مطالعات زبان و ترجمه (دانشکده ادبیات و علوم انسانی مشهد)
سال:1389 | دوره:42 | شماره:1 |تعداد مقالات:7

نتایج بسیاری از تحقیقات حاکی از آن است که هوش هیجانی (EQ) بیش از ضریب هوشی (IQ) می تواند در موفقیت زندگی و تحصیلی نقش ایفا کند (گلمن، 1995). از این رو چگونگی ارتقای سواد هوش هیجانی مورد توجه بسیاری از محققان در این حوزه قرار گرفته است. از میان رویکردهای مختلف برای افزایش این هوش به نظر می رسد کلاس های زبان انگلیسی با توجه به ماهیتشان قادر به انجام این مهم باشند. پژوهش حاضر در صدد بررسی تاثیر و نقش کلاس های آموزش زبان انگلیسی بر افزایش هوش هیجانی و سازه های مربوط به آن برآمده است. بدین منظور دو گروه کنترل به ترتیب از دبیرستان ها و موسسات زبان انتخاب گردیدند. پرسش نامه هوش هیجانی (بار-آن، 1996) در ابتدا و انتهای یک دوره شش ماهه به زبان آموزان داده شد. نتایج تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تی نشان داد که هوش هیجانی و زیر سازه های «درون فردی»، «میان فردی» و «کنترل استرس» در موسسات زبان نسبت به دبیرستان ها افزایش چشمگیر داشته است. در پایان، در این راستا پیشنهاداتی ارایه گردیده است.

دن کیشوت به عقیده بسیاری از محققان نخستین رمان یا به عبارت دقیق تر نخستین رمان مدرن است. متفکران و نویسندگانی چون باختین، فوکو و فوئنتس با بررسی رابطه زبانی این رمان با جهان فلسفی آن هر کدام به نوعی به این مساله پرداخته اند. در این مقاله پس از بررسی پاره ای از ویژگی های زبانی همچون بازی با اسامی خاص، اشتباهات زبانی سانکو پانزا، مشاجرات بر سر زبان صحیح بین دن کیشوت و سانکو، به کارگیری از اصطلاحات و بالاخره استفاده از لهجه های مختلف که به بعد بخشیدن به زبان و ارایه تفاسیر مختلف از حقیقت در این رمان انجامیده است، به طرح این مساله پرداخته ایم که در مهمترین ترجمه این اثر یعنی ترجمه محمد قاضی، مترجم تا چه حد در حفظ چندصدایی و پرسپکتیویسم زبانی موفق بوده است.

هدف این پژوهش بررسی ویژگی های سبک تاریخ نگاری بیهقی در چارچوب نظریه هوش داستانی است. هوش داستانی (رندال، 1999) عبارت است از مجموعه توانایی های درک و بازتولید ساختارهای روایی. به عقیده پژوهشگران، می توان با استفاده از قابلیت تحلیلی این نظریه ویژگی های تاریخ نگاشتی تاریخ بیهقی را که تاکنون بررسی نشده است، مورد واکاوی قرار داد. بررسی های انجام شده نشان می دهد که بیهقی با بهره گیری از توانایی های پیرنگ پردازی، شخصیت پردازی، روایت پردازی و ژانرپردازی، سال ها پیش از ارایه نظریات تاریخ تحلیلی توسط متفکران غربی، بسیاری از اصول مورد توجه آنان را به شکلی ماهرانه مد نظر داشته است. وی با تاثیرپذیری از فراروایت های فرهنگ ایرانی-اسلامی اثری منسجم و هماهنگ با دیگر مولفه های تمدن برآمده از این فرهنگ ایجاد کرده است. در پایان، ظرفیت های ساختاری مطالعات روایت شناختی در ایجاد پیوندهای تحلیلی میان ادبیات فارسی و اصول تاریخ نگاری علمی و بومی سازی نظریه های روایت شناختی مورد بحث قرار می گیرد.

تی. اس. الیوت از جمله نمایشنامه نویسان منظوم محسوب می شود که با برگزیدن زبان نظم در نمایشنامه هایش سعی در پیمودن راهی جدا از سایر نمایشنامه نویسان داشته است. از میان آثاری که الیوت خلق کرده است، تعداد معدودی موفق بوده اند و بسیاری از منتقدان هم روش او را در نمایشنامه نویسی نمی پسندند، اما الیوت توانسته است با استفاده از زبان نظم و در برخی موارد با ترکیب نظم و نثر شخصیتهایی بیافریند که در نوع خود منحصر به فرداند. مقاله حاضر شخصیت را در نمایشنامه های منظوم الیوت بررسی و انواع آنها را پس از دسته بندی ارایه می کند. این مقاله سپس هدف الیوت را از ارایه خاص این نوع شخصیت روشن می سازد.

این پژوهش کشش سازه ای را به عنوان نشانه ای برای ناحیه برجستگی و مرزهای نوایی مورد بررسی قرار می دهد. از دو آزمایش انجام شده، اولی تاثیر تکیه تقابلی را بر دیرش هجا، واکه و همخوان مورد مطالعه قرار می دهد. آزمایش دوم تاثیر انواع جمله و چهار مقوله مرزی را بر دیرش هجا، واکه و همخوان بررسی می کند. پنج گویشور تحصیل کرده زبان فارسی سه واژه با سه هجای CV را که شامل هجای مورد بررسی می باشند تولید کردند. واژه های کلیدی در جملات حامل با چهار حالت کانونی در آزمایش اول و در چهار مقوله مرزی و سه نوع جمله در آزمایش دوم تولید شدند. نتایج آزمایش اول نشان داد که هجای با تکیه کانونی، کشش بیشتری نسبت به بقیه حالت ها دارد. علاوه بر این در حالت کانونی تاثیرات کششی پیشرو در واژه مشاهده می شد. از نتایج اصلی آزمایش دوم تاثیرات کششی مرز پایان واژه و تاثیر معنادار نوع جمله و مقوله های مرزی بر دیرش هجا، واکه و همخوان می باشد. در پایان نتایج آزمایش ها با نتایج بررسی های انجام شده در زبان انگلیسی مقایسه شده است.

مقاله حاضر به بررسی «گونه کاربردی» زبان نوشتاری در وسایل نقلیه برون شهری می پردازد. از ویژگی های برجسته این گونه زبانی می توان به اختصار و ایجاز، محتوای شغلی، محاوره محور بودن و عامیانه گرایی و تقدیر باوری اشاره کرد. پس از مشخص کردن ویژگی های نقشی بارز این گونه کاربردی، به تطابق نقش های زبانی آن بر اساس نقش های هفت گانه زبان که هلیدی (1973) شناسایی کرده است، پرداخته شد. نتایج این پژوهش نشان داد که گونه کاربردی مورد استفاده در وسایل نقلیه برون شهری، به عنوان یکی از تنوعات زبانی (زبان فارسی)، از نظر نقشی قابل انطباق با نقش های هفت گانه زبان است و قابلیت بازتاب دادن تمامی این نقش های اجتماعی زبان را دارد.

رابطه بین زبان و فرهنگ از دیرباز توجه زبان شناسان (مانند ساپیر و ورف) و مردم شناسان (مانند مالینوفسکی) را به خود معطوف داشته است. اما رویکرد میان فرهنگی جهت بررسی رابطه بین زبان و فرهنگ حوزه ای نسبتا جدید در سنت زبان شناسی محسوب می شود. مطالعه حاضر با اتخاذ رویکردی میان فرهنگی تلاش دارد تا رابطه تنگاتنگ بین کاربرد زبان و مفاهیم فرهنگی مرتبط با آن را در کاربرد زبان انگلیسی توسط فارسی زبانان نشان دهد. در واقع، چنین بررسی ای نشان خواهد داد که اولا کاربرد زبان را نمی توان جدا از بافت فرهنگی آن در نظر گرفت زیرا بسیاری از ابعاد کاربرد زبان با مفاهیم فرهنگی یک جامعه پیوند دارد. ثانیا، مطالعه حاضر نشان خواهد داد که کاربرد زبان انگلیسی بدون توجه به ابعاد کاربرد شناختی و فرهنگی آن نه تنها موجب عدم برقراری ارتباط صحیح بین کاربران انگلیسی و فارسی زبان می شود، بلکه بعضی از سوء تفاهمات میان فرهنگی را به وجود می آورد که ممکن است موجب ایجاد نگرش منفی توسط زبان دانان انگلیسی نسبت به فارسی زبانان گردد. در این راستا نحوه کاربرد اصطلاحات خطابی، شیوه درخواست و کاربرد مفاهیم مذهبی توسط فارسی زبانان در بافت انگلیسی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.