مجله دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران
سال:1395 | دوره:29 | شماره:2 |تعداد مقالات:11

زمینه و هدف: تطابق مارژینال فریم ورک های ایمپلنتی، عامل مهمی در موفقیت طولانی مدت پروتزهای متکی بر ایمپلنت می باشد. هدف از این مطالعه مقایسه میزان گپ مارژینال مطلق فریم ورک های زیرکونیایی در بریج سه واحدی متکی بر ایمپلنت ساخته شده توسط دو سیستمComputer-aided design (CAD)/Computer-aided manufacturing (CAM)، AmannGirrbach و Zirkonzahn بود. روش بررسی: مدل اصلی با مانت کردن دو اباتمنت ایمپلنتی به عنوان پایه های بریج سه واحدی (کانین تا پره مولر دوم ماگزیلا) ساخته شد. در هر سیستم 12 فریم ورک زیرکونیایی ساخته شد. میزان گپ مارژینال مطلق فریم ورک ها با استفاده از Video Measuring System در هر یک از اباتمنت ها اندازه گیری شد. تاثیر نوع سیستم CAD/CAM و سایز اباتمنت بر میزان گپ مارژینال مطلق به ترتیب توسط Independent t test و Paired t test ارزیابی شد و حد معنی داری آماری 05/0 درنظر گرفته شد. یافته ها: میزان گپ مارژینال مطلق اباتمنت پره مولر، در فریم ورک های سیستم AmannGirrbach بیشتر از Zirkonzahn دیده شد (005/0P=). بین میزان گپ مارژینال اباتمنت پره مولر و کانین در هیچ یک از دو سیستم تفاوت آماری معنی داری مشاهده نشد (005/0P>). نتیجه گیری: با وجود محدودیت های این مطالعه، به نظر می رسد میزان گپ مارژینال مطلق فریم ورک های زیرکونیایی به نوع سیستم CAD/CAM استفاده شده بستگی داشت، اما سایز اباتمنت تاثیری بر میزان گپ مارژینال مطلق نداشت.

زمینه و هدف: امروزه لیزرها به علت کاهش درد و استرس به عنوان جایگزینی برای برش دندان استفاده می شوند. هدف از این مطالعه بررسی برهمکنش لیزر اگزایمر Er، Cr: YSGG با بافت سخت مینا و عاج دندان بود. روش بررسی: در این تحقیق تعدادی دندان مولر عاری از هر نوع پوسیدگی یا ترمیم دندانی و ترک مینایی استفاده شد. از آنجا که پرتودهی بر روی مینا و عاج دندان مدنظر بوده است، برخی از نمونه های دندانی را برش دادیم تا به سطح عاج دسترسی پیدا کنیم. در این پرتودهی مقادیر توان لیزر برای مینای دندان 5/0، 1، 5/1، 2، 5/2، 3، 5/3، 4، 5، 5/5 و 6 وات و برای عاج دندان 5/0، 1، 5/1، 2، 5/2، 3، 5/3 و 4 وات تنظیم شدند. بر روی مینا و عاج دندان کندگی همراه با اسپری آب انجام شد. نهایتاً با استفاده از دوربین متصل به کامپیوتر ابعاد کندگی ها اندازه گیری شد و نتایج در قالب نمودار ارایه شد. یافته ها: با افزایش مقادیر توان، حجم کندگی برای مینا و عاج افزایش یافته است. همچنین با افزایش مقدار انرژی محاسبه شده در هر گام، روند افزایش عمق کندگی مینا و عاج صعودی بوده است. تصاویر SEM مربوط به توان های 5/3 و 4 وات برای مینا و توان های 1 و 5/1 وات برای عاج دندان نشان دادند که کندگی های ایجاد شده لبه های تیزی ندارند. نتیجه گیری: با افزایش انرژی لیزر، حجم کندگی ها افزایش داشته است. همچنین با افزایش توان، عمق کندگی ها با روند مناسبی افزایش داشته اند. احتمالاً این روند مناسب، حاصل وجود اسپری آب حین پرتودهی و همچنین جذب مناسب این پرتو توسط بافت بوده است.

زمینه و هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثر سدیم بی کربنات به عنوان ماده ای ارزان، در دسترس و با حداقل اثرات جانبی، بر روی کاندیدا آلبیکانس(عامل عفونی اصلی ایجاد کننده دنچر استوماتیت) و مقایسه آن با درمان های رایج ضد کاندیدایی بود. روش بررسی: غلظت های 105، 106، 107 سلول زنده در میلی لیتر (CFU/mL) از کاندیدا آلبیکانس تهیه و انکوبه شدند. مواد مورد آزمایش به 4 گروه سدیم بی کربنات، کلرهگزیدین، نیستاتین و استریل سالین (گروه کنترل) تقسیم شدند. هرکدام از آن ها به صورت جداگانه به سه غلظت تهیه شده از کاندیدا اضافه شده و در زمان های 1، 2، 3 و 4 دقیقه مورد نمونه برداری و کشت قرار گرفتند (مجموعا 480 پلیت). درنهایت، بعد از انکوباسیون تعداد کلونی های رشد کرده کاندیدا آلبیکانس در پلیت ها، مورد شمارش و تحلیل قرار گرفتند. آستانه معنی داری در این مطالعه 05/0 درنظر گرفته شد (05/0P<). داده های به دست آمده با نرم افزار IBM SPSS Statistics توسط آزمون پارامتریک تحلیل واریانس (ANOVA) و آزمون تعقیبی Tukey تحلیل شدند. یافته ها: سدیم بی کربنات در غلظت های 105و 106 CFU/mL کاندیدا آلبیکانس، اثر ضد کاندیدایی قابل ملاحظه ای از خود نشان داد. اثر آن در این دو غلظت تفاوت معنی داری با کلرهگزیدین و نیستاتین نداشت (32/0P=، 29/0=P). در غلظت 107CFU/mL کاندیدا آلبیکانس، نیستاتین موثرترین ماده بود (01/0P=، 03/0=P) ولی سدیم بی کربنات و کلرهگزیدین تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشتند (00/1=P). نتیجه گیری: سدیم بی کربنات در غلظت های پایین و متوسط کاندیدا آلبیکانس، بسیار موثر بوده و تاثیری مشابه با نیستاتین و کلرهگزیدین نشان داد ولی در غلظت های بالاتر کاندیدا آلبیکانس، نیستاتین موثرتر بود.

زمینه و هدف: شیر سویا در رقابت با نوشیدنی های دیگر به عنوان یک نوشیدنی سالم و مغذی مطرح شده است. امروزه توسعه فرآیندهای جدید برای تولید شیر سویا با طعم مطلوب تر و مطرح شدن آن به عنوان جایگزین مناسبی به جای شیر گاوی در افرادی که عدم تحمل لاکتوز دارند، از مهم ترین عوامل گرایش به مصرف شیر سویا است. پتانسیل پوسیدگی زایی شیر معمولی و شیر سویا مورد استفاده توسط کودکان موضوع بسیاری از مطالعات در دهه گذشته بوده است. هدف از این مطالعه بررسی اثر دو نوع شیر گاوی و شیر سویا بر تغییرات pH پلاک دندانی بود. روش بررسی: میزان جریان بزاق، عدم وجود پوسیدگی های فعال در دهان، عدم وجود بیماری سیستمیک خاص و شرکت کردند. pH پلاک دندانی در ناحیه اینترپروگزیمال بین دندا ن های پرمولر دوم و مولر اول در هر چهار کوادرانت قبل و در دقایق 2، 5، 7، 10، 15، 20، 30، 40، 50 و 60 پس از مصرف 3 ماده مورد آزمایش (شامل شیر سویا، شیر معمولی و محلول ساکارز 10% به عنوان کنترل مثبت) توسط میکروالکترود شیشه ای Metrohm و pH متر دیجیتال تعیین گردید. سپس منحنی pH برای هر ماده با توجه به زمان رسم گردید و تفاوت حداقل افت pH و ∆ pH به دنبال مصرف نوشیدنی ها توسط آنالیز آماری Repeated measure ANOVA (05/0P<) بین سه ماده مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: از بین مواد مورد بررسی کمترین pH نشان داده شده به دنبال شستشوی دهان با محلول ساکارز 10% بوده است و در مرحله بعدی شیر سویا و در آخر شیر گاوی 5/1% چربی قرار داشتند. تمام مواد مورد بررسی از این نظر دارای اختلاف معنی داری با یکدیگر می باشند (05/0P<). نتیجه گیری: شیر گاوی مورد مطالعه در هیچ یک از مقاطع زمانی pHپلاک را به پایین تر از pH پایه نزول نداد بلکه حتی به طور معنی داری pH پلاک را از حد پایه بالاتر برد. pH پلاک به دنبال مصرف شیر سویا در دقیقه 2 حداکثر افت را نشان داد اما در هیچ یک از مقاطع زمانی pH را به زیر حد بحرانی نرساند.

زمینه و هدف: بیماری دیابت نوع 1، یکی از شایع ترین اختلالات متابولیک در کودکان و نوجوانان است. هدف از انجام این مطالعه بررسی وضعیت سلامت دهان و دندان در کودکان مبتلا به دیابت نوع 1 در مقایسه با کودکان سالم در سال 1392 در استان همدان بود. روش بررسی: افراد مورد مطالعه به روش نمونه گیری در دسترس و به صورت دو گروه مورد و شاهد انتخاب شدند. گروه مورد شامل 80 بیمار 5 تا 18 ساله مبتلا به دیابت نوع 1 مراجعه کننده به کلینیک غدد کودکان و گروه کنترل شامل 80 کودک و نوجوان سالم مراجعه کننده به بخش های کودکان و ارتودنسی دانشکده دندانپزشکی همدان که ازنظر سن و جنس مشابه گروه مورد بودند، مورد معاینه و بررسی قرار گرفتند. جمع آوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه و معاینه بالینی صورت گرفت. ایندکس های DMFT، dmft، Gingival Index، Plaque Index در هر یک از بیماران بررسی گردید و درنهایت داده ها توسط آزمون های آماری T-test کای دو، آزمون آنالیز واریانس یک طرفه (ANOVA) و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: علی رغم این که سطح بهداشت دهان و عادت های بهداشتی در هر دو گروه مورد و شاهد مشابه بود، میانگین DMFT و جزء D آن در بیماران مبتلا به دیابت مختصری بیشتر از گروه سالم بود. البته dmft (008/0P<) و پوسیدگی دندان های شیری (011/0P<) در گروه شاهد به طور معنی داری بیشتر از گروه مورد بود. بیماران دیابتی به طور معنی داری التهاب لثه بیشتری داشتند (05/0P<). میانگین PI در دو گروه اختلاف معنی داری نداشت. عادت های بهداشت دهان در دو گروه مشابه بود اما بیماران دیابتی به طور معنی داری نسبت به گروه شاهد به دفعات کمتری به دندانپزشک مراجعه می کردند (00/0P=). نتیجه گیری: اثرات مخرب دیابت بر سلامت دهان و دندان در کنار سایر عوارض جانبی آن می تواند در افزایش پوسیدگی دندان و التهاب لثه موثر باشد. علاوه بر این با توجه به این که بیماران مبتلا به دیابت به دفعات کمتری به دندانپزشک مراجعه می کنند می توان نتیجه گرفت که سلامت دهان و دندان این بیماران جزء اولویت های درمانی شان قرار نگرفته که منعکس کننده آگاهی کم بیماران از اثرات بیماری بر سلامت دهان و دندان شان است درنتیجه برنامه هایی جهت افزایش آگاهی بیماران و ترغیب ایشان در جهت کنترل بهتر قند خون به منظور کاهش اثرات مخرب بیماری بر سلامت دهان و دندان توصیه می شود.

زمینه و هدف: در حرفه دندانپزشکی، فعالیت های دینامیک و استاتیک ممتد، باعث بروزمشکلات اسکلتی-عضلانی می شود. هدف این تحقیق بررسی مشکلات اسکلتی-عضلانی و عوامل مرتبط با آن در دندانپزشکان کلینیک های تخصصی وابسته به دانشکده های دندانپزشکی شهر تهران در سال 1393 با روش REBA بود. روش بررسی: در این تحقیق مقطعی-توصیفی، دندانپزشکان کلینیک های دانشکده های دندانپزشکی تهران به شکل هدفمند انتخاب و پرسشنامه ویژگی های فردی-شغلی و پرسشنامه نوردیک از طریق مصاحبه تکمیل گردید. برای ارزیابی اختلالات اسکلتی-عضلانی از روش REBA (Rapid Entire Body Assessment) استفاده شد که طی آن محقق با مشاهده حالات مختلف دندانپزشکان حین کار، وضعیت آن ها را در کاربرگ مخصوص ثبت و ارزیابی نمود. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 20 بررسی و از آزمون آماری رگرسیون لجستیک استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد از 100 دندانپزشک مورد مطالعه، 6% در سطح خطر بسیار بالا (15-11)، 17% در سطح خطر بالا (10-8) و 25% در سطح متوسط (7-4) قرار داشتند. براساس یافته های حاصل از پرسشنامه نوردیک، بیشترین ناراحتی اسکلتی-عضلانی مربوط به گردن (60%) و پس از آن به ترتیب ناحیه کمر (58%) و پشت (46%) می باشد. عواملی نظیر جنسیت، سن، شاخص توده بدنی (BMI)، قد، نوع رشته تخصصی، وضعیت بدن حین کار (ایستاده یا نشسته) و استفاده از دید مستقیم یا غیر مستقیم، روی اختلالات اسکلتی-عضلانی تاثیر دارند. نتیجه گیری: یافته های به دست آمده از امتیاز نهایی REBA نشان می دهد دندانپزشکان، درصد بالایی از مشکلات اسکلتی-عضلانی دارند و سطح ریسک ابتلا به این اختلالات در حد متوسط به بالا می باشد.

زمینه و هدف: تروما به دندان ها از مشکلات رایجی است که در کودکان دیده می شود. جدا شدن کامل دندان از حفره خود (Avulsion) از پیچیده ترین آسیب های دندانی است که درصورت عدم درمان به موقع مشکلات متعددی به دنبال دارد. از آنجایی که مدارس یکی از اصلی ترین مکان های وقوع حادثه برای کودکان است، و مربی بهداشت وظیفه انجام درمان های اورژانس دندانی این کودکان را بر عهده دارد. از این رو این مطالعه با هدف بررسی میزان آگاهی مربیان بهداشت مدارس ابتدایی در ارتباط با نحوه برخورد با Avulsion در شهر همدان در سال 94-1393 طرح ریزی شد. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، پس از مشاوره با آموزش و پرورش، کلیه مربیان مدارس ابتدایی شهر همدان در سال 94-1393 به روش سرشماری شناسایی شدند. پرسشنامه تنظیمی در اختیار ایشان قرار گرفت سپس اطلاعات گردآوری شده با نرم افزار SPSS19 با استفاده از آزمون های Chi-square Fisher، Levenes test، Kolmogrov Smirnov test، Exact test، T-testو One way مورد بررسی و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: از بین 81 مربی بهداشت مورد بررسی، نسبت نمره آگاهی مربیان به حداکثر نمره آگاهی %1/43 به دست آمد و بین میزان آگاهی مربیان بهداشتی مدارس و سن و سابقه کاری آن ها ارتباط معنی داری وجود نداشت (P به ترتیب6/0 و 23/0. ( میانگین نمره کسانی که درمورد درمان صدمات دندانی، آموزش قبلی دیده بودند بیشتر از کسانی بود که آموزش ندیده بودند (001/0>P). نتیجه گیری: آگاهی مربیان مدارس ابتدایی از چگونگی برخورد با ترومای Avulsion درحد قابل قبول نمی باشد. بنابراین آموزش مربیان درمورد ترومای دندانی ضروری به نظر می رسد.

زمینه و هدف: یافتن شیوه هایی برای ارتقاء ماندگاری یادگیری در واحدهای بالینی بسیار مهم است. هدف از این مطالعه، معرفی روش نوین آموزش در پری کلینیک دندانپزشکی ترمیمی و بررسی تاثیر آن بر مهارت های عملی دانشجویان بود. روش بررسی: در این مطالعه اقدام پژوهی، از روش یادگیری مبتنی بر تیم برای ارایه واحد درسی پری کلینیک ترمیمی در دانشکده دندانپزشکی مشهد، در نیم سال اول سال تحصیلی 92-1391 استفاده شد. بدین منظور، تعداد 48 نفر از دانشجویان سال چهارم، به صورت اختیاری در این دوره، شرکت نمودند. دانشجویان به گروه های 4 نفره تقسیم شده و مراحل آموزش مبتنی بر تیم برایشان اجرا گردید. در پایان دوره، از دانشجویان با پرسشنامه ای روا و پایا نظرسنجی به عمل آمد. در پایان، به صورت نیمه تجربی، بعد از گذراندن واحد بالینی ترمیمی عملی 2، میانگین نمرات پایان بخش دانشجویان شرکت کننده در واحد اختیاری ترمیمی با دانشجویانی که در این واحد شرکت نکرده بودند با استفاده از T-testمقایسه شد (05/0α =). یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که میانگین نمرات دانشجویان شرکت کننده در دوره (07/1± 65/18) بالاتر از میانگین نمرات دانشجویانی که در دوره شرکت نداشتند (66/0± 41/17)، بود (02/0P=). همچنین نتایج نظرسنجی نشان داد که 97 درصد دانشجویان از برگزاری این دوره رضایت داشته و گذراندن آن را به این شیوه مفید تشخیص دادند. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد استفاده از روش نوین یادگیری مبتنی بر تیم، می تواند موجب ارتقاء یادگیری همراه با رضایت دانشجویان در واحد های عملی دندانپزشکی گردد.

زمینه و هدف: یکی از مشکلات و چالش های مطرح در حرفه دندانپزشکی، مساله شکایات دندانپزشکی می باشد که بسیاری از این شکایات منجر به تعقیب جزایی و حقوقی دندانپزشکان می شود. هدف از این مطالعه بررسی پرونده های شکایت از تشخیص و طرح درمان و نحوه درمان و رفتار دندانپزشک و هزینه های درمان و رفتارهای خلاف شئون پزشکی و عدم اجرای قوانین در سازمان نظام پزشکی استان تهران بین سال های 91-1384 بود. روش بررسی: در انجام تحقیق حاضر جهت اخذ مجوز برای بررسی پرونده های شکایات بیماران از دندانپزشکان در شهر تهران به سازمان نظام پزشکی مراجعه و پس از اخذ مجوز، کلیه پرونده های موجود در واحدهای دادسرا، هیئت بدوی و هیئت تجدیدنظر به صورت مطالعه کلیه پرونده های موجود مورد بررسی قرار گرفت. نهایتاً داده ها استفاده از نرم افزار SPSS ورژن 16 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که بیشترین درصد شکایات مربوط به نحوه درمان (7/41%) و کمترین درصد شکایات مربوط به تشخیص و طرح درمان دندانپزشک (9/2%) بوده است. نتیجه گیری: براساس یافته های مطالعه حاضر، با آگاه کردن دندانپزشکان از قوانین موجود و نظارت دقیق بر انجام درست درمان های دندانپزشکی می توان از بروز شکایات از دندانپزشکی پیشگیری نمود.

ترمیم های کامپوزیتی سهم بزرگی از درمان های دندانپزشکی دارند. زیبایی آن ها باعث شده که انتخاب نخست بیماران به خصوص در مناطق در دید باشند. یکی از معایب این ترمیم ها نشت لبه ای بوده که می تواند باعث پوسیدگی ثانویه و حساسیت پس از ترمیم شود. هدف از این مقاله مروری بررسی برخی راهکارهای نظری و بالینی موجود ارایه شده در مقالات برای مقابله با این مشکل بود. در حدود 50 مقاله ثبت شده که از موتورهای جستوجوگر Pubmed، SCOPUS و Google Scholar استخراج شدند مورد بررسی قرار گرفته و هرکدام از این مقالات با توجه به کلید واژه هایشان و راهکارهای ارایه کرده در یکی از طبقات نوع ماده ترمیمی مورد استفاده، تکنیک پرکردن حفره، استفاده از لاینر و استفاده از مواد ضد باکتریال و ضد حساسیت به عنوان آماده کننده های سطوح قرار گرفتند. تمامی مقالات مورد بحث در این مقاله مروری تاکید کردند که هیچ راهی برای رساندن میکرولیکیج به صفر وجود ندارد ولی با این حال می توان با کمک راهکارهایی این میزان میکرولیکیج را تقلیل داد که باتوجه به طبیعت چند فاکتوری و عدم تشابه شرایط دهان با محیط آزمایشگاه عملاً نمی توان با قاطعیت درمورد یک گزینه خاص نظر قطعی داد. همچنان بر انجام مطالعات بیشتری برای بررسی ارتباط عوامل کلینیکی و غیر کلینیکی تاثیرگذار در این زمینه می باشد.