تداوم تعهد فرد به نظام اجتماعی و اهداف سازمانی ریشه در رضایت از خود، سازمان و جامعه ای دارد که فرد در آن زندگی می کند. نارضایتی شغلی اکثریت اعضای سازمان یا قشر قابل توجهی از افراد، برای هر نظم اجتماعی و عملکرد سازمانی خطرناک است، چرا که تداوم و گسترش آن باعث کمرنگ شدن تعهد افراد نسبت به نظام ارزشی و اهداف نظام و اعتماد آن ها به سایر اعضاء گردیده و چه بسا منشا بسیاری از ناهنجاری های اجتماعی می گردد. بنابراین هدف عمده در این پژوهش، بررسی و شناخت عوامل موثر در نارضایتی شغلی معلّمان و ارایه راهکارهای عملی و مناسب جهت افزایش رضامندی و کارایی آنان است.روش تحقیق تلفیقی از روش های اسنادی و پیمایشی است. جامعه آماری مورد مطالعه 775 نفر از دبیران متوسطه ناحیه یک آموزش و پرورش شهر رشت می باشد که با استفاده از فرمول کوکران 110 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شد. ابزار گردآوری تحقیق پرسشنامه ای حاوی 16 سوال است که ضریب آلفای کرونباخ (جهت سنجش پایایی) برای گویه های مربوط به فرضیه اول تا چهارم به ترتیب (0.64، 0.72، 0.60 و 0.73) بود که حاکی از قابلیت بالای اعتماد به ابزار تحقیق می باشد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از بسته نرم افزاری (SPSS) استفاده شده است. همچنین در آمار توصیفی از فراوانی، درصد، درصد تراکمی و در آمار استنباطی از آزمون (T) برای سنجش گویه های مربوط به فرضیات تحقیق بهره گرفته شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که بین نیازهای ارضا نشده مادی و معنوی، کاهش منزلت اجتماعی، میزان احساس محرومیت، کاهش ارتقای شغلی معلمان و نارضایتی شغلی آن رابطه معناداری وجود دارد.