حفظ کیفیت آموزش عالی در گرو دو سازوکار اساسی است. آنچه در مرحله نخست، شالوده کیفی آموزش عالی را پایه ریزی می کند، برنامه ریزی مسوولانه و متناسب با شرایط موجود علم و فناوری است. در مرحله بعدی، آنچه اهمیت اساسی دارد، دقت در اجرای صحیح برنامه های آموزشی است که طبیعتا نتیجه گیری درست از این برنامه های آموزشی را به دنبال خواهد داشت. نقصان کیفی در هر یک از این دو مرحله، کاستی در کیفیت آموزش عالی را به دنبال خواهد داشت.