چکیده فارسی: اندیشه اجتماعی همواره در بستری تاریخی و مرتبط با فرهنگی خاص شکل می گیرد و این زمینه ها هریک به سهم خود در شکل گیری اندیشه اجتماعی هر متفکر نقش بسزایی دارد. در این نوشتار، اندیشه اجتماعی دکتر عبدالکریم سروش را از ابعاد مبانی معرفت شناختی، هستی شناختی و انسان شناختی پی خواهیم گرفت و خواهیم کوشید اندیشه اجتماعی او را در بستر اجتماعی، فرهنگی و سیاسی به تصویر کشیم. دکتر سروش از اندیشوران و روشن فکران معاصر ایران است. بنابراین، اندیشه های وی را باید در جریان روشنفکری پی گرفت. او از لحاظ معرفت شناسی نسبی گراست و در مبانی انسان شناسی اش به انسان شناسی لیبرال متمایل است و در برخی نوشته هایش انسان شناسی ای رمانتیک ارائه می کند. سروش در اندیشه خود به ایده آلیسم آلمانی (عینی) می گراید. اگرچه در اندیشه های او دوره های مختلفی به چشم می خورد، زمینه روشنفکری در تمام آنها وجود دارد.
چکیده عربی:الفکر الاجتماعی دائما ما ینشأ فی مهد تأریخی یرتبط بثقافة خاصة، وکل مهد بدوره یلعب دورا فاعلا فی نشوء هذا النوع من الفکر لکل مفکر. یقوم الباحث فی هذه المقالة بمتابعة الفکر الاجتماعی للدکتور عبد الکریم سروش من زاویة المبادئ المعرفیة والوجودیة العامة والوجودیة الإنسانیة، ویحاول تصویر فکره الاجتماعی فی مهد اجتماعی وثقافی وسیاسی. یذکر أن الدکتور سروش یعد من العلماء والمفکرین الإیرانیین المعاصرین، لذا لا ینبغی تتبع أفکاره فی تیار الانفتاح الفکری. وهو من حیث المعرفیة والنسبیة ومن ناحیة أصول الوجودیة الإنسانیة، یمیل إلی الوجودیة الإنسانیة اللیبرالیة کما یطرح فی بعض کتاباته وجودیة إنسانیة رومانسیة، کذلک فهو یمیل فی فکره إلی المثالیة الألمانیة (العینیة)، وعلی الرغم من مشاهدة مراحل مختلفة فی أفکاره إلا أن جذور الانفتاح الفکری موجودة فی جمیعها.