تلاش برای ارائه ی اثری کم نظیر، بارزترین شاخصه ی ابراهیم نصرالله است که خوانشگر را با خود همراه ساخته و به تأمل در اشعاری وا می دارد که بن مایة آن را فلسطین تشکیل می دهد؛ گریز از هنجار یکی از ابزارهایی است که وی آگاهانه برای دست یابی به این هدف به کار بسته است. این پژوهش، با تکیه بر فراهنجارهای زبانی که همان خارج شدن از قواعد حاکم بر زبان معیار است، به بررسی مجموعه شعر «حطب أخضر» ابراهیم نصرالله می پردازد تا به این مهم دست یابد که بهره گیری از شگرد هنری و فراهنجارهای زبانی، چگونه زبان شعری وی را در این مجموعه متمایز ساخته است که بتواند بسیار آگاهانه و در راستای القای اندیشه ها وعواطف خود نسبت به مردم دردمند فلسطین آنرا بکار گیرد وهنرمندانه دردهای آنها رابیان نماید. بررسی حاکی از این است که ابراهیم نصرالله برای گریز از روزمرگی زبان متعارف، از انواع برجسته سازی بهره برده که در این میان توجه چشمگیر وی به مؤلفه های هنجارگریزی معنایی بر قدرت معناآفرینی شاعر در ارائه ی اندیشه ها و عواطف خویش نسبت به فلسطین تأکید می کند. ترکیب های واژگانی تازه و بهره گیری از بعد دیداری نوشتار نیز بر ذهن خلاق وی در تجسم سازی معنا دلالت دارد و دراین راستا توانسته است مفاهیم موردنظر خود را با کاربرد ادبی عبارت به خوانشگر منتقل نماید و در مجموعة «حطب أخضر» برجسته سازی و آفرینش معانی نو با تکیه بر ابزارهای زبانی به پویایی سخن و ارتقای سطح ادبی انجامیده و ضمن طولانی ساختن زمان درک معنا توسط خوانشگر، ذهن او را از دریافت سطحی نگر دور و درگیر کنکاشی ژرف برای درک لایه های زیرین معنا می سازد که در این راستا هنجارگریزی معنایی نقش سازنده تری ایفا می کند و در نهایت به تأثیرگذاری بیشتر بر خوانشگر می انجامد.