پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش کارآفرینی و خلاقیت مدرس بر قصد کارآفرینانه دانشجویان انجام گردید. پژوهش از نظر هدف از نوع کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها، کمی بود. روش تجزیه و تحلیل داده های تحقیق، رویکرد مدل سازی معادلات ساختاری بود. به منظور گردآوری اطلاعات از روش میدانی و پرسشنامه در بازه زمانی شهریور تا مهرماه 1398 استفاده شد. جامعه آماری پژوهش را دانشجویان مراکز آموزش عالی علوم دریایی استان هرمزگان که دوره های آموزش کارآفرینی را گذرانده اند تشکیل می دهند. حجم نمونه نیز با استفاده از جدول مورگان 384 نفر تعیین گردید. پس از بررسی ادبیات نظری مربوط به آموزش کارآفرینی فرضیات پژوهش طرح گردید. جهت تعیین پایایی و روایی ابزار از تکنیک های آلفای کرانباخ و تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد، نتایج بیانگر پایایی و روایی مطلوب ابزاربود. به منظور آزمون فرضیات پژوهش از روش مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شد. پنج فرضیه با مقدار آماره t-values بزرگ تر از 96/1 تایید و دو فرضیه نیز رد شد. نتایج پژوهش نشان داد که خلاقیت مدرسان تاثیر مثبت و معنی داری بر قصد کارآفرینی دانشجویان داشته و همچنین رابطه ی خلاقیت مدرسان با آموزش کارآفرینی مثبت و معنی دار است. از سوی دیگر، آموزش کارآفرینی تاثیر مثبتی بر قصد کارآفرینانه دارد. ضمن اینکه تاثیر آموزش کارآفرینی بر توانایی کارآفرینی و دانش کارآفرینی نیزتایید گردید. علاوه بر این، تاثیر دانش کارآفرینی بر قصد کارآفرینی نیز تایید نگردید. تاثیر توانایی کارآفرینی، آموزش کارآفرینی بر قصد کارآفرینی نیز تایید گردید.