به منظور شناخت بهتر ارقام انگور برای کاربرد آنها در برنامه های اصلاحی آینده و بررسی برخی خصوصیات مورفولوژیکی میوه و بذر 11 رقم انگور در کلکسیون مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی در سال 90-1388، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار به مرحله اجرا درآمد. با استفاده از تجزیه کلاستر طبقه بندی و تفکیک ارقام مشابه در فاصله اقلیدسی 20 به 3 گروه صورت گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین وزن، حجم و قطر میوه انگور به ترتیب با میانگین 5.15 گرم، 4.8 سانتی متر مکعب و 1.95 سانتی متر برای رقم سمرقندی لطف آباد و کمترین میزان با 1.1 گرم، 0.91 سانتی متر مکعب و 0.91 سانتی متر برای رقم دیزماری رضائیه مشاهده شد. رقم مقنائی مشهد بیشترین (2.64 سانتی متر) و رقم دیزماری رضائیه کمترین (1.1 سانتی متر) طول حبه را داشتند. همچنین بیشترین وزن دانه برای رقم عسگری بیرجند (74 میلی گرم) و کمترین آن برای رقم سبزه درگزی (18 میلی گرم) بدست آمد. حداکثر تعداد دانه در هر میوه در رقم سمرقندی لطف آباد (3.38 عدد) و حداقل تعداد آن در رقم پشت گل مشهد (1.44 عدد) مشاهده شد. نتایج همبستگی ساده صفات، وجود همبستگی مثبت و منفی معنی داری را بین برخی صفات مهم عملکرد انگور نشان داد. وزن میوه با طول و عرض و حجم آن یک رابطه مثبت و معنی داری را در سطح 1 درصد نشان داد. به طور کلی چنین به نظر می رسد که صفات مربوط به اندازه میوه به خوبی قادر به تفکیک و تمایز ارقام انگور بودند.