دانش و تندرستی در علوم پایه پزشکی
سال:1400 | دوره:16 | شماره:1 |تعداد مقالات:7

مقدمه: چالش های فراوان سیتم جمع آوری روزمینی شامل سرریزی مخازن به علت تعداد کم مخازن، ایجاد آلودگی بصری، عدم سازگاری مخازن با مبلمان شهری، آسیب پذیری مخازن در برابر خوردگی و آتش سوزی و نارضایتی ساکنین، منجر به ایجاد سیستم های جمع آوری زیرزمینی شد. هدف این مطالعه، طراحی و تعیین الزامات فنی و هزینه های راه اندازی سیستم جمع آوری زیرزمینی پسماندهای خانگی در شهر کرج بود. مواد و روش ها: این مطالعه یک مطالعه توصیفی-تحلیلی می باشد که به مدت 6 ماه در شهر کرج و بر روی سیستم جمع آوری پسماند انجام می شود. در این مطالعه قرار است جایگزینی سیستم فعلی جمع آوری پسماندهای بلوار چهارباندی مهرشهر شهر کرج که در حال حاضر به صورت جمع آوری از طریق مخازن روزمینی است با سیستم جمع آوری زیرزمینی، از جنبه های فنی و اقتصادی مورد آنالیز و مقایسه قرار گیرد. مراحل اجرایی مطالعه عبارتند از مراجعه به معاونت خدمات شهری شهرداری کرج برای دریافت اطلاعات مخازن نصب شده در بلوار چهار باندی مهرشهر، طراحی سیستم جمع آوری زیرزمینی پسماندهای بلوار چهار باندی مهرشهر، تعیین هزینه های اجرای سیستم جمع آوری زیرزمینی دربلوار چهارباندی مهرشهر و مقایسه فنی دو سیستم جمع آوری فعلی (روزمینی) و زیرزمینی. نتایج: نتایج مطالعه نشان داد که در سیستم جمع آوری روزمینی، مجموع هزینه های سرمایه گذاری اولیه برابر با 1772298000 تومان و مجموع هزینه های بهره برداری ده ساله برابر با 5156406506 تومان است و در سیستم جمع آوری زیرزمینی، مجموع هزینه های سرمایه گذاری اولیه برابر با1267236800 تومان و مجموع هزینه های بهره برداری ده ساله برابر با 4095305226 تومان است. نتیجه گیری: بررسی هزینه ها نشان می دهد که هم هزینه های سرمایه گذاری و هم هزینه های بهره برداری ده ساله سیستم جمع آوری مخزن زیرزمینی کمتر از سیستم مخازن روزمینی است. لذا تغییر الگوی جمع آوری زباله شهر کرج به الگوی زیرزمینی پیشنهاد می گردد.

مقدمه: مطالعه حیات و آشکارسازی وظایف ژن ها یک مساله مهم در محاسبات زیستی است. در انطباق توالی های زیستی، برای شناسایی ژن ها، اندازه گیری شباهت بین توالی ها انجام می شود. وقتی با مساله اندازه ژنوم در انطباق های چندگانه مواجه می شویم، با مشکل کمبود حافظه و افزایش زمان روبه رو هستیم. بنابراین، روشی که بتواند سریع و بدون کاهش دقت، انطباق ژنوم ها را داشته باشد، تاثیر به سزایی در تحلیل توالی ها خصوصا توالی های بلند را همراه دارد. مواد و روش ها: ابتدا روشی را برای تقسیم هر توالی به زیر توالی های کوتاه معرفی می کنیم. سپس از الگوریتم های تکاملی برای انطباق زیر توالی ها استفاده می کنیم. نتایج: روش پیشنهادی در هفت مجموعه داده با تعداد نکلویتیدهای مختلف به ازای هر توالی دی ان ای و افزایش تدریجی از 18000 تا 14 میلیون نکلیوتید، ارزیابی شده و با پنج روش مشهور انطباق چندگانه مقایسه شده است. بالاترین میزان دقت برای باکتری variola با میزان 93/0 و بالاترین سرعت انطباق 6/0 بر حسب دقیقه برای این باکتری است. نتیجه گیری: اکثر روش های انطباق چندگانه در توالی های کوتاه یا تعداد کم، دقت مناسبی دارند اما برای دنباله های طولانی تر به قدرت محاسباتی بالایی نیاز دارند. الگوریتم پیشنهادی با انطباق توالی های بلند، در زمانی قابل قبول و حفظ دقت و همچنین استفاده بهینه از حافظه، بر این نقص غلبه می کند.

مقدمه: بیماری پارکینسون یک ناهنجاری نورودژنراتیو پیش رونده می باشد که در طی آن نورون های دوپامینرژیک در ناحیه جسم سیاه به تدریج از بین می روند. اخیرا، روش های درمانی ترکیبی به عنوان رویکردهای درمانی موثر بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. در این مطالعه، اثرات بالقوه اگزوزوم های جدا شده از سلول های SH-Sy5y و داروی L-Dopa لیپوزومی بر شرایط پاتولوژیکی موش های صحرایی مبتلا به پارکینسون بررسی گردید. مواد و روش ها: 25 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در پنج گروه طبقه بندی شدند. مدل پارکینسون از طریق تزریق ترکیب 6-OHDA در ناحیه جسم سیاه سمت راست مغز ایجاد شد. اگزوزوم های جداسازی شده از سلول های SH-Sy5y به تنهایی و همراه با داروی L-Dopa لیپوزومی شده به مدل های بیمار تزریق شدند. اثرات تیمارهای صورت گرفته از طریق انجام تست رفتاری، بررسی های بافت شناسی و بررسی تغییرات بیان دو ژن Bdnf و Dat به روش real-time PCR بررسی گردیدند. نتایج: تیمار همزمان مدل های بیمار با اگزوزوم و داروی L-Dopa لیپوزومی شده باعث افزایش جمعیت نورون های دوپامیرنژیک در ناحیه جسم سیاه مغز گردید. همچنین در مدل های تیمار شده با هر دو اگزوزوم و داروی L-Dopa لیپوزومی شده افزایش معنادار سطح بیان ژن های Bdnf و Dat مشاهده شد در حالیکه افزایش بیان مشاهده شده در تیمارهای جداگانه از نظر آماری معنادار نبودند (05/0>P). نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان دادند که استفاده از داروی L-Dopa به همراه اگزوزم های سلول های SH-Sy5y اثرات سینرژیک مثبتی بر افزایش بیان ژن های Bdnf و Dat داشته و باعث القای تمایز سلول های پیش ساز عصبی به نورون های دوپامینرژیک و در نتیجه افزایش جمعیت و بقای آنها در ناحیه جسم سیاه مغز می گردد.

مقدمه: سندرم متابولیک مجموعه ای ازعوامل متابولیک غیرطبیعی است که افراد مبتلا را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری های قلبی عروقی، سکته، پوکی استخوان، سرطان و التهاب را قرار می دهد. خرفه نوعی گیاهی علفی است که برگ های غنی از اسید لینولییک دارد و نان به عنوان قوت غالب مردم بستر مناسبی برای غنی سازی می باشد، مطالعه حاضر با هدف تاثیر نان غنی شده با خرفه بر بیماران دیابتی مبتلا به سندرم متابولیک انجام شد. مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی تصادفی موازی، بر روی 104 بیمار دیابتی مبتلا به سندرم متابولیک انجام شد. بیماران به دو گروه مداخله و شاهد تقسیم شدند. گروه مداخله روزانه از نان غنی شده با خرفه (10%) و گروه شاهد نان بدون خرفه دریافت کردند. برای بررسی اثر مداخله، اختلاف میانگین قبل و بعد این شاخص ها در دو گروه با استفاده از آزمون تی زوج انجام شده است. نتایج: میانگین سن شرکت کنندگان 5/6± 6/53 سال و دامنه سن شرکت کنندگان بین 33 تا 63 سال بود. مردان (51%) 53 نفر و زنان (49%) 51 نفر از افراد مورد پژوهش را شامل می شدند. تعداد 56 نفر (53%) افراد شرکت کننده متوسط سن ابتلا به دیابت 2 سال بود، 56 نفر (8/53%) افراد شرکت کننده دارای سواد دبیرستانی و (7/8%)49 نفر بیسواد بودند. نتایج نشان داد که قبل از مداخله تفاوت معنی داری بین دو گروه از لحاظ میانگین متغیرهای مورد بررسی بجز فشارخون دیاستولیک (01/0P<) در مورد بقیه متغیرها شامل (قند ناشتا، دورشکم، فشارخون سیستول و دیاستول، تری گلیسرید، میزان لیپوپروتین با دانسیته پایین و بالا) مشاهده نشد (05/0P<). اما دو گروه از نظر. مقایسه اختلاف میانگین ها نشان داد که از لحاظ متغیرهای قند ناشتا، کلسترول توتال، لیپوپروتیین با دانسیته پایین و بالا، دورشکم بعد از مداخله بین دو گروه با (05/0P<) اختلاف معنی داری مشاهده شد. نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان داد که مصرف نان غنی شده با گیاه خرفه، توانست اجزای مرتبط با سندرم متابولیک را کاهش دهد و میزان HDL کلسترول را بهبود داده است.

مقدمه: اختلالات اسکلتی – عضلانی و استرس شغلی یکی از مهمترین دغدغه های کارکنان در سازمان ها و به خصوص بیمارستان ها می باشند. هدف از این مطالعه تعیین ریسک اختلالات اسکلتی عضلانی با روش QEC و ارتباط آن با استرس شغلی در پرستاران بود. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی که از لحاظ زمانی، مقطعی بود؛ 218 نفر از پرستاران شاغل در دو بیمارستان شهر اصفهان مورد بررسی قرار گرفتند. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه های دموگرافیک، نوردیک و پرسشنامه استاندارد استرس شغلی HSE و ارزیابی ریسک فاکتورهای ارگونومی در بین پرستاران با استفاده از روش QEC انجام گردید. برای آنالیز داده ها از نرم افزار آماری SPSS 21، آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون و آنالیر واریانس یک طرفه استفاده شد. نتایج: میزان شیوع اختلالات اسکلتی – عضلانی در بین پرستاران 93/83% به دست آمد، 78/58% پرستاران در سطح ریسک بسیار بالا و 45/32% در سطح ریسک بالا ابتلا به اختلالات قرار داشتند و 38/63% آنان دارای استرس شغلی زیاد بودند. نمره نهایی QEC با استرس شغلی دارای رابطه معنادار و غیر مستقیم بود. نتیجه گیری: با افزایش نمره QEC، نمره استرس کاهش یافت که به معنای شرایط نامطلوب و استرس زای پرستاران می باشد علاوه بر اینکه باید اقدامات اصلاحی ارگونومیگی هر چه سریع تر انجام شود؛ برنامه های مداخلاتی مناسبی نیز به منظور افزایش سطح آگاهی پرستاران در جهت دستیابی به راه حل های بهینه برای پیشگیری یا کاهش اختلالات اسکلتی عضلانی و استرس شغلی تدوین و اجرا گردد.

مقدمه: انفارکتوس میوکارد یکی از مهمترین علل مرگ و میر در جهان است. هدف این پژوهش بررسی تاثیر دو نوع برنامه تمرینی تناوبی شدید و تداومی متوسط بر برخی عوامل آنژیوژنیک در رت ها بعد از القای انفارکتوس میوکارد تجربی است. مواد و روش ها: 40 سر رت نر ویستار 10-12 هفته با میانگین وزنی 250-300 گرم خریداری شدند. سپس تحت عمل جراحی برای انسداد سرخرگ کرونری چپ (LAD) قرارگرفتند. برای ارزیابی MI از اکوکاردیوگرافی استفاده شد. رت ها به چهار گروه، کنترل (بدون تمرین)، شم و دو گروه تمرینی با 42 دقیقه دویدن روی تردمیل 8 هفته و 5 روز در هفته، تمرین تناوبی شدید (4 دقیقه با 85-90 و 3 دقیقه با 40-50 درصد VO2max)، تمرین تداومی متوسط (با شدت 60-65%VO2max)، تقسیم شدند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی رت ها بیهوش و قلب آن ها تحت شرایط استریل جدا شد. برای ارزیابی بیان پروتیین های eNOS, VEGF, CD34 از روش ایمنوهیستوشیمی و برای ارزیابی عامل فون ویلبراندvWF)) از روش وسترن بلات استفاده شد. بعد از جمع آوری داده ها، برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون تحلیل واریانس یک سویه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری 05/0P< نرم افزار SPSS نسخه 26 استفاده شد. نتایج: نتایج تحلیل واریانس یک سویه نشان داد که تفاوت معناداری بین چهار گروه شم، کنترل، تمرین تناوبی شدید و تداومی متوسط در شاخص (0001/0P<، 4/110F=)CD34 وجود داشت. بیان پروتیین (0001/0P<، 05/97F=) VEGF، (0001/0P<، 9/138F=)eNOS بین گروه های مورد مطالعه تفاوت معناداری وجود داشت. بیان پروتیین VEGF و eNOS در تمرین تناوبی شدید و تمرین تداومی متوسط افزایش یافت ولی تفاوت بین دوگروه معنادار نبود. شاخص vWF به عنوان شاخص نشانگر افزایش سلول های اندوتلیال و مویرگ زایی در اثر تمرین تناوبی شدید نسبت به گروه کنترل افزایش معناداری داشت ولی vWF بین دو گروه تمرینی تفاوت معنادار نداشت و گروه تمرین تداومی نسبت به گروه کنترل تفاوت معناداری را نشان نداد (005/0P<، 220/6F=). نتیجه گیری: چنین نتیجه گیری می شود که هم HIIT و هم MICT می توانند با افزایش آنژیوژنز و خون رسانی بیشتر، به بهبود انفارکتوس میوکارد کمک کنند اما به نظر می رسد که HIIT در این زمینه موثرتر است.

مقدمه: هدف از این پژوهش ساخت نانولیپوزومهای حاوی عصاره ی Silybum marianum و بررسی سمیت آن بر روی رده ی سلول سرطانی SAOS-2 و بررسی سمیت عصاره آزاد و لیپوزومهای خالی بر رده ی HFF میباشد. مواد و روش ها: سه سامانه ی لیپوزومی حاوی عصاره ی با درصد مولی متفاوتی از SPC80 و SPC60 به همراه کلسترول بروش فیلم نازک تهیه گردید. فرمولاسیون مناسبتر با توجه به درصد بارگذاری و میزان رهایش انتخاب گردید. الگوی رهایش عصاره از فرمولاسیون منتخب ارزیابی شد و اندازه و بار سطحی ذرات بررسی گردید. در پایان سمیت سامانه ی منتخب حاوی عصاره، و عصاره آزاد و سامانه فاقد عصاره بر رده ی سلولی SAOS-2 و سمیت عصاره آزاد و سامانه ی فاقد اسانس بر رده ی سلولی HFF سنجیده شد. نتایج: میزان بارگذاری عصاره در فرمولاسیون منتخب، اندازه ذرات، شاخص پراکندگی، و پتانسیل زتا برای فرمولاسیون منتخب، به ترتیب %15/016/84، nm98، 286/0 و mV2/17-میباشد. رهایش عصاره در شرایط دمایی مشابه سلول سالم و سرطانی آهسته است. همچنین عصاره لیپوزومه نسبت به عصاره آزاد سمیت بیشتری بر رده ی سلولی SAOS-2 داشته و لیپوزوم فاقد عصاره و عصاره آزاد سمیت کمی بر رده ی سلولی HFF داشته اند. نتیجه گیری: بر اساس نتایج، سامانه ی لیپوزومی حاوی عصاره با برخورداری از ویژگیهای فیزیوشیمیایی و سمیت مناسب بر رده ی سلولی SAOS-2، میتواند حامل مناسب برای رسانش ترکیبات گیاهی به سلولهای هدف باشد.