خانواده و بهداشت
سال:1389 | دوره:1 | شماره:2 |تعداد مقالات:8

جایگاه زنان در ورزش، حتی در وضعیت برابری سایر شرایط، پایین تر از جایگاه مردان بوده است از طرفی شاخص مشارکت زنان عامل قابل تاملی در اندازه گیری توسعه یک کشور می باشد که خود نشان دهنده اهمیت موضوع می باشد.در این تحقیق تاثیر حمایت اجتماعی و عوامل جمعیت شناختی بر مشارکت زنان جنوب در فعالیتهای ورزشی بررسی می شود. مطالعه مورد نظر پیمایشی و به صورت مقطعی است. نمونه های این تحقیق 304 زن در دامنه سنی 20 تا 40 سال شهر لامرد بودند، که به صورت تصادفی خوشه ای از 11 محله انتخاب شدند. ابزار تحقیق پرسشنامه استاندارد مشارکت ورزشی عریضی و همکاران (1385)، (r=0.82) بود. جهت مقایسه داده ها از آزمون t مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه و تحلیل طبقات چند گانه استفاده شد. یافته های تحقیق نشان میدهد میزان مشارکت زنان در فعالیت های ورزشی کمتر از یک ساعت در هفته است. بین حمایت اجتماعی و مشارکت زنان شهر لامرد در فعالیتهای ورزشی ارتباط معنی داری وجود داشت (P<0.01). اما مشارکت ورزشی زنان تاثیر معنی داری بر متغیرهای تحصیلات، درآمد، ورزش کردن اعضای خانواده و ورزش کردن دوستان داشت (P<0.01). میزان مشارکت ورزشی زنان با حمایت اجتماعی بالا و متوسط بیشتر از زنان با حمایت اجتماعی پایین بود (P<0.05). همچنین نتایج نشان داد که حمایت اجتماعی، 38 درصد از تغییرات متغیر مشارکت ورزشی را تبیین می نماید. نتایج تحقیق حاکی از مشارکت بسیار پایین زنان در فعالیت ورزشی بود. تحصیلات و حمایت اجتماعی خانواده و دوستان از عوامل مهم تاثیر گذار بر مشارکت ورزشی زنان می باشد. افزایش حمایت اجتماعی از زنان یکی از بهترین راه های بالابردن میزان مشارکت آنان در فعالیت های ورزشی می باشد.

افسردگی پس از زایمان یک اختلال جدی است که آثار مخرب و طولانی مدتی بر روی مادر و خانواده دارد. پیشگیری مناسب، مستلزم شناسایی عوامل مستعد کننده این اختلال است. از آنجا که اطلاعات کمی در مورد فراوانی عوامل مرتبط با این اختلال در کشور ایران در دسترس است، پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط رضایت زناشویی در بارداری با افسردگی پس از زایمان انجام شد.پژوهش حاضر، یک مطالعه توصیفی، تحلیلی است که بر روی 120 زن پس از زایمان تا 6 هفته پس از زایمان واجد شرایط مراجعه کننده به مرکز بهداشتی و دو پایگاه وابسته به آن در شهر آستارا در سال 1387 انجام شد. اطلاعات مربوط به رضایت زناشویی با استفاده از پرسشنامه رضایت زناشویی و اطلاعات مربوط به افسردگی پس از زایمان با استفاده از ابزار افسردگی پس از زایمان ادینبورگ تا 6 هفته بعد از زایمان جمع آوری گردید. اطلاعات بدست آمده توسط نرم افزار آماری SPSS و با استفاده از آزمونهای آماری مجذور کای، تی مستقل و آمار توصیفی تحلیل شد.با توجه به نتایج بین میزان تحصیلات افراد مورد مطالعه با میانگین نمره رضایت از زناشویی ارتباط معناداری (P=0.005) مشاهده شد. بین رضایت از زناشویی و وضعیت اشتغال فرد رابطه معنی داری وجود نداشته (P=0.1) اما بین اشتغال همسر و رضایت از زناشویی ارتباط معناداری وجود داشته است (P=0.01). همچنین بین رضایت از زناشویی و افسردگی پس از زایمان با تحصیل همسر نیز رابطه معنا داری دیده نشد.بنابراین عدم رضایت زناشویی یک عامل مستعد کننده برای افسردگی پس از زایمان است. بررسی رضایت زناشویی و ارتباط آن با عوامل مختلف و انجام اقدامات و مداخلات مناسب توسط ارائه دهندگان مراقبتهای دوران بارداری در این زمینه جهت پیشگیری از افسردگی پس از زایمان پیشنهاد می شود.

دیسمنوره اولیه به کرامپ های دردناک قاعدگی، بدون علت ارگانیک گفته می شود که حدود 80% خانم ها به خصوص دختران جوان را به درجاتی درگیر می کند. درمان اصلی بیماری ضد التهابهای غیر استروئیدی است که با جلوگیری از سنتز پروستاگلندین باعث کاهش کرامپ قاعدگی می گردند، ولی به علت داشتن عوارض زیاد به خصوص عوارض گوارشی از مقبولیت برخوردار نمی باشند. هدف از این مطالعه، بررسی اثر درمانی ویتامین B1 بر روی دیسمنوره اولیه و مقایسه آن با ایبوبروفن است.این مطالعه بطور تصادفی بر روی دانشجویان مبتلا به دیسمنوره اولیه انجام شد. 152 دانشجوی دختر مبتلا به دیسمنوره متوسط و شدید واجد شرایط به دو گروه تقسیم شدند، گروه اول (76 نفر) روزانه 100 mg ویتامین B1 به مدت 15 روز در ماه (فازلوتئال) و به گروه دوم نیز (76 نفر) قرص ایبوبروفن 400 mg به محض شروع درد (تکرار دوز هر 8 ساعت در صورت تداوم درد) تجویز شد. (طول مدت مطالعه در دو گروه 3 ماه بود.)پس از جمع آوری اطلاعات تست داده با استفاده از نرم افزار Spss و آزمون های مجذور کای دو، تی تست، من ویتنی و فرید من انجام شد.نتایج نشان داد که مقایسه شدت درد قبل و بعد از درمان در گروه ایبوبروفن (p=0.000) ویتامین B1 (p=0.000) تفاوت معنی داری داشت. همچنین مقایسه شدت درد در دو گروه در ماه اول درمان باp=0.414  تفاوت معنی داری نداشت، ولی در ماه دوم (0.000=p) و در ماه سوم (p=0.000) این اختلاف معنی دار بود. از طرفی مقایسه مدت درد قبل و بعد از درمان در گروه ایبوبروفن (p=0.000) و در گروه ویتامین  (p=0.000) B1تفاوت معنی داری داشت. اما مقایسه مدت درد بعد از مداخله نیز در دو گروه در طی درمان باp=0.000  اختلاف معنی داری داشت. همچنین نیاز به مسکن اضافی در دو گروه تفاوت معنی داری نداشته است (p=0.401)ویتامین B1 دارویی با اثر مشابه به ایبوبروفن، عوارض بسیار کمتر، مقبولیت بیشتر می تواند در درمان دیسمنوره اولیه استفاده شود.

با هدف بررسی ارتباط سرمایه اجتماعی و معناداری زندگی با سلامت روان از 76 زن قربانی خشونت خانوادگی شهر رشت که برای انجام امور اداری به مرکز پزشکی قانونی مراجعه کرده بودند، خواسته شد تا پرسشنامه های سرمایه اجتماعی خانواده، سلامت عمومی (GHQ-28) و شاخص ارزشمندی زندگی (LRI) را تکمیل کنند، داده های بدست آمده با آزمون همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون و آزمون t استیودنت برای گروه های مستقل با استفاده از نرم افزار SPSS-16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که بین سرمایه اجتماعی، معناداری زندگی و سلامت روان زنان مورد بررسی رابطه معنی دار وجود دارد. همچنین تحلیل رگرسیون به شیوه گام به گام نشان داد که متغیرهای سرمایه اجتماعی و معناداری زندگی توانسته اند سلامت روان آزمودنی ها را پیش بینی کنند. همچنین مشخص شد که زنان جوان و مسن در معرض خشونت خانوادگی مشارکت کننده در تحقیق از لحاظ سرمایه اجتماعی، معناداری زندگی و سلامت عمومی با همدیگر تفاوت داشته و این تفاوت نیز به لحاظ آماری معنی دار است. بدین معنی که زنان جوانی که در معرض خشونت خانوادگی قرار داشتند در مقایسه با زنان مسن از سرمایه اجتماعی کمتر، معناداری زندگی ضعیف تر و سلامت عمومی پائین تری برخوردار بودند. با توجه به این که خانواده نقش انکار ناپذیری در مولفه های اجتماعی، روانی، تربیتی و ... افراد دارد، برای پیش گیری از آسیب ها (نظیر خشونتهای خانوادگی و همسر آزاری) و رشد توانمندی های خانواده پیشنهاد تحقیق این است که از آموزش ها و مشاوره های پیش از ازدواج و بعد از آن استفاده شود، تا زمینه ایجاد جامعه سالم فراهم شود.

ازدواج یکی از پدیده ها و نهادهای مهم اجتماعی است که نقش بسیار حساسی بر تمامی ابعاد زندگی انسان دارد و داشتن آمادگی لازم از نظر جسمی و روانی و اجتماعی برای آن ضروری است. به همین دلیل در قوانین حقوقی بسیاری از کشورهای جهان حداقل سنی برای آن در نظر گرفته شده است.ازدواج زودرس که بصورت ازدواج قبل از 18 سالگی تعریف می شود هر دو جنس را متاثر می سازد اما دختران بیشتر در معرض آن هستند و آسیب ها و عوارض شدیدی را متحمل می گردند. از آنجا که این واقعه بیشتر در بستر فقر و نابرابری جنسیتی رخ می دهد دارای جنبه های اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی است و برخی علل آن عبارتند از فقر، پیشگیری از فعالیت جنسی زودرس و حفظ آبروی خانوادگی و عوامل فرهنگی و اجتماعی ازدواج زودرس می تواند منجر به افزایش تعداد فرزندان، حاملگی و زایمان زودرس، مرگ و میر در مادر نوجوان باردار و در حین زایمان، افزایش ابتلا به HIV و سایر بیماری های مقاربتی، افزایش مرگ نوزاد، آنمی، پره اکلمپسی، افزایش خونریزی های زایمانی و بعد از زایمان، فیستول های مامایی، زایمان سخت و طولانی، انزوای اجتماعی، افسردگی، خودکشی و همسرکشی گردد. این افراد معمولا تحصیلات، درآمد و استقلال کمتری داشته و بیشتر در معرض خشونت قرار می گیرند. توان زنان نوجوان در مشارکت در سلامت باروری کاهش می یابد و حتی گاهی اختیار دریافت مراقبت بهداشتی را به دلایل مختلف ندارند.افزایش سن قانونی ازدواج و لازم الاجرا کردن آن، افزایش دسترسی دختران به تحصیلات، اشتغال مناسب، بالا بردن آگاهی جامعه درباره عوارض ازدواج زودرس و اجرای سیاست های فقرزدایی می توانند در جهت بهبود وضعیت سلامت زنان و کودکان موثر باشند.

پژوهش حاضر به بررسی اثر بخشی رفتار درمانی شناختی در درمان افسردگی و اضطراب تعمیم یافته همسران شاهد و ایثارگر استان گیلان پرداخته است. به همین منظور به شیوه نمونه گیری در دسترس (غیر تصادفی) تعداد 32 نفر از مبتلایان اضطراب تعمیم یافته و افسردگی در دو گروه آزمایشی و کنترل بطور جایگزینی تصادفی گمارده شدند. طرح حاضر از جمله طرحهای نیمه آزمایشی پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود و ابزار گرد آوری اطلاعات مصاحبه بالینی و پرسشنامه های افسردگی بک و اضطراب زونگ بوده است. نتایج آزمون t برای دو گروه مستقل، نشان داد که بین نمرات پیش آزمون در سطح آلفای 0.01 تفاوت از لحاظ آماری معنادار می باشد ولی در گروه کنترل این تفاوت معنادار نبوده است و این ناشی از موثر بودن روش درمان فوق در اضطراب تعمیم یافته و افسردگی می باشد.

هدف از این بررسی تعیین نگرش دانشجویان دختر سال اول دانشگاه آزاد اسلامی واحد کازرون در باره با بیماری ایدز می باشد.پژوهش حاضر مطالعه توصیفی- تحلیلی است. نمونه پژوهش را 252 نفر از دانشجویان دختر سال اول دانشگاه آزاد اسلامی واحد کازرون تشکیل داده اند. نمونه گیری در دو روز متوالی و از تمام کلاس ها با بیشترین دانشجوی دختر انجام شده است. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه ای محقق ساخته مشتمل بر سه بخش اطلاعات دموگرافی و سوالات نگرشی و دو سوال باز بوده است. اعتبار و پایایی پرسشنامه به ترتیب به وسیله روایی محتوایی و آلفای کرونباخ تعیین شده است.تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از برنامه کامپیوتری SPSS, Ver. 14 و روشهای آماری مناسب برای تجزیه و تحلیل اطلاعات کمی و کیفی صورت گرفته است.نتایج پژوهش نشان داد که 24.6% واحد های مورد پژوهش اعتقاد دارند که به میزان زیاد میتوانند از خود در مقابل بیماری ایدز مراقبت کنند و این توانایی را در پایبندی به اعتقادات مذهبی (32.2)، رعایت بهداشت (25.4%)، وفاداری به خانواده (13.5%) و اجتناب از معاشرت ناسالم (11.86%) می دانند. نگرش 74.6% درصد دختران نسبت به بیماری ایدز مثبت است. 69.1% درصد معتقدند که بیمار مبتلا به ایدز حق زندگی معمول را دارد. 57.6% مخالف ازدواج بیماران و 70.6% مخالف ازدواج آنها با افراد سالم می باشند. 42.06% درصد موافق با عقیم کردن زنان و مردان مبتلا و 40.4 درصد موافق با ایزوله کردن آنها هستند و 45.2 درصد حاضر نیستند که همسایه و همکلاسی یک بیمار مبتلا به ایدز باشند. در عمل کمتر از 23 درصد واحدهای مورد پژوهش حاضر به ازدواج با نامزدی می شوند که آلوده به ایدز است، در صورت سلامتی خود؛ همسر مبتلا به ایدز را می پذیرند و زندگی با همسری که باعث ابتلا آنها شده است را ادامه میدهند. کمتر از 64% درصد افراد حاضرند بیماری خود، همسر و یا فرزندانشان را به مراکز درمان اعلام کنند. به ترتیب 22.2 و 16.7 درصد افراد ارتباط خود را با خویشاوند و دوستان آلوده خود حفظ میکنند.در کل برخلاف بسیاری از مطالعات بیشتر زنان جوان تصور میکنند می دانند چگونه خود را در مقابل ابتلا به HIV مصون نگه دارند.

شدت دیسمنوره می تواند متاثر از عوامل متعددی باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین عوامل موثر بر شدت دیسمنوره اولیه انجام گردیده است.پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع مقطعی است. در این پژوهش 400 دانشجوی واجد شرایط، به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و پرسشنامه ای مشتمل بر مشخصات دموگرافیک، وضعیت و شدت درد قاعدگی، الگوی قاعدگی، عوامل مربوط به فعالیت بدنی، عوامل مربوط به طرز فکر و تمایلات فرد و زمینه ارثی در اختیار آنان قرار گرفت و با توجه به پاسخ آنان، در 4 گروه شامل درجه صفر (فاقد دیسمنوره)، درجه 1 (دیسمنوره خفیف)، درجه 2 (دیسمنوره متوسط) و درجه 3 (دیسمنوره شدید) تقسیم بندی شده و عوامل تحت بررسی در این چهار دسته با کاربرد آنالیز واریانس و مجذور کای به کمک نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.نتایج حاصل نشان داد 40.8% از افراد دیسمنوره درجه یک، 28% درجه دو و 12.5% درجه سه داشته و 18.7% فاقد درد قاعدگی هستند. در زمینه الگوی قاعدگی، همبستگی معنی دار آماری بین شدت دیسمنوره و سن منارک (0.005>P)، طول مدت سیکل قاعدگی (0.025>P) و نظم قاعدگی (0.025>P) به دست آمد. در زمینه عوامل مربوط به فعالیت بدنی، همبستگی معنی دار آماری بین شدت دیسمنوره و متغیرهای احساس شادابی و سرحالی هنگام بیدار شدن در صبح (0.05>P) و وضعیت جسمی و فیزیکی (0.025>P) وجود داشت اما ارتباط معنی داری بین شدت دیسمنوره و ورزش حاصل نشد. بین شدت دیسمنوره اولیه و نگرش منفی نسبت به قاعدگی به صورت در نظرگیری قاعدگی به عنوان یک بیماری و نیز به عنوان مساله ای پردردسر و مزاحم همبستگی معنی دار آماری به دست آمد (0.001>P). همچنین زمینه ارثی دیسمنوره با شدت آن ارتباط معنی دار داشت (0.001>P).شدت دیسمنوره اولیه با منارک، طول مدت سیکل قاعدگی، نظم قاعدگی، وضعیت جسمی و فیزیکی، نگرش فرد نسبت به قاعدگی و زمینه ارثی درد قاعدگی همبستگی دارد.