جغرافیایی فضای گردشگری
سال:1398 | دوره:8 | شماره:32 |تعداد مقالات:8

امروزه توجه به گردشگری به عنوان یکی از بخش های مهم و تأثیرگذار در اقتصاد جهان و کشورها به سرعت در حال گسترش است. محیط به شدت رقابتی صنعت، بنگاه های فعال در زمینه گردشگری را وادار می کند تا به دنبال روش های جدیدی برای بهبود مزیت های رقابتی خود باشند و مدیریت زنجیره تأمین گردشگری اثربخش، یکی از استراتژی هایی است که بنگاه های فعال در زمینه گردشگری می توانند برای افزایش مزیت رقابتی خود مورد استفاده قرار دهند. مقاله حاضر به بررسی "یکپارچه سازی زنجیره تأمین و تأثیر آن بر پایداری توسعه صادرات و بازاریابی در صنعت گردشگری "به عنوان عاملی برای رونق تولید گردشگری و افزایش گردشگران ورودی و اهمیت درآمدزایی آن می پردازد. جامعه هدف این پژوهش کارمندان آژانس های مسافرتی شهر تبریز با استفاده از جدول مورگان و به صورت نمونه گیری خوشه ای می باشد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته می باشد. تحقیق از نوع تحقیقات توصیفی همبستگی و از نظر هدف کاربردی می باشد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و آزمون فرضیات از آزمون رگرسیون استفاده شده است. بر اساس نتایج پژوهش مشخص گردید که متغیر یکپارچه سازی زنجیره تأمین67 درصد متغیر وابسته پایداری توسعه صادرات و60 درصد متغیر وابسته بازاریابی در صنعت گردشگری را می تواند پیش بینی کند.

هدف از انجام پژوهش شناسایی نقاط قوت و ضعف بوم گردی، بررسی وضعیت اقامتگاه های بوم گردی و تعیین مناطق بومی گردی در شهرستان ملایر می باشد. پژوهش حاضر از نظر هدف، پژوهش کاربردی و از نظر ماهیت و روش کار، پژوهش توصیفی – تحلیلی خواهد بود. بخشی از اطلاعات نظری از طریق مطالعات کتابخانه ای، استفاده از اسناد، مدارک و گزارش ها و بخشی دیگر از طریق تحلیل سوات و بررسی نقات قوت و ضعف آن جمع آوری گردیده است. برای تجزیه و تحلیل در بستر مطالعات میدانی از تکنیکswot استفاده می شود. از آنجا تعداد گردشگران علاقمند به بوم گردی در دنیا رو به افزایش است، توجه به بهره مندی از ظرفیت های بی شمار گردشگری بوم گردی در کشور، می تواند در جذب گردشگران خارجی مؤثر باشد که لازمه این امر، تهیه و تدوین قوانین و استانداردهای مناسب با صنعت بوم گردی، ارائه آموزش های لازم به فعالان بوم گردی، حمایت از سرمایه گذاران برای ورود به این حوزه و نظارت دقیق بر فعالیت اقامتگاه های بوم گردی است. یافته های پژوهش را می توان بدین صورت بیان نمود که تأثیر صنعت گردشگری و اکوتوریسم بر جوامع روستایی و محلی، اقتصاد کشورها بر پایه نفت ارزش گذاری شده و به نوعی می توان گفت که کشورهایی که از نفت بی بهره هستند از مشکلات اقتصادی زیادی برخوردار هستند. این در صورتی است که می توان جوامع بسیاری را امروزه مشاهد کرد که وابستگی اقتصاد و شکوفایی خود را از نفت جدا کرده و با توسعه صنعت گردشگری حتی در دورترین مناطق جغرافیایی خود به توسعه و پیشرفت دست یافته اند. از جمله این عوامل می توان به کاهش بیکاری و اشتغال زایی، افزایش میزان درآمد و شکوفایی اقتصادی، ایجاد مهاجرت معکوس به روستاها، توسعه کشاورزی، جلوگیری از تخریب و فراموشی زندگی روستایی، توسعه اقامتگاه های محلی و بومی، تنوع در منابع درآمد اشاره کرد.

هدف پژوهش بررسی تأثیر مؤلفه های فعالیت های بازاریابی رسانه های اجتماعی از طریق ارزش ویژه برند بر پاسخ دهی مشتریان در صنعت گردشگری می باشد. این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر زمانی مقطعی و از نظر روش، توصیفی _تحلیلی از نوع علی به شیوه پیمایشی محسوب می گردد. جامعه آماری، گردشگران بازدید کننده از مناطق گردشگری استان زنجان می باشند. حجم نمونه با استفاده از آزمون کوکران 384 نفر برآورد شده است. از طریق نمونه گیری تصادفی از جامعه نمونه پرسشنامه ها تکمیل گردید. در این پژوهش از پرسشنامه استاندارد بومی شده (سئو و پارک، 2018) استفاده شده است. نتایج آزمون روایی و پایایی پرسشنامه نشان می دهد ضریب پایایی (آلفای کرونباخ) برابر با 0. 965 و میزان روایی بر اساس تحلیل عاملی (KMO) بالای 0. 5 معنی دار بوده و تأیید شده است. در بخش تحلیل استنباطی ابتدا فرض نرمال بودن توزیع نمونه های مورد مطالعه با آزمون کلموگروف – اسمیرنف بررسی شده است. با استفاده از آزمون معناداری ضریب همبستگی و روش تحلیل مسیر، با استفاده از نرم افزار SPSS 21 و LISREL 8. 8 روابط بین متغیرهای مستقل و وابسته مورد آزمون قرار گرفته است که نتایج آن ها نشان می دهد که فعالیت های بازاریابی رسانه های اجتماعی تأثیر مثبت و معناداری روی ارزش ویژه برند (آگاهی از برند و تصویر برند) دارند. همچنین فعالیت های بازاریابی رسانه های اجتماعی از طریق ارزش ویژه برند تأثیر مثبت و معناداری روی پاسخ دهی مشتریان (تبلیغات دهان به دهان الکترونیکی و وفاداری) دارند.

یکی از راهبردهای توسعه روستایی که نتایج مثبتی در اغلب کشورها داشته است، راهبرد گردشگری روستایی است. مقاله حاضر به گردشگری روستایی به عنوان راهبردی برای تحقق توسعه روستایی پرداخته است. فرض مطالعه بر این است که گردشگری روستایی می تواند تأثیر مثبتی بر توسعه روستایی و کاهش فقر بگذارد. در این پژوهش اثرات گردشگری بر توسعه روستایی و فقر خانوارهای روستایی دهستان میشخاص، بخش سیوان از توابع شهرستان ایلام مورد بررسی قرار گرفته است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش انجام، توصیفی تحلیلی است. برای گردآوری داده ها از روش های اسنادی (کتابخانه ای) و میدانی (پرسشنامه محق ساخته، مشاهده و مصاحبه) استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق شامل سرپرستان هشت روستای گردشگری دهستان میشخاص می باشد و دارای بیشترین حجم گردشگر می باشند که تعداد آنها به 1638 خانوار است. حجم نمونه با استفاده از جدول اچ. اس بولا 325 نفر برآورد شده که جهت اطمینان بیشتر 335 نفر در مطالعه شرکت داده شدند. شیوه نمونه گیری به صورت طبقه ای چند مرحله ای بوده است. بدین ترتیب که کل روستاهای دهستان میشخاص (8 روستا) را مشخص کرده و بنابر تناسب جمعیتی از هر روستا به روش تصادفی ساده نمونه گیری به عمل آمد. برای تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده از نرم افزار آماری SPSS و از آمار های توصیفی (نمودارها، جداول توزیع فراوانی) و آمارهای استنباطی (آزمونT، F و رگرسیون چند متغیره، تحلیل مسیر و غیره) استفاده شده است. پایایی پرسش نامه با استفاده از نظر متخصصین، کارشناسان و سه تن از اساتید دانشگاه مورد تأیید قرار گرفت. جهت اندازه گیری روایی متغیرها، از آلفای کرونباخ (77/. ) استفاده شد. بررسی مدل برازش رگرسیونی عوامل تأثیرگذار در کاهش فقر و توسعه روستایی در اثر توسعه گردشگری روستایی از دیدگاه مشارکت کنندگان در تحقیق نشان داد که ضریب تعیین 799/. بوده و نشان دهنده ضریب تأثیر مثبت در جوامع مورد مطالعه در ابعاد متغیرهای اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، زیست محیطی و کالبدی است. بنابراین می توان گفت که توسعه گردشگری با توجه به ایجاد رابطه با ابعاد توسعه روستایی نقش مهمی در کاهش فقر روستایی ایفا کرده است. نتایج تحلیل مسیر نشان می دهد که همه ابعاد گردشگری روستایی مورد بررسی، اثرات مستقیمی بر فقر روستایی دارند. بیشترین اثر مستقیم متعلق به بعد اقتصادی (0. 28) و کمترین اثر متعلق به بعد کالبدی (0. 11) است.

شهرستان صومعه سرا با توجه به دارا بودن پتانسیل ها و جاذبه های فراوان از موقعیت خوب گردشگری برخوردار است. همچنین موقعیت جغرافیایی شهرستان صومعه سرا به گونه ای است که مسافران برای رسیدن به آستارا و. . . لاجرم باید از صومعه سرا عبور کنند. بنابراین موقعیت جغرافیایی شهرستان صومعه سرا نیز یک فرصت طلایی برای توسعه گردشگری به شمار می رود. در این راستا هدف اصلی از انجام این پژوهش شناسایی عوامل کلیدی در توسعه پایدار گردشگری در شهرستان صومعه سرا است. در واقع تلاش شد تا با استفاده از نظرات کارشناسان و خبرگان عوامل مؤثر شناسایی و با استفاده از روش تحلیل اثرات متقابل، عوامل کلیدی به عنوان نیروهای پیشران انتخاب شوند. در این راستا ابتدا 27 عامل شناسایی شد، سپس با استفاده از روش اثرات متقابل در محیط نرم افزار میک مک و با نظر خواهی از کارشناسان به تحلیل عوامل پرداخته شد. نتایج نشان داد که عامل امنیت با نمره 28 بیشترین تأثیرگذاری را دارد. عوامل سرمایه گذاری بخش دولتی و شیوه مدیریت و هماهنگی سازمان ها با نمره برابر 26 در رتبه دوم قرار دارند. عوامل شبکه حمل و نقل منطقه ای، فرهنگ جامعه میزبان، هزینه اقامت و مناظر طبیعی به ترتیب در رتبه های بعدی قرار دارند. کمترین تأثیرگذاری نیز به عوامل فعالیت های سرگرم کننده و بازارهای محلی اختصاص دارد.

یکی از مهمترین موضوعاتی که در عصر جهانی شدن دارای اولویت است، نحوه تعامل منطقه ای کشورهای در سطح بین الملل محسوب می شود به طوری که در بسیاری از کشورهای جهان تلاش می نمایند تا از طریق ایجاد بسترهای مناسب همکاری با دیگر کشورها اقتصاد خود را رونق داده و به پایداری آن اقدام کنند. از این نظر در هزاره سوم نه تنها موضوع جهانی شدن اقتصاد در قالب یک شبکه جهانی از اهم مفاهیم محسوب می گردد، بلکه از قبل آن تعاملات فی مابین و حتی تأثیرات متقابل فرهنگها نیز نمود بارزی از شاخصه های جهانی شدن است. استان آذربایجان غربی و استان های واقع در شرق ترکیه که در همسایگی ایران قرار دارند با داشتن توانمندی های بالای گردشگری، تاریخی، محیطی و. . . حائز بالاترین اهمیت بوده و با توجه به ویژگی های تشابهات دینی، اجتماعی، فرهنگی، تاریخی و برخورداری از توانمندی های اقتصادی می توانند در قالب تعامل فی مابین در اقتصاد پایدار منطقه نقش مهمی ایفا نمایند. در این مقاله، با روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از مدل های ترکیبی SWOT وAHP، اهمیت و اولویت عوامل مؤثر در پهنه استان های آذربایجان غربی و استان های شرق کشور ترکیه شناسایی و با بررسی روابط آنها عوامل رتبه بندی و در قالب مدل ها ارائه شده است. براساس نتایج پژوهش، پهنه مربوطه دارای توانمندی های بالقوه بوده، اما ضعف تسهیلات، امکانات و خدمات و زیربنایی، باعث شده است که این منطقه در پویایی اقتصاد و توسعه منطقه ای نتواند عملکرد چندان موفقی داشته باشد.

امروزه گردشگری به عنوان پویاترین فعالیت های اقتصادی عصر حاضر، از لحاظ تحرک و ایجاد زمینه های اشتغال و توسعه همه جانبه در جهان به خودنمایی پرداخته است و با ایجاد فرصتی راهبردی سبب تنوع اقتصاد جوامع محلی، ایجاد فرصت های شغلی در نقاط جهان شده است. باعث ثبات و استقرار جمعیت در جوامع و جلوگیری از مهاجرت های بی رویه، حفظ تعادل اکولوژیکی منابع طبیعی و حفظ ویژگی های فرهنگی شهرها می شود. بر این اساس می توان گفت که یکی از بهترین راههای نجات شهرها از مشکلات اجتماعی و اقتصادی، توسعه گردشگری شهری است. هدف از این پژوهش بررسی گردشگری شهری بافت میانی منطقه 14 اصفهان با استفاده از مدل SWOT-QSPM می باشد. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی می باشد و جهت جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که استراتژی های ایجاد شرایط و اتخاذ مواضع اصولی جهت جلب و جذب سرمایه های خارجی خصوصاً در جهت رونق و احیای مجدد آثار و ابنیه تاریخی، بهره گیری از تبلیغات در سطحی گسترده، استفاده از نیروهای بومی محله و تشویق سرمایه گذاران بخش خصوصی برای همراهی دولت در ساماندهی صنعت گردشگری اصفهان به ترتیب در رتبه های اول تا چهارم قرار دارند.

گردشگری به عنوان یکی از پویاترین فعالیت های اقتصادی عصر حاضر، نقش مهمی در توسعه پایدار محلی ایفا می کند. امروزه نهادهای متولی صنعت گردشگری در سراسر دنیا به امور گردشگری در طبیعت و در ورای آن لزوم حفاظت محیط زیست بیش از هر زمان دیگری اذعان دارند. بر این اساس شناخت پتانسیل های طبیعی مناطق و برنامه ریزی توسعه آن ها برای جذب اکوتوریست و بالا بردن سطح توسعه در مناطق از اهمیت ویژه ای برخوردار است. شهرستان لنجان به دلیل جاذبه های طبیعی نظیر آبشار شاه لرا، دهکده ساحلی زاینده رود، گردنه رخ، دریاچه قایق رانی حسین آباد و برخورداری از آب وهوای مناسب می تواند نقش مهمی در جذب گردشگر داشته باشد. هدف از این پژوهش، شناسایی جاذبه های طبیعت گردی شهرستان لنجان، برنامه ریزی و ارائه راه کارهای مناسب برای توسعه گردشگری به ویژه طبیعت گردی است. در این مطالعه که با استفاده از پرسش نامه تنظیم شده است، با استفاده از شیوه توصیفی-تحلیلی ضمن مطالعات کتابخانه ای، با پرسش از تعدادی از گردشگران داوطلب در مناطق طبیعت گردی شهرستان لنجان پتانسیل های طبیعت-گردی این شهرستان بررسی شد و سپس از نرم افزار SPSS و آزمون هایی مانند یومان ویتنی، کروسکال والیس، آزمون همبستگی پترسون و نکویی برازش برای تجزیه و تحلیل استفاده شده است. یافته ها نشان می دهد که توانمندی های طبیعت گردی منطقه بیشتر از دیگر جاذبه های گردشگری منطقه است. عدم شناخت پتانسیل های طبیعی منطقه در عدم توسعه طبیعت گردی مؤثر بوده است. هم چنین برنامه ریزی توان های اکوتوریستی شهرستان می تواند در توسعه آن مؤثر باشد.