Journal of Kermanshah University of Medical Sciences
Year:2011 | Volume:15 | Issue:-|Papers Count:15

زمینه: مبارزه با اختلال های ناشی از کمبود ید در ایران از دو دهه قبل آغاز شده است. هدف این مطالعه بررسی پایایی کفایت یدرسانی، 17 سال پس از مصرف همگانی نمک یددار در استان کرمانشاه است. روش ها: در یک مطالعه مقطعی در پاییز سال 1386، کودکان 10-8 ساله دبستان های استان کرمانشاه به صورت تصادفی و به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. میزان شیوع گواتر، غلظت ید ادرار و ید موجود در نمک خانوارها با مطالعه سال 1375 و 1380 مورد مقایسه قرار گرفت. یافته ها: در این مطالعه 1200 دانش آموز دختر و پسر بررسی شدند. میزان کلی گواتر 10.8 درصد بود. شیوع گواتر درجه دو در مناطق شهری و روستایی به ترتیب 1 و 0.7 درصد بود. میانه ید ادرار در 120 دانش آموز مورد مطالعه، 129.7 میکروگرم در لیتر بوده و 17.5 درصد ید ادرار کم تر از 50 میکروگرم در لیتر داشتند. 74.6 درصد خانوارهای استان کرمانشاه از نمک یددار تصفیه شده استفاده می کردند و نحوه نگه داری نمک نیز در 71 درصد از خانوارها مناسب بود. نتیجه گیری: شیوع گواتر در استان کرمانشاه پس از 17 سال یدرسانی، کاهش قابل ملاحظه ای پیدا نموده و میانه ید ادرار در مطالعه اخیر مانند مطالعه سال 1375 و  1380بالاتر از 100 میکروگرم در لیتر بوده که بیان گر موفقیت آمیز بودن برنامه مبارزه با کمبود ید و پایش منظم آن در کشور می باشد.

زمینه: ایجاد اتوآنتی بادی بر علیه تیروئید در افراد مبتلا به هپاتیت C که تحت درمان با اینترفرون قرار می گیرند، سال هاست که شناخته شده است. اخیرا تعدادی از پژوهشگران بیان کرده اند که شیوع اختلالات خودایمنی تیروئید در مبتلایان به هپاتیت C، بدون ارتباط با اینترفرون و در همان ابتدای تشخیص بیشتر است. مطالعه پیش رو با هدف بررسی اختلالات خودایمنی تیروئید در بیماران مبتلا به هپاتیت C که هنوز تحت درمان با اینترفرون قرار نگرفته اند و مقایسه آن ها با جمعیت شاهد، طراحی و انجام گردید. روش ها: این مطالعه به صورت مورد- شاهدی انجام شد و در آن 86 بیمار مبتلا به هپاتیت C پیش از درمان با اینترفرون و 86 فرد سالم (فاقد ویروس هپاتیت C) تحت معاینه و آزمایش قرار گرفتند. پرسش نامه ای شامل متغیرهای جمعیت شناختی و متغیرهای بالینی برای هر دو گروه تکمیل گردید. سپس هر دو گروه تحت آزمایشات TSH، FT4، Anti TG و  Anti TPOقرار گرفتند. یافته ها: نتایج حاصل از این مطالعه شامل 13 مورد افزایشAnti TPO ، 5 مورد افزایش Anti TG، 4 مورد هیپوتیروئیدی تحت بالینی، 3 مورد هیپرتیروئیدی تحت بالینی و یک مورد هیپرتیروئیدی بالینی در گروه مورد بود، که نتایج به دست آمده در مقایسه با گروه شاهد تفاوت معناداری نداشت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه می توان گفت که بین هپاتیت C و خودایمنی تیروئید، ارتباط معناداری وجود ندارد.

زمینه: مدل های حیوانی، ابزار بسیار مفیدی برای مطالعه بیماری های پیچیده می باشند. بدین طریق می توان تفاوت های ژنومیک در انسان ها را مطالعه و همچنین تاثیر فاکتورهای محیطی در بروز سرطان را به حداقل رساند. در این پژوهش، تغییرات دو آنتی ژن PCNA و VWF با استفاده از روش ایمنوهیستوشیمی و همچنین سه مارکر سرطانی و دو فاکتور خونی در موش های مبتلا به سرطان القایی اندازه گیری شد. روش ها: با خوراندن 10 mg از ماده کارسینوژنیک DMBA در موش های صحرایی نژاد SD، ایجاد سرطان پستان گردید. بعد از ایجاد تومورها نمونه های توموری برای تست ایمنوهیستوشیمی استفاده شد. همچنین سه مارکر سرطانی و دو فاکتور خونی در نمونه های سرطانی با استفاده کیت های مربوطه و بر طبق دستورالعمل کارخانه های سازنده، اندازه گیری گردید و با استفاده از نرم افزارSPSS ، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: دو آنتی ژن PCNA و VWF در نمونه های توموری در مقایسه با کنترل، واکنش شدیدی از خود نشان دادند. از بین مارکرهای خونی، میزان CA15.3 در مقایسه با کنترل، تفاوت معناداری را نشان داد ((P<0.05.نتیجه گیری: بر اساس یافته های هیستوپاتولوژیکی و ایمنوهیستوشیمی، تومورهای ایجاد شده، شباهت زیادی به تومورهای پستانی با منشا انسانی دارند. اندازه گیری شده در تومورهای القایی در مقایسه با کنترل، تفاوت معناداری را نشان نداد. این نتایج تاکید می نماید که سرطان پستان القایی توسط CA15.3 در موش های صحرایی نژاد SD، مدل مناسبی برای مطالعات زیست شناسی سرطان پستان می باشد.

زمینه: سرطان معده شایع ترین بدخیمی در ایران به شمار می رود. هلیکوباکترپیلوری و برخی اجزای رژیم غذایی از جمله عوامل خطر بروز این بیماری هستند اما بررسی ها روی ارتباط متقابل این دو عامل در دنیا اندک است. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین ابتلا به عفونت هلیکوباکترپیلوری و شدت آن با رژیم غذایی در تبریز طراحی شد.روش ها: این بررسی یک مطالعه مقطعی- توصیفی بود. نمونه ها 86 نفر از افرادی بودند که در مرکز تحقیقات گوارش و کبد تبریز تحت آندوسکوپی فوقانی قرار گرفتند. پرسشنامه حاوی اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه بسامد خوراک برای افراد پر شد و نمونه ای از آنتر برای بررسی پاتولوژیک ارسال گردید. تحلیل داده ها با آزمون های غیرپارامتریک انجام شد. یافته ها: میزان آلودگی به هلیکوباکترپیلوری بر اساس بررسی پاتولوژیک (هماتوکسیلن- ائوزین) 42.6 درصد بود. مثبت بودن عفونت HP با میزان مصرف هفتگی ماهی P=0.007))، فلفل سبز (P=0.01) و آب (P=0.016) ارتباط معکوس و با میزان مصرف هفتگی تن ماهی (P=0.015) و چای (P=0.046) ارتباط مستقیم داشت. شدت عفونت HP با میزان مصرف هفتگی ماهی (P=0.001)، فلفل سبز (P=0.045) و آب (P=0.001) ارتباط معکوس و با میزان مصرف هفتگی تن ماهی (P=0.011) و قند (P=0.044) ارتباط مستقیم داشت. نتیجه گیری: نتایج نشان دهنده احتمال تاثیر برخی مواد غذایی مانند ماهی (به جز تن ماهی)، فلفل سبز و آب بر ابتلا به HP و نیز شدت این عفونت است. با توجه به محدودیت های این مطالعه، برای اثبات یافته ها و دستیابی به جزییات بیشتر، انجام بررسی های جامع تر و دقیق تر ضروری است.

سردبیر محترم کاربرد گندزداها در پاکسازی میوه و سبزیجات یکی از راه های مهم پیشگیری از بیماری ها است. کلر و ترکیبات آن متداول ترین نوع گندزدا می باشد. این ماده کاربرد وسیعی در بهسازی محیط، به ویژه گندزدائی میوه و سبزیجات دارد. علی رغم این واقعیت، مقدار متناسب کلر جهت گندزدائی و زمان تماس با اجرام بیماریزا، غالبا مورد چالش است (1). معیار اثربخشی با استفاده از حاصل ضرب غلظت کلر بر حسب میلی گرم در لیتر محلول در زمان مواجهه برحسب دقیقه که منجر به کمیت عددی شده و درpH های مختلف و دمای معین، برای حذف ژیاردیا لامبلیا به میزان 99.9درصد و برای ویروس ها 99.99 درصد گزارش شده است. به عنوان مثال برای دمای 20 درجه سانتیگراد و pHهای 8-7، حاصل ضرب غلظت کلر در زمان تماس 91-62 تعیین شده است.

زمینه: عوارض همودیالیز در بیماری نارسایی کلیه می تواند اثر مخربی روی کیفیت زندگی این بیماران داشته باشد. از جمله این عوارض شایع، خستگی است. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر تحریک الکتریکی پوستی نقاط طب سوزنی بر خستگی بیماران همودیالیزی انجام شد. روش ها: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی (قبل و بعد) می باشد. جامعه پژوهش شامل کلیه بیماران تحت درمان با همودیالیز مزمن بودند. 45 بیمار با توجه به ویژگی های مورد مطالعه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها فرم مشخصات جمعیت شناختی و پرسشنامه خلاصه شده سنجش خستگی (BFI) بود، که یک بار قبل از مداخله و بعد از 5 جلسه مداخله و در نهایت بعد از جلسه دهم مداخله، در ابتدای جلسات دیالیز تکمیل می شد. مداخله توسط دستگاه آکوهلث با فرکانس 2.5 هرتز به مدت 5 دقیقه در نقاط طب سوزنی هوگو، سانینجیائو و زوسان لی، به طور دوطرفه طی 10 جلسه در 2 ساعت وسط جلسه دیالیز انجام می شد. داده ها با آزمون های مک نمار، ویلکاکسون و T زوجی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: بین میانگین خستگی قبل از مداخله و 5 و 10 جلسه بعد از مداخله به ترتیب با  P<0.0001و  P=0.001تفاوت معناداری وجود داشت. نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان داد که تحریک الکتریکی پوستی نقاط طب سوزنی موجب کاهش خستگی در بیماران تحت درمان همودیالیز مزمن می شود و استفاده از آن توسط پرسنل همودیالیز برای بیماران توصیه می شود.

زمینه: افزایش ضخامت بافت زیرجلدی شکم در زنان چاق، یک فاکتور خطر در بروز عوارض پس از جراحی می باشد. جهت کاهش عوارض زخم، استراتژی های مختلفی به کار گرفته شده است. نخ های بخیه با پوشش آنتی باکتریال از سال ها قبل به منظور کاهش عوارض عفونی زخم ها مورد بررسی قرار گرفته اند. مطالعه حاضر به بررسی اثرات دوختن بافت زیرجلدی با نخ ویکریل با پوشش آنتی باکتریال بر عوارض زخم در زنان چاقی که تحت زایمان سزارین قرار گرفتند پرداخته است. روش ها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی یک سوکور، زنانی که بافت زیرجلدی شکم آن ها بیشتر از 2 سانتی متر بود، به صورت تصادفی در یکی از دو گروه دوختن بافت زیرجلدی با نخ ویکریل با پوشش آنتی باکتریال (133 بیمار) و نخ ویکریل معمولی (131 بیمار) قرار گرفتند. میزان بروز سروما، هماتوما، از هم گسیختگی و عفونت زخم در دو گروه مقایسه شد. یافته ها: دو گروه از نظر سن مادر، سن بارداری، شاخص توده بدنی، ضخامت بافت زیرجلدی و اندیکاسیون های سزارین همسان بودند. در گروه ویکریل با پوشش آنتی باکتریال، میزان بروز عفونت زخم (1.5% در مقابل 6.1%، (P=0.059 نسبت به گروه ویکریل معمولی کاهش یافته بود اما از نظر آماری معنادار نبود ( .(P=0.059اختلاف معناداری در میزان بروز سروما، هماتوم و از هم گسیختگی زخم بین دو گروه دیده نشد. نتیجه گیری: بر اساس یافته های مطالعه حاضر، استفاده از نخ ویکریل با پوشش آنتی باکتریال برای دوختن بافت زیرجلدی در زنان چاق، تاثیری بر کاهش عوارض زخم پس از زایمان های سزارین ندارد و تنها هزینه جراحی را افزایش می دهد.

این مطالعه تحلیلی عوامل مرتبط با تغذیه انحصاری با شیر مادر در مراکز بهداشتی-درمانی شهر کرمانشاه در سال 1386 را بررسی نمود.168 مادر دارای کودک 12-6 ماهه با تغذیه انحصاری و غیرانحصاری بررسی شدند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی– تحلیلی استفاده شد. ابتلا به بیماری های تنفسی و گوارشی در شش ماه اول تولد در شیرخوار در گروه تغذیه انحصاری به طور معناداری کم تر و مدت شیردهی در زایمان قبلی در گروه تغذیه انحصاری بیشتر از گروه تغذیه غیرانحصاری بود. [((OR=5.1، (OR=4)]. جنس شیرخوار، سواد، شغل و سن مادر و زمان شروع شیردهی بین دو گروه تفاوت معنادار آماری نداشت.

زمینه: شکستگی بینی از شایع ترین شکستگی های ناشی از تروما است. معاینه فیزیکی، روش اصلی تشخیص شکستگی بینی است و گرافی در موارد قانونی انجام می شود. سونوگرافی اخیرا به عنوان روشی ساده و غیرتهاجمی در تشخیص شکستگی بینی استفاده می شود، این مطالعه به بررسی ارزش سونوگرافی در تشخیص شکستگی بینی در مقایسه با رادیوگرافی پرداخته است. روش ها: 126 بیمار مشکوک به شکستگی بینی توسط سونوگرافی و رادیوگرافی در مقایسه با معاینه بالینی (استاندارد طلایی)، ارزیابی و نتایج حاصله به روش آماری مقایسه شد. حساسیت، اختصاصیت، ارزش اخباری مثبت و منفی، نسبت شانس مثبت و منفی و صحت همراه با فاصله اطمینان 95 درصد و در نهایت صحت هر دو تست محاسبه شد. یافته ها: از  126بیمار، 111 مورد (88.1%) در ارزیابی بالینی، شکستگی داشته و 15 مورد (11.9%) بدون شکستگی بودند. از 111 مورد شکستگی، 108 مورد در سونوگرافی و 92 مورد در گرافی نیز شکسته گزارش شدند. در تشخیص شکستگی بینی، سونوگرافی حساسیت 96.4 درصد (98.6-91.1)، ویژگی 93.3 درصد (98.8-70.2%) و  96 Accuracyدرصد داشته است. این مقادیر برای گرافی به این قرار بودند: حساسیت81.1 درصد (87.3-72.8%)، ویژگی 86.7 درصد (96.3-62.1) و  82 Accuracyدرصد، بیشترین حساسیت تشخیصی هر دو روش در Dorsum (در سونوگرافی 100% و در گرافی 92.6%) بوده است. بیشترین ویژگی در سونوگرافی در تشخیص شکستگی دیواره خارجی 100 درصد و در گرافی در پل بینی 50 درصد بوده است. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه می توان از سونوگرافی به عنوان یک روش غیر تهاجمی با حساسیت و اختصاصیت بالا در تشخیص شکستگی بینی استفاده کرد.

زمینه: افزایش تعداد سالمندان در سال های اخیر، لزوم مراقبت های صحیح تغذیه ای برای این قشر از جامعه، هرچه بیشتر احساس می گردد. هدف از این مطالعه بررسی وضعیت تغذیه با استفاده از با بیومارکرهای مختلف ارزیابی تغذیه ای در سالمندان شهر کرمانشاه بود. روش ها: جامعه مورد مطالعه شامل سالمندان ساکن در خانه سالمندان شهر کرمانشاه (140 نفر، 76 مرد و 46 زن) بود. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه های جمعیت شناختی، MNA و FFQ جمع آوری گردید. 5 میلی لیتر نمونه خون برای تعیین فاکتورهای هماتولوژی و بیوشیمیایی مانند آلبومین و فریتین اخذ شد. ترکیب بدن با استفاده از دستگاه بیوالکتریک ایمپدانس، تعیین و شد. یافته ها: 46.4 درصد شرکت کنندگان، وضعیت تغذیه ای مناسب داشتند در حالی که 38.7 درصد از سوءتغذیه متوسط و 14.9 درصد از سوءتغذیه شدید رنج می بردند. سوءتغذیه سالمندان با استفاده از شاخص های مختلف مانند BMI، هموگلوبین، آلبومین و فریتین به ترتیب 16.4، 19، 9.8 و 9.4 درصد بود. توده عضلانی و بافت چربی به ترتیب در 23 و 21 درصد افراد مورد مطالعه کم تر از حد طبیعی بود. رابطه مثبت و معنادار بین امتیاز حاصل از MNA و سطح هموگلوبین و هماتوکریت (p<0.05)، توده بدون چربی (p<0.05) و نمایه توده بدنی و دور بازو مشاهد شد (p<0.001).نتیجه گیری: این مطالعه استفاده از MNA به عنوان یک ابزار بررسی وضعیت تغذیه ای سالمندان در ایران را تایید می کند. با توجه به شیوع بالای سوءتغذیه در سالمندان، لزوم و طراحی روش های مداخله ای اصلاح تغذیه ای در خانه های سالمندان پیشنهاد می گردد.

زمینه: قاعدگی دردناک، تقریبا در 50 درصد از خانم های دارای قاعدگی های منظم دیده می شود. در این راستا روش های درمانی متفاوتی مطرح شده و مسلما انتخاب روشی با عوارض جانبی کم تر ترجیح داده می شود. هدف مطالعه حاضر، تعیین تاثیر عصاره گیاه خوشاریزه بر دیسمنوره اولیه بود. روش ها: این کارآزمایی بالینی یک سوکور در دانشجویان دارای دیسمنوره اولیه در دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد انجام شد. تعداد 60 دانشجو به طور تصادفی به دو گروه 30 نفره دریافت کننده عصاره خوشاریزه و دارونما تقسیم شده و گردآوری اطلاعات با ابزار سنجش شدت درد انجام شد. در پایان ماه اول و دوم پس از درمان، شدت درد دو گروه، تعیین و با شرایط قبل از مداخله مقایسه شد. جهت آنالیز اطلاعات از آزمون های تی، کای اسکویر و من ویتنی استفاده شد. یافته ها: میانگین شدت دیسمنوره در مدت دو ماه قبل از تجویز دارو در گروه درمان با خوشاریزه 10.86±34.74 و در گروه دارونما 11.16±35.55 بود که تفاوت معنادار با هم نداشتند. اما پس از درمان، این میانگین در گروه درمان با خوشاریزه 7.33±22.49 و در گروه دارونما 9.91±28.93 بود و تفاوت معنادار بود (.(P<0.001نتیجه گیری: عصاره خوشاریزه و دارونما توانستند در طول درمان، شدت دیسمنوره را کاهش دهند و تاثیر خوشاریزه بیشتر بود. استفاده از عصاره خوشاریزه در درمان دیسمنوره پیشنهاد می گردد.