راهور
سال:1390 | دوره:8 | شماره:13 |تعداد مقالات:7

در اکثر کریدورهای پرتردد آزادراهی به علت حرکت بسیار زیاد کامیون ها و وسایل نقلیه سنگین، شاهد بروز تصادفات زیادی هستیم. در نتیجه بررسی جداسازی یا ایجاد محدودیت عبور برای وسایل نقلیه سنگین از وسایل نقلیه سواری به منظور کاهش برهم کنش آنها، با استفاده از تکنیک خطوط ویژه یا محدودیت خط برای وسایل نقلیه سنگین ضروری می نماید. در این تحقیق به بررسی وجود یا عدم وجود محدودیت خط در آزادراه های ایران و مقایسه این دو حالت پرداخته خواهد شد. در همین راستا برای مقایسه سناریوها از نرم افزار شبیه سازی ترافیک VISSIM استفاده شد و برای مطالعه موردی نیز محدوده ای از مسیر آزادراه تهران - قم مورد استفاده قرار گرفت. بعد از مدل کردن محدوده مورد مطالعه، برای اینکه مدل ایجاد شده بیشترین سازگاری را با وضع موجود داشته باشد، آن را کالیبره کرده و اعتبارسنجی آن را مورد بررسی قرار می دهیم. سپس با تغییر دادن پارامترهای موثر به ایجاد سناریوهای متفاوت با مرکزیت وجود یا عدم وجود محدودیت خط برای وسایل نقلیه سنگین پرداخته و سپس هر کدام از سناریوها، به طور مجزا مدل شده و بعد از اجرای نرم افزار، خروجی ها مورد بررسی قرار می گیرد. در انتها نیز سناریوها بر اساس عملکرد ترافیک با هم مقایسه شده و مزایا و معایب این استراتژی برای به کارگیری در کشورمان مورد بررسی قرار گرفت. برای این مطالعه وجود محدودیت خط برای وسایل نقلیه سنگین از نظر عملکردی حدود 4% مناسب تر از حالت عدم وجود محدودیت خط می باشد.

با توجه به تاثیر عمده ای که تقاطع های چراغ دار با افزایش زمان تاخیر، بر زمان سفر در معابر شهری می گذارند. توجه به کاهش زمان تاخیر و بهبود سطح سرویس تقاطع های چراغ دار امری لازم می نماید. در این تحقیق سعی شده تا با توجه به آثار نامطلوبی که افزایش زمان تاخیر بر شرایط ترافیکی، زیست محیطی، مصرف سوخت و ... در جامعه دارد، به راهکاری جهت کاهش زمان تاخیر در تقاطع ها پرداخته شود. در تحقیق حاضر سعی شده تا حد امکان شرایط ترافیکی و رانندگی در ایران (شهر تهران) در نرم افزار Synchro شبیه سازی شود؛ و با استفاده از آنالیز حساسیت از بین آیین نامه های طراحی چراغ که در ایران بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند، مناسب ترین روش شناسایی شود و در مرحله آخر اقدام به کالیبره کردن ضرایب رابطه منتخب تحت شرایط ترافیکی و رانندگی حاکم بر شهر تهران می کنیم و در نهایت رابطه یا روابطی حاصل می شود که در شرایط ترافیکی ایران نتایج بهتری از لحاظ کاهش زمان تاخیر و بهبود سطح سرویس در تقاطع را می دهد.

استقرار درست مناطق نظامی و انتظامی و شبکه حمل و نقل در شهرهای ساحلی نسبت به سواحل یک راهکار مهم در حل مشکلات امنیتی این شهرها محسوب می شود. گسترش شبکه حمل و نقل شهری و افزایش جاده ها عوارض مثبت و منفی پرشماری را به همراه دارد. نظر به نقش حساس دسترسی ها در سطح کیفی زندگی و تامین امنیت شهرهای ساحلی، این عنصر به عنوان کلید تحقیق برگزیده شده است. هدف تحقیق ساخت ابزاری برای بررسی مناطق قابل توسعه برای شبکه حمل و نقل شهرهای ساحلی و استقرار مناطق نظامی و انتظامی در چارچوب سیستم اطلاعات جغرافیایی است که در آن دسترسی مناطق نظامی و انتظامی به سواحل استراتژیک مورد تاکید قرار می گیرند. بندرعباس به عنوان یک شهر ساحلی استراتژیک از نظر اقتصادی و امنیتی به عنوان منطقه مورد مطالعه انتخاب شده است. روش تحقیق روی این محور عمده تاکید می کند: استقرار درست شبکه حمل و نقل شهری و مناطق نظامی و انتظامی نسبت به خط ساحلی برای افزایش دسترسی ها و امنیت. این تحقیق به روشنی دربردارنده یک رهیافت علمی در آنالیز توسعه حال و آتی کاربری نظامی و شبکه حمل و نقل شهری است که می تواند در برنامه ریزی ترافیکی و امنیتی شهرهای ساحلی در سطوح منطقه ای و کشوری مورد استفاده واقع شود.

نوزادان و کودکان به سیستم حفاظتی نیاز دارند که با شرایط بدنی و وزنی آن ها سازگار بوده و بتواند آن ها را در مراحل مختلف رشد همراهی کند. در این میان کمربند ایمنی بزرگسالان، به هیچ وجه با شرایط خاص بدنی کودکان زیر 14 سال انطباق ندارد. طبق آمار منتشره توسط WHO درسال 2009، استفاده از کمربند ایمنی در کودکان تا سن 4 سال، فقط 32% نقش محافظتی داشته و در مقابل استفاده از سیستم حفاظتی کودک می تواند تا 50% خطر صدمات وارده را کاهش دهد. نقش صندلی ایمنی کودک در رده سنی 5 تا 9 سال 52% بوده و کمربند ایمنی تنها 19% میزان تلفات را کاهش می دهد و برای کودکان 10 تا 14 ساله کمربند ایمنی می تواند میزان جراحات احتمالی را تا 46% کاهش دهد. با وجود آن که استفاده از سیستم های حفاظت استاندارد، در کاهش تلفات جانی کودکان بسیار موثر بوده است با این حال برخی استفاده های نادرست، سالانه جان کودکان بسیاری را می گیرد. در این مقاله سعی شده است با تحقیق به عمل آمده، به بررسی اجمالی و معرفی برخی از روش های نوین ازجمله اتصالاتISOFIX ، LATCH، سیستم های حفاظت جانبی همانند بالشتک های هوایی، محفظه ایمن، حائل ضدبازتاب و محافظ ایمنی پرداخته شود.

امروزه مقوله ایمنی را از جمله زیرساخت های لازم برای توسعه پایدار قلمداد می کنند. از مهم ترین موارد ایمنی، ایمنی در جاده ها است و نقش بسزایی در کاهش ضایعات، کشته ها و مجروحین جاده ای دارد. از طرفی با توجه به عوامل تاثیرگذار در تصادفات که شامل مشکلات جاده ای، نقص فنی خودروها و عامل انسانی می باشند و همچنین بر طبق آمار و نظرات کارشناسی 20 درصد تصادفات به دلیلی مشکلات جاده ای و 10 درصد به دلیلی نقص فنی خودروها و 70 درصد مربوط به عامل انسانی می باشد. در سال های اخیر با گسترش تکنولوژی در طرح وسایل نقلیه مناسب تر و همچنین طرح جاده های مطابق با استانداردهای روز دنیا، نقش عامل انسانی به عنوان یک عامل ایجاد تصادف افزایش یافته است. همچنین با بررسی های انجام گرفته در سطح ایران و جهان مشخص شده که یکی از اصلی ترین عوامل موثر در اشتباهات عامل انسانی، پدیده سرعت غیرمجاز و انتخاب نادرست حداکثر سرعت مجاز در راه می باشد؛ لذا در این مقاله به رابطه سرعت و حداکثر سرعت مجاز با ایمنی جاده ای پرداخته می شود و راهکارهای اجرا شده در دیگر کشورها را در زمینه مدیریت سرعت به منظور افزایش ایمنی جاده ای مورد بررسی قرار می گیرد. با بررسی های انجام شده مشخص شد که کنترل عامل سرعت نقش اساسی در بهبود ایمنی خواهد داشت همچنین مشاهده شد که انحراف معیار سرعت از سرعت میانگین از طرف بالا و پایین باعث افزایش ریسک تصادفات خواهد شد. در ادامه با مشاهده بررسی های انجام شده بر روی اعمال حداکثر سرعت مجاز مشخص شد که با کاهش حداکثر سرعت مجاز در اکثر موارد ریسک تصادفات کاهش یافته و از شدت وقوع تصادف نیز کاسته می شود.

تلفات جانی، صدمات جسمی، زیان های اجتماعی، خسارت های مالی و هزینه زمان های از دست رفته از جمله تبعات حوادث و سوانح تلخ ترافیکی است. از میان تمام علت های بروز این سوانح، ضعف فرهنگی و استفاده ناصحیح از خودرو عله العمل بروز این سوانح است. با توجه به این مهم نگارنده بر آن شد تا به سهم آموزه های ترافیکی در کتاب های درسی مقاطع تحصیلی زیر پوشش وزارت آموزش و پرورش بپردازد. نتیجه این بررسی آن بود که اولا این آموزه ها سهمی بسیار ناچیز در طول 12 سال تحصیلی دانش آموزان دارد. ثانیا این آموزه ها از انسجام منطقی برخوردار نیستند و جسته و گریخته و پراکنده و بی هیچ هدف منطقی ای در خلال کتاب های آموزشی گنجانده شده اند. با توجه به آنکه تقریبا در طول دو دهه گذشته بالاترین درصد تلفات ترافیکی در کل کشورهای جهان متعلق به کشور ما است و در مدت بعد از پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون بیش از 700 هزار نفر کشته شده و بیش از 15 میلیون نفر آمار مصدومان تصادفات و سوانح ترافیکی است و تعداد تلفات رانندگی در هر چهار سال برابر با کشته های ناشی از بمب اتمی آمریکا در شهر هیروشیمای ژاپن است؛ توصیه می شود که مسوولان آموزش و پرورش و نیروی انتظامی در قالب برنامه ریزی و سازماندهی منسجم نسبت به سطح بندی آموزه های ترافیکی مورد نیاز دانش آموزان مقاطع و پایه های مختلف تحصیلی اقدام نمایند. دلیل نگارنده برای این پیشنهاد آن است که با برنامه ریزی صحیح آموزه های ترافیکی برای جمعیت 14 میلیونی دانش آموزان و جمعیت 27 میلیونی خانواده های آن ها و جمعیت 2 میلیونی کارکنان و مربیان آموزش و پرورش، بیش از دو سوم جمعیت کشور تحت تاثیر مثبت این آموزه ها قرار می گیرند.

با افزایش تقاضای حمل و نقل همگانی لازم است بستری فراهم شود تا یک سرویس هماهنگ با کمترین هزینه برای مسافر و بهره بردار در شبکه ایجاد گردد. یکی از راه های کاهش هزینه های حمل و نقل همگانی و بالا بردن مطلوبیت سیستم، استفاده از خطوط نیم دور می باشد. منظور از نیم دور سرویس هایی است که قسمتی از ناوگان بخشی از مسیر را پوشش داده و بقیه ناوگان، بطور کامل خطوط را سرویس دهی می کنند. با این کار علاوه بر کاهش تعداد ناوگان استفاده شده، زمان انتظار مسافرین نیز بعلت کاهش سرفاصله ها کم می شود. از این رو در این مقاله مدلی برای طراحی سرویس های نیم دور با توجه به تقاضای مبدا - مقصد شبکه، بر روی خطوط فیدر اتوبوس برای خط ریلی ارائه شده است. تابع هدف مساله در جهت کمینه کردن هزینه های مسافر و بهره بردار و متغیرهای طراحی مساله تعیین محل نیم دور، تواتر و تعداد ناوگان بهینه می باشند. با توجه به پیچیدگی مسائل طراحی شبکه، در این مقاله از الگوریتم فرا ابتکاری مورچه برای حل مساله استفاده شده است.