تازه های بیوتکنولوژی سلولی مولکولی
سال:1397 | دوره:8 | شماره:32 |تعداد مقالات:11

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

سلول های بنیادی به علت دارا بودن قابلیت خودنوزایی و توانایی تمایزی بالا، پتانسیل بالایی در کاربرد مهندسی بافت و طب بازساختی دارند. دو هدف عمده که در کشت این نوع سلول ها دنبال می شود، تکثیر آن ها در محیط کشت با حفط پرتوانی و تمایز آن ها به سمت رده سلولی موردنیاز، است. با رشد و گسترش علم زیست شناسی و شناخت بیش تر کنام سلولی، مشخص شد که فاکتورهای بیوشمیایی تنها عوامل دخیل در سرنوشت سلولی نیستند. با تحقیقات گسترده ای که در این زمینه انجام شد، به این نتیجه رسیدند که برای تقلید از کنام سلولی برای رسیدن به هدف خاص علاوه بر فاکتورهای بیوشیمیایی، کنترل فاکتورهای بیوفیزیکی مانند عوامل مکانیکی، هندسی و الکتریکی، نیز ضروری است. در بحث مهندسی سلول های بنیادی، هدف، ساختن بیومتریالی است که بتواند با اعمال تمام این شرایط، کنام سلولی را برای سلول ها تداعی کند.

سابقه و هدف: مایکوپلاسما گالی سپتیکوم اصلی ترین پاتوژن مایکوپلاسما با اهمیت اقتصادی است که دارای گسترش جهانی است. عفونت با مایکوپلاسما گالی سپتیکوم دارای تظاهرات بالینی متنوعی است و اما حتی در صورت فقدان علائم بالینی آشکار، تأثیر اقتصادی آن می تواند آشکار باشد. هدف از مطالعه حاضر شناسایی مولکولی مایکوپلاسما گالی سپتیکوم و بررسی فراوانی آن در طیور بومی شهرستان ارومیه است. مواد و روش: از تعداد 145 پرنده نمونه سواپ نای و خون در شرایط استریل اخذ گردید و در مجاورت یخ به آزمایشگاه ارسال شد. بر روی نمونه های خون آزمون آگلوتیناسیون سریع انجام شد و بر روی نمونه های سواپ پس از استخراج DNA آزمون PCR با هدف ژن 16S rRNA انجام پذیرفت. یافته ها: بر اساس آزمون آگلوتیناسیون سریع سرم %8/24 طیور روستایی مثبت بودند. انجام آزمون PCR بر روی 145 اخذ شده با استفاده از پرایمرهای تکثیر دهنده قطعه ای از ژن 16S rRNA نشان داد که %4/63 آلودگی از نظر MG[m1] وجود دارد. نتیجه گیری: روش های مطمئن برای تمایز سویه های مایکوپلاسما گالی سپتیکوم نقش ضروری در درک اپیدمیولوژی و گسترش بیماری بازی می کند چرا که آن ها ایجاد اطلاعاتی می کنند که برای تشخیص و پیگیری همه گیری های جدید نیاز است. روش های ژنوتایپینگ نیز دارای میزان بالایی از تکرارپذیری هستند، که به ویژه برای ایجاد اطلاعاتی قابل اطمینان نیاز است. هم چنین، روش های ژنوتاپینگ برای تفسیر آسان هستند و می توانند به سرعت انجام گیرد.

سابقه و هدف: مایکوپلاسما گالی سپتیکوم اصلی ترین پاتوژن مایکوپلاسما با اهمیت اقتصادی است که دارای گسترش جهانی است. عفونت با مایکوپلاسما گالی سپتیکوم دارای تظاهرات بالینی متنوعی است و اما حتی در صورت فقدان علائم بالینی آشکار، تأثیر اقتصادی آن می تواند آشکار باشد. هدف از مطالعه حاضر شناسایی مولکولی مایکوپلاسما گالی سپتیکوم و بررسی فراوانی آن در طیور بومی شهرستان ارومیه است. مواد و روش: از تعداد 145 پرنده نمونه سواپ نای و خون در شرایط استریل اخذ گردید و در مجاورت یخ به آزمایشگاه ارسال شد. بر روی نمونه های خون آزمون آگلوتیناسیون سریع انجام شد و بر روی نمونه های سواپ پس از استخراج DNA آزمون PCR با هدف ژن 16S rRNA انجام پذیرفت. یافته ها: بر اساس آزمون آگلوتیناسیون سریع سرم %8/24 طیور روستایی مثبت بودند. انجام آزمون PCR بر روی 145 اخذ شده با استفاده از پرایمرهای تکثیر دهنده قطعه ای از ژن 16S rRNA نشان داد که %4/63 آلودگی از نظر MG[m1] وجود دارد. نتیجه گیری: روش های مطمئن برای تمایز سویه های مایکوپلاسما گالی سپتیکوم نقش ضروری در درک اپیدمیولوژی و گسترش بیماری بازی می کند چرا که آن ها ایجاد اطلاعاتی می کنند که برای تشخیص و پیگیری همه گیری های جدید نیاز است. روش های ژنوتایپینگ نیز دارای میزان بالایی از تکرارپذیری هستند، که به ویژه برای ایجاد اطلاعاتی قابل اطمینان نیاز است. هم چنین، روش های ژنوتاپینگ برای تفسیر آسان هستند و می توانند به سرعت انجام گیرد.

سابقه و هدف: سرطان پروستات دومین بدخیمی رایج در مردان است. در مطالعه حاضر به بررسی اثر عصاره جلبک اسپیرولینا بر لاین سلولی DU145 سرطان پروستات و تغییر بیان ژنOCT4 در سلول های سرطانی پرداخته شده است. مواد و روش ها: عصاره جلبک اسپیرولینا بر لاین سلولی مذکور اثر داده شد و میزان میرایی سلول با روش MTT و تغییر بیان ژن OCT4 نیز با استفاده از Real Time PCR ارزیابی گردید. یافته ها: در بررسی MTT پس از 48 ساعت تعداد سلول های زنده نسبت به گروه کنترل کاهش معنادار داشت و بیان ژن OCT4 نیز کاهش یافته بود. با افزایش غلظت و زمان تغییرات معنادار شد. بیشترین کاهش بیان در غلظت 800 میکرومولار از عصاره در 72 ساعت پس از تیمار مشاهده شد. نتیجه گیری: در نهایت می توان چنین نتیجه گرفت که عصاره اسپیرولینا با تأثیر بر ژنها اصلی مسیر نامیرایی و کاهش بیان آنها کمک به کاهش میزان تقسیم سلولی می کنند و این کاهش باعث عدم توسعه بافت سرطانی می شود.

سابقه و هدف-ریبوفلاوین یا ویتامین B2 برای انسان ضروری است و نقش مهمی در متابولیسم ماکرمولکول های بدن دارد. انسان قادر به سنتز این ویتامین نبوده و باید آن را از رژیم غذایی دریافت نمایند. مسیر بیوسنتتیکی ریبوفلاوین در باکتری ها مطالعه شده است. هدف این پژوهش جداسازی و شناسایی باسیلوس سوبتی لیس به عنوان باکتری مولد ریبوفلاوین از خاک مناطق مختلف ایران بود. مواد و روش ها-نمونه های خاک از مناطق مختلف ایران جمع آوری شد و کشت پورپلیت انجام شد. سپس ایزوله هایی از کشت خالص باکتری ها، با آزمایش های بیوشیمیایی و مورفولوژیکی شناسایی شدند. ژنوم نمونه های باسیلوس سوبتی لیس جداسازی شده استخراج شد و برای حضور ژن ribC، واکنش PCR انجام گرفت. یافته ها-نتایج آزمون های بیوشیمیایی و واکنش PCR نشان داد، از 100 نمونه خاک بررسی شده، 19 جدایه باکتری باسیلوس سوبتی لیس دارای ژن ribC با توانایی رشد در محیط فاقد ریبوفلاوین جداسازی شدند. نتیجه گیری-باسیلوس سوبتی لیس از خاک به راحتی جداسازی می گردد و ژن ribC در باسیلوس سوبتی لیس می تواند کد کننده ریبوفلاوین باشد. با توجه به این که تنظیم بیوسنتز ریبوفلاوین در باسیلوس سوبتی لیس توسط ناحیه تنظیمی که در بالا دست اپران ژن ribC است صورت می پذیرد، می توان از این باکتری در تهیه ریبوفلاوین مقرون به صرفه که از نظر مسائل محیط زیستی نیز مناسب تر است، استفاده نمود.

سابقه و هدف: سرطان تیروئید آناپلاستیک از جمله خطرناک ترین نوع سرطان تیروئید است و از آن جایی که اغلب درمان های امروزی سرطان ناکارآمد و دارای عوارض جانبی زیادی هستند، لذا یافتن درمان مؤثر و جای گزین ضروری به نظر می رسد. گیاه اسطوخودوس با نام علمی Lavandulla anguostifouliya از تیره نعناعیان گیاهی چند ساله است که ارزش غذایی و دارویی بالایی دارد. لذا در پژوهش حاضر تأثیر سیتوتوکسیکی عصاره اتانولی گیاه اسطوخودوس بر روی رده سلولی 8305C مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه، برای اولین بار، اثر سیتوتوکسیکی عصاره اتانولی اندام های هوایی گیاه اسطوخودوس بر روی رده سلولی 8305C مورد بررسی قرار گرفت. به طوری که گیاه اسطوخودوس در اردیبهشت ماه سال 1395 از منطقه سه هزار تنکابن جمع آوری شد و جهت بررسی فعالیت آنتی-اکسیدانی به روش DPPH0 مورد ارزیابی قرار گرفت. رده سلولی 8305Cدر محیط DMEM با 10 درصد سرم جنین گاوی کشت داده شد. غلظت های مختلف عصاره اتانولی گیاه اسطوخودوس(5، 10، 20، 30، 40 و 50 میلی گرم بر میلی لیتر) به مدت 24، 48 و 72 ساعت بر روی سلول های سرطانی 8305Cاثر داده شد. در ادامه توانایی حیات سلول ها با استفاده از روش MTT بررسی شد. یافته ها: در بررسی حاضر، میزان مهار رادیکال آزاد DPPH0 برابر با 27/6 میکروگرم بر میلی لیتر محاسبه گردید. نتایج حاصل از تستMTT، این پژوهش نشان دادکه عصاره اتانولی گیاه اسطوخودوس اثرسایتوتوکسیک وابسته به دوز بر روی رده سلولی 8305C دارد. IC50 این عصاره برای سلولهای 8305C غلظت 5 میلی گرم بر میلی لیتر در مدت 48 ساعت به دست آمد. نتیجه گیری: عصاره اتانولی گیاه اسطوخودوس به صورت وابسته به دوز قادر، به از بین بردن سلول های سرطانی بوده و خواص سایتوتوکسیکی از خود نشان داد. بدین ترتیب این گیاه می تواند به عنوان یک گیاه دارویی بر علیه سرطان تیروئید آناپلاستیک مورد پژوهش وسیع تری قرار گیرد.

سابقه و هدف: عوامل مختلفی مانند ژنتیک (از جمله جهش ها و پلی مورفیسم ها) و محیط در بروز میگرن دخالت دارند. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط پلی مورفیسم های rs4846049 و rs1801131ژن MTHFR با بیماری میگرن است. مواد و روش ها: در این مطالعه موردی شاهدی شامل 148 بیمار و 147 سالم، استخراج DNA از خون محیطی و سپس تعیین ژنوتیپ پلی مورفیسم-های rs1801131 و rs4846049 به ترتیب با استفاده ازPCR-RFLP و Tetra ARMS-PCR انجام گرفت. یافته ها: در توزیع ژنوتیپی پلی مورفیسم rs4846049، فرکانس ژنوتیپ هتروزیگوت (GT) در بیماران مبتلا به میگرن در مقایسه با افراد سالم تفاوت معنی داری نشان داد ( P value = 0. 04; OR = 0. 57; 95% CI, 0. 34-0. 96). نتیجه گیری: چندشکلی 2572G>T در ژن MTHFR استعداد ابتلا به بیماری میگرن را افزایش می دهد ولی پلی مورفیسم A1298C با خطر بروز میگرن در جمعیت بیماران ایرانی تفاوت معنی داری را نشان نداد. این نتایج نشان می دهد که پلی مورفیسم rs4846049 با بیماری میگرن در جمعیت ایرانی همراهی دارند. تفاوت معنی داری برای فراوانی ژنوتیپی و اللی یا هریک از مدل های ژنتیکی پلی مورفیسمA1298C بین گروه مورد و شاهد مشاهده نشد.

سابقه و هدف: سرطان پروستات دومین بدخیمی رایج در مردان است. در مطالعه حاضر به بررسی اثر عصاره کمبوجا بر لاین سلولی DU145 سرطان پروستات و تغییر بیان ژنSurvivine در سلول های سرطانی پرداخته شده است که این ژن یکی از ژن های درگیر در مسیر مهار آپوپتوز است. مواد و روش ها: به این منظور عصاره قارچ کمبوجا بر لاین سلولی مذکور اثر داده شد و میزان میرایی سلول با روش MTT و تغییر بیان ژن Survivine نیز با استفاده از Real Time PCR ارزیابی گردید. یافته ها: سلول های تیمار شده با این عصاره در بررسی MTT کاهش معنادار تعداد سلول پس از 48 ساعت مشاهده شد و همچنین بر بیان ژن Survivine نیز اثر کاهنده داشت که این اثر با افزایش غلظت و زمان بیشتر می شد. بیشترین کاهش بیان در غلظت 75% از عصاره در 72 ساعت پس از تیمار مشاهده شد بحث و نتیجه گیری: در نهایت می توان چنین نتیجه گرفت که عصاره کمبوجا با تأثیر بر ژن ها اصلی مسیر آپوپتوز باعث کاهش میزان تقسیم سلولی می کنند و این کاهش باعث عدم توسعه بافت سرطانی می شود.