مجله دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه (بهبود)
سال:1389 | دوره:14 | شماره:3 (پیاپی 47) |تعداد مقالات:18

بعد از ایست قلبی، انجام هرچه سریع تر احیا قلبی - ریوی و مغزی می تواند سبب اهدا زندگی دوباره به مددجو و کاهش اشغال تخت های بخش مراقبـت ویژه شود. بنابراین تعیین میزان عملکرد موفق همکاران درمانی برای دستیابی به اهداف مذکور و تعیین فاصله آن با استاندارد جهانی از اهمیت خاصی برخوردار است. این پژوهش توصیفی به منظور تعیین میزان موفقیت احیا قلبی - ریوی و مغزی در مراکز آموزشی - درمانی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه انجام شد. به این منظور 338 بیمار که در بخش های اورژانس، داخلی، جراحی و ویژه، نیاز به احیا داشتند در مطالعه شرکت داده شدند. ابزار گردآوری داده ها برگ ثبت گزارش پزشکان و تیم پرستاری بود که پس از احیا بیمار توسط آن ها تکمیل می شد. 9 متغیر بررسی شده در این پژوهش شامل علت بروز ایست قلبی، بخش بستری، سن، جنس، مدت احیا قلبی - ریوی، طول مدت حضور تیم احیا بر بالین بیمار، کیفیت همکاری تیم احیا، میزان موفقیت اولیه احیا و در نهایت میزان موفقیت ثانویه بود. این اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان موفقیت اولیه و ثانویه به ترتیب 28.1 و 15.7 درصد بود. 57.4 درصد نمونه ها مرد بودند. میانگین سنی بیماران در دو گروه دارای احیا موفق و ناموفق به ترتیـب 49.1±20.5 و 55.6±20.1 بود. میزان ایست قلبی - تنفسی در مردان 57.4 و در زنان 42.6 درصد بود. میانگین مدت احیا قلبی - ریوی در مردان 33.5±27.3 و در زنان 35.6±16.01 دقیقه بود. در مورد چگونگی همکاری و هماهنگی تیم احیا، 29.3 درصد همکاری عالی و 70.7 درصد همکاری خوب داشتند. هیچ موردی از همکاری متوسط یا ضعیف گزارش نشد. حضور تیم احیا بر بالین بیمار، همگی خوب و کم تر از 4 دقیقه بود. بیشترین علت احیا (%29.6) به علت بیماری قلبی و کم ترین آن (%0.6) بـه دلیل اعمال جراحی بود. بیشترین درصد ایست قلبی (%49.1) در بخش مراقبت های ویژه و کم ترین آن (%0.3) در بخش کانسر اتفاق افتاده بود. در این پژوهش میزان موفقیت نهایی در احیا قلبی - ریوی و مغزی 15.7 درصد بود. این میزان تقریبا با نتایج مطالعات در سایر مراکز آموزشی - درمانی دانشگاهی کشور هم خوانی دارد ولی از استانداردهای جهانی کم تر است.

چنانچه فردی در دوران رشد دچار تشنج شود، اثرات زیانبار آن بیشتر از آن است که در سنین بلوغ به این بیماری مبتلا شود. کیندلینگ، مدل ایجاد صرع مزمن در حیوانات آزمایشگاهی است. در این مدل، اعمال مکرر محرک الکتریکی یا شیمیایی با شدت زیرآستانی، باعث ایجاد فعالیت تشنجی شده و نهایتا منجر به بروز تشنج عمومی می شود. مطالعات آزمایشگاهی قبلی در زمینه اثرات ناشی از تشنج مادر باردار در زندگی پس از تولد نوزاد، مبتنی بر ایجاد کیندلینگ با تزریق داخل قشر مغزی پنی سیلین در دوران بارداری در مدل های حیوانی بوده که روشی تهاجمی و تا حدودی مشکل است. لذا هدف مطالعه مقدماتی حاضر، معرفی یک مدل ساده و کم تر تهاجمی کیندلینگ (بدون القا بیهوشی و انجام عمل جراحی و تزریق داخل مغزی) در موش های صحرایی باردار برای ارزیابی اثرات آن در عملکرد هیپوکامپ توله ها بود. در این مطالعه 48 سر موش صحرایی باردار نژاد ویستار تحت تجویز پنتیلن تترازول (PTZ, i.p.) قرار گرفتند. حیوانات گروه اول که خود شامل سه زیر گروه بودند، از روز اول بارداری به صورت یک روز در میان یکی از دوزهای 35 یا 40 یا 45mg/kg، حیوانات گروه دوم نیز که به سه زیر گروه تقسیم شده بودند، از روز هشتم تا هجدهم هر روزه یکی از دوزهای 40 یا 50 یا 70mg/kg و موش های گروه سوم (شامل دو زیر گروه) فقط در روز سیزدهم بارداری هر 15 دقیقه یکبار (دو تا سه بار) یکی از دوزهای 25 یا 35mg/kg دارو را دریافت نمودند. طول دوره بارداری موش صحرایی 21 روز است لذا کلیه حیوانات، دارو را در روز سیزدهم بارداری دریافت نمودند. این روز در القا صرع تجربی در مادر حایز اهمیت است. همچنین تکثیر نورونی هیپوکامپ جنین در ادامه همین روز می باشد. گروه بندی حیوانات و توالی تجویز دارو با توجه به مطالعات انجام شده در موش های صحرایی نر انتخاب شده بود. بعد از تجویز PTZ، موش ها به مدت30 دقیقه بررسی شده و شدت تشنج در آن ها به روش پنج نمره ای Becker ارزیابی شد. مرحله صفر: بدون پاسخ، مرحله 1: انقباضات عضلات صورت و گوش ها، مرحله 2: پرش های میوکلونیک بدون بلند شدن روی دو پا، مرحله 3: پرش های میوکلونیک و ایستادن روی دو پا، مرحله 4: حملات تونیک - کلونیک و افتادن به پهلو و مرحله 5: افتادن به پشت و حملات تونیک - کلونیک عمومی بود. نتایج نشان داد که تزریق دوزهای پایین PTZ در گروه های 1 و 2 باعث القای کیندلینگ نشد. ولی دوزهای بالای دارو (45 یا 70mg/kg در گروه های 1 و 2 و 35mg/kg در گروه 3) باعث القای کیندلینگ شد. میزان مرگ و میر موش ها در حد غیر قابل قبولی بالا بود (%95 تا انتهای بارداری). بهترین روش برای ایجاد کیندلینگ طبق پروتکل حاضر، که هیچ گونه مرگ و میری ایجاد ننمود، فقط در حیوانات گروه سوم که PTZ را با دوز 25mg/kg دریافت نموده بودند، مشاهده شد. آن ها تشنج نوع تونیک - کلونیک عمومی را بروز داده و زایمان طبیعی با طول دوره بارداری 21 روزه داشتند. توله های آن ها نیز طبیعی و رسیده بودند.

زمینه: یک روش مرسوم سم زدایی، جایگزینی مخدر طولانی اثر به جای مخدر کوتاه اثر و سپس کاهش تدریجی آن است. روش جدیدتر، سم زدایی فوق سریع (UROD= ultra-rapid opioid detoxification) به کمک آنتاگونیست های مخدر تحت بیهوشی عمومی است. درباره نتایج این دو روش، نظرات مختلفی ابراز گردیده است. برای یافتن روش موثرتر، در مطالعه حاضر میزان موفقیت ترک در دو گروه در پیگیری یکساله مقایسه شده است.روش ها: نمونه ها شامل 211 نفر بود که طی سال های 1384 و 1385 برای ترک اعتیاد به صورت خود معرف به مرکز روان پزشکی فارابی کرمانشاه مراجعه کرده بودند. بیماران پس از غربال روان پزشکی و تایید اعتیاد، تحت سم زدایی قرار می گرفتند. تعداد 110 نفر با روش UROD و 101 نفر به روش متادون، سم زدایی شدند. داده ها از پرونده های موجود و نیز طی تماس با بیمار یا بستگان اخذ گردید. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های مجذور کای و تی مستقل انجام شد.یافته ها: در پیگیری یک ساله، عود اعتیاد در گروه UROD، 35.7 درصد و در گروه دیگر 56.4 درصد بود (P=0.002). میانگین سنی بیماران عود یافته گروه UROD (27.95±5.2) نسبت به جمعیت موفق در همان گروه (31.4±7.1 سال) جوان تر بودند (P=0.008).نتیجه گیری: شانس موفقیت سم زدایی و ترک موفق اعتیاد در روش UROD بیشتر است و بیماران جوان تر، احتمال عود بیشتری دارند. پیشنهاد می شود که این دو روش در یک مطالعه آینده نگر با همسان سازی دو گروه از نظر سنی و در نظر داشتن مدت مصرف مخدر مورد مقایسه قرار گیرند.

زمینه: به دلیل نگرانی های ناشی از اثرات ناخوشایند PCB بر محیط زیست، تولید، استفاده و واردات آن در برخی کشورها ممنوع شده است. این ترکیبات بسته به راه ورود، سن، جنس، غلظت و سطح مواجهه، اثرات سو بهداشتی به جا می گذارند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی نقش حلال و پراکسید هیدروژن در تجزیه روغن های آسکارل با استفاده از فرایند فوتولیز به منظور کاهش مواجهه کارگران است.روش ها: راکتور فوتوشیمیایی بشر 500 میلی لیتری با لامپ کم فشار اشعه UV-C با طول موج 254 نانومتر بود. لامپ در داخل بشر به شکل غوطه ور قرار گرفت. pH نمونه ها و دما به طور مداوم پایش شد. آزمایش ها به صورت سه بار تکرار گردید. روغن های آسکارل با استفاده از دستگاه GC/ECD مورد تجزیه قرار گرفت. از نرم افزار SPSS 13.0 برای تجزیه و تحلیل آماری استفاده گردید.یافته ها: میانگین حذف برحسب عدم استفاده و بکارگیری از H2O2 به میزان 10 و20 درصد از حجم کل محلول به ترتیب 41، 75 و 94 درصد بود. میانگین حذف بر حسب نسبت حلال مورد استفاده به روغن آسکارل، به میزان 1:1، 1:2 و 1:3 به ترتیب 61، 75 و 94 درصد بود.نتیجه گیری: با افزایش مقدار ایزواکتان، میزان حلالیت و اهدای الکترون افزایش یافت، لذا موجب افزایش بیشتر کلرزدایی مولکول PCB گردید. میزان تجزیه PCB با افزایش غلظت H2O2 افزایش یافت. فوتولیز در حضور حلال و اکسیدکننده قوی روی ترکیبات PCB منجر به کاهش میزان PCB در روغن می شود.

زمینه: دی اکسید ازت NO2 گازی سمی است که تهدیدی برای سلامتی انسان و محیط زیست به حساب می آید و حذف آن از محیط کار و زندگی ضروری است.روش ها: در این تحقیق زئولیت طبیعی و ایرانی کلینوپتیلولیت برای حذف گاز NO2 مورد آزمایش قرار گرفت. این زئولیت بعد از خرد کردن به دو اندازه 1 و 2 میلی متر در دماهای 420-380°C به مدت 20 دقیقه فعال سازی گردید. گاز NO2 از واکنش مس با اسید نیتریک، حاصل و برای تهیه غلظت های مختلف با مقدار کافی هوا مخلوط گردید. برای انجام این بررسی یک ست آزمایشگاهی تهیه شد که در آن گاز NO2 با غلظت های 20، 30 و 45ppm از میان بستر جاذب زئولیت عبور داده و پارامترهای مختلف موثر بر جذب NO2 شامل غلظت، ارتفاع، قطر بستر، دانه بندی و دمای فعال سازی زئولیت بررسی گردید.یافته ها: توان جذبی این زئولیت برای گاز NO2 در شرایط مختلف از حداقل 0.35 درصد وزنی برای دانه بندی 2mm و غلظت 20ppm گاز تا 1.5 درصد وزنی برای زئولیت با دانه بندی 1mm و غلظت 45ppm متغیر است. دمای فعال سازی 420°C به مدت 20 دقیقه، بهترین نتیجه را برای حذف گاز NO2 نشان داد. توان جذبی زئولیت در دانه بندی 1mm بیشتر از 2mm بود.نتیجه گیری: کاهش پارامترهایی مانند قطر و ارتفاع بستر، توان جذبی زئولیت را کاهش، ولی افزایش غلظت گاز عبوری آن را افزایش داد. با شرایط فعلی، استفاده از این زئولیت در ماسک های تنفسی توصیه نمی شود.

زمینه: وضعیت نامناسب سرویکس یکی از علل نارسایی القای زایمان می باشد. روش های گوناگونی برای القای زایمان وجود دارد که بسته به طول مدت اثربخشی متفاوت است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر درمانی میزوپروستول واژینال و اکسی توسین داخل وریدی در القای زایمان بیماران بستری در بیمارستان امام رضا کرمانشاه انجام شد.روش ها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی، 110 خانم حامله با امتیاز بیشاپ کم تر از 6 بررسی شدند.50 نفر، هر 4 ساعت 25 میکروگرم میزوپروستول واژینال دریافت کردند که تا زایمان فعال یا تا دوز 100 میکروگرم ادامه یافت. در 60 نفر اکسی توسین داخل وریدی با دوز 2.66 میلی واحد در دقیقه شروع شد که تا ماکزیمم دوز 42.5 میلی واحد در دقیقه و یا تا شروع فاز فعال زایمان ادامه یافت. فاصله زمانی القا تا زایمان، عوارض مادری و نوزادی ثبت شدند. آنالیز آماری با آزمون های من ویتنی، مجذور کای و تی انجام شد.یافته ها: بعد از همسان سازی سن مادر، امتیاز بیشاپ، سن حاملگی، گراویدیتی و پاریتی حجم نمونه به تعداد 48 نفر در گروه میزوپروستول و 54 نفر در اکسی توسین کاهش یافت. میانگین فاصله زمانی القا تا زایمان 10.16±3.66 ساعت در گروه میزوپروستول و 8.86±3.65 ساعت در اکسی توسین بود (P=0.121). میزان سزارین درگروه میزوپروستول 18.8 درصد و در اکسی توسین 25.9 درصد بود (P=0.387). میزان بروز عوارض مادری و نوزادی در دو گروه اختلاف معناداری نداشت.نتیجه گیری: به نظر می رسد میزوپروستول واژینال نیز می تواند همانند اکسی توسین برای القای زایمان انتخاب شود.

زمینه: پرخاشگری به عنوان نوعی هیجان خشم، یکی از مهم ترین مشکلات نوجوانان در برقراری رابطه با دیگران است. تحیقیقات نشان داده که به کمک هوش هیجانی می توان هیجان ها را مدیریت نمود. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش هوش هیجانی بر پرخاشگری نوجوانان 17-14 ساله دبیرستانی شهر دیواندره انجام شد.روش ها: مطالعه حاضر به روش آزمایشی و با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. برای این منظور 120 نفر از میان 420 نفر دانش آموز سال اول این مدارس به صورت تصادفی انتخاب شدند و به پرسشنامه پرخاشگری باس و پری که برای جمع آوری اطلاعات در نظر گرفته شده بود، پاسخ گفتند. سپس 30 نفر از دانش آموزان که نمرات بالایی در آزمون پرخاشگری کسب کردند انتخاب و در دو گروه کنترل و آزمایش به صورت تصادفی جایگزین شدند. افراد گروه آزمایش، طی 8 جلسه مورد آموزش هوش هیجانی قرار گرفتند اما گروه کنترل، آموزشی در این رابطه دریافت ننمودند. پس از آن هر دو گروه دوباره به آزمون پرخاشگری پاسخ گفتند. در پایان نیز برای توصیف و تحلیل داده ها از میانگین و انحراف استاندارد و آزمون کوواریانس استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش هوش هیجانی می تواند بر کاهش پرخاشگری تاثیر داشته باشد. آموزش هوش هیجانی بر پرخاشگری فیزیکی، پرخاشگری کلامی و خشم تاثیر داشت، اما خصومت را در دانش آموزان کاهش نداد.نتیجه گیری: به نظر می رسد ارایه دروسی با محتوای آموزش هوش هیجانی در مدارس می تواند تا حد زیادی بر کاهش پرخاشگری کلامی و بدنی و رفتارهای خشن در نوجوانان پسر تاثیر داشته باشد.

زمینه: تجربه زایمانی تروماتیک می تواند مادر را در خطر ایجاد اختلالات پس از زایمان، از جمله اضطراب قرار دهد. هدف پ‍‍ژوهش حاضر تعیین تاثیر مشاوره برنامه ای بر میزان اضطراب پس از زایمان تروماتیک در زنان نخست زا است.روش ها: در یک کارآزمایی بالینی تصادفی،180 مادری که برحسب معیار DSM-IV، زایمان تروماتیک را تجربه کردند، به روش تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل (هر گروه 90 نفر) قرار گرفتند. گروه مداخله توسط ماما، مشاوره تحت برنامه دریافت نمود اما گروه کنترل تنها تحت مراقبت های معمول بود. هر دو گروه 6- 4 هفته و سه ماه بعد، مورد پیگیری قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آمار توصیفی و استنباطی انجام گردید.یافته ها: واحدهای پژوهش در هر دو گروه از نظر متغیرهای جمعیت شناختی، عوارض بارداری و سطح حمایت اجتماعی همگن بودند. به لحاظ میانگین نمره اضطراب، افسردگی و استرس قبل از مداخله، تفاوت آماری معناداری با هم نداشتند (P>0.05). پس از مداخله و در پیگیری دونوبته، بین میانگین نمرات اضطراب 6-4 هفته پس از زایمان (P<0.001) و 3 ماه پس از زایمان (P<0.001) دو گروه مورد بررسی، تفاوت آماری معناداری مشاهده شد.نتیجه گیری: اجرای مشاوره برنامه ای توسط ماما می تواند اثرات قابل توجهی بر کاهش میزان اضطراب زنان پس از زایمان تروماتیک داشته باشد.

زمینه: مداخله های خانوادگی کوتاه مدت ممکن است بر مراقبین خانوادگی بیماران روانی تاثیر مثبتی داشته باشد. هدف از مطالعه حاضر تعیین اثربخشی آموزش خانواده بر میزان افسردگی، اضطراب و استرس مراقبین خانوادگی بیماران روانی بستری در بیمارستان نور شهر اصفهان است.روش ها: مطالعه حاضر نوعی کارآزمایی بالینی تصادفی یک سوکور است که تاثیر یک برنامه آموزش روانی چهار هفته ای را برای یک دوره زمانی سه ماهه بر روی 100 نفر از مراقبین خانوادگی بیماران روانی بستری در بیمارستان نور شهر اصفهان بررسی نمود. افسردگی، اضطراب و استرس مراقبین با استفاده از پرسشنامه DASS (فرم 42 سوالی) تعیین شد.یافته ها: میانگین نمره افسردگی، اضطراب و استرس در گروه آزمون به طور معناداری نسبت به گروه کنترل، در مراقبین خانوادگی بیماران مبتلا به اختلال اسکیزوفرنیا و اختلال خلقی کاهش یافت.نتیجه گیری: برنامه آموزش خانواده به منظور کاهش افسردگی، اضطراب و استرس در مراقبین خانوادگی بیماران روانی موثر بوده و این امر می تواند کیفیت زندگی بیماران و مراقبین را به طور بالقوه ای بهبود و ارتقا بخشد.

زمینه: مختل شدن خواب، مهم ترین مشکلات نوبت کاران است که می تواند عواقب جسمانی و روانی زیادی برای سلامت آن ها در پی داشته باشد. این پژوهش با هدف بررسی کیفیت خواب و ارتباط آن با سلامت عمومی کارکنان نوبت کار در سالن پرس شرکت خودروسازی سایپا انجام شده است.روش ها: در این مطالعه توصیفی - تحلیلی، کارکنان شاغل در سالن پرس شرکت خودروسازی سایپا که در مجموع 196 نفر بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های سلامت عمومی (GHQ-28) و کیفیت خواب پیتزبورگ (PSQI) به صورت مصاحبه در محل کار گردآوری شدند و با آزمون فیشر و مجذور کای، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: بر اساس نتایج این پژوهش، 36.7 درصد کارکنان، وضعیت سلامت عمومی نامطلوب و 50 درصد، کیفیت خواب نامناسب داشتند. آزمون آماری نشان داد بین کیفیت خواب و سلامت عمومی ارتباط معنا دار وجود دارد (p<0.001). با توجه به نوع سیستم نوبت کاری، 50 درصد کارکنان روزکار دایم و 31.4 درصد کارکنان شیفتی، دارای وضعیت سلامت عمومی نامطلوب بودند. همچنین 57.1 درصد کارکنان روزکار دایم و 47.1 درصد کارکنان شیفتی، کیفیت خواب نامناسب داشتند. آزمون آماری، ارتباط معنادار را بین متغیر نوبت کاری با سلامت عمومی (p=0.33) و کیفیت خواب (p=0.75) نشان نداد.نتیجه گیری: از یافته های این تحقیق چنین نتیجه گیری می شود که بهتر است هرگونه برنامه های مداخله ای در جهت پیشگیری یا کاهش مشکلات سلامت عمومی و کیفیت خواب کارکنان، بر کاهش شرایط استرس زایی فیزیکی کار و آموزش اصول بهداشت خواب متمرکز شود.

زمینه: فراوانی دیابت بارداری در نقاط مختلف دنیا بین 14-1 درصد گزارش شده است. با توجه به تفاوت بسیار زیاد در میزان شیوع دیابت بارداری و عوامل خطرساز آن و نبود اطلاعاتی در این خصوص در شهر کرمانشاه، بررسی حاضر با هدف تعین شیوع دیابت حاملگی و عوامل خطرساز آن در شهر کرمانشاه انجام شد.روش ها:در این مطالعه مقطعی از نوع توصیفی - تحلیلی، جامعه مورد مطالعه 1720 زن باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر کرمانشاه بودند. اطلاعات جمعیت شناختی، حاملگی های قبلی، سوابق خانوادگی و نتایج GCT و در صورت انجام، OGTT جمع آوری گردید. داده ها با روش های آماری تک متغیره و چندمتغیره (رگرسیون لجستیک) مورد آنالیز آماری قرار گرفت.یافته ها: شیوع دیابت حاملگی در مطالعه حاضر 3.43 درصد بود. مادران دیابتی، مسن تر و چاق تر از مادران غیردیابتی بودند و بیش از مادران غیردیابتی، سابقه قبلی ابتلا به دیابت بارداری، سابقه خانوادگی دیابت، سابقه سقط، سابقه PCO، سابقه ماکروزومی و سابقه مرده زایی داشتند. در آنالیز چندمتغیره سن، چاقی، سابقه خانوادگی دیابت، حاملگی شکم اول، سابقه دیابت بارداری و سابقه سقط عواملی بودند که به طور معناداری شانس ابتلا به دیابت بارداری را افزایش دادند.نتیجه گیری: میزان شیوع دیابت بارداری در شهر کرمانشاه قابل مقایسه با سایر مطالعات انجام شده در کشور می باشد. کنترل عوامل خطرساز در این خصوص می تواند باعث کاهش میزان بروز دیابت در دوران بارداری گردد.

زمینه: سرطان تخمدان یکی از سرطان های نسبتا شایع در زنان بعد از یائسگی می باشد. در حال حاضر بحث زیادی راجع به درمان ایمنی سرطان تخمدان پیش آمده است و از اینترفرون ها و اینترلوکین 2 به این منظور استفاده شده است. مولکول CTLA-4 مولکولی است که بر سطح لنفوسیت های T بیان می شود و نقش مهمی در هموستاز و تنظیم پاسخ ایمنی ایفا می نماید. ژن مولکول CTLA-4 در موقعیت های +49A/G و -318C/T دارای پلی مورفیسم بوده که در بیان مولکول مذکور تاثیرگذار می باشند.روش ها: در این تحقیق برای بررسی پلی مورفیسم های موقعیت های +49A/G و -318C/T ، ژن مولکول 4 مرتبط با سمیت سلولی لنوفسیت (CTLA-4) T از خون محیطی 73 بیمار مبتلا به سرطان تخمدان و 115 فرد سالم به عنوان گروه کنترل برای استخراج DNA استفاده گردید و پلی مورفیسم های ژن مذکور با روش PCR مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان می دهد فراوانی آلل ها و ژنوتیپ های حاصل از پلی مورفیسم های +49A/G و -318C/T ژن ctla-4 تفاوت معناداری را در افراد مبتلا به سرطان تخمدان و گروه کنترل نشان نمی دهد.نتیجه گیری: بر اساس این تحقیق به نظر می رسد که پلی مورفیسم ژن ctla-4 در ایجاد بیماری نقشی نداشته و در تحقیقات آینده نقش سایر پلی مورفیسم های این ژن را بایستی مورد مطالعه قرار داد.

زمینه: کیست کلدوک یک بیماری مادرزادی مجاری صفراوی است که در ممالک غربی نادر و در آسیا شایع تر است. اکثر موارد گزارش شده تاکنون به صورت موردی بوده است. این بررسی بر روی بیماران بستری شده در یک دوره 18 ساله، باهدف بررسی روش های درمانی به کار رفته و تکمیل و اصلاح روش های جراحی برای کاهش عوارض بیماری انجام شده است.روش ها: مطالعه به صورت گذشته نگر در دو بیمارستان آموزشی درمانی طالقانی و مفید تهران با بررسی پرونده 23 بیمار مبتلا به کیست کلدوک انجام شده و نتایج (توزیع سنی و جنسی، روش های تشخیص و درمان) با استفاده از شاخص های آمار توصیفی ارایه گردیده است.یافته ها: از مجموع بیماران مورد بررسی، 70 درصد مونث و شایع ترین تیپ بیماری (%74) ، تیپ I (ساکولار و فوزیفورم) بوده است، اکثر بیماران بین 5-1 سال سن داشتند (%70)، بیشترین روش تشخیصی، سونوگرافی (%100 موارد) و شایع ترین تظاهر بالینی ایکتر (%70) بوده است. روش درمانی جراحی در 70 درصد موارد، روش کلاسیک و استاندارد بوده و در 30 درصد موارد از روش های جراحی پالیاتیو (درناژ داخلی کیست) استفاده گردید.نتیجه گیری: مطالعه حاضر از حیث زمانی و تعداد موارد، بزرگترین مطالعه در ایران می باشد. یافته های به دست آمده در این بررسی از نظر فراوانی سنی و جنسی، تیپ آناتومیک ضایعه و روش های تشخیصی و درمانی به کار رفته، شبیه سایر مطالعات مشابه در کشورهای دیگر بوده ولی لزوم ترغیب بیشتر همکاران جراح را به کاربرد روش های جراحی استاندارد، برای کاهش بروز عوارض دیررس مشخص می سازد.

زمینه: سیلدنافیل، مهارکننده اختصاصی فسفودی استرازتیپ 5 (PDE) است که به طور رایج در زمان اختلال نعوظ استفاده می شود. این دارو توسط انجمن غذایی و دارویی آمریکا (FDA) برای درمان افزایش فشار خون ریوی نیز تایید شده است. گرچه شواهدی دال بر افزایش انعقادپذیری مرتبط با مصرف مهارکننده فسفودی استرازتیپ 5 وجود ندارد، اما چندین مطالعه اظهار کرده اند که این داروها در بعضی موارد نادر، می توانند باعث حوادث آمبولیک یا ترمبوتیک شریانی و وریدی شوند.گزارش مورد: بیمار آقایی 37 ساله بود که دچار سردرد شدید و تشنج تونیک کلوتیک جنرالیزه شده بود. در معاینه نورولوژیک به غیر ازکاهش سطح هوشیاری، روزانه 100mg  سیلدنافیل را از یک ماه قبل به طور مداوم برای اختلال نعوظ مصرف می کرد. در سی تی اسکن انجام شده، خونریزی کوچکی در لوب فرونتال چپ مشهود بود. با شک به ترمبوز سینوس های وریدی مغز Lumbar puncture انجام شد. فشار مایع مغزی نخاعی بالا، مطرح کننده احتمال ترومبوز سینوس های وریدی مغز بود. MRI مغز نیز وجود ترومبوز را در سینوس ساژیتال فوقانی اثبات کرد.

مطالعه حاضر با هدف مشخص کردن گونه لیشمانیای عامل بیماری سالک با روش RAPD-PCR در بیماران مورد بررسی انجام شد. هفت ایزوله لیشمانیا از بیمارانی که هیچ گونه سابقه مسافرت به مناطق خارج از استان نداشته اند، جداسازی و در محیط NNN کشت شد. پس از تکثیر انبوه لپتومونادها در محیط RPMI 1640، DNA آن ها جدا شده و با روش RAPD-PCR تعیین گونه شدند. مطالعه باندهای به دست آمده نشان داد که گونه عامل بیماری در این افراد Leishmania major می باشد. به نظر می رسد که لیشمانیا ماژور عامل اصلی لیشمانیوز جلدی در استان کرمانشاه باشد.