ابن سینا
سال:1400 | دوره:23 | شماره:3 (مسلسل 76) |تعداد مقالات:10

زمینه و اهداف: سازمان بهداشت جهانی در تاریخ 30 ژانویه 2020، شیوع کرونا ویروس جدید را ششمین عامل وضعیت اضطراری بهداشت عمومی در سرتاسر جهان اعلام نمود. با توجه به شیوع گسترده آن در جهان و علی الخصوص افزایش موارد ابتلای به آن در ایران، لازم است اطلاعات بالینی و دموگرافیک بومی آن در بیماران ایرانی استخراج گردد تا در برنامه ریزی های سلامت مورد استفاده قرار گیرد. لذا این مطالعه با هدف تعیین میزان فراوانی علایم بالینی افراد بستری شده به علت ابتلا به کووید-19 انجام شد. روش بررسی: این مطالعه به صورت توصیفی-تحلیلی بر روی پرونده 600 بیمار مبتلا به بیماری کووید-19 بستری در بیمارستان بعثت تهران در اسفند 1398 و فروردین 1399، انجام گردید و داده ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین سنی بیماران 16. 4± 55. 9 سال و بیشترین فراوانی در گروه سنی 69-60 سال (20. 8 %) بود. 60% آنها مرد بودند. 86% افراد با بهبودی نسبی ترخیص شده بودند. افراد فوت شده بیشتر در گروه سنی 79-70 سال (32%) قرار داشتند. موارد بالینی با فراوانی بیشتر به ترتیب شامل خستگی (87. 8%)، سرفه (77%)، تنگی نفس (74%)، بدن درد (64%)، تب (63. 2%)، وجود بیماری زمینه ای (60%) و لرز (55. 3%) بود. نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که احتمال ابتلای بالاتری در مردان و به خصوص سنین بالا وجود دارد و همچنین احتمال بهبودی در افراد بسیار بالا است (86%). شایع ترین علامت مشاهده شده در بیماران ضعف و خستگی و پس از آن سرفه خشک بود.

زمینه و اهداف: شیوع دیابت، تغییر در سبک زندگی را در پیشگیری از عوارض آن ضروری ساخته است. هدف از این مطالعه تاثیر تمرین ورزشی تناوبی شدید و تداومی با شدت متوسط به همراه مکمل استاگزانتین بر بیومارکرهای التهابی در بافت قلب است. روش بررسی: 42 سرموش صحرایی نر (سن6 هفته) پس از القای دیابت به طور تصادفی در7 گروه (6 سر در هر گروه) شامل 1) کنترل دیابتی؛ 2) شم دیابتی؛ 3) دیابت+ مکمل؛ 4) دیابت+ تمرین تناوبی شدید؛ 5) دیابت+تناوبی شدید+ مکمل؛ 6) دیابت+ تمرین تداومی باشدت متوسط؛ و 7) دیابت+ تمرین تداومی با شدت متوسط+ مکمل قرارگرفتند. گروه های تمرینی تناوبی شدید با شدت 80% VO2max و گروه تمرین تداومی متوسط با شدت حدود 65% تا 75% VO2max روی تردمیل دویدند (به مدت 8 هفته 5 جلسه ای). مکمل به مقدار روزانه 3 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن دریافت شد. 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی (ناشتایی شبانه) بافت قلبی برداشته شد. شاخصهای التهابی (IL-6، IL-1b، TNF-α و CRP) بافت قلبی با تکنیک وسترن بلات اندازه گیری شد. یافته ها: شاخصهای ارتهابی بعد از8 هفته تمرین در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی داری نشان داد (0. 05>p) و تغییرات معنی داری در گروه مکمل مشاهده نشد. نتیجه گیری: با توجه به تاثیر دو شیوه تمرین تداومی با شدت متوسط و تناوبی شدید در کاهش شاخص های التهابی، می توان از آن به عنوان استراتژی درمانی استفاده کرد. به نظر می رسد تمرین تداومی همراه با مکمل تاثیر بیشتری در این بیماران داشته باشد. در حالی که مکمل به تنهایی تاثیری بر عوامل التهابی ندارد.

زمینه و اهداف: بیماری کبد چرب غیرالکلی یک بیماری مزمنی است که با تغییر آنزیم های ترانسفراز و شاخص های آتروژنیک همراه است. هدف این مطالعه بررسی اثر هشت هفته تمرینات تناوبی شدید بر مقادیر پلاسمایی آنزیم های کبدی و شاخص های آتروژنیک در بیماران کبد چرب غیرالکلی بود. روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی که جامعه مورد مطالعه آن زنان مبتلا به کبد چرب غیرالکلی بود که 25 نفر از آنها به روش نمونه گیری تصادفی در دو گروه تمرین (13 نفر) و کنترل (12 نفر) تقسیم شدند. تمرین تناوبی شدید به مدت 8 هفته و چهار جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 60 دقیقه (15 دقیقه گرم کردن +30 دقیقه تمرین تناوبی + 15 دقیقه سرد کردن) با شدت 85-80% ضربان قلب بیشینه اجرا شد. نتایج مقادیر پلاسمایی آنزیم های کبدی و شاخص های آتروژنیک در شرایط پیش و پس آزمون با هم مقایسه شد. یافته ها: بعد از مداخله هشت هفته ای تمرین تناوبی شدید، نتایج مقایسه درون گروهی و بین گروهی حاکی از کاهش معنی دار متغیرهای درصد چربی بدن، شاخص توده بدن، مقادیر تری گلیسیرید، کلسترول، LDL، AIP، LAP، LDL/HDL، TC/HDL و ALT، و افزایش معنی دار HDL نسبت به مرحله پیش آزمون و همچنین نسبت به گروه کنترل بود (0. 05>p). در متغیر AST علی رغم کاهش نسبت به مرحله پیش آزمون و همچنین نسبت به گروه کنترل، تغییرات معنی دار نبود. نتیجه گیری: با توجه به یافته های این مطالعه می توان تمرینات تناوبی شدید را به عنوان یک راهکار درمانی و پیشگیری برای بیماری کبد چرب غیرالکلی پیشنهاد کرد.

زمینه و اهداف: ارایه خدمات با کیفیت و پاسخگویی به نیاز مراجعین در نظام سلامت کشورها، مورد تاکید سیاستگذاران است. برای باقی ماندن در عرصه رقابت، شناساندن سازمان به دیگران نیز امری ضرورری است. بنابراین، این مطالعه با هدف بررسی رابطه بین پاسخگویی و کیفیت خدمات درمانی و ارتباط آن با پرستیژ سازمانی در بیمارستان های دولتی شهرهای آبادان و خرمشهر در سال 1398 انجام شد. روش بررسی: مطالعه توصیفی-تحلیلی حاضر در3 بیمارستان تحت پوشش دانشکده علوم پزشکی آبادان به روش سرشماری انجام شد. گردآوری اطلاعات با پرسشنامه کیفیت خدمات درمانی از بیماران و پرسشنامه های پاسخگویی سریع و پرستیژ سازمانی از کارکنان بیماررستان ها انجام شد. تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS و به کمک آماره های توصیفی و آزمون آماری همبستگی پیرسون انجام شد. یافته ها: میزان کیفیت خدمات درمانی در بیمارستان های مورد مطالعه از نظر بیماران در سطح متوسط (15. 42± 63. 54) قرار داشت. یافته ها همچنین میزان پاسخگویی سریع بیمارستان ها را در حد خوب نشان داد (15. 59± 62. 12) و در نهایت وضعیت پرستیژ سازمانی از نظر کارکنان بیمارستان ها بسیار خوب ارزیابی گردیده است (4. 81± 24. 93). ارتباط آماری بین پرستیژ سازمانی و کیفیت خدمات و پاسخگویی مشاهده نشد. نتیجه گیری: علاوه بر پاسخگویی سریع به نیازهای بیماران، ارتقاء کیفیت خدمات برای شناساندن بیمارستان و پرستیژ بیمارستانی نیز دارای اهمیت است و باید مورد توجه قرار گیرد.

زمینه و اهداف: دوران نوجوانی با احساس های متناقض، تحریکات فیزیولوژیکی و عواطفی پرتنش همراه است و تعارض های گوناگونی در رابطه والد-نوجوان ایجاد می شود. این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی برنامه کلاس های آموزش خانواده بر پیوند والدینی و رفتارهای پرخطر نوجوانان است. روش بررسی: در این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه شاهد، تعداد 30 نفر از دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهرستان بابل در سال تحصیلی 99-1398 دارای رفتارهای پرخطر و مادرانشان با روش نمونه گیری غیرتصادفی هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری آزمایش و شاهد قرار گرفتند. گروه آزمایش برنامه آموزش خانواده را طی 8 جلسه 120 دقیقه ای به صورت هفتگی دریافت نمود. قبل و بعد از مداخله، پرسشنامه پیوند والدینی و پرسشنامه رفتارهای پرخطر در هر دو گروه اجرا شد. داده ها از طریق آزمون کوواریانس مقایسه و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج این تحقیق نشان داد که برنامه کلاس های آموزش خانواده موجب افزایش پیوند والدینی و کاهش رفتارهای پرخطر نوجوانان شده است (0. 001>p). نتیجه گیری: مطالعه نشان داد که از برنامه کلاس های آموزش خانواده می توان در جهت بهبود مشکلات نوجوانان دارای رفتارهای پرخطر استفاده کرد.

زمینه و اهداف: ناباروری وضعیتی است که می تواند با پیامدهای منفی متعدد فردی و اجتماعی همراه باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی انعطاف پذیری روانشناختی در رابطه خودکارآمدی و رفتارهای ارتقاءدهنده سلامت در زنان نابارور بود. روش بررسی: مطالعه حاضر، توصیفی-همبستگی و از نوع مدل سازی معادلات ساختاری بود. 291 نفر به روش نمونه گیری هدفمند از زنان مراجعه کننده به یک مرکز ناباروری در شهر ساری جهت دریافت خدمات ناباروری در فاصله زمانی سه ماهه پاییز 1398 انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه خودکارآمدی عمومی، پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی و پرسشنامه سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت استفاده شد. برای تحلیل داده ها از روش های ضریب همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری با بهره گیری از نرم افزار ایموس استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان دادند که انعطاف پذیری (0. 31=r، 0. 01≥ p) و خودکارآمدی (0. 29=r، 0. 01≥ p) دارای همبستگی مثبت معنی دار با رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت است. انعطاف پذیری در رابطه بین خودکارآمدی و رفتارهای ارتقاءدهنده سلامت دارای نقش میانجی بود (0. 01≥ p). نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که در زنان نابارور، انعطاف پذیری و خودکارآمدی در پیش بینی رفتارهای ارتقاءدهنده سلامت دارای نقش معنادار هستند. به نظر می رسد که متخصصان سلامت می توانند با طراحی مداخلات مناسب به تقویت انعطاف پذیری و خودکارآمدی و در نتیجه رفتارهای ارتقاءدهنده سلامت در این افراد کمک کنند.

زمینه و اهداف: در انسداد شریان مرکزی شبکیه (CRAO) معمولا بینایی بیمار در طی چند ثانیه و بدون درد از بین می رود. روش های درمانی که توصیه می شوند عبارتند از پاراسنتز اتاق قدامی (خارج کردن مقداری از زلالیه)، تزریق داخل وریدی استازولامید، استنشاق مخلوط گازی اکسیژن-دی اکسیدکربن و تزریق مستقیم داروهای ترومبولیتیک. یکی دیگر از درمان ها، استفاده از اکسیژن پرفشار است که هدف این مقاله مروری بررسی اثرات این درمان است. روش بررسی: بررسی مقالات و متون در پایگاه های داده پابمد، اسکوپوس و گوگل اسکالر با استفاده از کلید واژه های « انسداد شریان مرکزی شبکیه»، « از دست دادن ناگهانی بینایی»، « از دست دادن بینایی بدون درد» و «درمان با اکسیژن پرفشار در CRAO» انجام شد. یافته ها: اکسیژن درمانی اثرات مفیدی را در بهبود حدت بینایی در بیماران CRAO نشان داد. نتیجه گیری: اکسیژن درمانی می تواند به صورت نورموباریک و هایپرباریک باشد. هنگامی که بیماران به اکسیژن 100٪ در فشار نورموبار جواب مناسب ندادند می توان از اکسیژن پرفشار (فشار بالاتر از 1. 4 اتمسفر) جهت درمان بیماران استفاده کرد.

زمینه و اهداف: بحران کرونا، یک شوک سلامتی و تقاضای تصادفی برای بیمارستان ها و عملکرد مالی آنها در سال 1399 بود. مطالعه حاضر به بررسی عملکرد مالی یکی از بیمارستان های دولتی غیرآموزشی در تهران در پیک اول کرونا پرداخت. روش بررسی: مطالعه به صورت توصیفی و مقطعی انجام پذیرفت. سرفصل های هزینه، کانون های درآمدی و نهایتا سود/زیان بیمارستان منتخب در پیک اول کرونا (4 ماهه اول سال 1399) مورد بررسی قرار گرفت. مقایسه آیتم های مذکور در ماه های معادل در سال 1398 و تعداد مراجعین بخش ها بررسی شد تا تاثیر کرونا بر عملکرد مالی مشخص گردد. درصد تغییرات هزینه، درآمد، تعداد مراجعین و نسبت درآمد به هزینه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: هزینه ها و درآمدها به ترتیب در حدود 75 و 128 میلیارد ریال بود. هزینه ها 3% کاهش، درآمدها 21% افزایش و نهایتا سوددهی 84% افزایش داشت. نسبت درآمد به هزینه به طور میانگین در بازه زمانی مورد مطالعه 1. 7 بود. درصد اشغال تخت بیمارستان 21% کاهش داشت. نتیجه گیری: با توجه به کاهش تقاضای خدمات در بیمارستان، انتظار بر زیان مالی بیمارستان در پیک اول کرونا بود. اما کاهش هزینه های متغیر و افزایش تعرفه سالیانه خدمات توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، تا حد زیادی از زیان جلوگیری کرد.

زمینه و اهداف: بیماری آتروسکلروز مهمترین دلیل ناتوانی و مرگ و میر در ایران و سراسر جهان است که عمدتا ناشی از سبک زندگی نادرست و بی تحرکی است. هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر 8 هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT) بر برخی عوامل آتروژنیک بود. روش بررسی: آزمودنی ها شامل زنان جوان چاق بودند که به دو گروه تجربی (8 نفر) و کنترل (8 نفر) تقسیم شدند. در گروه تجربی تمرینات HIIT به مدت 8 هفته (3 جلسه در هفته) با شدت 90 تا 95% حداکثر ضربان قلب انجام شدند. قبل و پس از تمرینات خونگیری در هردو گروه به عمل آمد. از روش الایزا برای سنجش متغیرهای وابسته استفاده شد. اطلاعات با آزمون تی در سطح 0. 05>p مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: در گروه تجربی مقادیر وزن (0. 01p=)، شاخص توده بدن (0. 01p=)، فیبرینوژن (0. 001p<)، هوموسیستیین (0. 01p=) و LPA (0. 01p=) کاهش معنی داری داشتند، ولی سطوح اپلین کاهش و امنتین افزایش غیرمعنی داری داشتند. فقط تغییرات فیبرینوژن بین دو گروه معنی دار بود (0. 001p<). در گروه کنترل هیچ تغییری رخ نداد. نتیجه گیری: هشت هفته تمرین HIIT در کاهش وزن و بهبود سطوح فیبرینوژن، هوموسیستیین و LPA در زنان جوان چاق موثر است. بنابراین تمرینات HIIT به عنوان تمرینات کوتاه مدت برای پیشگیری از سکته قلبی در این افراد قابل استفاده هستند.

زمینه و اهداف: سازگاری اجتماعی شامل سازگاری فرد با محیط اجتماعی خود است که این سازگاری ممکن است با تغییر دادن خود و یا محیط به دست آید. هدف این تحقیق مقایسه میزان اثربخشی مشاوره فردی مبتنی بر شفقت درمانی با مشاوره خانواده درمانی مبتنی بر نظام عاطفی بوین بر سازگاری اجتماعی دختران افسرده نوجوان بود. روش بررسی: در این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری همراه با گروه گواه از بین دختران 17 14 ساله محصل در مدارس دولتی شهر تهران، تعداد 30 نفر به صورت داوطلبانه انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و یک گروه گواه تقسیم شدند. پرسشنامه سازگاری اجتماعی بل (1961) در چهار نوبت (پیش آزمون، پس آزمون، پیگیری دوم ماهه، پیگیری شش ماهه) توسط گروه نمونه تکمیل شد. پس از گردآوری داده با آزمون آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیره تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد هر دو مشاوره فردی مبتنی بر شفقت درمانی و خانواده درمانی مبتنی بر نظام عاطفی بوین بر کاهش ناسازگاری دختران نوجوان موثر بود (0. 001>p). همچنین نتایج حاکی از این بود که در گروه مشاوره فردی نسبت به خانواده درمانی، میزان ناسازگاری و مولفه های آن به طور معناداری کاهش یافته است (0. 001>p). نتیجه گیری: با توجه به آنچه بیان شد نتیجه تحقیق نشان داد مشاوره فردی مبتنی بر شفقت درمانی نسبت به خانواده درمانی مبتنی نظام عاطفی بوین بر سازگاری اجتماعی دختران اثربخش تر بود.