قابلیت استخدام کارکنان مفهومی است که در جهت ایجاد امنیت استخدام به عنوان جایگزین امنیت شغلی در روابط استخدامی جدید طرح شده و در دهه های اخیر مورد بحث قرار می گیرد. قابلیت استخدام کارکنان به عنوان توانایی فرد در شناسایی و تشخیص فرصت های شغلی و حرفه ای در درون سازمان و بین سازمان ها در طول کارراهه تعریف می شود. این مفهوم مهمترین عامل تعیین کننده انطباق پذیری و موفقیت فرد در محیط کاری متلاطم امروزی محسوب می شود. عوامل و شرایط متعددی نظیر، عوامل فردی، سیاست های سازمانی و ... بر ارتقای قابلیت استخدام کارکنان موثر هستند. در این راستا این مقاله به دنبال بررسی تاثیر نوع روابط استخدامی بر قابلیت استخدام کارکنان است. نتایج حاکی از آن است که تفاوت معناداری بین نوع روابط استخدامی و قابلیت استخدام کارکنان وجود ندارد. البته در برخی از ابعاد و مولفه های قابلیت استخدام کارکنان همانند انگیزش، کارراهه و انگیزش یادگیری تفاوت معناداری احساس می گردد.