مقدمه حجم پذیرش بیماران به بخش اورژانس برنامه ریزی نشده و به دلیل وخامت حال بیماران مراجعه کننده، مدیریت تریاژ بیماران، بسیار اهمیت دارد. آموزش به روز پرستاران برای عملکرد بهتر ازاهمیت ویژه ای برخوردار است. روش کار این مطالعه نیمه تجربی با 37 نفر ازپرستاران بخش اورژانس به روش سرشماری انجام شد. ابزارجمع آوری داده ها شامل چهار پرسشنامه مشخصات فردی، سنجش نگرش، دقت و دانش تریاژ بود. که در مجموع آمادگی پرسنل را تعیین می کرد. پرسشنامه های مطالعه یک بار قبل از آموزش و پس از یک ماه ازآموزش و گذرندان سه جلسه آموزشی نود دقیقه ای توسط پرستاران تکمیل شد. داده ها با استفاده ازآزمونهای ویلکاکسون، من ویت نی یو، استنباطی تی زوج و نرم افزارSPSS نسخه 20 تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها 59. 5% نمونه ها زن، 51. 4 % متاهل، 94. 6% مدرک کارشناسی، 64. 9% شیفت درگردش، 62. 2 % تجربه شرکت دربرنامه های آموزشی در موردحوادث و بلایا را نداشتند. میانگین امتیاز دانش پرستاران از3. 59 ±,10. 97 قبل از مداخله به 3. 22 ±,17. 46 بعد از مداخله، میانگین امتیاز دقت پرستاران از 5. 86 ±,15. 16 به 4. 25 ±,20. 89 و میانگین امتیاز نگرش از 15. 9 ±,125. 8 به 14 ±,135. 4 به طور معناداری افزایش یافته است (P < 0. 0001). بیشترین تاثیرآموزش به روش تعاملی بر روی نگرش بر تریاژ با افزایش میانگین 9. 62 امتیاز برای شرکت کنندگان درپژوهش بوده است. همچنین بین میزان بهبود شاخص دانش باآخرین مدرک تحصیلی (P=0. 04) و بین میزان بهبود شاخص دانش باجنسیت رابطه معناداری وجود داشت (P=0. 05). نتیجه گیری پرستاران اورژانس بعد از اجرای برنامه های آموزشی به روش تعاملی از دانش، دقت و نگرش بهتری نسبت به قبل برخوردارشده اند. افزایش معنی دارامتیاز دانش و نگرش، می تواند نشانگر بالا رفتن آمادگی پرستاران برای اجرای تریاژ بهتر بیماران دربخشهای اورژانس باشد. تاثیربیشترآموزش به روش تعاملی برنگرش پرستاران نسبت به تریاژحوادث و بلایا میتواندعلاوه برتاثیربریادگیری درحیطه شناختی، اموزش درحیطه عاطفی را تقویت کرده و یادگیری عمیق تررا ایجاد نماید که می تواند منجر به عملکرد بهتر پرسنل اورژانس دربرخورد با تریاژحوادث و بلایا شود.