پژوهش های زبانشناختی در زبان های خارجی (پژوهش زبان های خارجی)
سال:1390 | دوره:1 | شماره:1 |تعداد مقالات:7

بی گمان، اصطلاحات دستوری به تنهایی کمک چندانی در آموختن زبان بیگانه نمی کنند، اما باید توجه داشت که چنانچه دستور زبانی، به هر دلیل، به زبان فارسی نوشته شود، باید تفاوت های میان اصطلاحات دستوری این دو زبان نیز در نظر گرفته شوند تا خوانندگان دچار لغزش نشوند. بیشتر نویسندگان دستور آلمانی در ایران، آلمانی دانهای ایرانی اند که گاهی در برگردان اصطلاحات دستوری دچار خطا شده اند، امری که می توان در مقوله خطای معنایی بررسی کرد و در زمینه آموزش زبان به کار گرفت. بررسی تاثیر احتمالی اصطلاحات دستوری در سرعت یا کیفیت فراگیری زبان در این مقال نمی گنجد. جستار پیش رو، برآن است تا با بازتاب نمونه هایی چند از خطاهای رایج در دستور زبان های آلمانی نگاشته شده به زبان فارسی، به بررسی تباین کلی اصطلاحات دستوری در دو نظام زبانی بپردازد.

هدف اصلی از انجام این پژوهش نیمه آزمایشی، بررسی اثرات آموزش راهبردهای تمرین ذهنی در یادگیری دایره واژگانی زبان دوم بود. چهار روش مورد مطالعه قرار گرفت (الف) تمرین ذهنی آوایی، (ب) تمرین ذهنی غیرملفوظ، (ج) تمرین ذهنی آوایی و غیرملفوظ، (د) و بدون آموزش تمرین ذهنی. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای، 162 دانشجو از چهار رشته کلاس درس زبان عمومی آزمودنی های این مطالعه را تشکیل دادند. داده های به دست آمده با روش تجزیه و تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی شفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج آماری نشان داد که هر سه روش آموزش راهبردهای تمرین ذهنی در یادداری و بازشناسی واژه ها موثر بوده اند. به علاوه، در مقایسه کلی بین سه روش، بین دو روش آموزش راهبردهای تمرین ذهنی آوایی و غیرملفوظ تفاوت معناداری دیده نشد، اما، روش آموزش راهبردهای تمرین ذهنی آوایی و غیرملفوظ به گونه ای معنادار موثرتر از دو روش دیگر بوده است.

پژوهش حاضر مروری دارد بر اهمیت تدریس فرهنگ، همزمان با تدریس زبان و چالش هایی که در این زمینه وجود دارد. مواردی که در این تحقیق به آنها پرداخته می شود عبارت اند از: هدف از تدریس فرهنگ چیست؟ مولفه های تشکیل دهنده یک فرهنگ کدام است؟ چه جنبه هایی از فرهنگ بیگانه باید آموزش داده شود و در این میان، فرهنگ خودی چه نقشی را ایفا می کند؟ این پژوهش همچنین به موضوع عوامل بازدارنده ای می پردازد که به واسطه آن مدرسان زبان از تدریس فرهنگ سرباز می زنند. نتایج این تحقیق نشان می دهد که روش ارتباط بین دستورالعمل های زبانی و تدریس فرهنگ، کاملا بستگی به هدف غایی تدریس یک زبان خارجی و تعبیر ما از مولفه فرهنگ دارد. همچنین شواهد حاکی از آن است که مدرسان زبان به دلیل کمبود وقت، فقدان روش های کاربردی و عدم اطمینان از این که چه جنبه هایی از فرهنگ یک جامعه را باید آموزش داد و انکار، اجتناب و خودبینی فرهنگی زبان آموزان و همچنین مناسب نبودن محتوای کتاب های درسی، از تدریس فرهنگ امتناع می کنند.

پژوهش حاضر استفاده از روش ترسیم نقشه مفهومی به دو شیوه فردی و مشارکتی را به عنوان راهبردی در یادگیری و آموزش زبان دوم (انگلیسی) بررسی کرده است. روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و جامعه آماری تحقیق کلیه فراگیران زبان انگلیسی آموزشگاه های شهر بیرجند بوده اند. 33 فراگیر زبان انگلیسی در سطح متوسط به عنوان نمونه در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه تحقیق (تدریس با استفاده از تکنیک نقشه مفهومی به دو شیوه انفرادی و مشارکتی، و تدریس سنتی) جایگزین شدند. گروه ها از نظر یادگیری واژگان و درک مطلب با یکدیگر مقایسه شده و داده ها با استفاده از روش آنوای ترکیبی تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد میزان یادگیری واژگان و درک مطلب گروه ترسیم نقشه مفهومی مشارکتی در مقایسه با روش سنتی به طور معنادار بالاتر بود. اگر چه میزان درک مطلب گروه ترسیم نقشه مفهومی انفرادی در مقایسه با روش سنتی به طور معنادار بالاتر بود، ولی تفاوتی در یادگیری واژگان بین دو گروه مشاهده نشد. این نتایج نشان می دهد به کارگیری ترسیم نقشه مفهومی، به ویژه به روش مشارکتی، در آموزش زبان دوم می تواند به عنوان روشی مناسب در افزایش یادگیری واژگان و درک مطلب فراگیران مورد استفاده قرار گیرد.

نگاهی به فعالیت های پژوهشگران در زمینه مطالعات ترجمه در ایران به ویژه در سال های اخیر، نشانگر آنست که تحقیقات در این زمینه به لحاظ کمی و کیفی روند رو به رشدی داشته است. نگاهی دقیق تر به این پژوهش ها نشان می دهد که غالب این پژوهش ها در یکی از این سه گروه جای می گیرند: (1) پژوهش هایی با رویکرد زبان شناختی، (2) تحقیقاتی با گرایش های فرا یا غیر زبان شناختی و (3) مطالعات نظری که پرداخت این گروه بیشتر به ترجمه است تا تربیت مترجم. مقاله حاضر با در نظر گرفتن این حقیقت از یک سو و از سویی دیگر با در نظر گرفتن گسترش گرایش مترجمی در همین دهه، به توصیف چشم انداز فعلی مطالعات ترجمه می پردازد و با نگاهی موشکافانه خلا و نیاز پژوهشی موجود را برجسته و شفاف تبیین می کند که همان پژوهش های فرایند مدار است. با ارایه چارچوب و تشریح پژوهش های فرایندمدار، مقاله حاضر می کوشد تا جایگاه پژوهشی و موقعیت کاربردی این دسته از پژوهش ها را در شرایط کنونی مطالعات ترجمه ایران تبیین نماید.

وندها در یک زبان، شبکه گسترده ای از عناصر واژقاموسی اند (morfolexical) که از دو پایه، یکی مرجعی که تشکیل دهنده ریشه پسوندها و دیگری ارجاعی که کنه را تشکیل می دهد، ساخته شده اند. درهم آمیختن این دو، انگیزه ای برای پیوند واجی در یک واژه است که مفهومی را در خود دارد. هدف از این مقاله، بررسی همانندی ها و ناهمانندی های کارکردی این گونه پسوندها در دو زبان فارسی و اسپانیایی با بهره گیری از روش مقابله ای است، تا بتوان تاثیرات زبان فارسی، در زبان اسپانیایی و حدود آن را آشکار کرد. در این مقاله، سعی شده تا ابتدا پسوندهای تک هجایی و سپس پسوندهای دو و یا چند هجایی مطالعه و بررسی شوند، تا برای هر یک از موارد کاربردی آنها و گرایش درهم آمیختگی پسوندها در دو زبان، با بهره گیری از روش یاد شده مقایسه شوند.

کودک در سال های اولیه رشد گفتار، برای ساده کردن تلفظ واژگان بزرگسال، از فرایندهای واجی بهره می گیرد. پژوهش حاضر، فرایندهای واجی را به هنگام بیان واژه های تک هجایی و دو هجایی کودکان 2 تا 4 ساله فارسی زبان بررسی می کند، نتایج حاصله نشان می دهند که بر اساس نظریه واج شناسی زایشی، نمی توان توجیه دقیق و درستی برای وقوع این فرایندها در تلفظ کودک ارائه داد. در صورتی که واج شناسی تولیدی، تلفیقی از واج شناسی و آواشناسی است و در آن با بستارهای تولیدی مواجه ایم که در واحد زمان فعال می شوند و به همین علت زمان و مکان دقیق تولید هر یک از بستارها در شاخص های بستاری قابل مشاهده اند. این پژوهش به دو روش تحلیلی و میدانی انجام شده است. کلیه فرایندها از جمله حذف هجای بی تکیه، حذف همخوان پایانی، مضاعف سازی، همگونی، کاهش خوشه، انسدادی شدگی، پیشین شدگی، غلتان شدگی، واج افزایی، حذف همخوان آغازین و غیره در بیان واژه های تک هجایی و دو هجایی توسط کودکان به کار گرفته می شود. بررسی حاضر، میانگین درصد وقوع فرایندها و بیشترین و کمترین آنها را در هر گروه سنی به تفکیک نشان می دهد و رابطه بین هر کدام را با متغیر سن بررسی می کند.