توسعه پژوهش در پرستاری و مامایی
سال:1391 | دوره:9 | شماره:1 |تعداد مقالات:13

زمینه و هدف: نوجوانی دوره ای بحرانی از زندگی است و اختلالات اضطرابی در این دوران شیوع بالایی دارد، اما کسب مهارت های خاص می تواند در کاهش آن موثر باشد و سلامت روانی افراد را تامین کند. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش مهارت های مقابله با اضطراب بر میزان رضایت از زندگی دانش آموزان دبیرستانی دختر شهر گرگان در سال 1389 انجام شد.روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی است که بر روی 60 نفر از دانش آموزان دبیرستانی دختر در شهرستان گرگان انجام گردید. ابتدا پرسشنامه ای مشتمل بر دو بخش دموگرافیک و رضایت از زندگی دینر توسط دانش آموزان دختر که به روش آسان انتخاب شدند تکمیل گردید. نمونه ها بر حسب شرایط ورود انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. برای گروه مداخله کلاس های آموزش مقابله با اضطراب تشکیل گردید. برای مقایسه میانگین ها از آزمون های تی زوجی و تی مستقل استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد در گروه مداخله بین میانگین نمره رضایت از زندگی قبل و بعد از آموزش باP=0.028  اختلاف معنی دار بود، اما در گروه کنترل اختلاف معنی دار ی وجود نداشت.نتیجه گیری: کسب مهارت های مقابله با اضطراب می تواند باعث افزایش میزان رضایت از زندگی گردد، لذا می تواند نوجوانان را در مقابله با بسیاری از مسائل و مشکلات اجتماعی توانمند سازد.

زمینه و هدف: درد، احساسی ناخوشایند و پدیده ای چند بعدی است که با آسیب های بالقوه یا بالفعل بافتی همراه است. شیرخواران و کودکان قبل از دو سالگی در چندین نوبت واکسینه می شوند. بسیاری از این واکسن ها تزریقی بوده و دردناک می باشند. تزریق واکسن ثلاث در ایران از 2 ماهگی شروع و تا 6-4 سالگی در 4 نوبت تزریق می شود. هدف از انجام این مطالعه، مقایسه تاثیر تتراکائین 4 درصد موضعی با دارونما بر کاهش درد ناشی از تزریق عضلانی واکسن ثلاث در کودکان 2 ماهه بود.روش بررسی: در این پژوهش، تعداد 40 نفر از شیرخواران 2 ماهه با استفاده از نمونه گیری آسان انتخاب و به طور تصادفی در یکی از گروه های مداخله و دارونما تخصیص یافتند. در این پژوهش دو نوع تزریق انجام شد؛ یک تزریق با استفاده از ژل تتراکائین 4 درصد و تزریق دیگر با استفاده از دارونما صورت گرفت. شدت درد ناشی از تزریق، توسط یک پرستار متخصص کودکان و با استفاده از مقیاس FLACC نمره گذاری شد.یافته ها: نتایج نشان داد که تتراکائین موضعی 4 درصد تاثیر معنی داری بر کاهش شدت درد ناشی از تزریق عضلانی واکسن ثلاث نداشت. اگر چه میانگین شدت درد در گروه مورد 8.3 و در گروه دارونما 9.1 درصد بود، اما زمان رهایی از درد و بازگشت به حالت اولیه در گروه مورد بسیار کمتر از گروه پلاسیبو بود.نتیجه گیری: اگر چه استفاده موضعی از ژل تتراکائین 4 درصد از نظر آماری تاثیر معنی داری در کاهش شدت درد ناشی از تزریق واکسن ثلاث در کودکان 2 ماهه نداشت، اما میانگین شدت درد در گروه مورد کمتر از گروه دارونما بود و نیاز به مطالعات بیشتری است تا مشخص شود که آیا تتراکائین موضعی بر درد موثر است یا خیر.

زمینه و هدف: الکتروشوک درمانی، روشی است برای درمان بیماری های روانی که نیاز به همکاری تیم بیهوشی، روان پزشکی و پرستاری دارد. یکی از مراقبت های مهم پرستاری، آموزش به بیمار به خصوص در مورد موقتی بودن اختلال شناختی بعد از الکتروشوک درمانی می باشد، لذا این مطالعه با هدف بررسی تاثیر آموزش قبل از الکتروشوک درمانی بر وضعیت شناختی بیماران انجام گرفت.روش بررسی: این مطالعه تجربی بر روی 74 نفر از بیمارانی که برای اولین بار تحت درمان با الکتروشوک بودند انجام شد. نمونه ها به صورت تصادفی به دو گروه (37 نفر گروه آزمایش و 37 نفر شاهد) تقسیم شدند. در گروه مداخله به کمک پمفلت، عکس و سخنرانی آموزش های قبل از شوک داده شد. وضعیت شناختی بیماران به ترتیب قبل از الکتروشوک درمانی، 24 ساعت بعد از اولین، سومین و ششمین شوک بررسی و سپس در دو گروه مقایسه شد. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه استاندارد وضعیت شناختیMMSE  بود. داده ها بعد از جمع آوری با آزمون آماری اندازه های تکرار (Repeatedmeasures) و آزمون t-test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: آزمون آماری تفاوت معنی داری را در وضعیت شناختی گروه شاهد و آزمایش نشان داد (p<0.01). این تفاوت، 24 ساعت بعد از اولین و سومین الکتروشوک مشاهده شد، به طوری که وضعیت شناختی گروه آزمایش در این فواصل بیشتر از گروه شاهد بود، ولی بین دو گروه تفاوت معنی داری بعد از شوک ششم مشاهده نشد.نتیجه گیری: کمبود و عدم آگاهی، موجب ترس و آشفتگی می شود که عوارض شناختی بعد از الکتروشوک درمانی را تشدید می کند، لذا ضرورت دارد پرستاران اطلاعات مناسب و کافی را قبل از اجرای این روش درمانی در اختیار بیماران قرار دهند.

زمینه و هدف: مولتیپل اسکلروزیس یکی از شایع ترین بیماری های مزمن سیستم عصبی مرکزی است. مزمن بودن ماهیت بیماری، نداشتن درمان قطعی و درگیر ساختن فرد در سن جوانی می تواند اثر مخربی بر وضعیت سلامت بیماران داشته باشد. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر برنامه خودمدیریتی بر وضعیت سلامت بیماران مبتلا به ام اس انجام شد.روش بررسی: نمونه های این پژوهش نیمه تجربی را 82 مددجوی مبتلا به بیماری ام اس مراجعه کننده به انجمن ام اس شهر تهران در سال 1388-1387 تشکیل می دادند که به صورت نمونه های در دسترس انتخاب شدند. اطلاعات مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه های مشخصات دموگرافیک و وضعیت سلامت جمع آوری گردیده است. نتایج حاصل با استفاده از روش های آمار توصیفی و استنباطی با نتایج قبلی مورد مقایسه قرار گرفت.یافته ها: در تجزیه و تحلیل داده ها قبل از مداخله، بین میانگین امتیاز زیرمقیاس های سلامت بین گروه شاهد و تجربی تفاوت معنی داری مشاهده نشد. این در حالی است که بعد از مداخله و دو ماه بعد (به جز عملکرد اجتماعی و درد)، در زیرمقیاس سلامت بین دو گروه تفاوت معنی داری مشاهده شد (P<0.05). در سه بار اندازه گیری نیز در میانگین امتیاز زیرمقیاس های سلامت بین دو گروه تفاوت معنی داری مشاهده شد (P<0.05).نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که برنامه خودمدیریتی موجب بهبود ابعاد مختلف سلامت در بیماران ام اس گردیده است، لذا به کارگیری این روش حمایتی می تواند به عنوان یک روش موثر، به منظور مدیریت مشکلات ناشی از بیماری ام اس و توانمندسازی آنان بکار گرفته شود.

زمینه و هدف: پیشرفت تحصیلی به دانش و کاربرد موثر مهارت های مطالعه بستگی دارد. این مطالعه با هدف بررسی مهارت های مطالعه در بین دانشجویان پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی گلستان انجام گرفت.روش بررسی: در یک مطالعه مقطعی - توصیفی، تعداد 211 دانشجو در سال تحصیلی 88-1387 از طریق نمونه گیری آسان وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری داده ها سیاهه مهارت های مطالعه کانگان بود. توانایی خواندن متون درسی، یادداشت برداری، تقویت حافظه، آمادگی برای امتحان، افزایش تمرکز و مدیریت زمان خرده مقیاس های مورد بررسی در این مطالعه بودند. نمرات کسب شده از پرسشنامه با آزمون های آماری و با نرم افزارSPSS  سنجیده شدند.یافته ها: میانگین و انحراف معیار نمرات 2.47±0.40 از 4 بود. 43.6 درصد دارای مهارت های مطالعه ضعیف، 53.6 درصد متوسط و 2.8 درصد دارای مهارت های مطالعه خوبی بودند. مهارت های مطالعه در دانشجویان دختر به طور معنی داری بیشتر از دانشجویان پسر بود (p=0.017). مهارت های مطالعه دانشجویان جدیدالورود به طور معنی داری بیشتر از دانشجویان ترم های بالاتر بود (p=0.0001).نتیجه گیری: مهارت مطالعه اکثر دانشجویان مورد بررسی در حد مطلوب نبود. به نظر می رسد تحصیل در دانشگاه، باعث بهبود مهارت های مطالعه دانشجویان مورد بررسی نشده است. ضرورت آموزش مهارت های مطالعه به دانشجویان در حد آموزش کارگاهی و یا به شکل ارائه واحد درسی در ابتدای ورود به دانشگاه محسوس است.

زمینه و هدف: رضایتمندی مادر از زایمان، به عنوان یک شاخص مهم از کیفیت مراقبتی مادر به حساب می آید و در بهداشت روانی خانواده و جامعه تاثیر دارد و روحیه مادر در نتیجه نهایی فرآیند زایمان تاثیرگذار است. حمایت زائو توسط بستگانش می تواند باعث کاهش اضطراب، تجربه یک زایمان با پیامد خوب و رضایتمندی مادر و همراهان را داشته باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر حضور همراه بر رضایتمندی، اضطراب و درد زایمان در زنان نخست زای مراجعه کننده به بیمارستان هاجر (س) شهرکرد انجام شده است.روش بررسی: مطالعه حاضر، یک مطالعه نیمه تجربی است که در آن 60 نفر زن نخست زا واجد شرایط مراجعه کننده به زایشگاه بیمارستان هاجر (س) شهرکرد در سال 1389 به صورت تصادفی در دو گروه شاهد و آزمون قرار گرفتند. 30 نفر در گروه آزمون اجازه حضور همراه داشتند و اقدامات معمول بخش را دریافت نمودند و 30 نفر در گروه شاهد تنها اقدامات معمول بخش را دریافت نمودند. میزان اضطراب، درد، پیشرفت زایمان، آپگار دقیقه اول نوزاد، شروع شیردهی و رضایتمندی با چک لیست های تنظیم شده تا پایان زایمان مورد سنجش قرار گرفت. اطلاعات با کمک نرم افزار spss-16 و آزمون های آماری تی استیودنت و کای - اسکوئر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: یافته های مطالعه نشان داد که حمایت فرد همراه حین زایمان به شکل معنی داری باعث کاهش اضطراب آشکار، شروع زودرس تغذیه با شیرمادر و افزایش رضایت مادر از زایمان می شود (p<0.05). از نظر طول فاز فعال زایمان، طول مرحله دوم زایمان، آپگار دقیقه اول نوزاد و درد بین گروه آزمون و شاهد اختلاف معنی داری مشاهده نگردید.نتیجه گیری: با توجه به یافته های فوق می توان نتیجه گرفت که حمایت همراه می تواند باعث افزایش رضایت از زایمان، کاهش اضطراب و شروع به موقع تغذیه با شیرمادر شود.

زمینه و هدف: بیماری تب مالت یکی از بیماری های مشترک بین انسان و حیوان است که همچنان به عنوان یک مساله مهم بهداشتی و اقتصادی مطرح می باشد. آموزش به روستاییان دامدار بر اساس مدل پرسید به علت اثربخش بودن و گستردگی آن از راهکارهای اصلی در کنترل و پیشگیری بیماری تب مالت به شمار می رود. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر برنامه مداخله آموزشی بر اساس الگوی پرسید و اجزای اصلی آن در افزایش رفتارهای پیشگیری کننده در روستاییان شهرستان خمین در پیشگیری از تب مالت انجام گرفت.روش بررسی: این مطالعه نیمه تجربی تصادفی شده شاهددار بود. جمعیت مورد مطالعه 400 نفر از مردان مناطق روستایی شهرستان خمین در سال 1385 بودند که به طور تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته بر اساس سازه های الگوی پرسید بود. پایایی این پرسشنامه از طریق آزمون ثبات درونی در فاز پایلوت بر روی 25 نفر تایید شد. به منظور تعیین اعتماد علمی از روایی صوری استفاده شد. مداخله آموزشی در طی سه جلسه، به صورت یک بار در هفته و به مدت 60 الی 90 دقیقه بر اساس سازه های مدل پرسید صورت گرفت و نمونه های پژوهش به مدت 3 ماه پیگیری شدند و اطلاعات قبل و بعد از مداخله سنجیده شد. از آزمون های تی مستقل، تی زوج و آنالیز واریانس با تکرار مشاهدات برای تجزیه تحلیل داده ها استفاده شد.یافته ها: میانگین نمرات عوامل مستعد کننده (آگاهی و نگرش)، عوامل تقویت کننده و عوامل قادرساز در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل تفاوت معنی دار آماری را نشان داد (P<0.05).نتیجه گیری: طراحی و اجرای برنامه آموزشی بر اساس الگوی پرسید می تواند تاثیر مثبتی در افزایش رفتارهای پیشگیری کننده در پیشگیری از تب مالت داشته باشد.

زمینه و هدف: سالمندی دوران حساسی از زندگی است و توجه به مسائل و نیازهای این مرحله یک ضرورت اجتماعی است. در این سن احساس تنهایی که در اثر کمبود روابط اجتماعی ایجاد می شود، علاوه بر سلامت جسمانی بر نحوه زندگی و میزان رضایت از زندگی آنها تاثیر می گذارد، لذا در این مطالعه با توجه به اهمیت این مساله، به بررسی تعیین ارتباط تنهایی با رضایت از زندگی در سالمندان پرداخته شده است.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی - همبستگی تعداد 100 نفر از سالمندان ساکن شهرهای گرگان و گنبد که شرایط ورود به مطالعه را داشتند، به صورت مبتنی بر هدف انتخاب شدند. اطلاعات از طریق پرسشنامه های احساس تنهایی و رضایت از زندگی جمع آوری شد. از آزمون های آماری توصیفی و آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن و ویلکاکسون برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد میزان تنهایی در سالمندان با میانگین و انحراف معیار (14±6) به میزان زیاد و میزان رضایت از زندگی با میانگین و انحراف معیار (24±7) در حد متوسط بود که آزمون همبستگی اسپیرمن بین میزان تنهایی با رضایتمندی سالمندان ارتباط معنی داری را نشان داد (P<0.01, r=-0.6). همچنین بین رضایت از زندگی با تحصیلات، اختلاف معنی داری مشاهده شد (P<0.01).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه تصویری روشن از ارتباط و تاثیر احساس تنهایی را بر رضایت از زندگی سالمندان نشان داد. بر همین اساس با تماس های مستمر با افراد سالمند و شناسایی موقعیت های منحصر به فرد نظیر کاهش روابط اجتماعی و شناسایی ذهنیات و باورهای سالمندان و افزایش آگاهی مراقبت کنندگان بهداشتی و خانواده ها و اطرافیان سالمندان نسبت به درک و تقویت روابط و تعاملات در سنین سالمندی و طراحی برنامه های آموزشی، درمانی و توانبخشی موجب پیشگیری از احساس تنهایی و ایجاد رضایت از زندگی در سالمندان می شود.

زمینه و هدف: عفونت تریکوموناس واژینالیس یک عفونت تک یاخته ایی شایع منقل شونده از طریق تماس جنسی است که با نتایج نامطلوبی همچون زایمان زودرس، تولد نوزاد با وزن کم و تسهیل در انتقال جنسی ویروس نقص ایمنی اکتسابی انسان همراه است. شیوع تریکومونیازیس تاکنون بین 2 تا 22 درصد گزارش شده است. هدف ما از این مطالعه بدست آوردن میزان شیوع تریکومونیازیس در میان زنان ارجاعی به آزمایشگاه ها در زنجان بود.روش بررسی: در یک مطالعه توصیفی - مقطعی در طی سال 1389، از طریق روش نمونه گیری آسان، 328 نفر از زنان با شکایات ترشحات، خارش، سوزش و بوی بد مورد بررسی قرار گرفتند. این افراد توسط پزشکان متخصص زنان به یکی از آزمایشگاه های سطح شهر ارجاع داده شده بودند. پس از تهیه چک لیستی از اطلاعات زمینه ایی نمونه واژینال را به روش گسترش مرطوب به منظور بررسی از لحاظ عفونت تریکوموناس واژینالیس تحت آزمایش قرار دادیم. بعد از اتمام نتایج، تست ها با آزمون های آماری chi-square و fisher exact مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: در میان مراجعان 54.43 درصد در محدوده سنی 25-34 سال قرار داشتند، حدود 87 درصد خانه دار، 48 درصد مراجعان بی سواد و ابتدایی بودند. میزان شیوع تریکومونیازیس 6.4 درصد بود و به لحاظ آماری اختلاف معنی داری میان سن، سطح تحصیلات، روش جلوگیری از بارداری، سن ازدواج، محل سکونت، وضعیت اشتغال و تعداد زایمان با عفونت مذکور وجود نداشت.نتیجه گیری: تریکوموناس واژینالیس در مقایسه با مطالعات دیگر دارای شیوع متوسطی در میان زنان زنجان است. به علت همراهی این عفونت با سایر بیماری های منتقل شونده از طریق تماس جنسی، پیشنهاد می کنیم مطالعات بیشتری درباره شیوع سایر این بیماری ها نیز در زنجان صورت گیرد.

زمینه و هدف: عفونت های بیمارستانی، از علل عمده مرگ و میر و افزایش عوارض در بیماران بستری به شمار می رود. صاحبنظران معتقدند که پرستاران نقش عمده ای در کنترل عفونت دارند؛ لذا این مطالعه با هدف بررسی و مقایسه دانش و عملکرد پرستاران و دانشجویان پرستاری شهر آمل در خصوص پیشگیری و کنترل عفونت بیمارستانی انجام گرفته است.روش بررسی: این مطالعه تحلیلی - مقطعی بر روی 190 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان های دولتی شهر آمل (100 نفر) و دانشجویان پرستاری در عرصه دانشکده پرستاری آمل (90 نفر) در سال 1389 انجام گرفته است. اطلاعات به وسیله پرسشنامه ای جمع آوری گردید که در سه بخش مشخصات فردی، دانش و عملکرد تنظیم شده بود. داده ها با استفاده از نرم افزار آماریSPSS-16  و آمار توصیفی و آزمون های تی نمونه های مستقل، مجذور کای و همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین نمره دانش و عملکرد پرستاران به ترتیب 6.91±1.60 و 8.00±1.33 در دامنه 10-0 بوده که به طور معنی داری بیشتر از دانش و عملکرد دانشجویان پرستاری 6.29±1.73 و 7.56±1.31 بوده است (P=0.009). همچنین اکثر واحدهای پژوهشی (59 درصد دانشجویان و 53.4 درصد پرستاران) از سطح دانش متوسطی برخوردار بودند. تفاوت سطح دانش پرستاران و دانشجویان معنی دار بود (P=0.003).نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاکی از آن است که آگاهی و عملکرد دانشجویان پرستاری ضعیف تر از پرستاران است و هر دو گروه آنان نیازمند دریافت آموزش های مدون و مدیریت شده در خصوص پیشگیری و کنترل عفونت بیمارستانی در دوران تحصیل و ضمن خدمت می باشند.

زمینه و هدف: سلامت روان هر یک از نوجوانان تا حد زیادی به میزان برخورداری خانواده از مواهب و امکانات رفاهی بستگی دارد. در دوره متوسطه، قسمت اعظم استعدادهای اختصاصی نوجوان بروز می کند. در صورت عبور موفقیت در پایان این دوره، نوجوان مهارت های اجتماعی را بدست می آورند و به هویت مستقل خویش دست می یابند. هدف این مطالعه، بررسی وضعیت سلامت روان و ارتباط آن با رفاه خانواده در دانش آموزان پیش دانشگاهی شهرستان سلماس در سال 1389 می باشد.روش بررسی: این مطالعه از نوع مقطعی (توصیفی - تحلیلی) می باشد که بر روی 160 نفر از دانش آموزان پیش دانشگاهی شهرستان سلماس انجام گرفت. تعداد نمونه ها از هر مدرسه به صورت سهمیه ای و بر حسب تعداد دختر و پسر به طور تصادفی ساده انتخاب شدند. به منظور انجام پژوهش از پرسشنامه استاندارد GHQ-28 و همچنین پرسشنامه رفاه خانواده که توسط پژوهشگران طراحی شد استفاده و اطلاعات جمع آوری شده با نرم افزارSPSS  و با استفاده از آزمون مجذور کای و رگرسیون لجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج این بررسی نشان داد 48.9 درصد دختران و 35.7 درصد از پسران نوجوان مورد مطالعه مشکوک به اختلال روانی می باشند. افرادی که رفاه خانواده آنها خوب، متوسط و نامطلوب بود، به ترتیب 22.2 درصد، 48.8 درصد و 61.1 درصد دارای اختلال روانی بودند. با استفاده از آزمون مجذور کای بین متغیرهای قید حیات بودن والدین، تحصیلات مادر، زندگی مشترک والدین، تعداد افراد خانواده و تمام ابعاد رفاه خانواده با سلامت روان ارتباط معنی داری مشخص شد (p<0.05)، اما با آزمون رگرسیون لجستیک با متد Backward فقط بین متغیرهای جنس، تحصیلات مادر، زندگی مشترک والدین، بعد فعالیت های تفریحی و بعد وضعیت اقتصادی و امکانات رفاهی خانواده با سلامت روان ارتباط معنی داری مشاهده شد (p<0.05).نتیجه گیری: رابطه ای که بین سلامت روان و رفاه خانواده مشاهده شد، نیازمند راه گشای سیاستگذاری های مناسب دولت و خانواده در قالب فعالیت های امنیت و آسایش، فعالیت های تفریحی و رفاهی، آموزش، اقتصاد و ... بوده تا موجبات ارتقای سلامت نوجوانان فراهم گردد.

زمینه و هدف: فاصله گذاری بین حاملگی از عوامل موثر در زایمان سالم مادران است. تشخیص عوامل موثر در رفتار و عملکرد جامعه در سیاست های آتی تاثیر گذارند، لذا تعیین آگاهی، نگرش و عملکرد زنان متاهل مراجعه کننده به مراکز بهداشتی شهر گرگان از روش های جلوگیری از بارداری طراحی شد.روش بررسی: این بررسی توصیفی - تحلیلی بر روی 275 نفر زن متاهل به شیوه نمونه گیری غیر تصادفی آسان و در شش مرکز بهداشتی درمانی شهر گرگان انجام شد. اطلاعات توسط محقق و همکاران وی از طریق پرسشنامه محقق ساخته در چهار بخش دموگرافیک، آگاهی، نگرش و نحوه عملکرد از روش های ضد بارداری جمع آوری گردید. پایایی ابزار (a=0.8) مورد تایید قرار گرفت. داده ها توسط نرم افزارSPSS  و با آزمون های آماری توصیفی و همبستگی و کای دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: روش پیشگیری، در 36.36 درصد موارد طبیعی و 20.72 درصد کاندوم بوده است. بین آگاهی افراد و وضعیت شغلی (P=0.011) و میزان تحصیلات (P<0.05)، عملکرد افراد با میزان تحصیلات آنان (P<0.000) و نگرش افراد و وضعیت اشتغال آنها نیز رابطه معنی داری (P=0.012) وجود داشت.نتیجه گیری: بالا بودن سطح سواد از پارامترهای موثر در ارتقای سطح بهداشت است. محور اصلی در برنامه تنظیم خانواده باید تاکید بر افزایش سطح تحصیلات باشد. افزایش آگاهی و تغییر نگرش و توانمندسازی زنان، زمینه را برای استفاده از روش های مطمئن پیشگیری و تغییر هر گونه رفتار باروری فراهم می نماید.

زمینه و هدف: ارزشیابی از جنبه های مهم در فرآیند فعالیت های آموزشی است. یکی از روش های نوین آموزش بالینی، استفاده از دفترچه ثبت مهارت های بالینی است که با ثبت مداوم فعالیت ها و تکنیک های بالینی بر اساس اهداف آموزشی علاوه بر تثبیت یادگیری، موارد عدم دستیابی به اهداف بالینی را مشخص نموده و ارزشیابی دانشجو نیز به صورت مستمر انجام می گردد. مطالعه حاضر با هدف بررسی دیدگاه دانشجویان مامایی درباره ارزشیابی با استفاده از دفترچه ثبت مهارت های بالینی در آموزش بالینی انجام شد.روش بررسی: این مطالعه توصیفی بر روی 72 نفر از دانشجویان مامایی ترم آخر دوره کارشناسی ناپیوسته و پیوسته که حداقل یک بار سابقه ارزشیابی به روش رایج را داشتند، انجام شد. در ابتدای ترم دفترچه ثبت مهارت های بالینی که فرم های ارزشیابی بالینی و خودارزیابی ضمیمه آن بود، در اختیار دانشجویان قرار داده شد. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه پژوهشگر ساخته ای بود که روایی صوری و محتوای آن به تایید تعدادی از اعضای هیات علمی دانشکده رسیده بود. داده ها با نرم افزارspss  با تست های آماری توزیع فراوانی، میانگین و انحراف معیار مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: دیدگاه دانشجویان مامایی درباره دفترچه ثبت مهارت های بالینی در ارزشیابی کارآموزی بهداشت مادر و کودک 71 درصد (نسبتا مطلوب)، کارآموزی پره ناتال 67.6 درصد (نسبتا مطلوب)، کارآموزی درمانگاه زنان 75.3 درصد (مطلوب) و کارآموزی زایشگاه 74.2 درصد (نزدیک به مطلوب) بود.نتیجه گیری: مطالعه حاضر بیانگر دیدگاه مثبت دانشجویان در استفاده از دفترچه ثبت مهارت های بالینی در ارزشیابی بالینی می باشد، لذا این روش به عنوان روش کارآمد ارزیابی بالینی پیشنهاد می گردد.