید واژه های حوزه دندانپزشکی از سر عنوان موضوعی پزشکی (MeSH: Medical Subject Heading) ویرایش 2010، استفاده شد. روش گردآوری اطلاعات در این پژوهش، مشاهده مستقیم بود. جستجو با هر یک از اصطلاحات انتخابی حوزه دندانپزشکی در تک تک موتورهای کاوش انجام شد. 10 نتیجه اول بازیابی ها، برای ارزیابی مانعیت و جامعیت انتخاب شدند. داده ها و تحلیل های آماری (توصیفی- استنباطی) با استفاده از نرم افزار Excell و R نسخه 3.3.1 و SPSS نسخه 22 مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: موتور کاوش Yahoo، بیشترین مدارک دندانپزشکی (66 درصد) را بازیابی کرد و رتبه نخست را به خود اختصاص داد. موتور کاوش Ask با میزان (70 درصد) مانعیت و (30 درصد) جامعیت، بیشترین مدارک مرتبط را در حوزه دندانپزشکی بازیابی کرده است. در بین ابر موتورهای کاوش Clusty، بیشترین مدارک دندانپزشکی (47 درصد) را بازیابی کرده است و رتبه نخست را به خود اختصاص داد. ابرموتور کاوش Clusty با میزان (66 درصد) مانعیت و با میزان (33 درصد) جامعیت بیشترین مدارک مرتبط را در حوزه دندانپزشکی بازیابی کرده است. در بازیابی اطلاعات دندانپزشکی، میان موتورها و ابرموتورهای جستجو در سطح معنی داری 5 درصد از لحاظ نسبت جامعیت تفاوت معنی دار و قابل توجهی وجود دارد و مقدار آماره آزمون (R Software) از مقدار بحرانی بزرگتر است. لذا فرضیه تساوی نسبت ها رد می شود.نتیجه گیری: با توجه به نتایج فوق در مجموع چنین نتیجه گیری می شود که ابرموتورها از قابلیت ها و امکانات جستجوی مناسبی برخوردارند، از این رو جایگزین مناسبی برای موتورهای کاوش، و یا ابزار مناسبی برای جستجوی کاربران در حوزه موضوعی دندانپزشکی هستند.

سابقه و هدف: مال اکلوژن کلاس II subdivision، که با عدم تقارن اکلوژن مشخص می شود، تا امروز چالشی برای دندانپزشکان بوده. علت اصلی این ناهنجاری، دقیقا مشخص نشده.بعضی تحقیقات علت آن را موقعیت دیستالی مولر اول مندیبل در سمت کلاس II معرفی کردند در حالی که برخی دیگر علت اصلی این مشکل را تمایل به آسیمتری اسکلتال دانستند. هدف این مطالعه تعیین رابطه بعضی پارامتر های دنتو آلوئولار با عدم قرینگی اکلوژن در بیماران کلاس II subdivision و مقایسه تفاوت های آنها با گروه دارای اکلوژن نرمال بود.مواد و روش ها: در این مطالعه مورد- شاهدی نمونه رادیوگرافی پانورامیک شامل30 مورد با اکلوژن نرمال و 30 مورد با ناهنجاری کلاس II subdivision که از لحاظ سن و جنس مشابه سازی شده بودند، انتخاب شدند. در کلیشه ها زاویه محوری مولر اول، دوم، سوم و فضای رترومولار (که از نظر فاکتور بزرگنمایی یکسان سازی شده بود) اندازه گیری شد. در پایان داده ها توسط آزمون آماری Mann-U- Whitney با سطح اطمینان 95% ارزیابی شد.یافته ها: اختلاف آماری معنی دار بین یکی از این پارامترهای دنتوآلوئولاریعنی تفاوت زاویه محوری مولر اول در بین اکلوژن دو سمت بیماران کلاس II subdivision و گروه با اکلوژن نرمال وجود داشت.نتیجه گیری: به نظر می رسد عدم قرینگی اکلوژن در ناهنجاری کلاس subdivision II تحت تاثیر عوامل دنتوآلوئولار می باشد.

سابقه و هدف: با توجه به موثر بودن نعناع روی پلاک در این تحقیق تاثیر دهان شویه نعناع با کلر هگزیدین بر میزان پلاک میکروبی در دانشجویان دندان پزشکی دانشگاه ازاد اسلامی تهران مقایسه شد.مواد و روش ها: تحقیق به صورت کار آزمایی بالینی به شماره 1395.11 دوسویه کورمتقاطع انجام شد. پلاک اولیه داوطلبین اندازه گیری و افراد به طور اتفاقی به دو گروه تقسیم شدند و طی 4هفته دوبار در روز دهانشویه خودرا استفاده نمودند. بعد از 2 هفته دوره انتظار دهانشویه ها عوض و نمونه ها از دهانشویه های جدید استفاده نمودند. بعد از 4 هفته پلاک و رنگیزه و پذیرش افراد ثبت و تغیرات آن با آزمون M ann- U - W ithney بررسی گردید.یافته ها: میزان رنگیزه افرادی که از دهانشویه کلرهگزیدین استفاده کرده بودند (6.05±1.16) و افرادی که ازدهانشویه نعناع استفاده کرده بودند (2.18±0.83) (0.001> p). میزان پلاک افرادی که از دهانشویه نعناع استفاده کرده بودند (1.17±0.24) و افرادی که از دهانشویه کلرهگزیدین استفاده کرده بودند (0.86±0.17). (0.001 > p). افرادی که از دهانشویه نعناع استفاده کرده بودند همگی طعم مناسب گزارش کردند. اما افرادی که از دهانشویه کلرهگزیدین استفاده کرده بودند، هیچ کدام طعم مناسبی در دهان خود احساس نکردند. (0.001 > p). در (84 %) 21 نفر افرادی که از دهانشویه کلرهگزیدین استفاده نمودند سوزش دهان مشاهده و در افرادی که از دهانشویه نعناع استفاده کردند (12 %) 3 نفر حس سوزش دهان گزارش شد. (0.001 > p) افرادی که از دهانشویه کلرهگزیدین استفاده کردند (96 %) 24 نفر احساس بوی نا مطبوع در دهان داشتند و در (4 %) 1 نفر افرادی که از دهانشویه نعناع استفاده کردند بوی نامطبوع در دهان گزارش شد. (0.001 > p).نتیجه گیری: به نظر می رسددهانشویه کلر هگزیدین از لحاظ کاهش پلاک بهتر از دهانشویه نعناع می باشد ولی از لحاظ ایجاد بوی مطبوع و عدم سوزش دهان و ایجاد رنگیزه کمتر دهانشویه نعناع عملکرد بهتری نسبت به کلر هگزیدین داشت.

سابقه و هدف: استوماتیت آفتی عود کننده (RAS) ضایعه ای با شیوع بالاست. درمان قطعی برای آن وجود ندارد. از داروهایی که امروزه برای درمان علامتی آفت استفاده می شود، داروی دیفن هیدرامین ست این دارو تسکین بخش بوده و علاوه بر عوارض جانبی در برخی موارد منع مصرف دارد. عصاره گل سرخ فاقد عوارض جانبی دیفن هیدرامین بوده، خاصیت ضد دردی آن قبلا تایید شده است، لذا در این تحقیق تاثیر این محلول گیاهی بر زخم آفتی دهان با داروی دیفن هیدرامین مقایسه شد.مواد و روش ها: این تحقیق بصورت کارآزمایی بالینی دوسوکور، با حجم نمونه 100 نفری (در دو گروه 50 نفری) انجام شد. بیماران مبتلا به آفت دهانی که به بیماری سیستمیک خاصی مبتلا نبوده و همچنین از داروی موضعی برای درمان آفت استفاده نمی کردند، وارد مطالعه شده و از نظر سن، جنس، میزان تحصیلات، محل و تعداد ضایعات آفتی، مدت زمان بروز ضایعه، ترومای اخیر وارد به مخاط دهان، مصرف سیگار، و میزان سوزش و درد قبل از درمان در دو گروه مشابه سازی شدند. یک گروه بصورت تصادفی تحت درمان با دیفن هیدرامین و گروه دیگر تحت درمان با قطره گیاهی عصاره گل سرخ قرار گرفته و شدت درد و سوزش بیماران در روزهای دوم، چهارم و هفتم پس از شروع درمان مقایسه شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون Mann-U-Whitney تحلیل شدند.یافته ها: شدت درد و سوزش در گروه تحت درمان با عصاره گل سرخ در روز های دوم، چهارم، و هفتم پس از درمان، به ترتیب 6.28±1.24، 4.88±1.42، 3.20±1.55 همچنین شدت درد و سوزش در گروه تحت درمان با دیفن هیدرامین در روزهای دوم، چهارم و هفتم پس از درمان به ترتیب 6.42±1.24، 5.04±1.29، 3.4±1.67 بود که اختلاف آماری معناداری با یکدیگر نداشتند. (0.05< P)نتیجه گیری: بنظر می رسد استفاده از دو داروی عصاره گل سرخ و دیفن هیدرامین می تواند تاثیرات درمانی مشابهی بر ضایعات آفتی مخاط دهان داشته باشند، و با توجه به مزایای بیشتر عصاره گل سرخ و کم عارضه بودن آن، استفاده از این دارو جهت بهبود ضایعات آفتی مخاط دهان توصیه می گردد.

سابقه و هدف: هدف از این تحقیق مقایسه اثر آماده سازی کامل کانال ریشه با فایلهای روتاری ProTaper با روش متداول استفاده از فایل های دستی و دریلهای گیتس گلیدن یا GG بر روی ضخامت عاج باقیمانده ریشه و مساحت لومن کانال در ناحیه کرونال با استفاده از CT-SCAN بود.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی تصادفی کنترل شده، تصاویر اولیه کانال های مزیالی 12 دندان مولر اول مندیبل توسط دستگاه Spiral CT-SCAN تهیه و ضخامت عاج در مقاطع 5، 3، 1 میلی متری و همچنین مساحت لومن در این مقاطع مورد بررسی قرار گرفت. نمونه ها به 2 گروه تقسیم شد.در یک گروه کانال MB با سیستم ProTaper و کانل ML به وسیله فایل های دستی و دریل های GG آماده گردید. در گروه دوم برعکس انجام شد. تصاویر بعد از آماده سازی از همان مقاطع تهیه شد. اندازه گیری ها انجام شد. نتایج به دست آمده به وسیله Independent T - test مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: در این بررسی ضخامت عاج باقی مانده در ناحیه خطر (DB / DL) در مقطع 5 میلی متری در کانال های آماده شده با ProTaper به طور معنی داری بیشتر از روش دستی و GG بود. (0.04= P) همچنین اختلاف آماری معنی داری در میزان عاج برداشته شده در مقطع 1 میلی متری در سطوح دیستال (0.025= P) و ناحیه خطر (0.027= P) و در مقطع 3 میلی متری در ناحیه خطر دیده شد. (0.002= P) اختلاف آماری معنی داری در مساحت لومن ایجاد شده به وسیله دو روش دیده نشد. (0.05 < P)نتیجه گیری: سیستم ProTaper نسبت به روش دستی و GG، روشی ایمن تر برای گشاد سازی ناحیه کرونال دندان مولر اول فک پایین با زاویه خمیدگی 10 -35 درجه وبا شعاع خمیدگی تقریبا یکسان است.

سابقه و هدف: لیکن پلان یک بیماری شایع التهابی پوستی- مخاطی است. درمان اصلی لیکن پلان دهانی استفاده موضعی از کورتیکواستروئیدها می باشند. با این حال استفاده طولانی از آن ها می تواند عوارضی داشته باشد و همچنین در مواردی عود و مقاومت به درمان دیده می شود. دو گروه دارویی آنتی اکسیدان ها (Anti-oxidants) و بیولوژیک ها (Biologics) به عنوان درمان جایگزین معرفی شده اند. در این مقاله مروری، کاربرد درمانی این دو دسته در لیکن پلان دهانی مورد بررسی قرار می گیرند.مواد و روش ها: در این مطالعه مروری پس از جستجوی الکترونیکی و بررسی عناوین و چکیده ها 46 مقاله وارد مطالعه حاضر شد.یافته ها: دو دسته آنتی اکسیدان ها و بیولوژیک ها به طور روزافزون در کانون توجه هستند. رتینوئیدها از مدت ها پیش جهت درمان لیکن پلان عرضه شده اند. به طور کلی نتایج نشان دهنده اثر مناسب اغلب آن ها در درمان لیکن پلان دهانی بود. با این حال نیاز به مطالعات بیشتر وجود دارد. بیولوژیک ها اخیرا جهت درمان اختصاصی و هدفمند مورد توجه قرار گرفته اند و می توانند آلترناتیو مناسبی برای کورتیکواستروئیدها باشند. با این حال، هنوز دسته دارویی بیولوژیک در ابتدای راه خود قرار دارد و مطالعات بیشتری جهت بررسی عملکرد آن ها لازم است.نتیجه گیری: به نظر می رسد آنتی اکسیدان ها و بیولوژیک ها می توانند به عنوان درمان آلترناتیو مناسب در لیکن پلان دهانی بکار روند.

سابقه و هدف: تکنیک ساندویچ یکی از روش های متداول در دندانپزشکی است که در آن گلاس آینومر با توجه به مزیت هایی چون آزاد سازی فلوراید و چسبندگی به ساختمان دندان، همراه با ترمیم های کامپوزیت استفاده می شود. هدف از این مطالعه بررسی میزان استحکام باند برشی بین گلاس آینومر نوری و کامپوزیت با استفاده از عوامل اتصال دهنده متفاوت می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی، 60 نمونه گلاس آینومر نوری آماده سازی شد. در گروه اول بدون استفاده از عامل باندینگ ودر دو گروه دیگر بااستفاده ازعوامل باندینگ SE bond و S3 bond kuraray،Japan) رزین کامپوزیت به گلاس آینومر متصل شد. پس ازیک هفته نگهداری نمونه ها داخل آب مقطر در دستگاه انکوباتور با دمای 37.5 درجه سانتی گراد، توسط دستگاه تست یونیورسال، استحکام باند برشی اندازه گیری شد. آنالیز واریانس یک طرفه وآزمون Tukey جهت تحلیل داده هاو مقایسه بین گروه ها استفاده شد.یافته ها: بیشترین میزان استحکام باند مربوط به نمونه های باند شده با عامل باندینگ SE bond معادل 13.09 مگاپاسکال وکمترین مقدار مربوط به گروه کنترل معادل 5.3 مگاپاسکال بود. میزان استحکام باند برشی در سه گروه تفاوت آماری معنا داری داشت. (0.05> P)نتیجه گیری: بیشترین استحکام باند برشی بین گلاس آینومر و کامپوزیت مربوط به عامل باندینگ SE bond بود.بنابراین استفاده از این عامل باندینگ در تکنیک ساندویچ توصیه می شود.

سابقه و هدف: یکی از موارد مهم در درمانهای دندانپزشکی مدیریت زخم بافت نرم است و از آنجایی که شواهد علمی در ارتباط باکاربرد ترکیبات موضعی جهت تسریع در ترمیم موجود است برآن شدیم اثر ترکیب موکوزامین را بر رشد و تکثیر سلولهای محیط کشت فیبروبلاستی قرار دهیم.مواد و روش ها : در این پژوهش تجربی- آزمایشگاهی، اثر دارو بر میزان رشد سلولهای فیبروبلاست انسانی کشت شده بررسی شد، به این منظور سلول های کشت شده در بازه زمانی 48، 72 و 96 ساعته درسه پلیت جداگانه با غلظتهای 0.1% تا 1% از ترکیب موکوزامین در سه تکرار تیمار گردیدند. همچنین به منظور بررسی اثر غلظت های بالای ترکیب موکوزامین، سلول های فیبروبلاست انسانی توسط غلظت های 1 تا 15 درصد از ترکیب موکوزامین در طی 48 ساعت در پلیت های جداگانه و در سه تکرار مورد تیمار واقع شدند. در نهایت میزان چگالی نوری رشد سلول های فیبروبلاست در طول موج 580 نانومتر توسط دستگاه اسپکتروفوتومتری اندازه گیری شد. داده های بدست آمده توسط آزمون تجزیه واریانس یک طرفه و دوطرفه در نرم افزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: ترکیب موکوزامین با ماده موثره اسید هیالورونیک و اسید آمینه در غلظت های کمتر از 1 درصد در ترمیم زخم و رشد سلولهای فیبروبلاستی تاثیری ندارد در عین حال افزایش طول دوره تا 96 ساعت موجب افزایش رشد سلولی و یا چگالی نوری سلولهای فیبروبلاستی گردیده است.نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان داد غلظت های بالای یک درصد اسپری موکوزامین اثر سمیت برروی سلولهای فیبروبلاستی دارد. البته برای تاثیر عملکرد این ترکیب در بهبود ترمیم زخم و رشد سلولهای فیبروبلاستی و کاربرد بالینی آن نیاز به بررسی بافت شناختی و بالینی بیشتری می باشد.

سابقه و هدف: کاربرد موضعی عوامل ضد باکتریایی حاوی کلرهگزیدین، به عنوان یک روش جانبی در کنار درمان استاندارد در بهبود کارایی درمان غیرجراحی بیماری پریودنتال مورد توجه قرار گرفته است. ژل کلرهگزیدینی با پایه زانتان xanthan با نام تجاری CHLO - SITE، نسبت به ژل های قبلی دارای غلظت بیشتری ازکلرهگزیدین است و بصورت آرام وکنترل شده آزاد می شود. تحقیق حاضر با هدف بررسی تاثیر کلینیکی ژل کلرهگزیدین در درمان غیر جراحی پریودنتیت مزمن صورت گرفت.مواد و روش ها: در این کار آزمایی بالینی به شماره (111.4316) شاهددار تصادفی split_ mouth، 40 پاکت پریودنتال مورد بررسی قرار گرفت. کوادرانت های با عمق پاکت بیش از 5 میلی متر به صورت تصادفی در دو گروه مورد و شاهد قرار گرفتند. در هر دو گروه، درمان جرم گیری به همراه تسطیح سطوح ریشه صورت پذیرفت. پس از آن، دو بار به فاصله یک هفته در نواحی مورد، ژل کلرهگزیدین و در نواحی شاهد ژل پلاسبو به صورت زیر لثه ای استعمال شد. شاخص های plaque index (PI)، (PBI) papillary bleeding index، (PD) pocket depth و (CAL) clinical attachment level در دو گروه در ابتدای مطالعه، 1ماه بعد و 3 ماه بعد بررسی و یافته ها با آزمون های Mann-U-whitney و Friedman تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: تحقیق روی 20 نمونه در هر گروه انجام شد. تغییرات شاخص های PBI، CAL و PD در هر دو روش درمانی در زمان های 1 و 3 ماه بعد از درمان نسبت به زمان پایه معنی دار بود، در عین حال، هیچ تفاوت معنی داری از نظر شاخص PI در دو گروه تحت درمان دیده نشد. شاخص های PBI، CAL و PD در نواحی تحت درمان با روش + SRP تزریق ژل پلاسبو و + SRP تزریق ژل کلرهگزیدین در هر یک از زمان های 1 و 3 ماه بین دو گروه از نظر آماری معنی دار نبود. (0.05 < P)نتیجه گیری: بر اساس نتایج تحقیق، کاربرد زیر لثه ای ژل کلرهگزیدین همراه با جرم گیری و صاف کردن سطح ریشه نسبت به درمان استاندارد فاز I در پریودنتیت مزمن متوسط تا شدید، سبب بهبودی بیشتری از نظر پارامترهای بالینی بیماران نشد.