دانش و پژوهش در روان شناسی کاربردی
سال:1401 | دوره:23 | شماره:2 (پیاپی 88) |تعداد مقالات:20

این پژوهش با هدف تعیین ویژگی های روانسنجی نسخه فارسی مقیاس حالت شرم و احساس گناه در دانشجویان انجام گرفت. روش این پژوهش توصیفی، از نوع روان سنجی و از طرح های همبستگی و روش نمونه گیری در دسترس بود. جامعه ی پژوهش شامل کلیه ی دانشجویان دانشگاه های دولتی و آزاد استان تهران و البرز که در سال تحصیلی 1399-1398 مشغول به تحصیل بودند، به طور اولیه 998 نفر و با لحاظ کردن پرسشنامه های معتبر 976 نفر، علاوه بر مقیاس حالت شرم و احساس گناه (Marschall, Sanftner & Tangney, 1994) به پرسشنامه نگرانی ایالت پنسیلوانیا (Meyer, Miller, Metzger & Borkovec, 1990) و مقیاس چندوجهی حمایت اجتماعی ادراک شده (Zimet, Dahlem, Zimet & Farley, 1988) پاسخ دادند. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد که نسخه ی 10 گویه ای مقیاس حالت شرم و احساس گناه در فرهنگ ایرانی ساختار دو عاملی دارد. همسانی درونی مقیاس بالا و میزان آلفای کرونباخ برابر با 91/0 بود. همبستگی معنادار مثبت بین نمرات این مقیاس با نمرات پرسشنامه نگرانی ایالت پنسیلوانیا (33/0) بیانگر روایی همگرای مطلوب، و همبستگی معنادار منفی با نمرات مقیاس چندوجهی حمایت اجتماعی ادراک شده (30/0-) نشان دهنده روایی واگرای مطلوب بود (001/0p <). بر اساس یافته ها می توان گفت که نسخه ی فارسی مقیاس حالت شرم و احساس گناه به عنوان ابزار منطبق با نسخه ی اصلی می تواند به متخصصان در زمینه ارزیابی حالت شرم و احساس گناه کمک فراوانی نماید.

هدف این پژوهش مقایسه اثربخشی آموزش ازدواج موفق و آموزش نظریه انتخاب بر نوع انتخاب زوج های جوان بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری بود. جامعه آماری کلیه زوج های تازه ازدواج کرده مراجعه کننده به مراکز مشاوره اصفهان در تابستان1398 بودند. 45 زوج از طریق نمونه گیری هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل (هرگروه15 زوج) گمارده شدند. از پرسشنامه نوع انتخاب (Khanbani et al, 2014) برای سنجش متغیر وابسته استفاده شد. گروه آموزش ازدواج موفق و آموزش نظریه انتخاب هر یک طی 5 جلسه 90 دقیقه ای تحت آموزش قرار گرفتند و گروه کنترل هیچگونه آموزشی دریافت نکرد. نتایج نشان داد. در متغیر انتخاب هیجانی، در پس آزمون فقط بین گروه آموزش ازدواج موفق با گروه آموزش نظریه انتخاب(p<0/05)ودر مرحله پیگیری نیز فقط بین دو گروه آموزش ازدواج موفق و آموزش نظریه انتخاب با گروه کنترل (p<0/01)ودر متغیرانتخاب اجباری فقط در مرحله پیگیری بین دو گروه آموزش ازدواج موفق و آموزش نظریه انتخاب با گروه کنترل تفاوت معناداراست(p<0/05). با توجه به تاثیر آموزش ازدواج موفق و آموزش نظریه انتخاب بر افزایش عقلانیت در نوع انتخاب زوج های جوان، استفاده از این آموزش ها در مراکز مشاوره پیشنهاد می شود، تا ازآسیب پذیری انتخاب های هیجانی و اجباری پیشگیری شود.

پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی مشاوره گروهی به شیوه معنادرمانی با شناختی-رفتاری بر احساس تنهایی و امید به زندگی دانشجویان مبتلا به اختلال افسردگی انجام پذیرفت. روش پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه و آزمون پیگیری بود. جامعه آماری 75 نفر دانشجوی مراجعه کننده به مرکز مشاوره که اختلال افسردگی داشتند از بین آن ها 45 نفر که علاوه بر معیارهای ورود نمرات آن ها در آزمون احساس تنهایی (1980 Russell, ) و افسردگی (Beck, 1996) بالاتر و در آزمون امید به زندگی (Miller, 1988) پایین تر بود به شیوه تصادفی در سه گروه 15 نفری تخصیص یافتند. گروه های آزمون مشاوره گروهی معنادرمانی و شناختی-رفتاری را دریافت نمودند. پس از اتمام دوره درمانی پس آزمون انجام و یک ماه پس آن، آزمون پیگیری اجرا گردید. نتایج نشان داد که بین میانگین نمرات پیش آزمون و پس آزمون گروه های آزمایش و گواه تفاوت معناداری وجود دارد (0001/0 >P). هر دو شیوه درمانی مؤثر بوده و این نتیجه تا مرحله پیگیری تداوم داشت. مقایسه گروه های درمانی بیانگر تاثیر یکسان مشاوره گروهی در کاهش احساس تنهایی و امید به زندگی می باشد. مشاوره گروهی به شیوه معنادرمانی و شناختی-رفتاری می تواند به عنوان یک روش روان شناختی مؤثر موجب کاهش احساس تنهایی و افزایش امید به زندگی مبتلایان به اختلال افسردگی باشد.

این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت، بر مشکلات برونی سازی شده ی دانش آموزان قلدر دختر دوره ی اول متوسطه ی شهر خرم آباد انجام شد. روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری شامل کلیه ی دانش آموزان قلدر دوره ی اول متوسطه ی شهر خرم آباد بود که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای، 30 نفر از دانش آموزان به عنوان نمونه انتخاب شدند. آزمودنی ها پرسشنامه های قلدری (Ellie Noise, 2001) و مشکلات رفتاری آخن باخ فرم نوجوانان را تکمیل نمودند، سپس به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش طی 8 جلسه 90 دقیقه ای تحت درمان متمرکز بر شفقت قرار گرفت. در نهایت از هر دو گروه، پس آزمون به عمل آمد و داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره تحلیل شدند. نتایج نشان داد درمان متمرکز بر شفقت، بر مؤلفه ی پرخاشگری دانش آموزان قلدر تأثیر معناداری دارد. همچنین نتایج نشان داد درمان متمرکز بر شفقت، بر مؤلفه ی بزهکاری دانش آموزان قلدر تأثیر معناداری دارد؛ در نتیجه می توان گفت درمان متمرکز بر شفقت، عامل مهم و تأثیرگذاری بر کاهش مشکلات برون سازی شده (پرخاشگری و بزهکاری) دانش-آموزان است.

اضطراب اجتماعی از شایع ترین بیماری های مزمن است و عوامل روان شناختی بسیاری در بروز و وخامت آن دخیل هستند. هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر دشواری در تنظیم هیجان و نشخوار فکری در زنان مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی بود. روش پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر بجنورد در سال 1398 بود که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند تعداد 30 نفر از آنان انتخاب و به صورت تصادفی در گروه آزمایشی و کنترل قرار گرفتند. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های اضطراب اجتماعی (Connor, Davidson, et al, 2000)، دشواری در تنظیم هیجان (Garnefski & Kraaij, 2006) و نشخوار فکری (Nolen Hoeksema & Morrow, 1991) استفاده شد. گروه آزمایشی تحت درمان پذیرش و تعهد قرار گرفتند؛ اما گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکردند. داده ها با استفاده از آزمون آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد درمان پذیرش و تعهد بر کاهش دشواری در تنظیم هیجان و نشخوار فکری زنان مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی اثربخش بود(0. 001p<). باتوجه به نتایج به دست آمده، می توان از این درمان در جهت کاهش دشواری در تنظیم هیجان و نشخوار فکری زنان مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی بهره برد و از این راه به کاهش تنش برای بیماران مبتلا به اضطراب اجتماعی کمک نمود.

این پژوهش با هدف تعیین تأثیر تمایزیافتگی، سبکهای دلبستگی و عملکرد خانواده بر دلزدگی زناشویی با میانجیگری هوش هیجانی انجام شد. روش پژوهش حاضر همبستگی و جامعه ی آماری پژوهش کلیه ی زوجین ساکن شهر تبریز دارای حداقل 5 سال زندگی مشترک، 25 الی 60 ساله بود. در پژوهش حاضر 300 زوج به روش خوشه ای چندمرحله ای (بر مبنای مناطق شهری) در مرحله ی اول از بین جامعه انتخاب و و در صورت دارا بودن ملاکهای ورود (سن بین 25-60، مدت زمان ازدواج حداقل 5 سال، نداشتن اختلالات روانی، نداشتن سابقه ی مشاوره و مداخلات روانشناختی در دو سال اخیر و اعلام امادگی برای شرکت در پژوهش به صورت داوطلبانه) به عنوان نمونه ی پژوهش انتخاب شدند. از پرسشنامه های دلزدگی زناشویی (Pines, 1996)، سنجش خانواده (Epstein, Baldwin & Bishop, 1983)، سبکهای دلبستگی (Bartholomew & Horowitz, 1991)، هوش هیجانی (Bradberry and Greaves, 2005) و تمایزیافتگی (Skoworon & Fridlander, 1998) در جمع آوری داده ها استفاده گردید. پرسشنامه ها روی 300 زوج و تحلیل داده ها بر روی 300 واحد (میانگین نمرات هر زوج) انجام شد. نتایج تحلیل مسیر نشان داد، مؤلفه های تمایزیافتگی بر دلزدگی زناشویی با میانجی گری هوش هیجانی تأثیر غیر مستقیم (05/0 > P) و تمایزیافتگی بر دلزدگی تأثیر مستقیمی دارد (05/0 > P). . بر اساس نتایج، مؤلفه های عملکرد خانواده بر دلزدگی زناشویی با میانجی گری هوش هیجانی تأثیر غیر مستقیم (05/0 > P) و همچنین مؤلفه های عملکرد خانواده بر دلزدگی تأثیر مستقیمی دارد(05/0 > P). سبکهای دلبستگی بر دلزدگی زناشویی با میانجی گری هوش هیجانی تأثیر غیر مستقیم (05/0 > P) و سبکهای دلبستگی بر دلزدگی تأثیر مستقیمی دارد(05/0 > P).

هدف از انجام این مطالعه بررسی تأثیر هیپنوتراپی بر خودپنداره ی جنسی زنان دارای اختلال دیسپارونی بوده است. روش پژوهش در این تحقیق، نیمه آزمایشی با استفاده از گروه کنترل و آزمایش بود. نمونه ی آماری این پژوهش 20 نفر از زنانی بودند که به کلینیک های مامایی و زنان شهر تهران مراجعه کرده بودند و توسط پزشک متخصص زنان و روانپزشک، مبتنی بر ملاک های DSM-5 اختلال دیسپارونی در آنان تشخیص داده شده بود. این افراد با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی دردسترس انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل (در هر گروه 10 نفر) تقسیم شدند؛ گروه آزمایش در هشت جلسه ی درمانی تحت مداخله ی هیپنوتراپی قرار گرفتند و طی این جلسات، مداخله ای برای افراد در گروه کنترل انجام نگرفت. ابزار مورد استفاده در پژوهش حاضر، پرسشنامه ی خودپنداره ی جنسی (اسنل، 1990) بود. در داده های به دست آمده از نمرات پرسشنامه در مقایسه با گروه کنترل که توسط آزمون تحلیل کوواریانس مورد بررسی قرار گرفتند، تفاوت معنا داری را می توان تأیید کرد که نشانگر تأثیر هیپنوتراپی بر خودپنداره ی جنسی و در نهایت عملکرد جنسی زنان دارای اختلال دیسپارونی بوده است. مؤثر واقع شدن هیپنوترابی بر توانمندی خودپنداره ی جنسی و در نهایت عملکرد جنسی بانوان در این پژوهش با توجه به یافته ها به تأیید رسید.

اختلال وسواسی-جبری یک بیماری روان شناختی شدید و ناتوان کننده است که با تاثیر بر کیفیت زندگی و عملکرد کلی بیماران و اعضای خانواده آن ها منجر به بروز مشکلات بین فردی، احساس درماندگی و ناامیدی در بیماران می-شود. هدف این پژوهش تعیین اثربخشی درمان شفقت به خود مبتنی بر ذهن آگاهی بر نیازهای بین فردی در مبتلایان به اختلال وسواسی-جبری دارای افکار خودکشی بود. طرح پژوهش طرح آزمایشی تک موردی از نوع خط پایه چندگانه ناهمزمان بود و نمونه پژوهش شامل 3 بیمار زن مبتلا به اختلال وسواسی-جبری شهر اهواز در سال 1398 بود. از پرسشنامه های وسواسی-جبری (Yale-Brown obsessive-compulsive, 1989)، افکار خودکشی گرایانه (Rudd, 1989) و نیازهای بین فردی (Van Orden, Cukrowicz, Witte & Joiner, 2012) استفاده شد. پروتکل درمان در 8 جلسه 90 تا 120 دقیقه انجام شد و آزمون ها در سه مرحله خط پایه، پس آزمون و پیگیری 3 ماهه اجرا شد و داده ها به روش ترسیم دیداری، شاخص تغییر پایه و فرمول درصد بهبودی تحلیل شدند. داده ها نشان داد که درمان شفقت به خود مبتنی بر ذهن آگاهی بر کاهش تعلق پذیری ازمیان رونده و ادراک سرباربودن تاثیرگذار است و پیگیری سه ماهه نیز حاکی از پایداری تغییرات درمانی برای تعلق پذیری ازمیان رونده و ادراک سربار بودن بود. این رویکرد به وسیله ممانعت از اجتناب از افکار و هیجانات دردناک ناشی از اختلال و رشد احساس تعلق به دیگران و پیوند اجتماعی، منجر به تاب-آوری می شود و از بروز تعلق پذیری از میان رونده و ادراک سرباربودن در زمان های پریشانی روان شناختی جلوگیری می-نماید.

هدف از انجام این پژوهش مقایسه اثربخشی درمان دلبستگی با درمان انگیزشی در کاهش لغزش، عود، ولع و تداوم پرهیز مصرف مواد در بیماران اختلال شخصیت مرزی وابسته به مواد بوده است. این پژوهش مداخله ای با روش نیمه آزمایشی طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه و پیگیری سه ماهه انجام شد. جامعه آماری کلیه افراد وابسته به مواد دارای اختلال شخصیت مرزی مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد شهر کرمانشاه که 60 نفر ازآنها به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. از پرسشنامه های دلبستگی بزرگسالان راس (RASS Adult Attachment, 1996)، اختلال شخصیت مرزی گشتاسبی اصل و همکاران (Gashtasbi asl et al., 2017)، مراحل آمادگی تغییر رفتار و انگیزش برای درمان پروین (Parvin, 2015)، افکار اعتیاد مک مولین (McMullen Addiction Thoughts, 1990)، پرسشنامه محقق ساخته عود، ولع، لغزش و پرهیز، پروتکل درمانی مداخله انگیزش مدل فرانظری تغییر (Motivational intervention of trans-theoretical model of change) (Procheska and Clemente, 1990) و پروتکل درمان دلبستگی (Jahanbakhsh et al., 2011) استفاده شد. داده ها توسط آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره تحلیل شد. نتایج نشان داد درمان دلبستگی و درمان انگیزشی، میزان لغزش، عود و ولع بیماران را به طور معنی داری کاهش و تداوم پرهیز را افزایش می دهند (05/0P<). درمان دلبستگی و درمان انگیزشی بر میزان لغزش، عود، ولع و تداوم پرهیز بیماران در آزمون پیگیری ماندگاری داشته است (05/0P<). میزان تغییرات نمرات لغزش، عود، ولع و پرهیز افرادی که درمان دلبستگی را دریافت کرده اند بیشتر از افرادی که تحت درمان انگیزشی قرار گرفته اند، بوده است (05/0P<). درمان دلبستگی در مقایسه با درمان انگیزشی بر کاهش لغزش، عود، ولع و تداوم پرهیز مصرف مواد در بیماران تاثیر بیشتری دارد (05/0P<). نتایج نشان داد هر دو روش مداخله در بهبود مصرف افراد دارای اختلال شخصیت مرزی تأثیرگذار بودند. با این حال تأثیر درمان مبتنی بر درمان اعتیاد در افراد دارای اختلال شخصیت مرزی به شیوه درمان مبتنی بر دلبستگی موثرتر از درمان انگیزشی می باشد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی برنامه آموزشی مبتنی بر تحقیقات کیفی بومی مرتبط با ازدواج موفق بر تعارضات زناشویی انجام شده است. روش پژوهش به صورت شبه آزمایشی همراه با طرح پیش آزمون، پس آزمون صورت گرفت. جامعه آماری کلیه زوجین متعارض مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر گرگان در سال 98 بود که تعداد 30 زوج انتخاب و با استفاده از نمونه گیری دردسترس در دو گروه آزمایش (15زوج) و کنترل (15زوج) گمارده شدند. سپس پرسشنامه تعارضات زناشویی (sanaei, 2008) بر روی آنها اجرا شد. برای گروه آزمایش 8 جلسه فردی (90 دقیقه ای) به صورت هفتگی یک جلسه در طی دو ماه، آموزش مبتنی بر تحقیقات کیفی بومی مرتبط با ازدواج موفق برگزار شد و برای گروه کنترل هیچ آموزشی صورت نگرفت. سپس از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. برای تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که تفاوت معناداری (05/0p ≥,) بین دو گروه در متغیر تعارضات زناشویی وجود دارد و میانگین نمرات در گروه آزمایش پایین تر از گروه کنترل بود. به این ترتیب برنامه آموزشی تدوین شده مبتنی بر تحقیقات کیفی بومی مرتبط با ازدواج موفق می تواند در کاهش تعارضات زناشویی زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره موثر باشد.

هدف از انجام این پژوهش بررسی ارزیابی مدل رضایت شغلی بر اساس سبک زندگی ناخوشایند با میانجی گری تنظیم شناختی هیجان در پرستاران زن بیمارستان بود. طرح پژوهش همبستگی و از نوع مدلسازی معادلات ساختاری بود. این پژوهش با حضور 500 نفر به روش نمونه گیری در دسترس، از بین پرستاران زن مشغول به کار در بیمارستان های شهر اصفهان در سال 1400 انجام شد. برای اندازه گیری متغیرهای پژوهش از پرسشنامه ی رضایت شغلی (Weiss and et al, 1967)، پرسشنامه ی سبک زندگی (Smith and Miller, 1988) و پرسشنامه ی تنظیم شناختی هیجانی (Garnefski and Kraaij, 2007) استفاده شد. داده ها با ضریب همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزارهای SPSS و AMOS تحلیل شد. نتایج نشان داد که سبک زندگی ناخوشایند و تنظیم شناختی هیجان ناسازگارانه بر رضایت شغلی اثر مستقیم و منفی ای دارد (01/0>P). همچنین تنظیم شناختی هیجان سازگارانه بر رضایت شغلی اثر مستقیم و مثبتی دارد (01/0>P). همچنین بر اساس یافته های این پژوهش، مدل اصلاح شده از برازش مطلوبی برخوردار بود و مسیر غیرمستقیم سبک زندگی ناخوشایند از طریق نقش میانجی تنظیم شناختی هیجان بر رضایت شغلی معنادار بود. مدل مورد نظر از برازندگی مطلوبی برخوردار است و گام مهمی در شناخت عوامل مؤثر بر رضایت شغلی پرستاران زن است و مسئولان بیمارستان ها می توانند در راستای بهبود رضایت شغلی پرستاران در دوران شیوع کرونا ویروس از نتایج این پژوهش استفاده کنند.

این پژوهش باهدف بررسی رابطه نیازهای روانی-اجتماعی با عملکرد شغلی و نقش تعدیل کنندگی خلق در کارکنان صنایع خودروسازی تهران انجام شد. پژوهش از نوع کمی و همبستگی بوده، جامعه پژوهش شامل کلیه کارکنان نوبت کار، سه شرکت خودروسازی بود، که 1290نفربودند و660 نفر به روش تصادفی نظام مند انتخاب شده وبعد از تکمیل پرسشنامه ها، تعداد 437 پرسشنامه به طور کامل تکمیل شده بود. در این پژوهش از سه پرسشنامه، عاطفه مثبت و منفی (Watson, Clark&Telgen, 1997)، عوامل روانی-اجتماعی محیط کار در راهنمای جامع ارزیابی محیط کار ایران(سال 1390)و عملکردشغلی (Herci & Goldsmith, 1980)استفاده شد. داده ها توسط همبستگی پیرسون وتحلیل رگرسیون چندگانه سلسله مراتبی، مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفت نتایج به دست آمده نشان. داد، نیازهای روانی-اجتماعی با عملکرد شغلی رابطه داردو رابطه مثبت بین خلق مثبت و عملکرد شغلی و رابطه منفی بین خلق منفی و عملکرد شغلی وجوددارد (001/0> p). همچنین، خلق مثبت ومنفی در رابطه بین نیازهای روانی-اجتماعی و عملکرد شغلی، نقش تعدیل کنندگی دارند( 00/0= p). در نتیجه، اگرچه پرداختن به ارضای نیازهای روانی-اجتماعی می تواند به عملکرد شغلی بالا در میان کارکنان منجر شود، اهمیت دادن به مسائل عاطفی و ایجاد خلق مثبت بالا و فقدان خلق منفی در ایجاد افزایش عملکرد شغلی بسیارحائزاهمیت، است.

هدف پژوهش پیش بینی نشخوارفکری و نگرانی بر اساس توانایی کنترل فکر و اجتناب شناختی رفتاری در دانشجویان مبتلا به افسردگی بالینی بود. طرح تحقیق از نوع همبستگی و جامعه آماری کلیه دانشجویان دختر و پسر مبتلا به افسردگی بالینی شهر اصفهان در سال 95-1394بود. بدین منظور نمونه ای مشتمل بر 150 دانشجوی مبتلا به افسردگی بالینی (100 زن و 50 مرد)، به روش طبقه ای انتخاب شدند. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های توانایی کنترل فکر (TCAQ, Luchiano, 2005) اجتناب شناختی رفتاری (CBAS, Ottenbreit, 2004)، نشخوار فکری (Nolen-Hoeksema, 1991)، نگرانی(PSWQ-Meyer, 1990) و افسردگی بک (BDI-II-Beck, 1996) ویرایش دوم استفاده گردید. داده ها با استفاده از روش آماری رگرسیون و نرم افزار spssتجزیه و تحلیل گردید. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که توانایی کنترل فکر و اجتناب شناختی رفتاری قادر به پیش بینی نگرانی در دانشجویان مبتلا به افسردگی بالینی هستند که این مقادیر در سطح (/050>p) معنی دار است. یافته های حاصل از این پژوهش حاکی از قدرت پیش بینی بیشتر اجتناب رفتاری نسبت به اجتناب شناختی در مورد نگرانی می باشد.

این پژوهش با هدف تبیین رفتارهای فزون کنشی جنسی بر اساس سبک های دلبستگی، بدتنظیمی روان شناختی و راهبردهای مقابله ای انجام شد. طرح پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود و جامعه ی آماری شامل کلیه ی نوجوانان فعال در گروه های تلگرامی در سال 1397 بودند. حجم نمونه، 380 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. جمع آوری داده ها به صورت پیمایشی با پرسشنامه های آنلاین بدتنظیمی روانشناختی (Mezzich, Tarter, Giancola, & Kirisci, 2001)، فرم کوتاه مقابله با شرایط استرس زا (Endler & Parker, 1990)، رفتار فزون کنشی جنسی (Reid, Garos, & Carpenter, 2011)، و دلبستگی (Hazan & shaver, 1987) صورت گرفت و داده ها با استفاده از روش رگرسیون گام به گام مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که راهبرد مقابله ای هیجان مدار، سبک دلبستگی اجتنابی، بدتنظیمی هیجانی، راهبردهای مقابله ای مسئله مدار و اجتنابی، بدتنظیمی رفتاری و شناختی قادر به تبیین 71 % از واریانس رفتار فزون کنشی جنسی در نوجوانان هستند (01/0>P). یافته های این مطالعه را می توان اینگونه تفسیر کرد که احتمالاً نوجوانان دارای سبک های دلبستگی ناایمن از رفتارهای فزون کنشی جنسی به عنوان یک مکانیزم مقابله ای در مواجهه با بدتنظیمی روانشناختی خود استفاده می کنند.

این پژوهش با شناخت اثربخشی آموزش انضباط مثبت با رویکرد آدلر-درایکورس بر استرس والدگری مادران دانش-آموزان با ناتوانی های خاص یادگیری انجام شد. این مطالعه از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون/ پس آزمون / پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری تمامی مادران دانش آموزان پایه سوم تا ششم ابتدایی مبتلا به ناتوانی یادگیری منطقه سه شهر تهران در سال تحصیلی 97-1396 بودند که از بین آنها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی، 32 نفر انتخاب شد و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش طی هشت هفته (یک جلسه دو ساعته در هر هفته) تحت آموزش انضباط مثبت قرار گرفت. در گروه کنترل مداخله ای صورت نگرفت. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس تجدیدنظر شده هوشی وکسلر کودکان (Wechsler, 1990)، پرسشنامه مشکلات یادگیری کلورادو (Willcutt, 2011)، و پرسشنامه 36 سوالی استرس والدینی-فرم کوتاه (Abidin, 1995) بود. نتایج تحلیل واریانس آمیخته کاهش معناداری را در نمره های استرس والدگری مادران گروه آزمایش در پس آزمون و پیگیری نشان داد (001/0P<). در رویکرد آدلر-درایکورس دلگرمی دادن والدین به کودکان باعث می شود آنها بخاطر هر آنچه هستند و هرکه هستند، احساس ارزشمند بودن نمایند، احساس تعلق به خانواده کنند، اهل همکاری شده و در جهت بهبود رابطه تلاش می کنند و بدین شکل استرس والدگری در والدین آنها نیز کاهش می یابد.

برقراری روابط همدلانه بین پرستاران و بیماران از مسائل مهم شغل خطیر پرستاری است که در بهبود بیماران نقش به سزایی دارد. پژوهش با هدف بررسی نقش عوامل شخصیت و رشد اخلاقی در همدلی هیجانی پرستاران انجام شد. طرح تحقیق از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش شامل تمام پرستاران شاغل در بیمارستان کوثر سمنان در سال 1396 بود که 200نفرشرکت کننده به عنوان نمونه پژوهش به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای پرسشنامه های همدلی-هیجانی (Mehrabian&Epstein, 1976)، پنج عاملی شخصیت (1992 (Costa & McCrae, و فرم کوتاه هدفمند رشد اخلاقی_ اجتماعی ((Gibbs & Bassinger & Fuller, 1992 را تکمیل کردند. نتایج تحلیل رگرسیون با استفاده از نرم افزار SPSS-25 نشان داد رشد اخلاقی، عوامل وجدان گرایی و روان رنجورخویی به ترتیب و به طور مثبت قادر به پیش بینی همدلی بودند(p≥, 0. 05) و در مجموع 19 درصد از تغییرات همدلی را تبیین کردند. با توجه به اهمیت مؤلفه همدلی، نتایج این مطالعه می تواند در فرایند ارزیابی و به کارگیری پرستاران مورداستفاده قرار گیرد.

هدف این پژوهش پیش بینی اشتیاق به برقراری روابط در نوجوانان بر اساس هیجان خواهی، حمایت اجتماعی و شادکامی در دانش آموزان دختر متوسطه دوم بود. این پژوهش از نظر نوع توصیفی و از نظر روش همبستگی بود. جامعه آماری همه دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهرستان قم در سال 98-1397 بودند. نمونه مورد مطالعه 375 نفر از دانش آموزان دختر بودند که به وسیله فرمول کوکران محاسبه و با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. پرسشنامه های اشتیاق به برقراری روابط مک کروسکی (Willingness To Communicate Questionnaire)، هیجان-خواهی زاکرمن (Sensation Seeking Questionnaire)، حمایت اجتماعی زیمت (Perceived Social Support Questionnaire) و شادکامی آرگیل (Oxford Happiness Questionnaire) به عنوان ابزار پژوهشی استفاده شد. برای تحلیل داده ها ازآزمون های رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان استفاده شد. نتایج نشان داد از میان مؤلفه های هیجان خواهی، مؤلفه های ماجراجویی (001/0P<)، تجربه جویی (015/0P=)، تنوع طلبی (001/0P<) و گریز از بازداری(001/0P<)، حمایت اجتماعی با مؤلفه های خانواده (001/0P<) و اشخاص مهم (001/0P<)، و شادکامی با زیر مؤلفه عزت نفس (001/0P<)، می توانند اشتیاق به برقراری رابطه را به صورتی معنی داری پیش بینی کنند. نتایج مطالعه نشان داد هیجان خواهی و شادکامی رابطه مثبت و معنی دار و مؤلفه خانواده رابطه معکوس و معنی دار با اشتیاق به برقراری روابط دارد. در نتیجه افزایش هیجان خواهی و شادکامی و کاهش حمایت خانواده منجر به افزایش اشتیاق به برقراری روابط می شود.

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین رهبری اخلاقی، هویت سازمانی و معنویت در محیط کار با رفتارغیر اخلاقی به نفع سازمان با میانجی گری رضایت شغلی انجام گرفت. پژوهش حاضر از نوع رابطه ای (همبستگی) بود. جامعه پژوهش حاضر شامل کلیه کارکنان دانشگاه شهیدچمران اهواز بود که از میان آن ها 133 نفر به روش تصادفی طبقه ای بعنوان نمونه پژوهش حاضر انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه رهبری اخلاقی Brown et al., (2005)، پرسشنامه هویت سازمانیMael & Ashforth (1992)، پرسشنامه معنویت در محیط کار Milliman et al. (2003)، پرسشنامه رفتار غیراخلاقی به نفع سازمان Umphress et al. (2010) و پرسشنامه رضایت شغلی Barry Fieldworth (1951) است. داده ها از طریق الگویابی معادلات ساختاری (SEM) و با نرم افزارهای SPSS ویراست 23 و AMOS ویراست 23تحلیل شدند. تحلیل های مدل سازی معادلات ساختاری برازندگی الگوی پیشنهادی را تایید کرد. نتایج حاکی از رابطه ی مستقیم رهبری اخلاقی، هویت سازمانی و معنویت درمحیط کار و غیر مستقیم از طریق رضایت شغلی بر رفتارغیر اخلاقی به نفع سازمان بود.

هدف این پژوهش انجام فراتحلیل بر روی پژوهش هایی است که در اهمال کاری مداخله کرده اند تا از این رهگذر موثرترین شیوه در کاهش اهمال کاری شناسایی شود. فراتحلیل بر روی 17 پژوهش صورت گرفت که از این تحقیقات 17 اندازه اثر به دست آمد. این تحقیقات در فصلنامه ها و مجلات علمی-پژوهشی و پایگاه های اطلاع رسانی جهاد دانشگاهی کشور، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی، سایت خصوصی بانک مجلات ایران به چاپ رسیده اند. بعد از بررسی ملاک های ورود و خروج، یافته های کمی پژوهش های منتخب با نرم افزار CMA نسخه 2 تحلیل شدند. نتایج فراتحلیل نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و آموزش مهارت های شناختی و فراشناختی بیشترین تاثیر را در کاهش اهمال کاری دارد. طبق نتایج حاصل به مسئولان آموزش توصیه می شود جهت کاهش اهمال کاری یادگیرندگان، از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و همچنین آموزش راهبردهای شناختی و فراشناختی سود جویند.

هدف پژوهش تبیین تأثیر ابعاد سرمایه ی روان شناختی مثبت بر رفتارهای شهروندی سازمانی و نقش میانجی گری قرارداد روان شناختی بود. پژوهش از منظر هدف، از نوع کاربردی و از لحاظ انجام کار، پیمایشی است. جامعه ی آماری این پژوهش، کارکنان اداری کلیه ی دوایر بیمارستان شهید فقیهی شیراز در سال 1397 بودند که تعداد نمونه 300 نفر در نظر گرفته شد. نمونه گیری به روش ساده در دسترس صورت پذیرفت. ابزار سنجش، پرسشنامه های رفتار شهروندی سازمانی (Podsakoff, 1990)، قرارداد روان شناختی (Patrick, 2008) و سرمایه ی روان شناختی مثبت (Nguyen, 2012) بود. برای آزمون فرضیه ها از معادلات ساختاری و برای تحلیل داده ها از نرم افزار اس پی اس اس و آموس استفاده شد. یافته ها نشان داد که رابطه بین متغیرهای ابعاد سرمایه ی روان شناختی مثبت، رفتار شهروندی سازمانی و قرارداد روان شناختی تأیید شده است. همچنین ابعاد سرمایه ی روان شناختی مثبت منجر به افزایش تعهد و مسئولیت در قرارداد روان شناختی شد که این امر خود باعث بالا رفتن سطح رفتار شهروندی سازمانی شده است. درنهایت مشخص شد رابطه ی معناداری (0. 05P<) بین ابعاد سرمایه ی روان شناختی مثبت، بر رفتار شهروندی سازمانی با میانجی گری قرارداد روان شناختی وجود دارد.