زمینه و اهداف: ایدز یکی از بزرگترین بیماری عفونی کشنده و مزمن در جهان است. پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه اثربخشی آموزش گروهی رویکرد مثبت نگر و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، بر بهزیستی روانشناختی وتاب, آوری افراد مبتلا به HIV انجام گرفت. روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی بود. به این منظور 45 نفر از افراد مبتلا به HIV به صورت تصادفی انتخاب و در سه گروه 15 نفری (آموزش گروهی مثبت نگر، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، و کنترل) قرار گرفتند. پرسشنامه, , های بهزیستی روانشناختی ریف و تاب آوری برای هر سه گروه اجرا شد (پیش, آزمون). شرکت کنندگان گروه, های آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقه ای به صورت گروهی تحت آموزش قرار گرفتند. پس از دو هفته از اجرای آموزش، پس آزمون اجرا شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده, ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش گروهی مثبت نگر و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در ارتقای بهزیستی روانشناختی و تاب آوری موثر است. بر اساس یافته ها، بین اثربخشی آموزش گروهی مثبت نگر و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهزیستی روانشناختی و تاب آوری بیماران مبتلا به HIV تفاوت معناداری وجود نداشت. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که هر دو رویکرد (آموزش رویکرد مثبت نگر و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد) اثرات سودمندی بر زندگی افراد مبتلا به HIV دارند.