Avicenna Journal of Clinical Medicine
Year:2022 | Volume: | Issue: |Papers Count:8

سابقه و هدف: استرس اکسیداتیو یکی از علل ایجادکننده وزوز گوش است. تاثیر درمانی نانوکورکومین بر فرایند آنتی اکسیدانی بیماری های مختلف تایید شده و تاکنون در زمینه اثربخشی آن در درمان وزوز گوش مطالعه ای انجام نشده است. لذا، هدف این مطالعه تعیین اثر نانوکورکومین در درمان وزوز گوش بود. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی (مداخله سه سو کور) بود و روی 62 بیمار مبتلا به وزوز گوش انجام شد. افراد به روش بلوک های تصادفی و با رعایت پنهان سازی در دو گروه 31 نفری تقسیم شدند و تحت درمان با نانوکورکومین و پلاسبو قرارگرفتند. هر دو گروه از نظر سن و جنس با روش های همسان سازی فراوانی منطبق شدند. برای تمام بیماران آزمون های شنوایی انجام شد. بیماران به مدت 21 روز، هر روز 80 میلی گرم نانوکورکومین و کپسول پلاسبوی مشابه دریافت کردند. یافته ها: میانگین و انحراف معیار سن بیماران در گروه نانوکورکومین 15/2±, 44/77 و در گروه پلاسبو 15/2±, 46/32 سال بود (0. 05

سابقه و هدف: سپسیس نوعی سندرم شامل ناهنجاری های فیزیولوژیکی، پاتولوژیک و بیوشیمیایی ناشی از عفونت است. تاکنون مطالعات محدودی برای بررسی ارزش پیش آگهی نسبت درصد نوتروفیل به آلبومین انجام شده است. این مطالعه با هدف تعیین نسبت درصد نوتروفیل به آلبومین در بیماران با سپسیس بستری در بخش مراقبت های ویژه اجرا شد. مواد و روش ها: تمام بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه با تشخیص سپسیس وارد مطالعه شدند. معیارهای ورود به مطالعه شامل، سن بیمار 18 سال و بیشتر، ابتلا به سپسیس و بستری بیش از دو هفته (در متن مقاله دو روز گفته شده است) در بخش مراقبت های ویژه بود. یافته ها: 75 بیمار با میانگین سنی 72/34 سال ارزیابی شدند. 57/8 درصد از بیماران فوت کردند. میان نوتروفیل روز دوم و سوم در بین بیماران فوت شده و ترخیص شده تفاوت معناداری وجود داشت. نسبت درصد نوتروفیل به آلبومین در بدو پذیرش، روز دوم و روز سوم به ترتیب 31/62، 33/36 و 34/31 بود که تفاوت معناداری بین افراد فوت شده و ترخیص شده مشاهده نشد (0. 05>p). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد نسبت نوتروفیل به آلبومین در بیماران فوت شده بیشتر و میزان آلبومین در بیماران فوت شده کمتر از بیماران ترخیص شده بود. هرچند این تفاوت از نظر آماری معنادار نبود. همچنین درصد نوتروفیل، مدت زمان تهویه مکانیکی و مدت زمان بستری در بیماران فوت شده به طور معناداری بیشتر از بیماران ترخیص شده بود.

سابقه و هدف: پرفشاری ریوی، افزایش فشارخون شریان ریوی است که به اختلال عملکرد بطن راست منجر می شود. هدف این مطالعه مقایسه شاخص های اکوکاردیوگرافی در بررسی نارسایی بطن راست در بیماران مبتلا به افزایش فشارخون ریوی بود. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-مقطعی اطلاعات مربوط به100 بیمار مبتلا به پرفشاری خون ریوی مراجعه کننده به بیمارستان قلب فرشچیان همدان در فاصله سال های 1396 تا 98 جمع آوری شد (که با استفاده از اکوکاردیوگرافی با تصاویر دوبعدی و tissue Doppler تشخیص داده شده بودند). بیماران بر اساس میزان فشارخون شریان ریوی به سه گروه تقسیم شدند و شاخص های PASP، PVR، Tei Index، FAC، IVA، TAPSE و DTI S Velocity برای هریک از آنان محاسبه شد. یافته ها: میانگین سن بیماران 16/62 ±,52/95 سال بود و 0/46 درصد مشکلات ریوی داشتند. شاخص های PASP، PVR و Tei Index با یکدیگر همبستگی مثبت و معنی دار و متغیرهای FAC، IVA، TAPSE و DTI S Velocity با یکدیگر همبستگی مثبت و معنی داری داشتند. اما شاخص های گروه اول و دوم با یکدیگر همبستگی منفی و معنی داری داشتند. نتایج نشان داد اختلاف میانگین تمام شاخص ها در بین گروه های مختلف پرفشاری ریوی معنی دار بود. بر اساس تحلیل رگرسیون متغیر PVR از عوامل موثر در پرفشاری ریوی بود و IVA و Tei Index همخوانی بیشتری با پرفشاری خون ریوی از نظر مقادیر غیرطبیعی داشتند. نتیجه گیری: PVR، IVA و Tei Index متغیرهای موثر برای بررسی عملکرد بطن راست بودند. پیشنهاد می شود به این متغیرها بیشتر توجه شود.

سابقه و هدف: آسیب های پد چربی هوفا اغلب به دنبال ترومای حاد مستقیم و غیرمستقیم و میکروتروماهای تکرارشونده مزمن ایجاد می شود و آسیب آن با تروماها و اختلالات مجاور همراه است که در مطالعات رادیولوژیک کمتر مورد توجه قرار می گیرد. به همین منظور، این مطالعه با هدف تعیین میزان آسیب های همراه با آسیب پد چربی هوفا در تروماهای زانو با استفاده از روش تشخیصی ام آرآی انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی به روش نمونه گیری در دسترس 98 نفر از بیماران ترومایی زانو که برای انجام ام آرآی زانو از ابتدای اردیبهشت 1399 تا پایان اردیبهشت 1400 به بخش تصویربرداری بیمارستان بعثت همدان مراجعه کرده بودند، از نظر فراوانی آسیب های همراه با آسیب پد چربی هوفا بررسی شدند. داده های مطالعه با نرم افزار SPSS نسخه 23 تجزیه وتحلیل شد. یافته ها: میانگین سن بیماران 10/11±, 33/13 سال بود که 85/7 درصد از آنان مرد بودند. بعد از بررسی، مهم ترین آسیب های همراه آسیب پد چربی هوفا مشخص شدند که شامل پارگی رباط صلیبی قدامی (77/6 درصد)، ادم مغز استخوان (71/4 درصد)، افیوژن (61/2 درصد)، ادم پری آرتیکولار (55/1 درصد) و پارگی منیسک (38/8 درصد) بود. بین جنسیت بیماران با آسیب پد چربی هوفا، ادم پری آرتیکولر، پارگی رباط سلیمی قدامی، پارگی رباط سلیمی خلفی و پارگی لیگامان های کولترال به دنبال ترومای زانو تفاوت معنی داری مشاهده نشد. اما فراوانی پارگی منیسک به طور معنی داری در زنان بیشتر از مردان بود (0. 007=p). همچنین بیماران با پارگی رباط سلیمی قدامی نسبت به بیماران بدون پارگی رباط سلیمی قدامی به طور معنی داری میانگین سنی بیشتری داشتند (0. 047=p). نتیجه گیری: بخش قابل توجهی از بیماران ترومایی با آسیب چربی پد هوفا آسیب های همراه داشتند که در ام آرآی زانو قابل تشخیص است.

سابقه و هدف: یکی از مهم ترین ویژگی های فیزیکی واکه ها، ساختار سازه ای آن هاست. کیفیت یک واکه به سازه های آن بستگی دارد. یکی از بارزترین خطاهای گفتاری افراد آسیب دیده شنوایی، خطاهای واکه ای است. هدف این مطالعه تعیین و مقایسه ساختار سازه ای واکه های زبان فارسی در کودکان آسیب دیده شنوایی عمیق و کاشت حلزون محدوده سنی 4 تا 7 سال بود. مواد و روش ها: این پژوهش توصیفی-تحلیلی به صورت مقطعی روی 21 کودک آسیب دیده شنوایی عمیق و 17 کودک دارای کاشت حلزون انجام شد. پس از لحاظ کردن معیارهای ورود و خروج، آزمون تولید واکه ها گرفته شد. سازه اول و دوم هر شش واکه به طور جداگانه با نرم افزار Praat به دست آمد و بین دو گروه مقایسه انجام شد. یافته ها: بین کودکان کم شنوا و کاشت حلزون شده از نظر میانگین سازه اول و دوم واکه /o/ و میانگین سازه اول واکه های /i/، /a/ و /e/ تفاوت معنی داری وجود داشت (0. 05p). نتیجه گیری: نتایج حاکی از آن است که سازه اول بیشتر واکه های زبان فارسی که به ارتفاع زبان مربوط می شود، در دو گروه متفاوت است. به نظر می رسد واکه های کودکان کاشت حلزون شده در مقایسه با کودکان کم شنوای دارای سمعک به طبیعی نزدیک تر باشد.

سابقه و هدف: با توجه به مشکل کودکان کم توان ذهنی در حافظه کاری و اهمیت آن در یادگیری های بعدی و اثرات کارایی پردازش در زندگی روزمره، معرفی برنامه های مناسب به منظور تقویت حافظه کاری این کودکان بسیار مهم است. بنابراین، هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی تمرینات حافظه کاری-حرکتی و فعالیت های ادراکی-حرکتی بر ظرفیت فراخنای اعداد و توالی عدد-حرف کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر بود. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با دو گروه تجربی و یک گروه کنترل بود. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، 30 دانش آموز کم توان ذهنی در رده سنی 8 تا 11 سال به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. سپس به صورت تصادفی به سه گروه حافظه کاری-حرکتی، ادراکی-حرکتی و کنترل تقسیم شدند. گروه های آزمایش طبق پروتکل مشخص در دوره اکتساب 16 جلسه ای به مدت دو ماه (هر هفته دو جلسه) شرکت کردند. به منظور سنجش حافظه کاری، از خرده آزمون های ظرفیت فراخنای اعداد و توالی عدد-حرف نسخه چهارم هوش وکسلر استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون های آماری تحلیل واریانس با اندازه های تکراری، تحلیل واریانس یک سویه، کروسکال والیس و فریدمن در نرم افزار SPSS نسخه 24 استفاده شد. یافته ها: نتایج تفاوت معناداری را در مولفه های ظرفیت عدد مستقیم، ظرفیت عدد کل و توالی عدد-حرف بین گروه های حافظه کاری-حرکتی و ادراکی-حرکتی با گروه کنترل نشان داد (0. 05>P). با این حال، بین گروه های حافظه کاری-حرکتی و ادراکی-حرکتی تفاوت معناداری مشاهده نشد (0. 05

سابقه و هدف: مهم ترین نگرانی مرتبط با تشخیص توکسوپلاسموز مادرزادی، زمان ابتلای مادر به عفونت است. اهمیت تست تشخیصی سرولوژی برای تشخیص توکسوپلاسموز حاد با استفاده از روش IgG-avidity که عفونت اخیر و گذشته را از هم متمایز می کند، به اثبات رسیده است. مطالعه حاضر با هدف تشخیص توکسوپلاسموز حاد در سه ماهه اول بارداری با استفاده از روش IgG-avidity انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی که در سال 1398 در شهر همدان انجام شد، از 340 زن باردار در سه ماهه اول بارداری نمونه خون گرفته و سرم آن ها در دمای 70-درجه سانتی گراد تا زمان انجام آزمایش نگهداری شد. سپس عیار آنتی بادی IgG تعیین شد و برای آن دسته از نمونه هایی که عیار IgG مثبت داشتند، عیار IgM و IgG-avidity نیز اندازه گیری شد. یافته ها: از مجموع مادران باردار، 106 نفر (31. 2 درصد) عیار مثبت IgG و 2 نفر (0. 6 درصد) عیار مشکوک IgM داشتند. از 106 مادر بارداری که IgG مثبت بودند، در 6 نفر (5. 66 درصد) IgG-avidity در حد کم بود که بیانگر عفونت اخیر و داشتن توکسوپلاسموز در 3 تا 4 ماه اخیر است. میزان اویدیتی IgG در 10 نفر (9. 43 درصد) در حد میانی و در 90 نفر (84. 9 درصد) دیگر در حد زیاد بود. نتیجه گیری: روش IgG-avidity و استفاده از روش های بهبود یافته آن در کنار سایر روش های سرولوژیک و مولکولی در تعیین و افتراق توکسوپلاسموز حاد در مادران باردار به ویژه در سه ماهه اول بارداری و پیشگیری از عوارض جبران ناپذیر آن در جنین موثر است.

سابقه و هدف: تعارض منافع شرایطی است که در آن قضاوت حرفه ای در رابطه با یک منفعت اولیه در معرض تاثیر ناموجه منفعتی ثانویه قرار دارد. تعارض منافع موضوعی است که به طور عینی اتفاق می افتد. باید به این نکته توجه داشت که وجود تعارض منافع به خودی خود غیراخلاقی نیست، اما نحوه برخورد با این تعارضات پیش آمده موضوع بحث اخلاق حرفه ای است. مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه کیفی است که در بهار و تابستان 1398 در دانشگاه علوم پزشکی همدان انجام شد. نمونه های پژوهش از اساتید بالینی همین دانشگاه با روش نمونه گیری هدفمند تا رسیدن به اشباع اطلاعاتی انتخاب شدند. اطلاعات پژوهش از طریق مصاحبه حضوری با اساتید به دست آمد و با روش الو و کینگاس تجزیه وتحلیل شد. یافته ها: با انجام 16 مصاحبه، سه زمینه اصلی تعارض منافع در پژوهش، آموزش و درمان و در مجموع 19 تم استخراج شد. در مطالعه حاضر 10 نفر از اساتید تعاریف و دید درستی از موضوع تعارض منافع در هر سه حوزه داشتند. 6 نفر از مصاحبه شوندگان نیز تعریف جامع و درستی از تعارض منافع در هر سه حوزه مدنظر ارائه ندادند. نتیجه گیری: با توجه به اهمیت و حساسیت مقوله تعارض منافع در حوزه های مختلف سلامت، به علت تاثیرات گسترده و مخربی که از خود برجای می گذارد، سلوک صحیح آن است که موضوع تعارض منافع و مصادیق آن در زمینه های مختلف به دانشجویان پزشکی و پزشکان و پژوهشگران معرفی شود تا با مشخص شدن اهمیت موضوع و افزایش هوشیاری، زمینه برای تبیین کدهای انتظامی و قوانین جامع و عملیاتی در خصوص مقابله با تعارض منافع و اثرات منفی بالقوه آن فراهم شود. در این مطالعه شرکت کنندگان ترغیب شدند اطلاعات بیشتری درباره این موضوع به دست آورند.