فیزیولوژی و تکوین جانوری (علوم زیستی)
سال:1397 | دوره:11 | شماره:4 (پیاپی 43) |تعداد مقالات:9

زمینه وهدف: رتینوئیک اسیدها به عنوان تنظیم کننده های مهم رشد و تمایز سلولی شناخته شده و برای فرآیند طبیعی تولید مثلی در جنس نر و ماده ضروری می باشند. تحقیق حاضر به منظور بررسی اثرات رتینوئیک اسید برروی بافت تخمدان و اوویداکت موش های ماده بالغ BALB/c انجام شد. روش کار: در این مطالعه پس از مشخص شدن دوز مناسب رتینوئیک اسید، تزریق طی30 روز به صورت درون صفاقی(IP) بر روی 75 موش ماده بالغ BALB/c با انتخاب دوزهای15(گروه اول)، 25(گروه دوم) و kg. b. w / mg35(گروه سوم)، گروه کنترل(عدم تزریق) و شم(تزریق آب مقطر) صورت گرفت. برای مقایسه گروه ها از آنالیز ANOVA و سپس آزموندانکن استفاده و سطح معنی داری(05/0P<) و(001/0P<) در نظرگرفته شد. یافته ها: در طی بررسی های ماکروسکوپی در هر سه دوز تزریقی کاهش معنی دار(001/0P<) وزن و در بررسی های میکروسکوپی کاهش معنی دار قطر کوچک و بزرگ تخمدان، تعداد فولیکول های گراف و جسم زرد(001/0P<)، (05/0 P<) مشاهده شد. درحالی که افزایش معنی داری فولیکول های تخریبی و زوناپلوسیدا چین خورده(05/0P<)، (001/0 P<) و کاهش قطر اوویداکت نسبت به گروه کنترل نیز مشاهده گردید، که البته این کاهش معنی دار نبود. نتیجهگیری: به طورکلی می توان این طور نتیجه گرفت که رتینوئیک اسید اثر تخریبی بر روی بافت تخمدان و اوویداکت موش سوری ماده داشته است.

زمینه و هدف: خانواده کپور ماهیان پرورشی شامل گونه های کپور معمولی، کپور علفخوار یا آمور، کپور نقره ای یا فیتوفاگ و کپورسرگنده می باشد. این مطالعه به منظور تاثیر کمپوست مصرفی قارچ دکمه ای به عنوان یک جایگزین و کود شیمیایی بر ساختار بافتی روده چهار گونه ماهی کپور پرورشی گرمابی انجام گرفته است. روش کار: برای این منظور بچه ماهیان یک ماهه با میانگین وزنی28/1± 6/69 گرم به مدت دو ماه در شش استخر یک هکتاری توسط کمپوست مصرقی قارچ دکمه ای و کود های شیمیایی در شرکت پرورش ماهیان گرمابی شهید احمدیان خرمشهر پرورش داده شدند. گروه شاهد طی مدت پرورش توسط کودهای شیمیایی و گروه تیمار نیز توسط کمپوست مصرفی قارچ دکمه ای تغذیه گردیدند. پس از پایان دوره زمانی مقرر و زیست سنجی، نمونه های بافتی به اندازه 5 میلی متر از قسمت ابتدایی، میانی و انتهایی روده برداشته و پس از تهیه مقاطع بافتی و رنگ آمیزی هماتوکسیلین-ائوزین به وسیله میکروسکوپ نوری مجهز به لنز داینولیت مورد مطالعه قرار گرفتند. یافته ها: نتایج حاکی از افزایش تعداد سلول های موکوسی درکپور معمولی و کپور نقره ای در گروه تیمار، افزایش ضخامت اپی تلیوم در کپور سرگنده در گروه شاهد، افزایش ضخامت لایه عضلانی درکپور علفخوار و کپور نقره ای در گروه شاهد و افزایش طول پرز در کپور سرگنده و کپور نقره ای در گروه تیمار با کمپوست مصرفی قارچ دکمه ای بود(05/0 >p). نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه می توان گزارش نمود که استفاده از کمپوست مصرفی قارچ دکمه ای نسبت به کودهای شیمیایی دارای تاثیرات مثبت در قسمت های مختلف بافت روده در اکثر گونه های پرورشی گرمابی بوده زیرا ترکیبات موجود در آن باعث هماوری و دریافت آسان مواد غذایی در موجودات مورد مطالعه بوده است. بدین منظورکمپوست می تواند به عنوان یک جایگزین مناسب جهت غنی سازی دراستخرهای پرورش ماهیان گرمابی باشد.

زمینه و هدف: باکتری های غیر بیماری زای تولیدکننده ی اسیدلاکتیک نقش مهمی در فلور میکروبی روده حیوان میزبان داشته و با تاثیر گذاری بر مجرای گوارشی، کاهش pH و ارتقا ایمنی سبب بهبود عملکرد ماهی می شوند. به منظور مطالعه اثرات فیزیولوژیکی تغذیه باکتری Pediococcus acidilactici برماهی قزل آلای رنگین کمان آزمایش زیر انجام گرفت. روش کار: تعداد 96 ماهی قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزن اولیه 60 گرم در یک طرح کاملاً تصادفی به 6 وان پلی اتیلنی اختصاص یافتند و به مدت هشت هفته با دو جیره غذایی شامل شاهد و جیره آزمایشی دارای پدیوکوکوس اسید لاکتیسی به مقدار 109CFU در کیلوگرم جیره در سه وعده در حد اشتهای ظاهری تغذیه شدند. عملکرد رشد، وزن نهایی، وزن نسبی لاشه و کبد و فراسنجه های خونی و هماتولوژیکی و نیز هیستوپاتولوژی روده ماهی ها در پایان آزمایش ارزیابی گردید. یافته ها: افزودن باکتری Pediococcus acidilactici به عنوان پروبیوتیک به جیره ی غذایی اثری بر افزایش وزن، ضریب تبدیل خوراک، وزن نهایی، شاخص وضعیت، وزن نسبی لاشه و کبد ماهی ها نداشت اما درصد تلفات ماهی ها را کاهش معنی دار داد(05/0>P). تعداد گلبول های سفید و درصد نوتروفیل خون ماهی ها و نیز عرض پرزهای روده با تغذیه باکتریPediococcus acidilactici افزایش معنی دار یافت(05/0>P). نتیجه گیری: افزودن پروبیوتیک Pediococcus acidilactici به جیره غذایی سبب بهبود ایمنی و بقا ماهی قزل آلای رنگین کمان در دوره رشد می گردد.

زمینه و هدف: با توجه به عوارض جانبی داروهای شیمیایی، در سال های اخیر استفاده از داروهای گیاهی و ترکیبات آن ها در ماهیان بسیار مورد توجه قرار گرفته است. در بررسی حاضر وضعیت بیهوش کنندگی یوجینول در ماهیان جوان و مولد کلمه خزری (Rutilus caspicus) مورد مطالعه قرار گرفته است روش کار: به این منظور تعداد 120 عدد ماهی کلمه جوان با میانگین وزنی 1/3± 4/10 گرم و تعداد 90 عدد ماهی کلمه مولد با میانگین وزنی 4/4± 5/60 گرم تهیه گردید. وضعیت بیهوشی و ریکاوری برای هر کدام از گروه های ماهیان کلمه انگشت قد و ماهیان مولد در غلظت های مختلف 10، 20، 40، 80 و 100 میلی گرم/لیتر(ppm) بررسی شد. برای بررسی اثرات جانبی دارو، بافت شناسی کلیه و آبشش در ماهیانی که با 100 میلی گرم/لیتر یوجینول بیهوش شدند صورت گرفت. یافته ها: بر اساس نتایج یوجینول در غلظت های 40 تا 100 میلی گرم/ لیتر قادر به بیهوشی ماهیان مولد در کمتر از 3 دقیقه می باشد، در حالی که ماهیان انگشت قد در رنج 10 تا 100 میلی گرم/ لیتر یوجینول در کمتر از 3 دقیقه بیهوش می شوند. در تمامی غلظت های مورد مطالعه زمان بازگشت از بیهوشی در ماهیان انگشت قد و مولد کمتر از 5 دقیقه ثبت گردید. در بافت شناسی آبشش ماهیان انگشت قدی که با 100 میلی گرم در لیتر یوجینول بیهوش شدند جداشدگی اپی تلیوم لاملاهای ثانویه تنها عارضه یافت شده بوده است، هم چنین هیچ عارضه بافتی نیز در کلیه ماهیان مورد بررسی مشاهده نگردید. نتیجه گیری: بر اساس بررسی حاضر یوجینول می تواند به عنوان یک داروی بیهوشی ایمن در غلظت های 40 تا 100 ppm در ماهی کلمه خزری به کار گرفته شود.

زمینه و هدف: فلوکستین یک مهارکننده انتخابیبازجذب سرتونین(SSRI)است که به عنوان اولین خط دارویی برای درمان افسردگی و بسیاری از ناهنجاری های عصبی-روانی دیگر استفاده می شود. این دارو باعث اختلال در میزان آنزیم های کبد شده و هم چنین باعث آسیب بافتی می گردد. دراین مطالعه، اثر حفاظتی عصاره آبی-الکلی اسفناج بر تغییرات تست های عملکرد و بافت شناسی کبد به دنبال مصرف فلوکستین در موش صحرایی نر بالغ مورد بررسی قرار گرفت. روش کار: در این مطالعه تجربی، 50 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار به 5 گروه 10 تایی به صورت زیر تقسیم شدند: گروه کنترل بدون هیچ تیمار دارویی، گروه شاهد مثبت تیمار شده با mg/kg bw 120فلوکستین، گروه شاهد منفی تیمار شده با mg/kg200 عصاره آبی-الکلی اسفناج و گروه تجربی1 و گروه تجربی 2 که به ترتیبmg/kg100 و mg/kg 200 عصاره آبی-الکلی اسفناج و سپس mg/kg bw 120فلوکستین را به مدت 21 روز دریافت کردند. در پایان دوره آزمایش، از نمونه های خونی آماده شده برای اندازه گیری غلظت سرمی آنزیم های ALT، AST، ALP، GGT و هم چنین توتال بیلی روبین، آلبومین و پروتئین تام استفاده شد. در پایان دوره آزمایش در قسمت شکمی حیوان، کبد را به طور کامل جدا کرده، پس از توزین کبد، آن ها را درون ظرف درب دار حاوی فرمالین10% قرار داده تا زمانی که نمونه ها تثبیت و آماده مقطع گیری شوند. یافته ها: در مقایسه با گروه های کنترل و شاهد منفی، گروه دریافت کننده فلوکستین به تنهایی باعث افزایش در غلظت سرمی ALT، AST، ALP، GGT، توتال بیلی روبین و کاهش غلظت سرمی آلبومین و پروتئین تام شد. مصرف عصاره اسفناج به تنهایی تغییر قابل ملاحظه ای بر غلظت سرمی ALT، AST، ALP، GGT، توتال بیلی روبین، آلبومین و پروتئین تام در مقایسه با گروه کنترل نداشت در حالی که گروه های دریافت کننده عصاره، مسمومیت کبدی ناشی از فلوکستین را کاهش داد. در مقایسه با گروه های کنترل و شاهد منفی، گروه دریافت کننده فلوکستین به تنهایی باعث آسیب سلولی در بافت کبد شد. مصرف عصاره اسفناج به تنهایی تغییر قابل ملاحظه ای بر روی بافت کبد در مقایسه با گروه کنترل نداشت در حالی که گروه های دریافت کننده عصاره، مسمومیت کبدی ناشی از فلوکستین را کاهش داد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد عصاره اسفناج اثر حفاظتی در برابر عوارض جانبی فلوکستین بر روی کبد دارد و باعث بهبود عملکرد کبد و رفع آسیب های بافتی کبد می شود.

زمینه و هدف: MS یک بیماری خود ایمنی می باشد که در جوانان شیوع بالایی دارد. گیاه خرفه دارای مواد مفیدی مثل عناصرمعدنی، انتقال دهنده های عصبی، اسیدهای ارگانیک و ترکیبات ضد التهابی و آنتی اکسیدانی می باشد. لذا در این مطالعه اثر محافظتی آن بر روی برخی از شاخص های التهابی، رت های مبتلا به MS مورد مطالعه قرارگرفت. روش کار: در این مطالعه از 18 سر رت ماده لویس(200-180گرم) استفاده شد که در 12 سر از آن ها EAE القا شد. عصاره گیاه خرفه با دوز mg/kg 400( از طریق درون صفاقی) به مدت 10روز جهت درمان به گروه تیماری تزریق شد. در انتها با بررسی فاکتورهای التهابیCRP, TNF-α ، آنزیم های کبدی، نیترات و کنترل شرایط کلینیکی مورد ارزیابی قرار گرفت. بررسی های آماری با استفاده از روش ANOVE مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: درمان رت های مبتلا به EAE با عصاره گیاه خرفه، کاهش معنی داری در سطح سرمی, CRP, TNF-α آنزیم های کبدی، نیترات و کنترل شرایط کلینیکی نشان داد(05/0>P). نتیجه گیری: باتوجه به خواص ضد التهابی گیاه خرفه درمان با آن می تواند شاخص های التهابی در رت های مبتلا به EAE را کاهش دهد.

زمینه و هدف: ویتامین ها ترکیبات آلی هستند، که اهمیت حیاتی برای ماهیان داشته و کمبود آن ها باعث اختلالات شدیدی در بدن ماهی می گردد و از آن جا که ماهی ویتامین را فقط از طریق غذا جذب می نماید لذا در این تحقیق به بررسی اثر سطوح مختلف ویتامین های C و E بر فاکتورهای خونی و ایمنی ماهی کپور انجام پذیرفت. روش کار: تحقیق جاری با 9 جیره غذایی شامل ترکیبی از 0، 200 و 400 میلی گرم در کیلوگرم ویتامین C و 0، 200 و 400 میلی گرم در کیلوگرم ویتامین E به مدت 6 هفته انجام پذیرفت. در پایان بررسی خون گیری از ماهیان با استفاده از قطع ورید ساقه دمی انجام و اندازه گیری فاکتورهای خونی، آنزیمی و ایمنی در آزمایشگاه خون شناسی انجام پذیرفت. یافته ها: نتایج آنالیز خون نشان داد که از نظر آماری بین گروه های مورد بررسی از نظر میزان گلبول قرمز، هموگلوبین، هماتوکریت، لنفوسیت، مونوسیت، ائوزینوفیل، نوتروفیل، MCH و MCV اختلاف معنی دار آماری مشاهده می گردد(05/0P<). از لحاظ میزانMCHC بین گروه ها اختلاف معنی دارآماری مشاهده نمی گردد(05/0P>). با افزودن ویتامین های C و E از میزان شاخص های آنزیمی لاکتات دهیدروژناز، آلانین آمینو ترانسفراز، آسپارات آمینو ترانسفراز و آلکالین فسفاتازکاسته و میزان فعالیت لایزوزیم، کمپلمان 50(ACH50) و IGM بیشتر می گردد. نتایج بررسی نشان داد که در اکثر شاخص های مورد بررسی میزان 400 میلی گرم در کیلوگرم غذا ویتامین Cو E باعث بهبود عملکرد می گردد. نتیجه گیری: افزودن مقادیر مختلف ویتامین های Cو E باعث افزایش فاکتورهای خونی و بهبود عملکرد سیستم ایمنی می گردد.

زمینه و هدف: پربیوتیک ها ترکیب غذایی غیر قابل هضمی هستند که از طریق تحریک انتخابی، رشد و فعال کردن یک یا تعداد محددی از باکتری های موجود در روده اثرات سودمندی بر روی میزبان داشته و می تواند سلامتی میزبان را بهبود بخشد. برایارزیابیمیزانسمیتآلاینده هایمحیطیشاخص هایفیزیولوژیکیمتفاوتیدرماهی هاوجودداردکهازجملهآن هابافت شناسیاست. روش کار: در این تحقیق 147 قطعه ماهی کپور معمولی به مدت دو هفته جهت سازگاری با شرایط محیطی آکواریوم، نگهداری شدند. LC50/96h برای سم ورتیمک(ورتمیک) 243/1 محاسبه گردید که براساس آن سه غلظت کشنده ppm2، ppm3، ppm6 برای این بررسی در نظر گرفته شد. اضافه کردن پربیوتیک ایزومالتو الیگوساکارید به غذا با روش اسپری کردن به میزان g/kg1 صورت گرفت. طی دوره تحت تأثیر قرار دادن ماهیان در معرض پربیوتیک ایزومالتو الیگوساکارید و سم ورتیمک، ماهیان توسط 220 میلی گرم بر لیتر محلول بیهوش کننده گل میخک به سرعت بیهوش شده و بافت کبد، آبشش آن ها برای مطالعات بافت شناسی جدا گردید. یافته ها: نتایج نشان داد تیمارهایی که بعد از القای پربیوتیک در معرض سم ورتیمک قرار گرفتند عارضه های بافتی شامل از بین رفتن سلول های کبدی، پرخونی، نکروز و کاریولیز هسته در بافت کبد و عارضه های هایپرپلازی تیغه اولیه، پرخونی، نکروز، چسبندگی تیغه های ثانویه، در بافت آبشش مشاهده شد که عارضه ها به ترتیب در غلظت ppm6، ppm 3 و ppm 2بیشترین اثر تخریب را در بافت کبد و آبشش نشان دادند. نتیجه گیری: پربیوتیک ایزومالتو الیگوساکارید نتوانست از میزان عارضه های ناشی از آسیب بافتی سم ورتیمک در بافت کبد و آبشش ماهی کپور بکاهد.